Lekha Books

இந்தச் செயலாளரை மாற்ற வேண்டும்.

கட்சி என்ன செய்கிறது?

இப்படியே போனால் கட்சியே இல்லாமல் போய்விடும்!

தினமும் எதையாவது செய்யாவிட்டால் உயிரோடு இருந்தாலும், இறந்ததைப் போலத்தான் என்று நினைக்கக்கூடியவன் அவன்.

பெரிய சுடுகாட்டில் புன்னப்புரை போராட்டத்தில் உயிர் நீத்த தியாகிகளை எரிய வைத்த கரிந்து போன மண்ணைப் பார்த்துக் கொண்டே பிரசன்னன் பல மணி நேரங்களைச் செலவிடுவான்.

பிரசன்னன் சொல்வதுதானே! அதை யாரும் கவனிப்பதேயில்லை.

பெரிய சுடுகாட்டில் இப்படி கற்சிலையைப் போல நின்று கொண்டிருப்பது பிரசன்னன்தானே? பரவாயில்லை. வெயில், வெப்பம் எதுவும் அவனுக்குத் தெரியாது.

அவன் இப்போது பைத்தியம் பிடித்தவன். சிறிது நேரம் சென்ற பிறகு அவனுடைய தலைக்குத் தெளிவு உண்டாகும். அப்போது அவன் அங்கிருந்து போய்விடுவான்.

பிரசன்னனை அழைக்க வேண்டாம். அழைப்பதால் எந்தவொரு பிரயோஜனமும் இல்லை.

சில நேரங்களில் அவன் உலகத்தை வாய்க்கு வந்தபடி திட்டிக் கொண்டே அங்கிருந்து நகருவான்.

அவங்க எதற்காக இறந்தாங்க?

யாருக்காக இறந்தாங்க?

அந்தக் கேள்வி சரியானதுதான். ஆனால், பிரசன்னன் அதைக் கேட்கும் போது, அதற்கு அர்த்தம் இல்லாமல் போய்விடும்.

புன்னப்புரை போராட்டத்தில் முதல் துப்பாக்கிக் குண்டை மார்பில் தாங்கி, அது வெளியே வந்து விழ மரணத்தைத் தழுவிய பத்மநாபனின் மகன் கூட- பிரசன்னன் அந்தக் கேள்விகளைக் கேட்கும் போது நல்ல தமாஷ்தான் என்பது மாதிரி திரும்பக் கேட்பான்:

"அவங்க எதற்காக இறந்தாங்க?"

பிரசன்னன் கைகளைச் சுருட்டி விட்டுக் கொண்டு கேட்பான்:

"யாருக்காக இறந்தாங்க?"

கைகளை சுருட்டி விட்டுக் கொண்டு பத்மநாபனின் மகனும் கேட்பான்:

"யாருக்காக இறந்தாங்க?"

அது ஒரு பொழுதுபோக்கு... தமாஷ்!

பிரசன்னனுக்கு அது புரிகிறதோ இல்லையோ!

பைத்தியக்காரனான பிரசன்னன் சொல்லுகிற அளவிற்கு யாருக்கும் எந்தவித தொந்தரவையும் செய்தது இல்லை. அவனை அங்கு அப்படியே விட்டிருக்கிறார்கள்.

அவன் ஒரு தொல்லை தருபவனாக மாறியிருக்கிறான். அவனை அப்படியே பொருட்படுத்தாமல் விட்டது தவறான ஒரு செயலாகிவிட்டது.

என்ன நடந்தது?

அந்த அளவிற்கு விஷயம் தீவிரமாகவில்லை. எனினும், ஆபத்தானதாக மாறலாம்.

சம்பவம் என்ன?

இளைஞர்கள் மத்தியில் ஒரு புதிய கருத்து உண்டாகியிருக்கிறது. இளம் நாக்கிற்கு கடிப்பது எப்படி என்பது தெரியாது. அவர்களுக்கு பக்குவப்பட்ட அறிவு இருக்குமா? அவர்களுக்கு வருவது, வராதது- எதைப் பற்றியும் தெரியாது. ஆவேசம் மட்டுமே இருக்கும்.

புன்னப்புரையின் வீர மங்கைக்கு நினைவுத் தூண் எழுப்பவில்லை. அது இளைஞர்களுக்கு ஒரு ஏமாற்றம் அளிக்கும் விஷயமாக இருந்தது.

வயதானவர்கள் சொன்னார்கள்:

"அப்படி ஒரு சவ அடக்கம் நடந்திருக்க வேண்டியது இல்லை. அதைப் பார்த்து இளைஞர்கள் மனம் நெகிழ்ந்திட்டாங்க. அப்படி நெகிழ்ந்திருக்க வேண்டியது இல்லை."

சதானந்தன் உண்டாக்கிய ஏற்பாடு அது. அவர் எதற்காக அதைச் செய்தார்?

சில பெண்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும் விஷயம் அது. அவர் எதற்காக அதைச் செய்தார்?

சதானந்தன் திருமண விஷயமாக அணுகியதை ஒரு வேளை சிருதா கூறி அவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கலாம்.

சதானந்தனுக்கு சிருதா மீது மன ரீதியாக ஒரு நெருக்கம் உண்டாகியிருக்கலாம். அவளுக்கு அப்படி உண்டாகாமல் கூட இருந்திருக்கலாம்.

என்னவோ... அந்த விஷயங்களை எப்படித் தெரிந்து கொள்வது? இதயத்திற்குள் ஒரு ஈடுபாடு இல்லையென்றால், அப்படி ஒரு சவ அடக்கம் நடந்திருக்கவே நடந்திருக்காது.

அவளும் ஒரு சாதாரண பெண். அதைவிட்டால் வேறு என்ன கூற முடியும்?

சதானந்தனின் மனைவி சொன்னாள்:

"சிருதா என்று சொல்லுறப்போ, வாயில் நீர் ஊறுது."

எது எப்படி இருந்தாலும் அந்த சவ அடக்கம் இளைஞர்களைக் கிளர்ந்தெழச் செய்துவிட்டது. அந்த எண்ணத்தை சிறுவர்கள் மத்தியில் உண்டாக்கியது யார்?

அதுதானே கூத்து! பைத்தியக்கார பிரசன்னன்... பைத்தியம் பிடித்தவனாக இருந்தாலும், சில நேரங்களில் அவன் கூறுவதை யார் கேட்டாலும் சரியானது என்றே நினைப்பார்கள். அது உண்மைதானே என்று அதைக் கேட்பவர்களுக்குத் தோன்ற ஆரம்பித்துவிடும். புதிய புதிய எண்ணங்கள் அவனுடைய கிறுக்கு பிடித்த தலைக்குள் தோன்றுவது வழக்கமான ஒரு செயலாகிவிட்டது.

அவன் உண்டாக்கிவிட்ட விஷயம் என்ன என்பதுதானே தெரிந்து கொள்ளப்பட வேண்டியது?

சிறிதும் சம்பந்தமே இல்லாதது!

பைத்தியம்! அதே நேரத்தில் பெரிய அளவில் ஆபத்து இருக்கிறது.

இதில் பெரிய அளவில் விவரமில்லை என்றும் கூறுவதற்கில்லை.

வெளியே கூற முடியாது.

இளைஞர்களைப் பிடித்து நிறுத்த வேண்டும். இந்த கெட்ட எண்ணத்தை ஆரம்பத்திலேயே கிள்ளி எறிய வேண்டும்.

இல்லாவிட்டால் ஆபத்தில் போய் முடிந்துவிடும். பைத்தியக்காரன் பிரசன்னன் ஆரம்பித்து வைத்த செயல். அதற்கான சூழ்நிலையை சதானந்தன் உண்டாக்கிக் கொடுத்தார்.

ஸ்டாலினுக்காக ஒரு நினைவுத்தூண் உண்டாக்க வேண்டுமென்று-

இளைஞர்கள் இப்போது அதற்காக ஓடித் திரிந்தார்கள்.

கொலை செய்த குற்றத்திற்காக தூக்கு மரத்தில் ஏறியவனின் நினைவுக்காக நினைவுத் தூண்!

ஸ்டாலின் போன பாதையில் அந்தத் தாய் அவனைப் போகவிட்டாள். சரியான பாதைக்கு அவனை அவள் திருப்பிவிடவில்லை. அப்படி பாதை தவறிச் சென்றவனுக்கு நினைவுச் சின்னம் உண்டாக்கப் போகிறார்களாம்!

இளைஞர்கள்தானே! அவர்களுக்குக் கட்டுப்பாடு என்பது பிடிக்கவே பிடிக்காது. அவர்களுடைய தலைக்குள் நெருப்பு பிடிக்கும். அது கொழுந்துவிட்டு எரியும்.

மூத்தவர்கள் எச்சரிக்கையுடன் இருக்க வேண்டும்!

சில பைத்தியக்காரத்தனமான வாக்கியங்கள் சுவரெழுத்துக்களாக காட்சியளித்தன. யார் எழுதினார்கள், யார் ஒட்டினார்கள் என்பது யாருக்கும் தெரியாது.

பிறகு-

அவற்றின் எண்ணிக்கை அதிகமானது.

இப்போது இல்லவே இல்லை.

பைத்தியக்காரனான பிரசன்னனைக் காணவில்லை. அவன் ஊரை விட்டே போய்விட்டான்.