Lekha Books

சூப்ரென்ட், மெடிக்கல் ஆபீசர், மாஜிஸ்டிரேட் எல்லாரும் தயாராகிவிட்டீர்களா? அப்படியென்றால் நானும் தயார்தான்! உம்; நடக்கட்டும். ஏன் நீங்கள் அப்படிப் பார்க்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு வரவேண்டிய பணம் இன்னும் வரவில்லையா? அதுதான் தூக்கிலிடுவதற்கான கூலியாக நூறு ரூபாய் கொடுத்திருப்பார்களே! அதுவும் தூக்கிலிடப்படுவது கலெக்டராயிற்றே! அதற்குத் தகுந்த வெகுமானம் உங்களுக்கும் கிடைக்க வேண்டாமா என்ன? இருக்கட்டும்.. இருபது ரூபாய் அதிகம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்... காம்ப் க்ளார்க், ‘செக்புக்’கை எடுத்து என்னிடம் கொஞ்சம் தருகிறாயா?...

நீங்கள் ஏன் என் கைகளைப் பின்பக்கமாக இழுத்துப் பிடித்துக் கட்டுகிறீர்கள்? முகத்தில் மூடியிருக்கிற துணியைக் கிழித்து விடக்கூடாது என்பதற்காகவா? நான் இதற்கு முன்பு ஒருமுறை கூட முகமூடி அணிந்து பழக்கமில்லையே! நான் மட்டும் அதை அணிந்திருந்தால், இந்த முகமூடியை அணியும் சூழ்நிலை ஏன் உருவாகியிருக்கப் போகிறது?

என்னைத் தூக்கிலிட ஓர அதிகாரியும், நான்கு வார்டன்களும் வேண்டுமா? பெண்கள் கல்லூரி ஒன்றுக்கு அதன் ஆண்டு விழாவின் சிறப்பு விருந்தினனாக நான் போயிருந்தபோது என்னை வரவேற்கத்தான் எத்தனை எத்தனை பெண்கள்! மேள தாளம், நாதசுரம் முழங்க அல்லவா வரவேற்றார்கள்! கைகளின் தாளங்களிலும் மையிட்ட கண்களிலுந்தான் மகிழ்ச்சியின் தாண்டவம் எவ்வளவு!... ஆனால், நீங்கள் இப்போது அணிந்திருப்பது வேட்டியும் சட்டையுமில்லை... மாறாக, காக்கி ட்ரவுஸர்... சரி அப்படியானால் எங்கே ஒழுங்காக ‘லெஃப்ட் ரைட்’ போட்டு நடவுங்கள் பார்க்கலாம்... லெஃப்ட்... ரைட்... லெஃப்ட்... ரைட்... சுதந்தர தினத்தை முன்னிட்டு நடைபெற்ற கொண்டாட்டத்தில் ‘பரேட்’பரிசோதித்த மாவட்ட ஆட்சித் தலைவர் - அதாவது - கலெக்டர் நான்!

அறைக்குள்ளிருந்து வெளி வருவதற்கு முன், சூப்ரென்டே, நீங்கள் என் ‘வாரன்ட்’ வாசீத்தீர்கள்?

சவத்தில் குத்தி வைப்பதற்காக இருக்குமோ?

சட்டம் அப்படிக் கூறுகிறதில்லையா? செய்த குற்றத்தைப் பற்றியுள்ள ஞாபகத்துடனேயே தூக்கிலே தொங்கிச் சாக வேண்டும் என்பதற்காக இருக்குமோ?

சூப்ரென்ட்! நீங்கள் ஏன் சிறைச்சாலையின் ரெஜிஸ்டரையே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்? தூக்கில்  கொல்லப்படப்போகிற ஆள் நான்தான் என்பதைத் தெளிவுபடுத்திக் கொள்கிறீர்களோ? அதில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிற அடையாளங்கள் எல்லாம் உண்மையானவைதாம் மிஸ்டர்! வலது புருவத்துக்குக் கீழ் ஒரு தழும்பு; அது சிறு வயதில் பேரி மரத்தில் ஏறப்போய் மரத்தின் மொட்டைக் கிளையொன்று குத்தி உண்டானது. அப்பப்பா! அன்று அதிலிருந்து எவ்வளவு ரத்தம் கொட்டியது! கண்டதும், அம்மா எப்படிக் கதறி அழுதாள்! இன்று ரத்தம் வெளியே ஒழுகாது அல்லவா? அம்மா... என் அன்புத் தாய்...! ஆ... மரணத்தைக் காணக்கூட அம்மா இல்லையே, ஆனால் அம்மாவின் ஆத்மா...?

ஆத்மா!... மண்ணாங்கட்டி!

இடது கண்ணுக்குக் கீழே பைசா அளவுக்கு ஒரு வட்டம் சிறு வயதில் ஏற்பட்ட அம்மைத் தழும்பு...

மரண தண்டனை பெறப்போகிற தேவராஜ மேனன், ஐ.ஏ.எஸ். நான்தான். சந்தேகம் வேண்டாம்!

சூப்ரென்ட், சாதாரணமாக உங்கள் வீட்டிலிருந்துதான் ‘கொலை சோறு கொண்டு வருவது வழக்கம் என்று முன் ஒரு நாள் என்னிடம் நீங்கள் கூறினீர்களே! எனக்குப் பாயசம் மட்டும் போதாது; அடையும் கடலையுங் கூட வேண்டும். நான் ஒரு சீனியர் ஐ.ஏ.எஸ். அதிகாரியாயிற்றே! பிந்துமோளுக்குங்கூடக் கொஞ்சம் அவற்றைக் கொடுக்க வேண்டும்... அப்பப்பா! பாயசம் என்றால் என் அன்பு மகளுக்கு எவ்வளவு விருப்பம்! தந்தையின் மரணத்தை மகள் மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாடட்டும்!

லீவரை ஒரு முறை தட்டினால் போதும்; ஏறி நிற்கிற மரத்தால் ஆன மேடை கீழ்நோக்கி விழும்.

இரண்டு மூன்று நிமிஷங்கள் உயிர் துடிக்கும்; அவ்வளவுதான்! அதன் பின்?

சூனியம், எல்லாம் சூனியம்!

என்றாலும், சவம் ஒரு மணி நேரமாவது கயிற்றிலேயே தொங்கிக் கொண்டிருக்க வேண்டும்; மெடிக்கல் ஆபீஸர் வந்து, ‘உயிர்போய்விட்டது’ என்று உறுதிப்படுத்த வேண்டும். கயிற்றில் கழுத்து இறுகிப்போய் ஒரு மனிதன் ஒரு மணி நேரம் அப்படியே தொங்கிக் கொண்டிருக்க வேண்டுமென்றால்... அது முடியுமா, டாக்டர்? யோகம் பயின்று விட்டா வந்திருக்கிறார்கள், தூக்குத் தண்டனைக் கைதிகள்?

சுற்றத்தாரோ, நண்பர்களோ வேண்டுமானால் சடலத்தை எடுத்துப் போகலாம். ஆனால், யாருக்கு வேண்டும் சடலம்? யாரும் அதை வாங்க வரவில்லையென்றால், மருத்துவக் கல்லூரி மாணவர்கள் அறுவைச் சிகிச்சை பயிலக் கொடுத்துவிடுவதுதான் நடைமுறை வழக்கம்... பரவாயில்லை. ஆனால், ஒரு நிபந்தனை. தேவராஜ மேனன், ஐ.ஏ.எஸ்.ஸின் இதயத்தை பிளந்து அங்கே என்ன இருக்கிறது என்று பார்க்க வேண்டும்! என் மனசாட்சியை அறுத்து நீங்கள் கண்ட உண்மையை உலகத்துக்கு அறிவிக்க வேண்டும்- அதாவது, உண்மையிலேயே நான் கொலைகாரன்தானா என்பதைத்தான்!

பிந்துமோள் நிச்சயம் கேட்கத்தான் கேட்பாள்.

“மம்மியைக் கொலை செய்தது யார்?”

“உன் அப்பா!” அவளுக்கு உடனே பதில் கிடைக்கும்.

“யார் டாடியைக் கொன்றது!”

இதற்கு யார் பதில் கூறுவார்கள்? என்ன பதில் கூறுவார்கள்?