Lekha Books

அவங்க எம்.டி. வெளிநாட்டுக்குப் போயிட்டதால லேட்டாயிடுச்சுன்னு சொன்னார். நீங்க ரெண்டு நாளா ஊர்ல இல்லாததுனால டெய்லி ரிப்போர்ட்ல இந்த தகவல்களெல்லாம் டைப் பண்ணி உங்க டேபிள் மேல வச்சிருக்கேனே ஸார்..."

"அப்படியா? நான் பார்க்கலை. எல்லா வேலையையும் டைமுக்கு கரெக்ட்டா செஞ்சுடறீங்க. இதுக்கு முன்னால உங்க இடத்துல இருந்தவருக்கு எல்லாமே நான் ஞாபகப்படுத்தணும். நீங்க வந்தப்புறம் நான் ரொம்ப ரிலாக்ஸ்டாயிட்டேன்."

"தினமும் கூடிய வரைக்கும் எல்லா ஃபைலையும் பார்த்துடறேன் ஸார். வெற்றி ப்ரொடக்ஷன்ஸ்ன்னு ஒரு சினிமா கம்பெனிக்காரங்க கூட வட்டி கட்டாம இருக்காங்க. அவங்களுக்கும் வார்னிங் லெட்டர் எழுதி அனுப்பணும்."

"வெற்றி ப்ரொடக்ஷன்ஸா? பேருக்கேத்தாப்ல அவங்க பண்ற படங்கள் எல்லாமே வெற்றிப்படங்கள்தான். கொஞ்சம் முன்ன பின்ன இருந்தாலும் பணம் வந்துடும்."

"எதுக்கும் நாம ஜாக்கிரதையா இருக்கறது நல்லதுதானே ஸார்.."

"நீங்க சொல்றதும் சரிதான். உங்களைப் போல திறமையான எக்ஸிக்யூடிவ் இருக்கும்போது எனக்கு எந்த டென்ஷனும் இல்ல."

"தாங்க் யூ ஸார்"

கொண்டு வந்த ஃபைலை கையில் எடுத்துக் கொண்டு எழுந்தான் ஷ்யாம் சுந்தர். அவன் போனதும், அறையின் கதவு தானாக மூடிக் கொள்ளும் சாதனம் பொருத்தியிருந்தபடியால் மிக மெதுவாக மூடிக் கொண்டது. ஆனால் பவித்ராவின் மனம் திறந்து கொண்டது. சிந்தனை, பரந்து விரிந்தது.

'எம்.டி. ஷ்யாம் சுந்தர் அவரோட ரூம்ல இருந்தே இன்ட்டர்காம்ல பேசி இருக்கலாம். நான் வச்சிருந்த டெய்லி ரிப்போர்ட்டையும் பார்த்தாரா பார்க்காத மாதிரி பேசறாரா?... அவரோட கண்ல தெரியற மாதிரிதான் வச்சிருந்தேன். எதற்காக என் ரூமைத் தேடி வரணும்? யோசிச்சு யோசிச்சுப் பேசறார். இதுக்கெல்லாம் என்ன காரணமாயிருக்கும்? வேறென்ன? என் அழகு. என் அழகினால் ஈர்க்கப்பட்டுத்தான் ஏதாவது சாக்கு வைத்துக் கொண்டு அடிக்கடி என் ரூமுக்கு வருகிறார்’ நினைத்துப் பார்த்து பெருமிதப்பட்டுக் கொண்டாள்.

அவளது அறையில் அவளுக்கென்றிருந்த பிரத்தியேகமான டாய்லெட்டிற்குள் சென்றாள். முழுக்க க்ரானைட் தரை பதித்திருந்தது. அங்கே இருந்த ஆளுயரக் கண்ணாடியில் தன் அழகைத் தானே ரஸித்தாள். என் அழகிற்கேற்ற  அழகன் அரவிந்தன். என் அழகை ஆராதிக்கும் அரவிந்தன். அரவிந்தனுடன் அமெரிக்க வாழ்க்கை.. என் கனவு நிறைவேறும்."

"அழகே... அழகே... தேவதை..." திரைப்படப்பாடலை முணுமுணுத்தபடி தன் இருக்கைக்கு வந்து உட்கார்ந்தாள் பவித்ரா.

பவித்ராவின் மொபைல், இனிமையாகப் பாடியது. நம்பரைப் பார்த்தாள். பரபரப்பானாள். அரவிந்தனின் குரல் கேட்டது.

"என்ன பவித்ரா, வேலையா இருந்தியா? டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டனா?"

"இல்லை அரவிந்த். சொல்லுங்க."

"நம்ப திட்டப்படி, எல்லாம் சரியா நடக்கும்ல? திடீர்னு நீ, பின் வாங்கிட மாட்டியே?.."

"இந்தக் கேள்வி நான் உங்களைக் கேட்க வேண்டியது. நீங்கதான் எல்.கே.ஜி. ஸ்டூடண்ட் மாதிரி பயந்து ஓடிப்போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கற திட்டம் போட்டிருக்கீங்க. தைர்யமா எல்லாருக்கும் சொல்லிட்டு, அவங்க சம்மதிக்காத பட்சத்துல நாம ரிஜிஸ்ட்ரர் ஆபீஸ்ல போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னா வெளியூருக்குத்தான் போகணும்ங்கறீங்க.. ஏன்தான் இப்படி பயந்து நடுங்கறீங்களோ?.."

"சரிம்மா தாயே.. நீ வீரமான ஜான்ஸிராணிதான்.."

"நீங்க ப்ருத்விராஜனா இல்லையே?"

"உன் கிண்டலும் கேலியும் போதும்மா. போதும்."

"சரி. சரி. நீங்க பேசினதும் போதும். எனக்கு வேலை இருக்கு. ஸாரி. கொஞ்சம் ஃரீயானப்புறம் நானே கூப்பிடறேன். ப்ளீஸ்..."

"ஓ.கே."

மொபைல் போனை அடக்கி விட்டு, முக்கியமான ஃபைல்களில் மூழ்கினாள் பவித்ரா.

வலது கையினால் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்த சந்துருவைப் பார்த்தான் குரு.

"என்ன சந்துருண்ணே, தலையில கையை வச்சுக்கிட்டு உட்கார்ந்திருக்கீங்க. ஏன் மூட் அவுட் ஆகி இருக்கீங்க?"

"இங்க பாருடா குரு, நீ சொன்னத வச்சுத்தான் பவித்ரா, அரவிந்தனும் போட்டிருக்கற திட்டத்தைப் பத்தி அத்தைக்கிட்ட சொன்னேன். நீ எதுவும் ஏடாகூடமா உளறலையே?"

"பவித்ரா அக்கா கூட அரவிந்தன் ஸார் செல்பொன்ல பேசிக்கிட்டிருந்தது எல்லாத்தையும் நான் நல்லா கவனிச்சிட்டுதான் உங்கக் கிட்ட வந்து சொன்னேன். நான் அரவிந்தன் ஸாரோட ரூம்ல டேபிள் துடைச்சிக்கிட்டிருக்கும்போது பவித்ரா அக்கா கிட்ட இருந்து போன் வந்துச்சு. அரவிந்தன் ஸார், கட்டில்ல அந்தப் பக்கமா திரும்பிப் படுத்துட்டிருந்ததால நான் ரூமுக்குள்ள இருந்ததை அவர் பார்க்கலை. அவங்க ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போறதைப் பத்தி பேசினதெல்லாம் நான் கேட்டேன். நியாயமா சொல்லப் போனா கள்ளத்தனமா நான் ஒட்டுதான் கேட்டேன். நான் அப்படி செஞ்சது தப்புதான். ஆனா, அவங்க தப்பு செய்யப் போறதைப் பத்தி தெரிஞ்சுக்கிட்டா அத தடுக்கறதுக்கோ, அல்லது அவங்களுக்கு உதவி செய்றதுக்கோ உங்ககிட்ட சொல்லலாம்னுதான் நான் அந்தத் தப்பை செஞ்சேன். அதனாலதான் இந்த விஷயத்தை யார் கிட்டயும் சொல்லாம உங்க கிட்ட மட்டும் சொன்னேன்."

"அரவிந்தன் நல்லவனா இருந்தா நீ நினைச்ச மாதிரி நானே அவங்களுக்குத் தேவையான உதவி செஞ்சிருப்பேன். இப்ப அவங்க திட்டத்தை முறியடிக்கிறது ஒண்ணுதான் பவித்ராவுக்கு நல்லது. அதனாலதான் உன்கிட்ட திரும்ப திரும்ப கேக்கறேன். நீ சொன்ன தகவல் சரிதானான்னு."

"நூத்துக்கு நூறு சரியான தகவல்தான் அண்ணா. இந்த விஷயத்தை நான் உங்ககிட்ட சொன்னதிலிருந்து உங்களைப் பார்த்தாத்தான் எனக்கு கவலையா இருக்கு. எப்பவும் கலகலன்னு பேசிக்கிட்டு சுறுசுறுப்பா எதையாவது செஞ்சிக்கிட்டிருக்கற நீங்க, ரொம்ப டல்லடிச்சுப் போய் இருக்கீங்க. நான் ஒண்ணு கேக்கறேன். பவித்ராக்காவுக்காக இவ்வளவு கவலைப்படறீங்களே... நீங்க பவித்ரா அக்காவை காதலிக்கிறீங்களா?... அவங்க உங்களோட அத்தைப் பொண்ணாச்சே.. "

"தெரியலடா, சின்ன வயசிலேர்ந்தே எங்க ரெண்டுபேர் குடும்பமும் சேர்ந்து ஒரே வீட்லதான் வாழ்ந்தோம். பவித்ராவை எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். அவ என்கிட்ட அன்பா பழகலன்னா கூட நான் அவமேல பாசம் வச்சிருக்கேன். அவ என்னை அதட்டிக்கிட்டும், மிரட்டிக்கிட்டும்தான் இருப்பா. அவ அப்படி பண்றதுதான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு. இன்னொரு விஷயம்... அவ அப்படியெல்லாம் பண்ணாம மௌனமா இருந்தாள்னா என் மேல கோபமா இருக்கான்னு அர்த்தம். சின்ன வயசுல இருந்து இன்னிக்கு வரைக்கும் இப்படித்தான் நான் அவளை புரிஞ்சு வச்சிருக்கேன். இது சரியா தப்பான்னு நான் யோசிச்சு பார்க்கறது கிடையாது. கூட பிறந்தவங்களா இருந்தா அண்ணன், தங்கச்சின்னு சொல்வாங்க. ஒருத்தன் ஒருத்தியைக் காதலிச்சா காதலன், காதலின்னு சொல்வாங்க. கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டா கணவன், மனைவின்னு சொல்வாங்க.