Lekha Books

இதுக்குக் காரணம்... அவள்... அவள்... புது கம்பெனி மேனேஜர் சொன்னாரே யாரோ 'மேடம்’னு அவள்தான்…?’ இதயச்சுவரில் கோப அலைகள் மோதித் தெறித்தன.

"பரத், இனி மோகனைப் பார்க்கப் போய் நேரத்தை வீணாக்காதே. குழந்தையை ஆஸ்பத்திரியில சேர்க்கற வழியைப் பாரு. அதுக்கு முன்னால கையில இருக்கற பணத்துக்கு டாக்டர் எழுதிக் கொடுத்த மருந்துகளை வாங்கிட்டு வா."

"சரிப்பா."

பரத் கிளம்பினான்.

"அம்மா, தலை வலிக்குதும்மா. தாங்க முடியலைம்மா" நீலு, வலியில் துடிப்பதைப் பார்த்து அனைவரும் அழுதனர்.

பரத் விரைந்தான்.

டாக்டர் எழுதிக் கொடுத்த சில மருந்துகள் பக்கத்திலுள்ள கடைகளில் கிடைக்காததால் நகரின் பிரபல மருந்துக்கடைக்குச் சென்றான். சீட்டைக் கொடுத்துவிட்டு காத்திருந்தான். அங்கே, அவன் இன்ட்டர்வியூவிற்கு சென்றிருந்த கம்பெனியின் மேனேஜர் நின்றிருந்தார்.

"ஸார்... ஸார்..." பரத் கூப்பிட்டான்.

அவர் திரும்பிப் பார்த்தார்.

"அட, பரத்!"

"ஸார், என் பேரை ஞாபகம் வச்சிருக்கீங்க. ஆனா, உங்க பேரைக் கூட கேட்காம நான் வந்துட்டேன்."

"என் பேர் சீனிவாசன். சரி, வேற வேலைக்கு முயற்சி எடுத்தீங்களா?"

"இல்ல சார். அதுக்கு நடுவுல என் குழந்தை உடல் சுகமில்லாம படுத்திருக்கா... வீட்ல ரொம்ப கஷ்டம். அது சரி சார். அன்னிக்கு உங்க மேடம் சொன்னாங்கன்னுதானே என்னோட வேலையை நீங்க கன்ஃபர்ம் பண்ணலை? நீங்க குடுக்க வந்த வேலையைத் தடுக்க வந்த அந்த மேடம் யாரு? அவங்க எங்கே இருக்காங்க?"

"என்ன பரத் நீங்க? சென்னையோட முதல் இருபது பிரபலமான சாதனைப் பெண்கள் வரிசையில எங்க மேடமும் இருக்காங்க. அவங்களோட சாதனைகள் பத்தி எழுதாத பத்திரிகை கிடையாது. எத்தனையோ விருதுகள் கூட வாங்கி இருக்காங்க."

"அவங்களோட வீடு எங்கே இருக்கு?"

"சென்னையில பெரிய பணக்காரங்க வசிக்கற ஏரியா அடையார் ஃபோட் க்ளப். அங்கதான் மேடம் வீடு..." அவர் பேசி முடிப்பதற்குள் மருந்துக்கடை கவுண்ட்டரில் பரத்தைக் கூப்பிட்டனர்.

'ஐயோ மருந்து... அவசரம்’ கவுன்ட்டருக்கு ஓடினான். மருந்துகளை வாங்கிக் கொண்ட பிறகுதான் ஞாபகம் வந்தது. 'அந்த மேடத்தின் பெயரைக் கேட்கவில்லையே’ என்று. சீனிவாசனைத் தேடினான். அவர் போய்விட்டிருந்தார்.

அவசரஅவசரமாய் ஆட்டோ பிடித்து வீட்டிற்கு சென்றான். அந்த ஆட்டோவை நிறுத்தி வைத்தான். மருந்துகளை சிவகாமியிடம் கொடுத்துவிட்டு அதே ஆட்டோவில் ஏறினான்.

"அடையார் போப்பா."

ஆட்டோ அடையாரை நோக்கி சென்றது. போட் க்ளப்பில் இறங்கிக் கொண்டான். விசாரித்தான்.

"யாரோ ஒரு பிரபலமான பெண்மணியாம். அவங்க வீடு....?"

"பேர் என்னன்னு சொல்லுங்க சார்..." ஒரு வாலிபன் கேட்டான்.

"பேரு தெரியலையே..."

"அட என்ன சார். இந்த ஏரியாவுல முக்கால்வாசிப்பேர் பிரபலமானவங்கதான். யாரைக் கேக்கறீங்கன்னு புரியலையே?"

அவர்கள் இருவரும் ஒரு பெரிய பங்களாவின் முன்பக்கம் நின்றபடி பேசிக் கொண்டிருந்தனர். அந்தப் பங்களாவின் பால்கனியில் இருந்து இவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது ஒரு உருவம். சில நிமிடங்களில் அந்தப் பங்களாவின் செக்யூரிட்டி இவர்கள் அருகே வந்தான். "ஸார், உங்க பேர் பரத்தா? எங்க மேடம் உங்களைக் கூப்பிடறாங்க" செக்யூரிட்டி சொன்னான்.

"என்னை யார்.. இங்கே என் பேர் தெரிஞ்சு கூப்பிடறாங்க!?" வியப்புக்கு ஆளான பரத், செக்யூரிட்டியுடன் சென்றான். பங்களாவின் வரவேற்பு அறைக்கு அழைத்துச் சென்றான் செக்யூரிட்டி. அங்கே ஓர் உயரமான சுழல் இருக்கையில் சால்வை போர்த்திய ஓர் உருவம் அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி உட்கார்ந்திருந்தது.

"மேடம். அவர் வந்துட்டார் மேடம்" சொல்லிவிட்டு செக்யூரிட்டி வெளியேறினான்.

சுழல் இருக்கையை ஒரு சுழற்று சுழற்றித் தன்பக்கம் திரும்பிய அந்த உருவத்தைப் பார்த்த பரத் அதிர்ச்சிக்கு ஆளானான்.

"நீங்க... நீ... நீ... சுதாதானே..."

"ஓ... என் பேர் கூட ஞாபகம் இருக்கா..?" எகத்தாளமாய் கேட்டாள் சுதா.

"நீங்க எப்படி இருக்கீங்க, உங்க குடும்பம் எப்படி இருக்கு? எப்படியெல்லாம் கஷ்டத்துல தத்தளிச்சுக்கிட்டிருக்கீங்க... எல்லாமே எனக்குத் தெரியும். இவளுக்கு எப்படி தெரியும்னு யோசிக்கிறீங்களா? உங்க கஷ்டத்தையெல்லாம் உருவாக்கினதே நான்தானே? ஏற்கெனவே நீங்க வேலை செஞ்சுக்கிட்டிருந்த ஆபீஸ் நிர்வாகத்து ஆட்கள்ட்ட பேசி, என்னோட இமேஜை யூஸ் பண்ணி உங்களை வேலை நீக்கம் செய்ய வச்சேன். அதுக்கப்புறம் வேலை குடுக்க இருந்த மேனேஜர் சீனிவாசன்கிட்ட பேசி உங்களுக்கு வேலை குடுக்கக் கூடாதுன்னு தடுத்தேன். அந்த கம்பெனி என்னோடது. தீராத மனக்கஷ்டத்துல என்னை தவிக்க விட்டீங்க. தாளாத பணக்கஷ்டத்துல உங்களை சீரழிக்கணும்னு முடிவு பண்ணினேன். அதுக்கு உங்க குடும்ப சூழ்நிலைகள் கூட எனக்கு சாதகமா இருந்துச்சு. நான் பட்ட துன்பம் போல பல நூறு மடங்கு துன்பங்களை நீங்களும் படணும்னு திட்டம் போட்டேன். என் திட்டம் வெற்றியாயிடுச்சு... ஹா... ஹா... ஹா..." சுதா எக்காளமிட்டு சிரித்தாள். அவள் வெறியோடு சிரித்த சிரிப்பு, பெண் புலி சீறுவதைப் போலிருந்தது.

'சுதா... என் சுதா அவளா இவள்?! செல்வச் செழுமையாய், சீமாட்டியாய், ஆடம்பரமான பங்களாவில் சகல வசதிகளோடு இருக்கும் இவள் என் சுதாவா?’

'ஆமாம். ஆமாம்’ என்று அந்தக் குரலும், அழகிய கண்களும் சத்தியம் செய்தன.

"காதலிச்சு, கல்யாணம் பண்ணிக்கறதா ஆசை வார்த்தைப் பேசி ஏமாத்திட்டு ஓடின மிஸ்டர் பரத்... என்னைப் பார்த்து திகைச்சுப் போயிட்டீங்களா? நான் பழைய சுதா இல்லை. ஸக்ஸஸ்ஃபுல் பிஸினஸ் வுமன் மேடம் சுதா. உங்களோட கோழைத்தனமே நான் உயர்ந்து நிக்கற படிக்கட்டா இருந்துச்சு. தியாகமே உருவான என்னோட அம்மா, துரோகமே உருவான உங்க முகத்துல முழிக்கக்கூட பிடிக்காம உயிரையே விட்டுட்டாங்க."

'ஜெயா ஆன்ட்டி இறந்துட்டாங்களா...’ பரத்தின் எண்ணம் மிதந்தது.

"என்ன யோசிக்கறீங்க? உயிரையே உன் மேல வச்சிருக்கேன்னு சொன்னீங்களே... உயிர் இல்லாமத்தான் இவ்வளவு சந்தோஷமா பொண்டாட்டி, பிள்ளைக்குட்டிகளோட வாழ்ந்துக்கிட்டிருக்கீங்களோ? என் வாழ்க்கைக்கு சமாதி கட்டிட்டு, அந்த சமாதி மேல உங்க மணமேடையை அமைச்சுக்கிட்டீங்க."

"சுதா... நான்..."

"எதுவும் பேசாதீங்க. நீங்களும் ஒரு சராசரி ஆண்மகன்தான்னு நிரூபிச்சிட்டீங்க. உங்க ஆசை வார்த்தைகள்ல மயங்கினேன். அப்பாகிட்ட பேசிட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டுப் போன நீங்க என்னை வந்து பார்க்கவே இல்லை..."

"சுதா... நான்..."