Lekha Books

‘‘அப்படிச் சொல்லாதே’’ என்று சொன்ன ஜிலின் தொடர்ந்து சொன்னான் : ‘‘நீ பிரியப்பட்டா, இங்கேயே இரு. நான் வேணும்னா போய் பார்த்துட்டு வர்றேன்.’’ அடுத்த நிமிடம் அவன் தன்னுடைய குதிரையை இடது பக்கமாக திருப்பி மலைமேல் செலுத்தினான். ஜிலினின் குதிரை பொதுவாகவே வெறி பிடித்தது போல் படுவேகமாகப் போகக்கூடியது. தனக்கு ஏதோ சிறகுகள் இருப்பதைப் போல அது ஜிலினைச் சுமந்து கொண்டு மலையின் மேல் பகுதியை நோக்கி ஓசையை எழுப்பிக் கொண்டு ஓடியது. (அந்தக் குதிரையை அவன் 100 ரூபிள்கள் கொடுத்து விலைக்கு வாங்கி, அதைத் தன் சொந்த உபயோகத்திற்காக வைத்துக் கொண்டிருந்தான்.) அவன் மலை உச்சியை அடைந்ததும், சுற்றிலும் பார்த்தான். அவனுக்கு 100 அடி தூரத்தில் சுமார் முப்பது டார்ட்டர்கள் இருப்பதை அவன் கண்கள் பார்த்துவிட்டன. டார்ட்டர்களைப் பார்த்ததுதான் தாமதம், அவன் வேகமாகக் குதிரையைத் திருப்பினான். அதற்குள் அவர்களும் அவனைப் பார்த்துவிட்டார்கள். தங்களின் குதிரை மேல் ஏறி அவனை அவர்கள் படுவேகமாக ஓசையை எழுப்பிய வண்ணம் பின்தொடர்ந்தார்கள். அவர்கள் எல்லோரின் கைகளிலும் துப்பாக்கிகள் இருந்தன. கீழே வேகமாக குதிரையில் வந்து கொண்டிருக்கும் பொழுதே காஸ்ட்டிலினைப் பார்த்து ஜிலின் உரத்த குரலில் கத்தினான் : ‘‘துப்பாக்கியைத் தயாரா வச்சுக்கோ...’’ தன்னுடைய குதிரையிடம் கூறுவதாக நினைத்து தன் மனதிற்குள் அவன் கூறிக் கொண்டான். ‘நண்பனே, இந்த மோசமான சூழ்நிலையில் இருந்து என்னை எப்படியாவது காப்பாத்திடு. எங்கேயாவது தடுமாறி கீழே விழுந்திடாதே. அப்படி ஏதாவது நடந்துச்சுன்னா, அதோட எல்லா விஷயமும் முடிஞ்சது. துப்பாக்கி இருக்குற இடத்துக்கு நான் போய்ச் சேர்ந்துட்டேன்னா, என்னை அவங்க ஒண்ணும் பண்ண முடியாது.’’ ஆனால், காத்திருப்பதற்குப் பதிலாக டார்ட்டர்கள் வருவதைப் பார்த்ததும் காஸ்ட்டிலின் முழு வேகத்துடன் குதிரையைச் செலுத்த ஆரம்பித்தான். குதிரையை இந்தப்பக்கமும் அந்தப்பக்கமும் அடித்து எவ்வளவு வேகமாகப் போகமுடியுமோ அவ்வளவு வேகமாகப் பாய்ந்து புயலென போனான் காஸ்ட்டிலின். குதிரையின் முறுக்கேறிப்போன வால் மட்டும் அதற்குப் பின்னாலிருந்த தூப் படலத்திற்கு மத்தியில் சற்று மங்கலாகத் தெரிந்தது. தான் ஒரு தர்மசங்கடமான சூழ்நிலையில் மாட்டிக் கொண்டதை ஜிலினால் தெளிவாக உணர முடிந்தது. துப்பாக்கி இப்போது போய் விட்டது. அவனிடம் இருப்பது வாள் மட்டுமே. குதிரையைச் சற்று வேறு பக்கம் அவன் திருப்பினான். எப்படியாவது அந்த இடத்திலிருந்து தப்பித்து ஓடிவிட வேண்டும் என்பதொன்றே அவனின் அப்போதைய நோக்கமாக இருந்தது. ஆனால் பதினாறு டார்ட்டர்கள் அவனின் தலையை வெட்டுவதற்காக வேகமாக அவனை நோக்கி விரைந்து வந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவனுடைய குதிரை மிகவும் திறமையயனதுதான். எனினும், அவர்களின் குதிரை அதைவிட சிறப்பானவையாக இருந்தன. தவிர, அவர்கள் அவன் போகும் பாதைக்கு எதிராக வந்து கொண்டிருந்தார்கள். குதிரை மேல் அமர்ந்தவாறு அதை வேறுபக்கம் திருப்ப அவன் முயற்சித்தான். ஆனால், அது வேகமாகப் போய்க் கொண்டிருந்ததால், அதனால் நிற்க முடியவில்லை. விளைவு - டார்ட்டர்களுக்கு நேர்எதிரில் போய் நிற்கவேண்டிய நிலைமையாகி விட்டது ஜிலினுக்கு. சிவப்பு நிறத்தில் தாடி வைத்திருந்த ஒரு டார்ட்டர் ஒரு சாம்பல் நிற குதிரையின் மேல் உட்கார்ந்திருந்தான். அவன் துப்பாக்கியைத் தூக்கிப் பிடித்தவாறு அவனை நெருங்கி வந்து வாயைப் பெரிதாகத் திறந்து பற்கள் தெரியுமாறு சிரித்தான். ‘என்னைப் பார்த்து சிரிக்கிறியா ?’ மனதிற்குள் நினைத்தான் ஜிலின். ‘எனக்கு நல்லா தெரியும், நீங்க ரொம்பவும் பயங்கரமான ஆளுங்க. என்னை நீங்க உயிரோட கொண்டு போனா அவ்வளவு தான்... என்னை பாழுங்குழிக்குள்ள போட்டு ஒரு வழி பண்ணிடுவீங்க. அவ்வளவு சர்வ சாதாரணமா உயிரோட உங்க கையில நான் சிக்குவேனா என்ன...?’’ அவ்வளவு பருமனான ஆள் இல்லையென்றாலும் ஜிலின் மிகவும் தைரியசாலி என்பதென்னவோ உண்மை. அவன் தன்னுடைய வாளை உருவி சிவப்புநில தாடியைக் கொண்ட டார்ட்டரை நோக்கி நீட்டினான். அப்போது அவன் தன் மனதிற்குள் பேசிக் கொண்டான் : ‘ஒண்ணு நான் இந்த ஆளை ஒரேயடியா கீழே வீழ்த்தணும்; இல்லாட்டி என்னோட வாளால இவனை உடல் ஊனமுள்ளவனா ஆக்கணும்.’ அவனுக்கு ஒரு குதிரை அளவு தூரத்தில் நின்றிருந்தான் அந்த சிவப்பு தாடி மனிதன். ஜிலினை நோக்கி அந்த மனிதன் துப்பாக்கியால் சுட, அவனுடைய குதிரையின் மேல் அந்தக் குண்டு போய்பட்டது. குதிரை தன்னுடைய உறுதி மிக்க உடம்புடன் கீழே விழ, ஜிலினும் அதோடு சேர்ந்து கீழே விழுந்தான். அவன் பூமியை விட்டு வேகமாக எழு முயற்சித்தான். ஆனால், இரண்டு டார்ட்டர்கள் ஏற்கனவே அவனுக்கு மிகவும் அருகில் அமர்ந்து அவனுடைய கைகளை அவனின் முதுகுப் பக்கமாகக் கட்டி விட்டிருந்தார்கள். அவர்கள் இருவரையும் தன்னுடைய பலத்தைக் கொண்டு தூக்கியெறியலாமா என்று பார்த்தான் ஜிலின். அதற்குள் வேறு மூன்று டார்ட்டர்கள் தங்கள் குதிரையில் இருந்து இறங்கி அவன் தலையை தங்கள் துப்பாக்கி முனையால் ஆவேசத்துடன் தாக்கினார்கள். அவ்வளவுதான் - அவனுடைய கண்கள் இருள ஆரம்பித்தன. அடுத்த நிமிடம் அவன் தளர்ந்து போய் கீழே சாய்ந்தான். டார்ட்டர்கள் அவனைப் பிடித்து தூக்கி, அவன் கைகளை பின்னால் வைத்து கயிறு கொண்டு இறுகக் கட்டினார்கள். அவனுடைய தலையிலிருந்த தொப்பியை நீக்கினார்கள். அவனுடைய காலணிகளைக் கழற்றினார்கள். அவனுடைய உடம்பை முழுவதும் ஆராய்ந்து பார்த்தார்கள். அவனுடைய ஆடைகளைக் கிழித்தெறிந்து, அவனிடமிருந்த பணம், கடிகாரம் எல்லாவற்றையும் எடுத்துக் கொண்டார்கள். ஜிலின் தன் குதிரையைப் பார்த்தான். அந்த அப்பிராணிக் குதிரை தரையில் விழுந்த கோலத்திலேயே சாய்ந்து படுத்துக் கிடந்தது. அது போராடிக் கொண்டிருந்தது. அதனுடைய கால்கள் தரையில் படாமல் அந்தரத்தில் நின்றவாறு காற்றைத் துழாவிக் கொண்டிருந்தன. அதனுடைய தலையில் ஒரு ஓட்டை விழுந்திருந்தது. அதன் வழியாக கருப்பு இரத்தம் தொடர்ந்து வெளியே வந்தவண்ணம் இருந்தது. அந்த இரத்தம் அங்கிருந்த தூசியை இரண்டடி தூரத்திற்குச் சேறாக மாற்றியிருந்தது. டார்ட்டர்களில் ஒருவன் குதிரையின் மேல் ஏறினான். அதன் மேல் போடப்பட்டிருந்த சேணத்தை அவிழ்த்தான். அந்த நிலையில் கூட குதிரை அவளை உதைத்துக் கொண்டிருந்தது. அடுத்த நிமிடம் - ஆவேசமான அவன் கத்திய உருவி குதிரையின் மூச்சுக் குழாயை வேகமாக அறுத்தான். ஒருவித வினோதமான ஓசை குதிரையின் தொண்டைக்குழியிலிருந்து புறப்பட்டு வந்தது. அடுத்த சில நொடிகளில் குதிரை தன்னுடைய இறுதி மூச்சை இழுத்து வெளியே விட்டது. அதோடு அதன் வாழ்க்கை ஒரு முடிவுக்கு வந்தது.