Lekha Books

அவள் தான் அணிந்திருந்த விலைமதிக்க முடியாத ஆடைகளைக் கழற்றினாள். அவற்றை ஒருஅறையில் கொண்டுபோய் வைத்தாள். சாதாரண ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு ஊமை பெண்ணிடம் சென்று வேலை செய்வது எப்படி என்பதை அவள் கற்றுக் கொள்ள ஆரம்பித்தாள். படிப்படியாக அவள் வேலை செய்யக் கற்றுக் கொண்டு, தன் கணவனுக்கு உதவியாக இருந்தாள்.

ஐவானின் நாட்டில் இருந்த அறிவாளிகள் அனைவரும் நாட்டை விட்டு வெளியேறினார்கள். முட்டாள்கள் மட்டுமே அங்கு தங்கியிருந்தனர்.

யாரிடமும் பணம் இல்லை. ஒவ்வொருவரும் வேலை செய்து வாழ்ந்தார்கள். அவர்கள் தங்களையும் காப்பாற்றிக்கொண்டு, மற்றவர்களையும் காப்பாற்றினார்கள்.

10

வயதான சாத்தான் மூன்று சதோதரர்களையும் அழிப்பதாகச் சொல்லிவிட்டுப் போன குட்டிச்சத்தான்களுக்காக நீண்டகாலம் காத்திருந்தான். ஆனால், குட்டிச்சாத்தான்களிடமிருந்து எந்தவொரு தகவலும் வரவில்லை. அதனால் நடந்த விஷயம் என்னவென்பதை அறிந்து வரலாம் என்று அவனே கிளம்பிவிட்டான். குட்டிச்சாத்தான்களை அவன் தேடித்தேடிப் பார்த்தான். ஆனால், மூன்று குட்டிச்சாத்தான்களுக்குப் பதிலாக அவன் மூன்று ஓட்டைகளைத் தான் பார்த்தான்.

"நிச்சயமா அவங்க தோத்துட்டாங்க"- தனக்குள் அந்த சாத்தான் சொல்லிக் கொண்டான்: "இனிமேல் நானே நேரடியா விஷயத்தைக் கவனிச்சாதான் சரியா வரும்."

அந்த நிமிடமே அந்த மூன்று சதோதரர்களையும் பார்க்க வேண்டும் என்று அவன் கிளம்பிவிட்டான். ஆனால், அந்த மூன்று சகோதரர்களும் அவர்களின் பழைய இடங்களில் இல்லை. அவர்கள் மூவரும் மூன்று தனித்தனி நாடுகளில் இருப்பதை அவன் தெரிந்து கொண்டான். மூவரும் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பது தெரிந்தது- அந்த விஷயம் வயதான அந்த சாத்தானை பாடாய்ப்படுத்தியது.

"ம்..."-சாத்தான் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான்: "இந்த விஷயத்தை நானே கையாண்டாதான் சரியா இருக்கும்."

முதலில் அவன் சைமனின் நாட்டுக்குச் சென்றான். அவன் தன்னுடைய வடிவத்தில் அங்கு செல்லவில்லை. மாறாக, ஒரு இராணுவ அதிகாரியைப் போல் உடையணிந்து கொண்டு சைமனின் அரண்மனையை நோக்கிப் பயணம் செய்தான்.

"நான் கேள்விப்பட்டேன், சைமன் அரசரே நீங்க மிகப்பெரிய போர்வீரர்ன்ற உண்மையை... போர் பற்றிய விஷயங்கள் எனக்கு நல்லா தெரியும். அதுனால உங்களுக்கு சேவை செய்ய நான் விரும்புறேன்."

அரசன் சைமன் சாத்தானைப் பார்த்துப் பல கேள்விகளைக் கேட்டான். மிகவும் அறிவாளியான மனிதரைப்போல் தோன்றியதால், அந்த நிமிடத்திலேயே ராணுவ அதிகாரி உடையில் இருந்த சாத்தானை அவன் வேலைக்கு எடுத்துக் கொண்டான்.

புதிதாக வந்திருக்கும் படைத்தளபதி அரசன் சைமனுக்கு உறுதியான படை அமைப்பது எப்படி என்பதைக் கற்றுத் தந்தான்.

"முதல்ல... நாம வீரர்களின் எண்ணிக்கையை மேலும் பெருக்கணும். உங்க நாட்டுல ஏற்கெனவே நிறைய பேர் வேலை இல்லாம இருக்காங்க. நாட்டுல இருக்கிற எல்லா இளைஞர்களையும் ஒருவர் விடாம வேலைக்கு எடுக்கணும். அப்படின்னா இதுக்கு முன்னாடி இருந்ததைவிட, உங்கக்கிட்ட ஐந்து மடங்கு வீரர்கள் அதிகமா இருப்பாங்க. ரெண்டாவது... நம்மகிட்ட புது துப்பாக்கிகளும் வெடிகுண்டுகளும் இருக்கணும். ஒரே நேரத்துல நூறு குண்டுகள் வெடிக்கிற துப்பாக்கியை நான் அறிமுகப்படுத்தி வைக்கிறேன். அந்த குண்டுகள் பட்டாணி மாதிரி காற்றுல பாய்ஞ்சு போகும். மனிதர்களோ, குதிரையோ, சுவரோ எதுவா இருந்தாலும் அந்த நிமிடத்திலேயே அழிக்கக்கூடிய வெடிகுண்டை நான் வாங்கித் தர்றேன். எறிஞ்சா, எல்லாவற்றையும் அழிக்கக்கூடியது அது."

புதிய படைத்தளபதி சொன்ன ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் மிகவும் கவனமாகக் கேட்டான் சைமன். நாட்டில் உள்ள எல்லா இளைஞர்களையும் போர் வீரர்களாக வந்து சேரும்படி உத்தரவு பிறப்பித்தான். நவீன ரக துப்பாக்கிகளும் வெடிகுண்டுகளும் தயாரிக்கக்கூடிய புதிய தொழிற்காலைகளை அவன் உருவாக்கினான். தொடர்ந்து பக்கத்து நாட்டு அரசன் *து படையெடுக்கப் போவதாக ஒரு அதிரடி அறிவிப்பு செய்தான். அந்த நாட்டு படைகள் எதிரில் வந்ததுதான் தாமதம், தன் வீரர்களைப் பார்த்து மழையென துப்பாக்கிக் குண்டுகளை பொழியச் சொன்னான். வெடிகுண்டுகளை வீசி எறிந்து பார்க்குமிடங்களிலெல்லாம் நெருப்பு எழச்செய்தான். கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் எதிரியின் படையைப் பாதியாக ஆக்கினான். பக்கத்து நாட்டு அரசனால் அதற்கு மேல் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை. வேறு வழியில்லை என்கிற சூழ்நிலை உண்டானதும், அவன் தன் நாட்டை சைமனிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு சரணாகதி அடைந்துவிட்டான். அப்போது அரசன் சைமன் அடைந்த ஆனந்தத்தைப் பார்க்கவேண்டுமே!

"இப்போ..."- அவன் சொன்னான்: "நான் இந்தியாவோட அரசரை வெற்றிபெறப் போறேன்."

அரசன் சைமனைப் பற்றி இந்தியாவின் அரசன் ஏற்கெனவே கேள்விப்பட்டிருந்தான். புதிதாக பல கண்டுபிடிப்புகளைச் செய்து அவன் தன் படைகளின் பலத்தை பல மடங்கு கூட்டியிருந்தான். இந்திய அரசன் தன்னுடைய நாட்டில் உள்ள எல்லா இளைஞர்களை மட்டுமல்ல, தனியாக இருக்கும் எல்லா பெண்களையும்கூட அவன் தன் போர்ப்படையில் சேர்த்திருந்தான். மொத்தத்தில் அரசன் சைமனின் போர்ப்படையை விட இந்திய அரசனின் படை மிகப்பெரியதாக இருந்தது. சைமனிடம் இருக்கக்கூடிய துப்பாக்கிகள், வெடிகுண்டுகள் ஆகியவற்றைத் தன்னிடமும் இருக்கும்படி அவன் பார்த்துக் கொண்டான். வானவெளியில் பறந்து சென்று வெடிக்கக்கூடிய குண்டுகளை எப்படி மேலேயிருந்து போடுவது என்பதையும் அவன் கண்டுபிடித்தான்.

அரசன் சைமன் இந்திய அரசனுடன் போர் புரிவதற்காகக் கிளம்பினான். இதற்கு முன்பு ஒரு அரசனைப் போரில் வென்றதுபோல் இந்திய அரசனையும் மிகவும் எளிதாக வென்றுவிட முடியும் என்று உறுதியாக நம்பினான். ஆனால் அவன் போட்டிருந்த திட்டமெல்லாம் ஒரே நொடியில் தவிடுபொடியாகிவிட்டது. இந்திய அரசன் சைமனின் படையை குறிப்பிட்ட தூரம் வரை கூட நுழைய விடவில்லை. மாறாக, அவன் தன் நாட்டுப் பெண்களை வானவெளியில் பறக்கவிட்டு சைமனின் படைமீது வெடிகுண்டுகளை சரமாரியாகப் பொழியச் செய்தான். கரப்பான் பூச்சிகளைக் கொல்வதற்காக 'போரேக்ஸ்' தூள்களைப் போடுவதைப் போல அந்தப் பெண்கள் சைமனின் படைவீரர்கள் மீது வெடிகுண்டுகளை மழையெனப் பொழிந்தனர். படைவீரர்கள் தலைதெறிக்க ஓடினார்கள். கடைசியில் அங்கு நின்றிருந்தது சைமன் மட்டும்தான். இந்திய அரசன் சைமனின் நாட்டைக் கைப்பற்றினான். சைமன் தப்பித்தால் போதும் என்று நாட்டை விட்டு ஓடினான். சைமனை இந்த அளவிற்குக் கொண்டு வந்த சாத்தான் இப்போது அரசன் தாராஸைத் தேடி வந்தான். ஒரு வியாபாரியாகத் தன்னை மாற்றிக்கொண்டு அவன் தாராஸின் நாட்டிற்குள் நுழைந்து வசிக்க ஆரம்பித்தான். அவன் ஒரு வியாபார நிறுவனத்தை ஆரம்பித்து பணத்தைத் தண்ணீரென செலவழித்தான். ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் அவன் அதிகமான பணத்தைத் தந்தான். அதனால் இந்தப் புதிய வியாபாரியிடம் பணம் வாங்கவேண்டும் என்பதற்காக ஏராளமான ஆட்கள் அவனைத் தேடி வந்தார்கள்.