Lekha Books

அடடா! எவ்வளவு அழகான திட்டம்!

ஒன்றுக்கும் உதவாத வக்கீல்தான் வாய்ப்பான் இந்த மாதிரியான விஷயங்களுக்கு. பப்ளிக் ப்ராஸிக்யூட்டர் போடுகிறபோடில் திணறிப் போவான் அவன். அவனுடன் அவனுடைய வாதங்களும் காற்றில் பறந்துவிடும். பிறகென்ன? பிரதிவாதி தண்டனை பெற வேண்டியதுதான்! அப்படிப்பட்ட சமயங்களில் நிரபராதியும் தண்டனை பெற வேண்டியதுதான்! ஒரு கொலை வழக்கின் வெற்றி தோல்விகளை நிர்ணயம் செய்வதில் வக்கீல்களுக்கும் ஒரு முக்கியமான பங்கு இருக்கிறதே! சட்டத்தின் தராசுத்தட்டு உயர்வதும், தாழ்வதுங்கூட இந்தக் காலத்தில் நபரின் பணபலத்தைப் பொறுத்துத்தானே இருக்கிறது?

நான் கல்லூரி மாணவனாக இருந்தபோது நம் இந்தியாவின் சட்டத்தின் அடிப்படையையே மாற்றி அமைக்க வேண்டும் என்று எத்தனை முறை மற்ற மாணவர்களுடன் காரசாரமாக விவாதித்திருக்கிறேன்!

“ஆயிரம் குற்றவாளிகள் தப்பித்துக்கொண்டாலும், ஒரு நிரபராதி கூடத் தண்டிக்கப்படக்கூடாது என்று இதுவரை இருந்து வரும் சட்டத்தை மாற்றி அமைக்க வேண்டிய கால கட்டம் இப்போது வந்துவிட்டது. ஒரு நிரபராதி தண்டிக்கப்பட்டால்கூட, ஆயிரம் குற்றவாளிகள் தப்பிக்கும் வழி வகை இருக்கவே கூடாது. சமுதாயம் நன்முறையில் இருக்க வேண்டுமானால், அதனுடைய நன்மைக்கு ஒரு நிரபராதி தண்டனை பெற்றுத்தான் ஆக வேண்டுமென்றால், அதற்காக ஒருவன் தண்டனை பெறுவது வரவேற்புக்கு உரிய ஒன்றே...!”

நண்பர்கள் என் இந்தப் பேச்சைக் கேட்டதும் மகிழ்ச்சிப் பெருக்குடன் கையைத் தட்டி ஆரவாரித்ததைப் பார்க்க வேண்டுமே! அவர்கள் அன்று எழுப்பிய கரவொலி இப்போதும் என் செவிகளில் ஒலித்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறது.

“பிரதிவாதி வேறு யாரையாவது விசாரணை செய்ய வேண்டும் என்று விரும்புகிறாரா?” - நீதிபதி கேட்டார்.

வக்கீல் பதில் கூறுவதற்கு முன்பே குற்றவாளிக் கூண்டில் நின்ற நான் உரக்கக் கூறினேன்.

“உண்டு... உண்டு... என்னுடைய மனச்சாட்சி!” என்ன காரணமோ தெரியவில்லை; தலையை நான் தாழ்த்திக் கொண்டேன். கண்களிலிருந்து கண்ணீர் ‘பொலபொல’வென்று வழிந்து கொண்டிருந்தது.

மனச்சாட்சியைச் சாட்சியாக விசாரிக்கும்படி நீதிமன்றத்தில் கூறும் தைரியம் அச்சமயத்தில் எனக்கு எங்கிருந்துதான் வந்ததோ தெரியவில்லை. நான் குற்றவாளி ஆயிற்றே! உள்ளக் குமுறலில் ஒரு வேளை அப்படிக் கூறிவிட்டேனோ?

15

பப்ளிக் ப்ராஸிக்யூட்டர் தம் வாதத்தை ஆரம்பித்தார்.

ஸ்வப்னாவிடம் எனக்கு எந்த அளவுக்கு வெறுப்பு இருந்து வந்திருக்கிறது என்பதைச் சாட்சியங்களின் துணைகொண்டு மிகவும் விளக்கமாகக் கூறினார். “ஸ்வப்னாவின் உடலில் அணிந்திருந்த ஆபரணங்கள் கழற்றி எடுக்கப்படாமல் இருந்தபடியே இருந்ததால் ஆபரணங்களுக்கு ஆசைப்பட்டு இந்தக் கொலை நடைபெறவில்லை என்பது சந்தேகத்துக்கு இடமின்றித் தெரிய வருகிறது” என்று வாதித்த ப்ராஸிக்யூட்டர் குற்றவாளிக் கூண்டில் நின்ற என்னை நோக்கித் தம் சுட்டு விரலை நீட்டிக் கொண்டே கூறினார்.

“இங்கே நிற்கிற பிரதிவாதியைத் தவிர வேறு ஓர் ஆசாமி நிச்சயம் ஸ்வப்னாவைக் கொலை செய்திருக்க முடியாது. யுவர் ஆனர்! பாவம், அந்தப் பெண்ணைக் காரணமின்றி வேறு யாரும் கொலை செய்திருக்க வேண்டிய அவசியமே இல்லை.”

இறந்தது கீசகனென்றால், அவனைக் கொன்றது நிச்சயம் பீமன்தான்... இல்லையா?

“தேவன் வந்துவிட்டார், நான் போய் வருகிறேன் என்று கூறிவிட்டு அல்லவா ‘க்ளப்’பிலிருந்து பாவம் அந்தப் பெண் புறப்பட்டிருக்கிறாள்?

தம் மனைவியைக் கொலை செய்ய வேண்டும் என்று முன் கூட்டியே திட்டமிட்டுப் பிரதிவாதி ‘க்ளப்’புக்குள் காரில் போயிருக்கிறார். இவருக்கும் இவருடைய மனைவிக்கும் இடையே பல மாதங்களாகவே உறவு நிலை திருப்திகரமாக இல்லை என்று சாட்சியம் கூறியிருக்கிறார்கள் இவருடைய வேலைக்காரர்கள், தோட்டக்காரர்கள், இவருக்குக் கீழ் பணிபுரியும் ஊழியர்கள், நண்பர்கள் எல்லாருமே. அவர்களுக்குத் தனிப்பட்ட முறையில் பிரதிவாதியோடு எந்தவிதமான பகையோ, வெறுப்போ கிடையாது. சுருக்கமாகச் சொல்லப்போனால், அவர்கள் எல்லாருமே அவரிடம் அன்பு பாராட்டக் கூடியவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஸ்வப்னா மேனனைப் போன்ற உயர் குடும்பத்தைச் சார்ந்த ஒரு பெண் இரவு நேரம் தன்னந்தனியாகக் காரில் சென்று கொலை செய்யப்பட்டாள் என்பது அவ்வளவு நம்பும்படியாக இல்லையே! ‘கதிரவன் குன்று’க்குப் பிரதிவாதி சென்றதாகக் கூறியது வெறும் கற்பனைக் கதை... சம்பவம் நடைபெற்ற அன்று இரவு பிரதிவாதி தம் காரை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே தனியே போனது இயற்கையின் வனப்பை ரசிப்பதற்காக அல்ல; தம் நீண்ட கால மனக்குமைச்சலைத் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டி ஓர் உபாயம் தேடியிருக்கிறார். திட்டமிட்டபடி தம் மனைவியைக் கொலை செய்ய வேண்டும் என்பதுதான் அது.”

பப்ளிக் ப்ராஸிக்யூட்டரின் கூற்றை மறுத்துத் தம்மால் ஆனமட்டும் முயன்று பார்த்தார் என் தரப்பில் வாதாடிய வக்கீல்.

“வெறும் சந்தேகமென்ற ஒன்றை மாத்திரம் வைத்து ஸ்ரீ தேவராஜ மேனன் என்ற ஓர் ஐ.ஏ.எஸ். அதிகாரியைக் கொலைக் குற்றவாளி என்று எப்படி கூறிவிட முடியும்? நானும் முதலிலிருந்து பார்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன். வேண்டுமென்றே எல்லா அதிகாரிகளும் ஒன்று சேர்ந்து கொண்டு ஸ்ரீ தேவராஜன் மீது கொலைக் குற்றம் சாட்டி அவர் மேல் களங்கம் கற்பிக்க முயன்றிருப்பது போலத்தான் தெரிகிறது. இதன் மூலமாக ஒரு நிரபராதி எத்தனை கஷ்டங்களை அனுபவிக்க நேரிட்டுவிட்டது! இதன்மூலம் உண்மையான குற்றவாளிதான் தப்ப நேரிடும்.”

“ஓர் ஐ.ஏ.எஸ். அதிகாரி என்ற முறையில் பார்க்கும்போது நல்ல சுத்தமான மனமுடைய, களங்கம் அற்ற, ஊழல் அற்ற, நிர்வாகத்தில் திறனுடைய, கடமையைப் பெரிதாக நினைக்கிற ஒரு மனிதர் ஸ்ரீ தேவராஜ மேனன் என்று நீதிமன்றத்தின் முன் வந்த விசாரணைகளின் மூலம் நமக்குத் தெளிவாகத் தெரிகிறது... அப்படிப்பட்ட ஒரு நல்ல மனிதர் திட்டமிட்டு ஒரு கொலையைச் செய்தார் என்பது, யுவர் ஆனர், உண்மை என்று நான் நினைக்கவில்லை. மேனனும் ஸ்வப்னாவும் வாழ்ந்த தாம்பத்திய வாழ்க்கையில் இருவருக்குமிடையே கருத்து வேற்றுமைகள் பல இருந்து வந்திருக்கின்றன என்பது உண்மை. நான் அதை மறுக்கவில்லை. ஆனால், ஸ்ரீமேனனைப் போன்ற ஒரு மனிதர் அப்படிப்பட்ட மனைவியின் காரியங்களைக் கூடக் கண்டும் காணாமலும் இருந்துகொண்டேதான் இருந்திருக்க முடியும். அதற்கு என் கட்சிக்காரரை நான் கோழை என்று வேண்டுமானால் கூறுவேனேயொழிய வேறு வகையில் அவரைக் குறை கூற மாட்டேன்!

ஸ்ரீதேவராஜ மேனன், ஸ்வப்னா இருவருக்குமிடையே ஏற்பட்ட சச்சரவின் எதிரொலியாகவே இந்தக் கொலை நடைபெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதுதான் ப்ராஸிக்யூஷன் தரப்பு வாதம்?  ‘காம்பு’க்குச் செல்வதாகக் கூறிவிட்டுப் போன மேனோன் தம் மனைவியைக் கொலை செய்யத் தான் போயிருக்கிறார் என்று ப்ராஸிக்யூஷன் தரப்பில் வாதாடப்பட்டது. நான் இதை வன்மையாக மறுக்கிறேன். காரணம் என்னவென்றால், தான் ‘காம்பு’க்குப் போகப் போகிற விஷயத்தை ஸ்ரீமேனன் ஒரு வாரத்துக்கு முன்பே எல்லோரிடமும் கூறியிருக்கிறார்.