Lekha Books

"கத்தியில கீறினா ரத்தம் வெளியே வந்துதாண்டா ஆகணும். பொறுத்திருந்து பாரு. நான் பேசிய வார்த்தைகளைப் பத்தி கோபால் யோசிப்பான். இப்ப என்னமோ தங்கச்சி மேல உள்ள பாசத்துல பொங்கிட்டுப் போறான். பாசி பிடிச்ச தரை வழுக்கும். அது போல கோபாலுக்கு தங்கச்சி மேல உள்ள பாசமும் வழுக்கும்..."

"ம்கூம். வீண் வம்புதான் இழுக்கும். நீங்க பாட்டுக்கு பார்த்தோமா நாலு வார்த்தை பேசினோமான்னு இல்லாம கவிதாவோட பூர்வீகக் கதையைப் பத்தி அவர்ட்ட பேசினது கொஞ்சம் கூட சரி இல்லம்மா."

"எது சரி எது தப்புன்னு எனக்குத் தெரியும்டா"

"என்னம்மா தெரியுது உங்களுக்கு? அந்தக் கவிதாவைத்தான் கோபால் அங்கிள் பையன் அர்ஜுனுக்குன்னு முடிவாயிடுச்சுல்ல? அது தெரிஞ்சும் எதுக்கு அந்தப் பேச்சு?"

"போடா உலகம் புரியாதவனே... நாம என்னமோ பெரிய தியாகம் பண்ற மாதிரி கவிதாவைப் பொண்ணு கேட்டு முடிச்சுடலாமில்ல?.. அதுக்காகத்தான் கவிதாவைப்பத்தி அரசல் புரசலா என் காதுக்கு வந்த விஷயத்தை கோபால் காதுல போட்டேன். இதெல்லாம் கோபாலோட மனசை கலைக்கத்தான். புரிஞ்சுக்க."

"எது புரியுதோ இல்லையோ... ஒண்ணு மட்டும் புரியுதும்மா. சினிமாவுல வர்ற வில்லித்தனமா பேசறீங்கன்னு நல்லாவே புரியுது."

"எல்லாம் உனக்காகத்தாண்டா. எங்க அண்ணனோட சொத்துக் கணக்கு உனக்குத் தெரியுமா?"

"நம்பகிட்ட இல்லாத சொத்தாம்மா?"

"ஆமாண்டா. நம்மகிட்ட இல்லாத சொத்துதான். நம்ம சொத்தைப் போல பல மடங்கு மாமா கிட்ட இருக்கு. எஸ்டேட், டெக்ஸ்டைல் மில், ஹோட்டல், ரெடிமேட் ஷாப்ஸ் இப்படி எத்தனை பிஸினஸ்? எத்தனை கார்? எத்தனை பங்களா? விஜயா அத்தை கிட்ட ஒரு வைர சுரங்கமே இருக்கும். அது போக ஏகப்பட்ட இடங்கள்ல நிலங்கள் வாங்கிப் போட்டிருக்காரு. ஏழு தலைமுறை உட்கார்ந்தே சாப்பிடலாம்."

"உட்கார்ந்து சாப்பிடறதுக்கு அவ்வளவு சொத்து வேணுமாம்மா? ஒரு டைனிங் டேபிள், சேர் போதுமேம்மா..."

"போதும்டா உன் கேலி. எல்லாம் நான் பார்த்துக்கறேன்..."

"ஆண்டவா... எங்கம்மாவை நீ பார்த்துக்கப்பா..." அவினாஷ் மேலே பார்த்து கைகளைக் கூப்பி வணங்கினான்.

"ஆண்டவனை கூப்பிடறது இருக்கட்டும். முதல்ல ஆட்டோவைக் கூப்பிடுடா..."

ஆட்டோவை அழைத்து இருவரும் அதில் ஏறிக் கொண்டனர்.

நீண்ட தூர கார் பிரயாணம் கௌரிக்கு ஒத்துக் கொள்ளாது. எனவே ரயிலில் வந்து இறங்கி, ஊருக்குள் அங்குமிங்கும் போக, வர ஆட்டோ அல்லது டாக்ஸியை அமர்த்திக் கொள்வது அவர்களது வழக்கம்.

11

வழக்கத்தை விட அரைமணி நேரம் கூடுதலாக நடைப்பயிற்சி சென்று வந்தும் தூக்கம் வராமல் புரண்டு படுத்துக் கொண்டிருந்தார் கோபால். இரவு எட்டு மணிக்கு நடக்க ஆரம்பித்தால் ஒன்பது மணிவரை  நடந்துவிட்டு வீட்டுக்கு வந்து குளித்துவிட்டு பால், பழங்கள் மட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு உடனே படுத்து விடுவார். தொலைக்காட்சி பார்க்கும் வழக்கம் கிடையாது. நல்ல புத்தகங்களை படிப்பார். பத்து பக்கங்கள் படிப்பதற்குள் தூக்கம் அவரைத் தழுவிக் கொள்ளும். அன்று எவ்வளவோ முயற்சித்தும் அவரால் தூங்க முடியவில்லை.

கவிதாவின் பிறப்பு பற்றி கௌரி பேசியது அவருக்குள் சின்னதாய் ஒரு பாதிப்பை ஏற்படுத்தியிருந்தது. கௌரி பேசியபோது தன் தங்கையையும், அவளது குடும்பத்தையும் விட்டுக் கொடுக்காமல் பேசிவிட்டு வந்தாலும் கௌரி விட்டெறிந்த சலனக் கற்கள் தெளிந்த நீரோடை போன்ற மனதை லேசாகக் குழப்பியது. அதன் விளைவால் தூக்கமின்றித் தவித்தார். கவிதாவின் மேல் தன் உயிரையே வைத்திருக்கும் விஜயாவின் மீது தன்னுயிரையே வைத்திருந்த கோபாலுக்கு இந்த விஷயத்தை எப்படி எடுத்துக் கொள்வது என்று புரியாமல், மனம் கலங்கினார்.  'குலம் பார்த்து பெண்ணெடு' என்று பெரியவங்க சொல்வாங்களே. இப்ப என் பையன் அர்ஜுனுக்கு யாரோ முன்ன பின்ன தெரியாதவங்களோட மகளை மனைவியாக்குவது சரிதானா...? விஜயா என்னவோ கவிதாவை ரொம்ப நல்லபடியா வளர்த்திருக்கறது உண்மைதான். ஆனா அவளோட ஜீன்ஸ், விஜயாவோடதில்லையே. முறைப்படி குலம் கோத்திரம் பார்த்து கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கிற பெண்களே எப்படி எப்படியோ மாறிடறாங்க. கவிதாவை யாரு என்னன்னே தெரியாம, விஜயா தத்தெடுத்துக்கிட்ட ஒரே காரணத்துக்காக என் பையனுக்கு கட்டி வைக்கிறது சரிதானா? நான் வேற ஏதாவது காரணம் சொல்லி தட்டிக் கழிச்சிடலாம்னு பார்த்தா, அர்ஜுன் அவளை உயிருக்குயிரா விரும்பறதா விஜயா சொன்னாளே. நான் சம்மதிச்ச விஷயம் தெரிஞ்சு அர்ஜுன் ஏகப்பட்ட சந்தோஷத்துல இருக்கான். விஜயா அன்னிக்கு வந்து அவங்களோட காதல் விஷயத்தை சொன்னப்ப நானும் ரொம்ப சந்தோஷமா கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்சேனே! குடுத்த வாக்கை மீறக் கூடாதே.

கவிதாவால ஏற்பட்ட பிரச்சனைக்கே விஜயா எவ்வளவு துடிச்சுப் போனா. இப்ப, கவிதாவோட பிறப்பு பத்தின விஷயந்தான் நான் மறுக்கறதுக்கு காரணம்னு தெரிஞ்சா விஜயாவால தாங்கிக்க முடியாது. இந்த பிரச்னைக்கு என்னதான் முடிவு? கௌரி மதினியை சந்திச்சுப் பேசினதுனாலதான் என் மனசுல இவ்வளவு குழப்பமா? அதுவரைக்கும் நான் தெளிவாத்தானே இருந்தேன்? சுயமா சிந்திக்கிற என்னோட தனித்தன்மையை விட்டு நான் ஏன் விலகினேன்.? நல்லதை மட்டுமே நினைக்காம, கௌரி மதனி சொன்னதை கேட்டதை நினைச்சு வீணான கற்பனைகளை வளர்த்துக்கிட்டதுனால தூக்கம் வராத இந்த இரவு கூட வளர்ந்துக்கிட்டே போகுது' எண்ணங்கள் ஏற்படுத்திய அலைகள் அவரது இதயத்தில் மோதி மன அழுத்தத்தை தோற்றுவித்தன. நடு இரவைத் தாண்டி மூன்று மணிக்கு மேல்தான் கண்ணயர்ந்தார்.

12

ரங்க நாயகியின் ஊருக்குப் புறப்படுவதற்காக பெட்டியில் உடைகளையும், மற்ற பொருட்களையும் வைத்து அடுக்கிக் கொண்டிருந்தாள் கவிதா. அறையிலிருந்த தொலைபேசி ஒலித்து அழைத்தது. எடுத்துப் பேசினாள்.

"ஹாய் அர்ஜுன், இப்பதான் நினைச்சேன். நீங்களே போன் போட்டுட்டீங்க. உங்களுக்கு நூறு ஆயுசு."

"உன் கூட வாழறதா இருந்தா நூறு வயசு கூட பத்தாது... கவி."

"அவ்வளவு ஆசையா என் மேல?"

"எவ்வளவு ஆசைன்னு என்னால சொல்லவே முடியாது."

"ஆசை மட்டும்தானா?"

"சச்ச... ஆசையை விட பாசமும், அன்பும்தான் உன் மேல எனக்கு ரொம்ப அதிகம். ஆசை மட்டும்தானான்னு அப்பிடி ஒரு கேள்வி கேட்டுட்டியே?"

"சும்மா, தமாஷுக்கு கேக்கறதுக்குள்ள எங்கேயோ ஆழமா யோசிச்சிட்டீங்க?"

"நான் அப்படித்தான். எதிலயுமே தீவிரமா ஈடுபடறது என்னோட குணம். படிப்புல முதன்மையா வரணும்னு தீவிரமா படிச்சேன். வந்துட்டேன். பொதுவா எல்லாரும் அவங்கவுங்க அப்பா மேல ரொம்ப பிரியம் வச்சிருப்பாங்க. பாசமும் வச்சிருப்பாங்க.