Lekha Books

"என்னம்மா சுபிட்சா... சக்திவேலோட ஆபீஸ் விஷயத்தை பாதியிலேயே நிறுத்திட்ட?" மூர்த்தி கேலியாகக் கேட்டார்.

"அட! அப்பாவைப் பாரேன்... தங்கை மகனை கிண்டல் பண்ற தாய்மாமான்னு நிரூபிக்கிறாரு... சக்திவேல் மச்சானோட ஆபீஸ்ல நிறைய பெண்கள்தாம்ப்பா வேலை பார்க்கறாங்க. அவங்களுக்கெல்லாம் சக்திவேல் மச்சான்தான் கமலஹாசன் மாதிரி. ஆனா... பார்க்கத்தான் கமல்... கிட்ட நெருங்கினா விஸ்வாமித்திர முனிவர்ன்னு பெண்கள்லாம் கேலி பண்றாங்களாம்."

"இவ்வளவு விஷயம் தெரிஞ்சு வச்சிருக்கியே... உனக்கெப்படித் தெரியும்?" கமலம் கேட்டாள்.

"அவங்க ஆபீஸ்ல வேலை செய்யற ஒருத்தங்களோட தங்கச்சி என் க்ளாஸ்மேட். அவதான் சொன்னா."

"ஓ... லண்டன் பி.பி.ஸின்னு சொல்லு..." மேகலா கூறியதும் அனைவரும் சிரித்தனர்.

"என்ன... பிரகாஷ்... ஸைலன்ட்டா வர்ற? விழா நாயகனே நீதானே? உன்னோட பிறந்த நாளுக்காகத்தானே இந்த ட்ரிப்?" மூர்த்தி இப்போது பிரகாஷை சீண்டினார்.

"அவர், காரோட ஜன்னல் பக்கம்தானே உட்கார்ந்திருக்காரு? வெளியில தெரியற கலர்களையெல்லாம் பார்த்துக்கிட்டு வருவாரு...." சுபிட்சா, தன் குறும்பான கேலியை வெளியிட்டாள்.

"கலர்களை பார்த்துக்கிட்டா...? அப்படின்னா?" வெகுளியாய் கமலம் கேட்டாள். இதைக் கேட்டு மீண்டும் அனைவரும் சிரித்தனர்.

"அப்பாவுக்கும், உங்களுக்கும் அதெல்லாம் புரியாது அத்தை..." சுபிட்சா சொன்னதைக் கேட்டதும் மூர்த்தி பேச ஆரம்பித்தார்.

"கலர்கள்னா கமலம்... கலர் கலரா உடுத்திக்கிட்டு போற பொண்ணுங்க. ஸைட் அடிக்கறதுன்னும் சொல்லுவாங்க..." மூர்த்தி இவ்விதம் விளக்கியதும் அங்கே சிரிப்பலை பரவியது.

மீண்டும் மூர்த்தி தொடர்ந்தார், "எங்களுக்கும் எல்லாம் தெரியும்மா. உங்க வயசையெல்லாம் தாண்டி வந்தவங்கதானே நாங்க. எங்க  காலத்துல இதுக்கு வேற பேர். இப்ப நீங்க என்னென்னவோ சொல்றீங்க! போதாக்குறைக்கு இந்த மாதிரி விஷயங்களையெல்லாம் டி.வி. தொடர்கள் சொல்லிக்குடுத்துடுதே..." மூர்த்தியுடன் சேர்ந்து கமலமும் டி.வி. பற்றி பேசினாள்.

"எங்களை மாதிரி வயசானவங்களுக்கு டி.வி. தொடர்கள்தான் மிகப்பெரிய வரப்பிரசாதம். வம்பு, வழக்குன்னு போறோமா? நாங்க பாட்டுக்கு டி.வி. பார்க்க உட்கார்ந்துடறோம்..."

"நீங்க பாட்டுக்கு டி.வி. சீரியலே கதின்னு உட்கார்ந்து கிடக்கறதும் உடல்நலத்துக்கு கெடுதல் அத்தை. தொடர்கள்ல வர்ற உணர்ச்சிவசப்படும் காட்சிகளைப் பார்த்துட்டு இரத்த அழுத்தம் ஏறுதாம். எதுவுமே ஒரு அளவோடுதான் இருக்கணும்" மேகலா தன் பங்குக்கு கூறினாள்.

"முன்னயெல்லாம் 'சிவனே'ன்னு வயசானவங்க உட்கார்ந்திருந்தாங்க. இப்போ? 'சீரியலே'ன்னு உட்கார்ந்துடறாங்க." மூர்த்தி கூறினார்.

"அப்பா மொக்கை போட ஆரம்பிச்சுட்டாரு" சுபிட்சா இவ்விதம் சொன்னதும் மேகலா, அவளைக் கண்டித்தாள்.

"ஏ சுபி... என்ன இது? அப்பாவைப் போய் மொக்கை அது... இதுன்னுக்கிட்டு?"

"மொக்கைன்னா என்னம்மா?" கமலம் கேட்டாள்.

இதற்கு முந்திக்கொண்டு மூர்த்தி பதில் கூறினார்.

"முன்னயெல்லாம் ரம்பம், ப்ளேடுன்னு சொல்லுவாங்கள்ல கமலம்... இப்போ அதுவே கடி, மொக்கைன்னு ஆயிடுச்சு" அவர் விளக்கம் கொடுத்ததும் அத்தனை பேரும் வாய்விட்டுச் சிரித்தனர்.

"மேகலாக்கா... பெரிசுக, வீட்லயே இருக்காங்கன்னுதான் பேர். ஆனா எவ்வளவு விஷயம் தெரிஞ்சு வச்சிருக்காங்க பாத்தியா?"

"ஆமா...பெரிய... உலகளாவிய தகவல்கள் பாரு... ஒரு விஷயம் கவனிச்சியா?... இப்ப டி.வி. முன்னாடி இல்லாததுனாலதான் ரெண்டு பேரும் இவ்வளவு பேசறாங்க பாரு..."

"அதென்னவோ சரிதான்க்கா. குடும்ப நேயத்தையே மறக்க வைக்கற குடும்ப சீரியல்கள் வந்துக்கிட்டு இருக்கிற வரைக்கும், மகுடிக்கு மயங்கற பாம்பு மாதிரி டி.வி. முன்னால கட்டிப்போட்டது மாதிரி உட்கார்ந்துக்கிட்டுதான் இருப்பாங்க. என்ன பிரகாஷ் மச்சான்... சிரிக்கற ட்யூட்டி மட்டும்தான் உங்களுக்கா? சிரிக்க வைக்க மாட்டிங்களா? சிட்டியை விட்டு அவுட்டர் ஏரியாவுக்கு வந்துட்டோம். கலர்கள் கூட கண்ணுக்குத் தெரியாதே..." சுபிட்சா, பிரகாஷை வம்பிற்கு இழுத்தாள்.

"ஏம்மா சுபிட்சா... பிரகாஷ் அப்படிப்பட்ட பையன் இல்லைம்மா. சினிமாக்காரிக படத்தை புத்தகத்துல பார்க்கக் கூட கூச்சப்படுவான். இந்தக் காலத்துல அவனை மாதிரிப் பையனை பார்க்கவே முடியாதும்மா..." மூர்த்தி பிரகாஷிற்கு மகுடம் வைத்தார்.

"எந்த புத்துல எந்தப் பாம்பு இருக்குமோ?" நாசூக்காகப் பேசினாள் மேகலா.

ஜாலியான மனநிலையில் அனைவரும் இருந்தபடியால், மேகலா பேசியதை கேலியாகவே எடுத்துக் கொண்டு அனைவரும் சிரித்தனர்.

மேகலா, பிரகாஷை அடிக்கண்ணால் பார்க்க, அவளது நக்கலான பேச்சைப் புரிந்து கொண்ட பிரகாஷ், அவளை யாரும் அறியா வண்ணம் முறைத்துப் பார்த்தான்.

கார், கோவிலை நெருங்கியது. அனைவரும் காரில் இருந்து இறங்கினர். உள்ளே சென்றனர். அலங்கார பூஷிதையாகக் காட்சி அளித்த அம்மனை வணங்கினர். அன்று அங்கே அம்மனுக்கு தங்கரதம் இழுக்கும் திருப்பணியும் நடைபெறுவதாக இருந்தது. சிறிய தங்க ரதத்தை ஒரு வாலிபன், பக்தியுடன் இழுத்து வர, இன்னும் சிலரும் கூட வந்தனர். அந்த வாலிபன் கிரி. கிரியுடன், வேணுவும் இருந்தான்.

"டேய், வேணு... மாம்பழக்கலர் பாவாடையும், பச்சை தாவணியும் போட்டுக்கிட்டிருக்காளே... அவதாண்டா சுபிட்சா..." உணர்ச்சி வசப்பட்டாலும் குரலை அடக்கி வேணுவிடம் சொன்னான்.

"கல்லூரிக் கலை விழாவுல டான்ஸ் நல்லா பண்ணீங்கன்னு போய் சொல்லேண்டா..."

"என்னது? நான் போய் பேசறதா?"

"பின்னே? நானா போய் பேச முடியும்?"

"நீ வேற... சும்மா இருடா... முன்ன பின்ன அறிமுகம் இல்லாத பொண்ணு கிட்ட போய் திடீர்னு நான் போய் பேசறது அநாகரீகம்."

"நல்ல சந்தர்ப்பம் விட்டுடாதே..." வேணு மறுபடியும் வற்புறுத்தினான்.

கிரி பதில் சொல்வதற்குள், அம்மனுக்கு ஆராதனை காட்டிய குருக்கள், அங்கு கூடி இருந்த அனைவருக்கும் விபூதி பிரசாதம் கொடுத்தார்.

கிரியின் அருகே வந்து அவர்களுக்கும் விபூதி கொடுத்தார்.

விபூதி தட்டில் தட்சணை வைப்பதற்காக, ஷர்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து பர்ஸை எடுத்துப் பிரித்தான் கிரி. அதில் ஃபோட்டோ வைத்துக் கொள்ளும் பகுதியில், சுபிட்சாவின் புகைப்படம் இருப்பதைத் தற்செயலாகப் பார்த்துவிட்ட மேகலா திகைத்தாள். மேகலாவின் அருகே நின்று கொண்டிருந்த சுபிட்சாவை அப்பொழுதுதான் கிரி பார்த்தான். பரவசமானான். அவன் இளைஞன் கிரி என்று தெரியாததால், கோவிலை வலம் வருவதற்காக சுற்றி சென்று, பின்பக்கமாகப் போய்க் கொண்டிருந்த கிரியை, மேகலா பின் தொடர்ந்தாள்.

"எக்ஸ்க்யூஸ் மீ..." மேகலாவின் குரல் கேட்டுத் திரும்பினான் கிரி.

"யெஸ்.."

"உங்க ஷர்ட் பாக்கெட்ல என் தங்கையோட ஃபோட்டோவை வச்சிருக்கீங்க... கல்யாணம் ஆகாத பொண்ணோட ஃபோட்டோவை இப்படி வச்சிருக்கறது சரிதானா? நான் அவளோட அக்கா... அந்த ஃபோட்டோ எப்படி கிடைச்சது உங்களுக்கு?"

"அது... அந்தப் பொண்ணு கலைவிழாவுல டான்ஸ் ஆடினப்ப எடுத்த ஃபோட்டோ. அந்த காலேஜ், எங்களோட 'லிங்கம் ஆர்ட்ஸ்' காலேஜ். கலை விழாவுக்கு எங்கப்பா கூட போயிருந்தேன்.