Lekha Books

அந்தச் சம்பவம் நடந்து முடிந்த பிறகு அவன் நீதிபதியின் முன்னால் போய் நின்று தான் செய்த குற்றத்தை ஏற்றுக் கொண்டதாகச் சொன்னான். அவனுக்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.

அவன் மீது பரிதாபம் உண்டாகும் வண்ணம் ஷாக்ரோ என்னிடம் அந்தக் கதையைச் சொன்னான். ஆனால், இந்த விஷயத்தில் அவனுடைய அனுதாப உணர்ச்சி இடம்மாறி இருப்பதாக நான் சொன்னேன். அவனோ இந்த விஷயத்தில் நான் புரிந்து கொள்ள வேண்டியவை நிறைய இருக்கின்றன என்றான்.

"பணக்காரர்கள் எண்ணிக்கையில் மிகவும் குறைவாகவே இருக்காங்க. ஆனால், தொழிலாளர்கள் எண்ணிக்கையில் ஏராளமான பேர் இருக்குறாங்க. ஒரு விவசாயத் தொழிலாளி செத்துப் போயிட்டான்றதுக்காக ஒரு பணக்காரனுக்குச் சிறைத் தண்டனை தரக்கூடாது. அந்த விவசாயத் தொழிலாளின்றது யார்?"- ஒரு மண்ணாங்கட்டியை எடுத்து என்னிடம் காட்டியவாறு அவன் சொன்னான்: "அதே நேரத்துல, ஒரு பணக்காரன் ஒரு நட்சத்திரம்..."

நாங்கள் இந்த விஷயத்தைப் பற்றி நீண்ட நேரம் வாக்குவாதம் செய்தோம். அவனுக்குப் பயங்கரமான கோபம் வந்தது. கோபம் வந்தவுடன் ஒரு ஓநாயைப் போல அவன் தன் பற்களைக் கடித்தான். அவனுடைய முகம் கோபத்தால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டிருந்தது.

"பேசாதீங்க, மாக்ஸிம்! காக்கஸஸ்ல இருந்து பார்த்தாத்தான் தெரியும்"- அவன் உரத்த குரலில் அலறினான்.

அவனுடைய கோபக் குரலுக்கு முன்னால் என்னுடைய அறிவு பூர்வமான வாதம் எடுபடவில்லை. பகல் வெளிச்சத்தைப் போல மிகவும் தெளிவாக எனக்குத் தோன்றிய விஷயங்களைக் கேட்டு அவன் விழுந்து விழுந்து சிரித்தான். என்னுடைய வாதங்களை விளக்கமாகக் கூறி அவனைத் தெளிவுபடுத்தலாம் என்று நான் முயற்சிக்கும்போது அதைச் சிறிதும் காதில் போட்டுக்கொள்ளாமல் அவன் கூறுவான்: "நீங்க காக்கஸஸ்ல வசிச்சுப் பாருங்க. நான் சொல்ற விஷயங்கள் சரின்னும், அங்கே இருக்கிற ஆளுங்க அப்படித்தான் நடக்குறாங்கன்றதையும் நீங்களே தெரிஞ்சுக்குவீங்க. அதுக்குப் பிறகுதான் உங்களுக்கே உண்மை புரியும். நீங்க ஒரு ஆள் மட்டும் சொல்றீங்க அது சரியில்லைன்னு. ஆயிரக்கணக்கான பேர் நீங்க சொல்றதுக்கு நேர் எதிராக சொல்றப்போ, நீங்க சொல்றதுதான் சரின்னு, நான் எதுக்கு நம்பணும்?"

வார்த்தைகள் மூலம் விஷயங்களை விளக்கமுடியாதென்றும், உண்மைகளால் மட்டுமே அது முடியுமென்றும் வாழ்க்கையில் சரியான விஷயங்கள் மட்டுமே இருக்கின்றன என்றும் கூறிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மனிதனிடம் எதைச் சொல்லியும் பிரயோஜனமில்லை என்று முடிவெடுத்த நான் எதுவும் கூறாமல் அமைதியாக இருந்தேன். நான் மவுனமாக இருந்தாலும் அவனிடமிருந்த ஆவேசம் சிறிதும் குறையவில்லை. முரட்டுத்தனமும், ஆவேசமும், இனிமையும் கலந்த காக்கஸஸின் வாழ்க்கை முறையைப் பற்றிக் கூறும்போது அவனுடைய உதடுகள் வித்தியாசமான ஓசையை உண்டாக்கின. என்னை சுவாரசியப்படுத்தவும், எனக்கு ஆர்வம் உண்டாக்கவும் செய்ததுடன், அவன் சொன்ன அந்தக் கதைகள் அவற்றின் குரூரத்தனத்தாலும், பணம் படைத்தவர்களைப்பற்றிய தெளிவான விளக்கத்தாலும் எனக்கு ஒருவகையில் பார்த்தால் கோபத்தைத்தான் உண்டாக்கின. இயேசு கிறிஸ்துவின் அறிவுரைகளைப் பற்றி ஏதாவது தெரியுமா என்று நான் அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன்.

"நல்லா தெரியுமே"- அவன் தன் தோள்களைக் குலுக்கிக் கொண்டு கூறினான்.

அதற்குப்பிறகு அவன் பேசியதிலிருந்து அவனுக்குத் தெரிந்த விஷயங்கள் என்ன என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன். அது இதுதான். யூதர்களின் சட்டங்களுக்கு எதிராக இயேசு கிறிஸ்து என்றொரு மனிதர் வளர்ந்து வந்தார். அதனால் யூதர்கள் அவரை சிலுவையில் அறைந்தார்கள். ஆனால், கடவுளாக இருந்ததால் அறைந்த பிறகும், அவர் இறக்கவில்லை. அதற்குப் பதிலாக அவர் சொர்க்கத்திற்குச் சென்றார். அதன்பிறகு அவர் மனிதர்களுக்குப் புதிய சட்டங்களையும் வாழ்க்கையையும் அளித்தார்.

"எந்த விதமான சட்டம்?"- நான் கேட்டேன்.

கிண்டல் கலந்த பதைபதைப்புடன் என்னைப் பார்த்தவாறு அவன் கேட்டான்:

"நீங்க ஒரு கிறிஸ்துவரா? இல்லாட்டி நீங்க ஏன் இதையெல்லாம் கேட்கணும்? மனிதர்கள் எப்படி வாழ்கிறார்கள்னு பார்த்தாலே உங்களுக்குத் தெரியுதுல்ல? அதுதான் புதிய சட்டம்."

அதைக்கேட்டு என் நரம்புகளில் ரத்தம் வேகமாக ஓட ஆரம்பித்தது. இயேசுவின் வாழ்க்கையைப் பற்றி நான் அவனிடம் கூறத் தொடங்கினேன். ஆரம்பத்தில் அவன் நான் சொன்ன விஷயங்களை கவனத்துடன் கேட்டான். பிறகு படிப்படியாக அது குறைந்து கொண்டே வந்தது. கடைசியில் ஒரு கொட்டாவியில் போய் அது முடிந்தது.

நான் கூறுவதைக் கேட்கக்கூடிய காதுகள் அவனுடைய மனதிற்கு இல்லை என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன். அத்துடன் ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து கொள்வதைப் பற்றியும், அதன் நன்மைகளைப் பற்றியும், அறிவின் பயன்களைப் பற்றியும், சட்டம் சரியான முறையில் செயல்பட வேண்டிய அவசியத்தைப் பற்றியும் அதன் நன்மையைப் பற்றியும் நான் சொல்லத் தொடங்கினேன்.ஆனால், என்னுடைய பேச்சு வாழ்க்கையைப் பற்றிய அவனுடைய கோட்பாடுகளைத் தகர்த்தெறிந்தது.

"வலிமையுள்ளவன் சொல்வதுதான் சரி. அவன் சொல்றதுதான் சட்டம், அவனே ஒரு சட்டம்தான். அவன் சட்டம் படிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அவனால் தன் கண்களை மூடிக்கிட்டு நடக்க முடியும்" ஷாக்ரோ அலட்சியமாக சொன்னான்.

தான் சொல்வதுதான் சரியானது என்பதில் மிகவும் பிடிவாதமாக இருந்தான் அவன். அவன் மீது எனக்கு ஈடுபாடு வந்ததற்கு அது ஒரு காரணம். ஆனால், அவன் ஒரு முரட்டுத்தனம் கொண்டவனாகவும், குரூரமான ரசனை கொண்டவனாகவும் இருந்தான். அதனால் பல நேரங்களில் அவன் மீது எனக்கு வெறுப்பு உண்டானது. அதே நேரத்தில் அவனுடன் உறவைத் தொடர பொதுவான ஒரு இணைப்பை உண்டாக்கி அதன்மூலம் ஒருவரையொருவர் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய சூழ்நிலை அமைய நான் முயற்சி செய்தேன்.

நாங்கள் யாயிலாவை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தோம். க்ரிமியாவின் தெற்கு எல்லையை மனதில் கற்பனை பண்ணியவாறு நான் நடந்து கொண்டிருந்தேன். ப்ரின்ஸ் ஷாக்ரோ பற்களைக் கடித்துக் கொண்டு பழக்கமே இல்லாத பாடல்களைப் பாடியவாறு தலையைக் குனிந்து கொண்டு நடந்து கொண்டிருந்தான். எங்கள் கையிலிருந்த பணம் முழுவதும் செலவாகிவிட்டது. பணத்தைச் சம்பாதிப்பதற்கான வழிகள் எதுவும் எங்களுக்குத் தெரியவில்லை. தியோடோஸியாவை இலக்கு வைத்து நாங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தோம். அங்குள்ள துறைமுகத்தின் கட்டுமான வேலைகள் ஆரம்பநிலையில் இருந்தன.

வேலை செய்ய ஆர்வமுடன் இருப்பதாக ஷாக்ரோ என்னிடம் சொன்னான். தேவைப்படும் பணத்தைச் சம்பாதித்து விட்டால், பிறகு கடல் வழியே பற்றூமிக்குப் போய் விடலாம் என்று அவன் மனதில் நினைத்திருந்தான். பற்றூமியில் அவனுக்கு ஏராளமான நண்பர்கள் இருந்தார்கள். அங்கு போய் சேர்ந்து விட்டால் உடனடியாக எனக்கு ஒரு காவலாளி வேலை கிடைக்க ஏற்பாடு செய்வதாக அவன் சொன்னான்.