Lekha Books

டார்ட்டர்கள் குதிரையின் சேணத்தையும் மற்ற அதன் அணிகலன்களையும் எடுத்துக் கொண்டார்கள். சிவப்பு தாடி வைத்திருந்த டார்ட்டர் தன்னுடைய குதிரையின்மேல் ஏறி அமர்ந்தான். மற்ற டார்ட்டர்கள் ஜிலினைத் தூக்கி சிவப்பு தாடிக்காரனுக்குப் பின்னால் உட்கார வைத்து விட்டார்கள் அவன் கீழே விழாமல் இருப்பதற்காக அவனை டார்ட்டாரின் இடுப்புடன் சேர்த்து இறுகக் கட்டினார்கள். எல்லாம் முடிந்ததும் எல்லோரும் குதிரைகள் மீது அமர்ந்து மலையை நோக்கிச் செல்ல ஆரம்பித்தார்கள். ஜிலின் இப்படியும் அப்படியுமாய் அசைந்தவாறு குதிரை மேல் இருந்தான். அவனுடைய தலை டார்ட்டரின் நாற்றமெடுத்த முதுகுப் பகுதியில் மோதிக் கொண்டே இருந்தது. டார்ட்டரின் சதைப் பிடிப்பான முதுகு, குறுகலான கழுத்து, நன்கு சவரம் செய்யப்பட்ட நீலவர்ணத்தில் இருந்த பிடறி - இவற்றை மட்டுமே அவரால் பார்க்க முடிந்தது. ஜிலினின் தலை பலமாக காயம் பட்டிருந்தது. அவனுடைய கண்களுக்கு மேலே இரத்தம் காய்ந்து ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவனால் இருந்த இடத்தை விட்டு தன்னுடைய நிலையை மாற்றிக் கொள்ளவும் முடியவில்லை. தன் மீதிருந்த இரத்தத்தைத் துடைக்கவும் முடியவில்லை. அவனுடைய கைகள் பின்னால் இறுக்கமாகக் கட்டப்பட்டிருந்ததால் அவன் கழுத்து எலும்புகள் பயங்கரமாக வலித்தன. அவர்கள் மலையின் மேலும் கீழுமாய் நீண்ட தூரம் சென்று கொண்டே இருந்தார்கள். அதற்குப் பிறகு அவர்கள் ஒரு ஆற்றை அடைந்தார்கள். அந்த ஆற்றைக் கடந்தபிறகு கடைசியில் ஒரு கரடு முரடான சாலையைக் கடந்து அவர்கள் ஒரு சமவெளியில் போய் சேர்ந்தார்கள். தான் எங்கே போய்க் கொண்டிருக்கிறோம் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள ஜிலின் முயன்றான். ஆனால், அவனுடைய கண்ணிமைகளைச் சுற்றிலும் இரத்தம் காய்ந்துபோய் இருந்ததால், அவனால் கண்களைத் திறக்கவே முடியவில்லை. மாலை நேர வெயில் சுற்றிலும் விழுந்து கொண்டிருந்தது. அவர்கள் வேறொரு ஆற்றைக் கடந்து சென்று, கற்கள் நிறைந்த ஒரு மலைப்பகுதியை அடைந்தனர். புகையின் மணம் அங்கு இருந்தது. நாய்கள் குரைத்தன. அவர்கள் ஒரு ‘அவுல்’லை (ஒரு டார்ட்டர் கிராமம்) அடைந்திருந்தார்கள். டார்ட்டர்கள் தங்களின் குதிரைகளை விட்டுக் கீழே இறங்கினார்கள். டார்ட்டர் குழந்தைகள் ஓடிவந்து ஜிலினைச் சுற்றி நின்று கொண்டார்கள். அவனைப் பார்த்ததும் அவர்களுக்கு ஏதோ உற்சாகம் போலிருக்கிறது - கற்களை அவன் மீது எறிய ஆரம்பித்தார்கள். டார்ட்டர் அங்கு கூடியிருந்த சிறுவர்களையும், சிறுமிகளையும் தள்ளிப் போகும்படி மிரட்டினான். ஜிலினைக் குதிரையிலிருந்து இறக்கிய அவன் தன்னுடைய ஆள் ஒருவனை அருகில் வரும்படி அழைத்தான். ஒரு ‘நோகாய்’ (டார்ட்டர் பழங்குடி இனத்தின் பெயர்) இனத்தைச் சேர்ந்த மனிதன் அதைக் கேட்டு ஓடிவந்தான். அவனுடைய கன்ன எலும்புகள் துருத்திக் கொண்டிருந்தன. அவன் மேற்சட்டை அணிந்திருந்தான். ஆனால், அது பெரும்பாலும் கிழிந்திருந்ததால், அவனின் நெஞ்சுப்பகுதி முழுவதும் வெளியே தெரிந்தது. டார்ட்டர் அவனிடம் என்னவோ உத்தரவு பிறப்பித்தான். அவன் வேகமாகச் சென்று விலங்குகளை எடுத்துக்கொண்டு வந்தான். இரண்டு ஓக் மரத்தால் ஆன கட்டைகளுடன் இரும்பு வளையங்கள் இணைக்கப்பட்டிருந்தன. ஒரு வளையத்தில் பூட்டு ஒன்று பூட்டப்பட்டிருந்தது. அவர்கள் ஜிலினின் கைகளைக் கட்டியிருந்த கயிறுகளை அவிழ்த்தார்கள். விலங்குகளை அவனுடைய காலில் மாட்டினார்கள். மரத்தால் ஆன கொட்டடிக்கு அவனை இழுத்துச் சென்ற அவர்கள் அவனை உள்ளே தள்ளி கதவை இழுத்து மூடினார்கள். ஜிலின் அங்கு குவிக்கப்பட்டிருந்த சாணத்தின் மேல் விழுந்து கிடந்தான். அவன் எந்தவித அசைவும் இல்லாமல் சிறிது நேரம் அங்கேயே படுத்திருந்தான். பிறகு அநத் கொட்டடியின் ஒரு மூலையில் போய் அவன் அமர்ந்தான்.

2

அன்று இரவு ஜிலின் சரியாகத் தூங்கவேயில்லை. எப்படியோ இரவு ஒரு முடிவுக்கு வந்தது. சுவரில் இருந்த ஒரு பெரிய ஓட்டை மூலம் தெரிந்த வெளிச்சத்தை வைத்து பொழுது விடிந்து விட்டது என்பதை அவன் தெரிந்து கொண்டான். படுத்திருந்த இடத்தை விட்டு எழுந்த அவன், சுவரில் இருந்த அந்த பெரிய ஓட்டை மூலம் வெளியே பார்த்தான். அந்த ஓட்டை வழியாக அவன் மலையின் கீழ்ப்பகுதியை நோக்கி போய்க் கொண்டிருக்கும் ஒரு சாலையைப் பார்த்தான். வலது பக்கத்தில் ஒரு டார்ட்டரின் குடில் இருந்தது. அதன் அருகில் இரண்டு மரங்கள் இருந்தன. குடிலின் முன்னால் ஒரு கறுப்பு நிற நாய் படுத்திருந்தது. ஒரு ஆடும் அதன் குட்டிகளும் தங்களின் வால்களை ஆட்டியவாறு குடிலுக்கு முன்னால் இப்படியும் அப்படியுமாய் நடந்து கொண்டிருந்தன. பிறகு அவன் கண்களில் ஒரு இளம் டார்ட்டர் பெண் தெரிந்தாள். அவள் நீளமான, பிரகாசமான வண்ணத்தில் இருந்த தொள தொளவென்றிருந்த ஒரு கவுனை அணிந்திருந்தாள். கவுனுக்குக்கீழே காற்சட்டையும் காலணிகளும் கூட அவள் அணிந்திருந்தாள். அவள் தன் தலைக்கு மேலே ஒரு துணியை வைத்து அதில் நீர் நிரப்பப்பட்ட ஒரு பாத்திரத்தைச் சுமந்து கொண்டு நடந்து போய்க் கொண்டிருந்தாள். அவள் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு நல்ல முக அழகைக் கொண்ட ஒரு டார்ட்டர் கிழவன் போய்க் கொண்டிருந்தான். கிழவன் ஒரு சட்டை மட்டுமே அணிந்திருந்தான். அவள் மிகவும் கவனமாக தன்னை சமன் செய்து கொண்டு நடந்தாள். அவள் பின்பகுதி இப்படியும் அப்படியுமாய் அசைந்தது. அவள் தலையில் வைத்திருந்த தண்ணீருடன் குடிலுக்குள் நுழைந்தாள். சிறிது நேரத்தில் நேற்று ஜிலின் பார்த்த அந்த சிவப்புநிற தாடியைக் கொண்ட டார்ட்டார் குடிசைக்குள்ளிருந்து வெளியே வந்தான். அவன் பளபளப்பான ஒரு சில்க் சட்டையை அணிந்திருந்தான். அவன் உடம்பின் ஒரு பகுதியில் வெள்ளியென மின்னிக் கொண்டிருந்த கத்தியொன்று தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. வெறும் கால்களில் காலணிகளை அணிந்திருந்தான். ஆட்டுத் தோலால் ஆன ஒரு கறுப்பு நிற தொப்பியை தலையில் அணிந்திருந்தான். குடிலை விட்டு வெளியேவந்த அவன் தன் உடம்பை நிமிர்த்திக்கொண்டு தன்னுடைய தாடியை ஒரு முறை தடவி விட்டுக் கொண்டான். சிறிது நேரம் அங்கு நின்றிருந்த அவன் தன்னுடைய வேலைக்காரனை அழைத்து என்னவோ உத்தரவு பிறப்பித்து விட்டு, அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தான். தொடர்ந்து இரண்டு ஆட்கள் தங்களின் குதிரைகளுக்குத் தண்ணீர் தந்துவிட்டு நடந்து போய்க் கொண்டிருந்தார்கள். குதிரையின் மூக்கு நன்கு நனைந்திருந்தன. மேலும் சில பிரகாசமான தோற்றத்தைக் கொண்ட சிறுவர்கள் ஓடி வந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களின் உடம்பில் சட்டையைத் தவிர, காற்சட்டையோ வேறு எதுவுமோ இல்லை. அவர்கள் கூட்டமாக ஜிலின் அடைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த கொட்டடியை நோக்கி வந்து ஒரு குச்சியை எடுத்து அங்கிருந்த ஓட்டைக்குள் விட்டு நீட்டினார்கள். ஜிலின் அவர்களைப் பார்த்து உரத்த குரலில் கத்தினான். அடுத்த நிமிடம் சிறுவர்கள் பயந்துபோய் விழுந்தடித்துக் கொண்டு ஓடினார்கள். அப்போது அவர்களின் காலணி அணியாத கால்கள் இங்கிருந்து பார்க்கும்போது பளபளவென்று தெரிந்தன.