Lekha Books

ஒரு காலத்தில் ஒரு நாட்டின் ஒரு மூலையில் ஒரு பணக்கார விவசாயி வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார். அவருக்கு மூன்று மகன்கள். போர் வீரனாகப் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்த சைமன், தடிமனாக இருந்த தாராஸ், முட்டாளாக இருந்த ஐவான்- இவர்களே அவர்கள். அவர்களைத் தவிர, திருமணமாகாத மார்த்தா என்ற மகளும் அவருக்கு இருந்தாள். அவள் காது கேட்காதவளும், ஊமையுமாக இருந்தாள்.

சைமன் போர்களில் பங்கு புரிந்து அரசனுக்கு சேவை செய்வதற்காகச் சென்றிருந்தான். தாராஸ் நகரத்திலிருந்த ஒரு வியாபாரியை வர்த்தக விஷயமாகத் தேடிச் சென்றிருந்தான். முட்டாளான ஐவான் வீட்டிலேயே தன் தங்கையுடன் இருந்துவிட்டான். முதுகு ஒடியும் அளவிற்கு நிலத்தில் அவன் வேலை செய்ய வேண்டி இருந்தது.

போர் வீரனான சைமன் உயர்ந்த பதவியை அடைந்து ஒரு எஸ்டேட்டுக்குச் சொந்தக்காரனாக ஆனான். ஒரு நல்ல மனிதரின் மகளை அவன் மணம் புரிந்தான். அவன் வாங்கும் சம்பளம் ஒரு பெரிய தொகையாக இருந்தது. அவனுடைய நிலம் மிகப் பெரியதாக இருந்தது. எனினும், வரவுக்கும் செலவுக்கும் சரியாக இல்லை என்ற நிலைதான் அவனிடம் இருந்தது. கணவன் எவ்வளவு சம்பாதித்தாலும், அந்தப் பணத்தை அவனுடைய மனைவி தாறுமாறாகச் செலவழித்தாள். அதன் விளைவாக அவர்களிடம் எப்போதும் பணம் இல்லை என்ற நிலையே இருந்தது. அதனால் சைமன் எஸ்டேட்டில் வரும் வருமானத்தை வாங்கலாம் என்று அங்கு போனான். ஆனால், அங்கிருந்த வேலைக்காரன் சொன்னான்: "எங்கிருந்து வருமானம் வரும்? இங்கே ஆடு, மாடுகளோ, கருவிகளோ, குதிரைகளோ, உழவோ, பரம்போ எதுவுமே கிடையாது. முதல்ல நமக்கு இவையெல்லாம் வேணும். அதுக்குப் பிறகுதான் பணம் நம்மைத் தேடி வரும்."

அதற்குப்பிறகு சைமன் தன்னுடைய தந்தையிடம் சென்று சொன்னான்: "அப்பா, நீங்க வசதியா இருக்கீங்க. ஆனா, எனக்கு எதுவும் நீங்க தரல. உங்கக்கிட்ட இருக்குறதை நீங்க பாகம் பிரிங்க. மூணாவது பாகத்தை எனக்குத் தாங்க. நான் என் எஸ்டேட்டை விருத்தி செய்யப்போறேன்."

அதற்கு அந்த வயதான கிழவர் சொன்னார்: "நீ என் வீட்டுக்கு எதையும் கொண்டு வரல. நான் எதுக்கு உனக்கு மூணாவது பங்கைத் தரணும்? ஐவானுக்கும் அந்தப் பொண்ணுக்கும் நான் செய்யிற கெடுதலா அது இருக்கும்."

அதற்கு சைமன் சொன்னான்: "அவன் ஒரு முட்டாள். அவன் கூட இருக்குற சதோதரி காது கேட்காதவ, ஊமை... வயசு வேற ஆயிடுச்சு. அவங்களுக்கு சொத்து கிடைச்சு என்ன பிரயோஜனம்?"

அதற்கு அந்த வயதான கிழவர் சொன்னார்: "இந்த விஷயத்தைப் பற்றி ஐவான் என்ன சொல்றான்றதைப் பார்ப்போம்."

ஐவான் சொன்னான்: "அவனுக்கு என்ன தேவையோ அதை எடுத்துக்கட்டும்."

அதனால் சைமன் தன் தந்தையிடமிருந்து தனக்குச் சேர வேண்டிய பாகத்தை எந்தவித பிரச்சினையும் இல்லாமல் பிரித்து எடுத்துக்கொண்டு அதைத் தன்னுடைய எஸ்டேட்டிற்கு அவன் கொண்டு சென்றான். எல்லாம் முடிந்ததும் மீண்டும் அவன் அரசனுக்குச் சேவை செய்வதற்காகக் கிளம்பினான்.

தாராஸும் நிறைய பணம் சம்பாதித்தான். ஒரு பெரிய வியாபாரியின் மகளை அவன் மணம் செய்தான். எனினும், அவனுக்கு இன்னும் பணம் தேவைப்பட்டது. அதனால் அவனும் தன் தந்தையைத் தேடி வந்தான். அவன் தந்தையைப் பார்த்துச் சொன்னான்: "எனக்கு என் பங்கைப் பிரிச்சுக் கொடுங்க".

ஆனால் அந்த வயதான கிழவர் தாராஸுக்கு ஒரு பாகத்தைப் பிரித்துத்தர விரும்பவில்லை. அவர் சொன்னார்: "நீ எதுவும் இங்கே கொண்டு வரல. நம்ம வீட்டுல இருக்கிற எல்லா பொருட்களுமே ஐவான் சம்பாதிச்சதுதான். அவனுக்கும் அந்தப் பொண்ணுக்கும் எப்படி துரோகம் செய்ய முடியும்?"

அதற்கு தாராஸ் சொன்னான்: "அவனுக்கு என்னவேணும்? அவன் ஒரு முட்டாள். அவன் கல்யாணம் பண்ணப்போறது இல்ல. யாரும் அவனைக் கல்யாணம் பண்ணச் சம்மதிக்க மாட்டாங்க. ஊமைப் பொண்ணுக்கு எதுவுமே தேவைப்படாது. இங்க பாரு ஐவான்..."- அவன் சொன்னான்: "இருக்குற தானியத்துல பாதியை என்கிட்ட கொடுத்திடு. எனக்கு கருவிகள் எதுவும் வேணாம். காய்ஞ்சுபோன வைக்கோலை மட்டும் நான் எடுத்துக்குறேன். அது உனக்கு எந்த விதத்திலேயும் பயன்படாது!"

ஐவான் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான்: "உனக்கு எது வேணுமோ அதை நீ எடுத்துக்கோ. நான் உழைச்சு தேவையானதை சம்பாதிச்சுக்கிறேன்."

தாராஸுக்கு ஒரு பாகம் பிரித்துத் தரப்பட்டது. தானியக் கதிர்களை அவன் வண்டியில் ஏற்றிக் கொண்டு நகரத்தை நோக்கிப் புறப்பட்டான் - காய்ந்து போன வைக்கோலையும் தான். ஐவானுக்கென்று விடப்பட்டது ஒரே ஒரு வயதான ஆடுதான். அதை வைத்துத்தான் அவன் தன் விவசாய வாழ்க்கையை நடத்த வேண்டும். அதை வைத்துத்தான் அவன் தன் தந்தையையும் தாயையும் காப்பாற்ற வேண்டும்.

2

வயதான சாத்தானுக்கு நடந்த சம்பவங்களைப் பார்த்து ஏமாற்றமே உண்டானது. சகோதரர்கள் தங்களுக்குள் சண்டை போட்டுக்கொள்ளாமல், மிகவும் சமாதானமாக தங்களின் பாகங்களைப் பிரித்துக் கொண்டு விட்டதை நினைத்து அவன் விரக்தியின் உச்சிக்கே சென்று விட்டான். அவன் மூன்று குட்டிச்சாத்தான்களை அழைத்தான்.

"இங்க பாருங்க..."- அவன் சொன்னான்: "மூணு சகோதரர்கள் இருக்காங்க. போர் வீரனான சைமன், தடிமனான தாராஸ், முட்டாளான ஐவான்... அவங்க தங்களுக்குள் சண்டை போட்டிருக்கணும். ஆனா, அவங்க சமாதானமா வாழ்ந்துக்கிட்டு இருக்காங்க. ஒருவரோடொருவர் நட்பா பேசிக்கிறாங்க. அந்த  முட்டாள் ஐவான் என் வேலை முழுசையும் கெடுத்து நாசம் பண்ணிட்டான். நீங்க மூணு பேரும் போயி அந்த மூணு சகோதரர்கள்கிட்டேயும் அவங்க ஒருத்தர் கண்ணை இன்னொருத்தர் பிடுங்குறது வரை அவங்களை ஒரு வழி பண்ணுங்க. உங்களால அதைச் செய்யமுடியுமா?"

"நிச்சயமா... எங்களால செய்ய முடியும்" அவர்கள் சொன்னார்கள்.

"எப்படி செய்வீங்க?"

"முதல்ல நாங்க அவங்களோட வசதியை ஒழிப்போம். சாப்பிடுறதுக்கு எதுவுமே இல்லைன்னு ஒரு நிலை உண்டாகுறப்போ நாங்க அவங்களை ஒண்ணா சேர்ந்து கட்டுவோம். அப்போ அவங்க ஒருத்தரோட ஒருத்தர் கட்டாயம் சண்டை போட்டுக்குவாங்க."

"கேக்கறதுக்கு நல்லாத்தான் இருக்கு. நீங்க உங்க வேலையை ஒழுங்கா செய்வீங்கனு நினைக்கிறேன். போங்க. அவங்களை ஒருத்தரையொருத்தர் காதைப் பிடிச்சு சண்டை போடுறதுக்கு முன்னாடி நீங்க இங்கே திரும்பி வரவே கூடாது. இல்லாட்டி நான் உங்களை உயிரோட இருக்குறப்பவே தோலை உரிச்சுடுவேன்."

குட்டிச் சாத்தான்கள் அங்கிருந்து கிளம்பிப்போய் ஒரு இடத்தில் உட்கார்ந்தார்கள். எப்படி செயல்படுவது என்பதைப் பற்றி அவர்கள் மூவரும் விவாதித்தார்கள்.