Lekha Books

பரபரப்பாக வந்தான் சந்துரு. "மீனாட்சி அத்தை... நம்ம பவித்ரா, அந்த அரவிந்தனோட ஓடிப் போகப்போறாளாம். அவங்க ரெண்டு பேரும் மதுரைக்குப் போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போறாங்களாம்..."

"என்னடா சந்துரு சொல்ற?" அதிர்ச்சியான விஷயத்தைக் கேட்ட மீனாட்சி, கால்கள் மடங்க, தரையில் சரிந்து உட்கார்ந்தாள்.

"பதறாதீங்க அத்தை. அவங்க போறதைத் தடுத்து நிறுத்த என்னால முடியும். நாளைக்கு ராத்திரிதான் போகப் போறாங்க..."

"அவங்க ரெண்டு பேரும் படிச்சவங்கதானே? ஏண்டா அவங்களுக்கு இப்பிடி புத்தி கெட்டுப் போகுது? இதுக்காகவா பவித்ராவை இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு படிக்க வச்சேன்..."

"அந்த அரவிந்தனோட வீட்ல பவித்ராவை மருமகளா ஏத்துக்க சம்மதிக்கலை. அவங்க ஜாதி, மதம், அந்தஸ்து பேதம் அது.. இதுன்னு கெடுபிடியா இருக்காங்க. அவங்க அந்தஸ்து, மலை உச்சியில. நம்ப நிலைமை படு பள்ளத்துல. இதையெல்லாம் அவளுக்கு எடுத்துச் சொன்னீங்களா இல்லையா?"

"சாத்தானுக்கு வேதம் ஓதியிருக்கேன்னு இப்பதாண்டா புரியுது. கிளிப்பிள்ளைக்கு மாதிரி எடுத்துச் சொன்னேன். நான் பட்ட கஷ்டத்துக்கெல்லாம் ஒரு விடிவு கிடைச்சாப்ல, அவ படிச்சு முடிச்ச உடனேயே பெரிய கம்பெனியில நல்ல வேலையும் கிடைச்சாச்சு. அந்த நிம்மதி கூட நிலைக்காம இதென்னடா இப்பிடி ஒரு பிரச்னை? அது சரி, அவங்க மதுரைக்குப் போற திட்டம் உனக்கெப்படி தெரியும்?"

"அரவிந்தனோட வீட்ல, என் கூட வேலை பார்க்கறானே  'குரு’ன்னு ஒரு பையன்.. அவன்தான் சொன்னான். அரவிந்தனோட ரூமை சுத்தம் செய்றது குருவோட வேலை. அது மட்டுமில்ல. அரவிந்தன் அமெரிக்காவில இருந்து வந்ததில இருந்து அரவிந்தனோட வேலைகளையெல்லாம் செய்றது அந்த குருதான். அரவிந்தன், நம்ம பவித்ரா கூட போன்ல பேசிக்கிட்டிருந்ததை குரு கவனிச்சிருக்கான். அரவிந்தனோட பேச்சுல இருந்து அவனும், பவித்ராவும் வீட்டை விட்டு ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற திட்டத்தைப் புரிஞ்சுக்கிட்டான். உடனே என் கிட்ட சொன்னான். நான் உடனே உங்ககிட்ட ஓடி வந்தேன்."

"எனக்கு மகன் இல்லாத குறைக்கு, மகனைப் போல நீ எல்லாம் செய்யற... எங்க அண்ணனும், அண்ணியும் உயிரோடு இருந்திருந்தா நீ நல்லா இருந்திருப்ப..."

"பத்து வயசுக் குழந்தையா என்னை விட்டுட்டு ஆக்ஸிடென்ட்ல உயிர் விட்ட எங்க அம்மா, அப்பா இல்லைங்கற குறையே தெரியாம பாசத்தோட வளர்த்து விட்டிருக்கீங்க அத்தை. இதுக்கு மேல இன்னும் என்ன வேணும்..."

"நீ இவ்வளவு அடக்கமா இருக்க. ஆனா என் பொண்ணு பவித்ரா, சொன்ன பேச்சே கேட்காம அவ இஷ்டத்துக்கு எல்லாம் பண்ணிக்கறா. அடங்க மாட்டேங்கறா..."

"பாவம் அத்தை பவித்ரா. அவளைத் திட்டாதீங்க. அவ நல்ல அறிவாளி. படிப்புல எப்பிடி கில்லாடியோ அது போல, அவ வேலை பார்க்கற ஃபைனான்ஸ் கம்பெனியில வேலைக்கு சேர்ந்த மூணு மாசத்துல நல்ல பேர் எடுத்திருக்கா."

"அதில மட்டும் அறிவாளியா இருந்தா போதுமா? அதைவிட முக்கியமானது எதிர்கால வாழ்க்கை. நமக்குக் கொஞ்சம் கூட எட்டாத பெரிய இடத்துப் பையன் அரவிந்தனைக் காதலிக்கறேன், கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்னு பிடிவாதம் பண்றா. அவங்க வீட்ல சம்மதிக்கலைன்னதும் ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கத் தயாரா இருக்கா. சந்துரு கண்ணா, அவங்க ரெண்டு பேரையும் தடுத்து நிறுத்திடுப்பா. அரவிந்தன் வீட்டுல இருக்கறவங்களுக்கு ஆள் பலம், பணபலம் எல்லாமே ஜாஸ்தி. பெரிய பிரச்னையாயிட்டா நம்பளால தாக்கு பிடிக்க முடியாது..."

"அது முடியாதுதான். ஆனா அவங்க ஊரை விட்டுப் போயிடாம தடுக்க என்னால முடியும். நான் பார்த்துக்கறேன். நீங்க பயப்படாதீங்க. முள்ளை முள்ளாலதான் எடுக்கணும்ங்கற மாதிரிதான் இந்த விஷயத்துல இறங்கணும்."

"அந்த அரவிந்தன் வீட்ல கிட்டத்தட்ட இருபது வருஷம் சமையல் வேலை பார்த்திருக்கேன். அரவிந்தனோட அப்பா விஸ்வநாதன், அவனோட அம்மா ஜானகி, அவங்க கூட ஒட்டிக்கிட்டிருக்கற உறவுக்காரங்க ஒவ்வொருத்தரைப் பத்தியும் எனக்கு நல்லா தெரியும். அந்த அரவிந்தன் அமெரிக்காவுக்கு படிக்கப் போனான்ல, அவன் கிளம்பறதுக்கு ஒரு மாசம் முன்னாடியிலயிருந்தே அவனுக்கு எப்பிடியெல்லாம் போதனை பண்ணாங்க தெரியுமா? 'படிப்பை முடிச்சுட்டு அங்கேயே வேலை தேடிக்கிடாத; அங்கயே பொண்ணையும் தேடிக்காத; படிப்பை முடிச்ச கையோட இந்தியா வந்து சேர்ந்துடணும் ன்னு நூறு தடவை சொல்லியிருப்பாங்க. அவன் என்னமோ பவித்ராவை கல்யாணம் பண்ணி, அமெரிக்காவுக்குக் கூட்டிட்டுப் போய் குடித்தனம் பண்ணலாம்னு தப்புக்கணக்கு போட்டிருக்கான். நீ சொன்னியே உன் அறிவான அத்தை மக.. அவளும் அந்தக் கணக்கை தப்புன்னு புரிஞ்சுக்கலை.."

"புரிய வைக்கலாம் அத்தை. நீங்க பொறுமையா இருங்க. உங்களுக்கு ரத்த அழுத்தம் ஜாஸ்தியா இருக்கு. டென்ஷன் ஆகாதீங்க. நெஞ்சு வலி வந்துடும்."

"நெஞ்சு இப்படியே நின்னுப் போயிட்டா கூட நிம்மதிடா சந்துரு.."

"அப்பிடியெல்லாம் சொல்லாதீங்க அத்தை. பவித்ரா பிடிவாதக்காரிதான். ஆனா உங்க மேல ரொம்ப பாசம் வச்சிருக்கா. உங்களை வசதியா வாழ வைக்கறதுக்கு எவ்வளவு ஆசைப்படறா தெரியுமா? மனசுக்குள்ள இருக்கற பாசத்தை, வாய் வார்த்தையா வெளிப்படுத்த மாட்டா. அது அவளோட சுபாவம்.."

"அதெல்லாம் சரிதான். அவகிட்ட இருக்கற அந்தப் பிடிவாதம்தான் பிரச்னையே. ஆஃபீஸ்ல இருந்து வரட்டும். ரெண்டுல ஒண்ணு கேட்டுடறேன்."

"ஒண்ணும் கேட்க வேணாம் அத்தை. அவளோட திட்டம் உங்களுக்குத் தெரிஞ்சதாவே காட்டிக்காதீங்க. அவ எங்கயும் போயிடாம நான் பார்த்துக்கறேன்."

"ஜாக்கிரதையா பார்த்துக்கோப்பா. அவ துணிச்சல்காரி. நம்பளை ஏமாத்திடுவா.."

"யாரை ஏமாத்தினாலும் இந்த சந்துருவை மட்டும் அவளால ஏமாத்த முடியாது...."

"அவளை உசத்தியான படிப்பு படிக்க வச்ச நான், உன்னை அப்பிடி படிக்க வைக்க முடியாமப் போச்சேங்கற வருத்தம், எனக்கு உறுத்தலா இருக்கு சந்துரு..."

"அவளை உசத்தியான படிப்பு படிக்க வைக்கறதுக்கு நீங்க எவ்வளவு கீழே இறங்கி இருக்கீங்க.."

"அரவிந்தன் வீட்ல சமையல் வேலை செஞ்சதை அப்பிடி சொல்றியா? சமையல் வேலை புனிதமானது. தெய்வீகமானது. அந்த வேலை, என் கையில இருந்ததுனாலதான் அங்க வேலைக்கு சேர முடிஞ்சது. என்னோட சமையல் அவங்களுக்குப் பிடிச்சதுனாலதான் சம்பளத்துக்கு மேல எனக்கு எவ்வளவோ உதவி செஞ்சாங்க. அதனாலதான் பவித்ராவை படிக்க வைக்க முடிஞ்சது. உன்னைத்தான் படிக்க வைக்க முடியாம, அவங்க வீட்ல வேலைக்கு சேர்த்து விட்டேன்."

"என்னையும் படிக்க வைக்கணும்னுதான் ஸ்கூல்ல சேர்த்தீங்க. என் மண்டையில படிப்பு ஏறல. எட்டாங்கிளாஸை எட்டிப் பிடிக்கவே திணறிப் போயிட்டேன்.