Lekha Books

அவர்கள் எல்லோரும் எங்கு போனார்கள்? வாழ்க்கையில் இனிமேல் அவர்களை அவன் பார்ப்பதற்கான சூழ்நிலை உண்டாகுமா? வாழ்க்கையில் அவன் மீது அன்பு வைத்திருந்தவர்கள் சிறையில் இருக்கும் கொலைகாரர்களும் திருடர்களும்தான். ஒரு வேளை ஒவ்வொரு நாளும் அவர்கள் அவனை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம்.

வசதி படைத்த பணக்காரனின் சொத்துக்களைக் கொள்ளை அடிப்பதும் அவனைக் கொல்வதும்... அதுதான் தன் வாழ்க்கையின் நோக்கம் என்று அவன் நினைத்திருந்தான். எத்தனையெத்தனை பணக்காரர்களைத் தீர்த்துக்கட்ட அவன் திட்டமிட்டிருந்தான்! அது எதுவுமே நடக்கவில்லை. இனி நடக்கப் போவதும் இல்லை. அப்படி அவன் நடந்தால், அவனுடைய மருமகனுக்கு வேறு யார் இருக்கிறார்கள்? அந்தக் கத்தியை அவன் கடலுக்குள் வீசி எறிந்தான். அதைக் கையில் வைத்துக் கொண்டிருந்தால்...! அவன் பயப்பட்டான்- எங்கே தான் தற்கொலை செய்து கொள்வோமோ என்று!

அப்படியென்றால் வாழ்க்கையில் கேசு செய்ய வேறு எதுவும் இல்லையா? ஒரு பிச்சைக்காரனை வளர்ப்பது என்பது மட்டும்தானா? அவன் வேறு என்ன செய்ய வேண்டும்?

அதுவரை கேசு படித்த பாடங்களுக்குத் தெளிவான வடிவம் கிடைக்க ஆரம்பித்தது. பிச்சைக்காரர்களை உண்டாக்கும் சமூக அமைப்பைப் பற்றி அவனுக்கு நன்றாகத் தெரியும். அது எப்படிச் செயல்படும் என்பதையும் அவன் பார்த்திருக்கிறான். மனிதனைக் கொலை செய்வதை அவன் பார்த்தான். இங்கு தாய்- மகன் உறவிற்கு மதிப்பில்லை. குடும்பங்கள் சர்வ சாதாரணமாக தகர்ந்து கொண்டிருந்தன. குழந்தைகளை நாய்கள் உயிருடன் கடித்து இழுத்துக் கொண்டு போயின. இந்த அமைப்பிற்கு எதிராக ஒரு சுண்டுவிரலை உயர்த்த ஆள் இல்லையா?

கேசு சிந்திக்க ஆரம்பித்தான். இது மாறாதா? மாற்றுவதற்கான வழி இல்லையா? அப்படி மாறிய ஒரு சூழ்நிலையில் அவன்- இல்லை- அவனால் வாழ முடியாது. அவனுடைய மருமகனாவது வாழ முடியாதா?

நான்கு பக்கங்களிலும் அவன் அநீதிகளைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். வாழ்க்கையில் முதல் தடவையாக அன்றுதான் அவன் பரிதாபமான ஒரு அழுகைச் சத்தத்தைக் கேட்டான். அதற்கு முன்பும் அவன் கேட்டிருக்கலாம். ஆனால், கூர்ந்து கவனித்ததும் மனதில் நினைத்துப் பார்த்ததும் அன்றுதான். அதற்குப் பிறகு அதைவிட இதயத்தை நெகிழச் செய்யும் அழுகைச் சத்தங்களை நான்கு பக்கங்களிலும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் அவன் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறான். என்ன செய்வது? அவன் எதையும் செய்ய தயார்தான். இதைத்தான் செய்ய வேண்டும் என்பதெல்லாம் அவனுக்குத் தெரியாது. கூறுவதற்கு ஆளும் இல்லை.

எனினும், இந்த பரிதாபமான அழுகைக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி விழும் என்று அவனுக்குத் தோன்றியது.

மருமகனை மடியில் வைத்துக் கொண்டு அவன் கூறுவான்:

"என் குழந்தை... தேவைப்படும் காலம் வரும்."

5

கேசு இப்போது ஒரு தொழிற்சாலையில் பணியாற்றும் தொழிலாளி. ஒரு முனகலுடன் சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் பெரிய சக்கரத்திற்கு அருகில்தான் அவனுடைய இடம் இருக்கிறது. அந்தத் தொழிற்சாலையையும் சேர்த்து நகரத்தில் உள்ள எல்லா தொழிற்சாலைகளிலும் பணியாற்றும் தொழிலாளர்கள் ஒன்று சேர்ந்திருக்கும் அமைப்பில் அவனும் உறுப்பினராக இருக்கிறான்.

அந்தப் புதிய ஒன்று சேரல் அவனுக்கு ஒரு புத்துணர்ச்சியை அளித்தது. அந்த வாழ்க்கை மகிழ்ச்சி நிறைந்ததாக அவனுக்குத் தோன்றியது. சந்தோஷமான ஒரு புதிய உலகம் அவனுக்கு முன்னால் திறக்கப்பட்டது. பிரகாசமான உலகம்! செயல்கள் நிறைந்த உலகம்! ஒருமுறை கூட நிமிராத முதுகெலும்புடன், மற்றவர்களின் இரக்கத்தை எதிர்பார்த்து எச்சிலைத் தின்று பிச்சை எடுத்துத் திரிந்த காலத்தில், அடிக்கடி தோன்றிக் கொண்டிருந்த அந்தக் கேள்விக்கான பதில் கிடைத்து விட்டதைப் போல் அவன் உணர்ந்தான். அந்தப் புதிய உலகத்தில் தெளிவான ஒரு பாதை தெரிவதை அவன் பார்த்தான். தூரத்தில் விடுதலைக்கான பிரகாசம் பளிச்சென தெரிந்தது. புத்துணர்ச்சி நிறைந்த அந்தப் புலர் காலைப் பொழுது! மனித மதிப்பின் விலைக்கு அர்த்தம் கிடைத்த காலம்! அவனுக்கும் அவனைப் போன்ற பிச்சைக்காரர்களுக்கும் மன அமைதியின்- நிம்மதியின் சுத்தமான காற்றை சுவாசிக்க முடிந்த காலம்!

அந்தப் புதிய வாழ்க்கையில் அவனுக்குச் செய்வதற்கு விஷயங்கள் இருந்தன. சிந்திப்பதற்கு வாய்ப்புகள் இருந்தன. அவனுடைய சிந்தனைகள் அவனுக்குத் தெளிவைத் தந்தன. ஒரு தத்துவத்தின் முதிர்ச்சியான அறிவின் அனுபவம் அவனுக்கு உண்டானது. அவனுக்கு சிந்திக்கத் தெரிந்தது. தன்னம்பிக்கை இருந்தது. உரிமைகளைப் புரிந்து கொண்டிருந்த அதே வேளையில் கடமைகளைப் புரிந்து கொள்ளவும் அவனால் முடிந்தது. மனிதர்களின் மிகவும் உன்னதமான ஒரு போராட்டத்தில் அவன் ஒரு போராளியாக இருந்தான்.

அந்த மனிதன் என்ற சக்தி மையம் தனக்கு முன்னால் இருந்த செயல்களில் தீவிரமாக ஈடுபட்டது. அவன் ஒன்றாகச் சேர்ந்திருக்கும் தொழிலாளர்கள் இனத்தைச் சேர்ந்தவன்! தான் செய்ய வேண்டியது என்னென்ன? செய்யக் கூடாதவை என்னென்ன என்பதெல்லாம் நன்றாகத் தெரியும். அழிக்க வேண்டியது எதை என்பதை அவன் கற்றுக் கொண்டான். படைப்பிற்கான ஆர்வம் அவனுக்கு இருந்தது. கொலைச் செயலையும் திருட்டையும் மனதில் வைத்துக் கொண்டு, எதுவுமே செய்யாமல் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கும் கைகளுடன் நடந்து திரிந்த காலத்தைப் பற்றி அவன் நினைத்துப் பார்ப்பதுண்டு. அந்த தைரியம் அவனை விட்டுப் போய்விடவில்லை. அது அவனுடைய அதிர்ஷ்டம்! இன்று ஒரு கத்தியைக் கையில் எடுக்க வேண்டியது வந்தால்- அவனுடைய கை நடுங்காது. குறி சிறிதும் பிசகாது.

அவனுடைய வாழ்க்கை ஒன்றுபட்ட தொழிலாளர்கள் இனத்தின் போராட்டத்துடன் இணைந்து ஒரு புரட்சி வரலாறாக ஆனது. இனிமேலும் அதிகமான வேகத்துடன், கொலை வெறியுடன், சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் அந்தச் சக்கரத்தின் மூலம் பிச்சைக்காரர்களை உண்டாக்குவதை அவன் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டான். இனிமேலும் உன்னதமான உறவுகள் இல்லாமற் போவதை அவன் ஒப்புக் கொள்ள மாட்டான். இனிமேலும் பிணம் தின்னி நாய்கள் அனாதைக் குழந்தைகளைத் தின்று வாழக் கூடாது. மனிதனாக வாழ முடியுமா என்பதைப் பார்க்க வேண்டும். எத்தனையோ நூறு வருடங்களாக நிலவிக் கொண்டிருக்கும் அநீதியைப் பற்றிய புரிதலால் அவன் வெறி கொண்டான். பூமியில் தான் அறிந்திராத- கேள்விப்பட்டிராத மூலை முடுக்குகளிளெல்லாம் செத்து மடிந்து கொண்டிருந்த மனிதர்களுக்காக அவனுடைய இதயம் துடித்தது. அந்தப் பிச்சைக்காரனின் நரம்புகளில் ஆவேசத்தின் கொதிப்படைந்த குருதி ஓடிக் கொண்டிருந்தது. சில நேரங்களில் பலவற்றையும் நினைத்து நினைத்து அவன் பற்களைக் கடித்துக் கொண்டிருப்பான்.

கூலி அதிகமாக வேண்டும் என்பதற்காகவும், வேலையிலிருந்து போகச் சொன்னவர்களைத் திரும்பவும் வேலையில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காகவும் ஆரம்பிக்கப்பட்ட அந்தப் போராட்டம் வேறொரு தெளிவான வடிவத்தைப் பெற்றது.