காலையில் திருமணம். அன்று மாலையே ரிஸப்ஷன். திருமண வைபவத்திற்கென்று கனத்த பட்டுச் சேலையையும், அதைவிடக் கனமான நகைகளையும் சுமந்து களைப்பாயிருந்த மிருதுளா, வரவேற்பு விழாவில் சுடிதாருக்கு மாறியிருந்தாள். எனவே களைப்பு நீங்கிப் புத்தம் புதிதாய் மலர்ந்த ரோஜா போல் புத்துணர்ச்சியுடன் காணப்பட்டாள்.
“மவராசன் அந்த ராம்கொமாரு சிரிக்கறதைப் பாருடி அந்த படத்துல, என்ன... அளகு... என்ன அளகு...”
“ஏம் பாட்டி வயித்துக்கு இல்லைன்னாலும் இந்த வயசான காலத்துலயும், ராம்குமார் சினிமான்னா முதநாளே வந்துடறியே!”
“என்னங்க பிறந்த நாளுக்கு வைர நெக்லஸ் வாங்கி தரீங்களா?” மதனின் கழுத்தில் தன் கைகளை மாலையாய் போட்டபடி கேட்டாள் பத்மினி. சிவந்த நிறம் கொண்ட முகம். நீச்சலடிக்கும் மீன் போன்ற கண்கள். செழுமையான அங்கங்கள் அவளது இளமைக்கு மேலும் வனப்பைக் கூட்டி இருந்தது. அவளை இறுக அணைத்துக் கொண்டான் மதன். “பத்மினி, இப்பத்தான் இந்த புது பங்களா கட்டி இருக்கோம். நம்ப பிரிண்டிங் பிரஸ்ல எக்கச்சக்கமான ஆர்டர் வந்திருக்கிட்டிருக்கு. தினமும் எல்லா மிஷினும் ரெண்டு ஷிப்ட் ஓடுது. நல்ல டர்ன் ஓவர். நல்ல வருமானம்தான்.
"இந்த தடவையும் உன் பொண்டாட்டி பெண் குழந்தை பெத்தாள்னா என் சொத்துக்கள் எல்லாத்தையும் தர்மத்துக்கு எழுதி வச்சுடுவேன். எனக்கும் வயசாகிட்டே போகுது... திட்டவட்டமா உயில் எழுதி வச்சுட்டு மண்டையைப் போட்டாத்தான் என் கட்டை வேகும். சொல்லிட்டேன்."
சிங்கம் போல் கர்ஜித்த அப்பாவைப் பார்த்து தலை குனிந்து நின்றான் பிரசாத்.
சென்னை நகரின் அடுக்குமாடி வளாகங்களிலிருந்து, விடுபட்டு அழகாக காட்சி அளித்தது அந்த வீடு. சிறிய வீடு எனினும் தனி வீடு! பழைய காலத்து வீடு என்பதால் கதவுகள் செட்டிநாட்டு வீடுகளில் உள்ளது போல் பழமையின் பெருமையை பறைசாற்றிக் கொண்டிருந்தது.
வீட்டிற்கு முன்புறம் காணப்பட்ட முற்றம் காற்றோட்டமாகவும், வெளிச்சமாகவும் இருந்தது. அங்கே அமர்ந்து செய்தித்தாள் படித்தபடி காஃபி குடிப்பது ஒரு சுகம். கால்களை நீட்டியபடி களைப்பு நீங்க, ஓய்வு எடுப்பது ஒரு சுகம்.
July 31, 2017,
May 28, 2018,
March 8, 2012,
March 22, 2013,
You can use your Facebook account to sign into our site.
fb iconLog in with Facebook
