Lekha Books

எவ்வளவு சிந்தித்தாலும் வழிகள் அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை. எப்படிப்பட்ட ஆவேசத்தையும் வீரத்தையும் நிரந்தரமான பட்டினி அடக்கி ஆண்டு விடும் என்று அவர்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும். அந்தப் போராட்டம் சட்டப்படி நடக்கக்கூடிய ஒரு போராட்டம் அல்ல. ஆனால், இறுதிப் போராட்டத்திற்கு தொழிலாளர்கள் இனத்தைப் பெரிய அளவில் கொண்டு போய் சேர்க்கும் போராட்டம் அது. அந்த வகையில் அநத்ப் பேராட்டத்திற்குப் பெரிய அளவில் ஒரு முக்கியத்துவம் இருக்கத்தான் செய்கிறது. பணக்கார இனத்தை எதிர்த்து எவ்வளவு அதிகமான நாட்கள் தாக்குப் பிடித்து நிற்க முடியுமோ, அந்த அளவிற்கு அவனுடைய வர்க்க உணர்வு வெளிப்படுகிறது. சக்தி படைத்ததாக ஆகிறது. எதிரியின் பலம் குறையவும் இறுதிப் போராட்டத்திற்கான பயிற்சி பலம் மிக்கதாகவும் ஆகிறது. இந்த முதலாளி அரசாங்கத்தின் முதல் அடிக்கே அவன் விழுந்து விட்டால், சில நேரங்களில் சில காலடிச் சுவடுகள் அவன் பின்னோக்கி போய்விட்டான் என்றும் ஆகலாம்.

ஆவேசமும வீரமும் மட்டுமே போதாது. சிறிது பணமும் வேண்டும். அதற்கான வழி?

தலைமையின் எண்ணங்கள் அனைத்தும் கேசுவிற்கு நன்றாகத் தெரியும். பணமில்லாத காரணத்தால் அந்தப் போராட்டத்திற்கு உண்டாகப் போகிற தோல்வியின் அளவையும் கேசுவால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அதை அவனால் ஏற்றுக் கொள்ளவே முடியவில்லை. எப்படியும் பணத்தை உண்டாக்கியே ஆக வேண்டும். தொழிலாளிகள் தோல்வியடையக் கூடாது.

தலைமை குழப்பத்தில் இருப்பதை கேசு பார்த்தான். ஒரு தர்மசங்கடமான நிலையில் அவர்கள் அமைதியாக இருக்கும் போது, போய்ச்சேர வேண்டிய இடத்தில் போய்ச் சேரட்டும் என்று அவர்கள் முடிவு செய்திருந்தபோது, ஒரு சரியான வழி அவனுடைய தொண்டைவரை வந்து நிற்கும். ஆனால், அது வெளியே வராது. அதைக் கூற அவனுக்கு பயமாக இருக்கும். அது சரியான பாதைதானா?

இரவும் பகலும் அவன் அதைப்பற்றியே சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தான். அதன் பல பக்கங்களையும் தான் படித்த புதிய தத்துவத்தின் வெளிச்சத்தில் அவன் அலசினான். என்ன காரணத்தால் அது சரியல்ல? மகத்தான் ஒரு காரியத்தைச் சாதிப்பதற்குத்தானே அது செய்யப்படுகிறது? அது மட்டுமல்ல- தனியார் சொத்துடைமையை ஒரு தொழிலாளி ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமா? அந்தச் சிந்தனையில் பலப்பல பெரிய சட்டங்களும் தகர்ந்து கீழே விழுந்தன. அதையெல்லாம் ஒரு தொழிலாளி சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும். முதலாளியின் விருப்பங்களைக் காப்பாற்றுவதற்காக ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கும் சட்டங்கள் அவை. அவற்றை நிராகரிப்பதே சரியானது. அந்தப் பணத்தை ஏன் கைப்பற்றக் கூடாது? திருட்டுக்கு கேவலமான பெயர் உண்டாக்குவதே ஒரு வகை தந்திரம்தானே?

எனினும்... எனினும்... அந்த 'எனினும்' ஒரு அங்குசத்தைப் போல... அந்தக் குழிக்குள் இருந்து காப்பாற்றப்பட அவனால் முடியாது. அந்த 'எனினும்' என்பதை இறுகப் பற்றிக் கொள்ள அவன் முயற்சித்தான். அந்த 'எனினும்' என்பதன் விளக்கத்திற்காக அவன் இப்படியும் அப்படியுமாக உழன்றான். ஆனாலும் அந்த 'எனினும்' அவனை விட்டுப் போகவில்லை.

மனதிற்குள் திருடும் எண்ணத்தை வைத்துக் கொண்டு அவன் பல வருடங்கள் வாழ்ந்திருக்கிறான். கொள்ளை அடிப்பதற்கான திட்டங்களையும் ஒவ்வொரு நாளும் அவன் போட்டிருக்கிறான். திருடிய பணத்தை என்ன செய்ய வேண்டுமென்று தெரியாமல் நீண்ட நாட்கள் கையிலேயே வைத்துக் கொண்டு இருந்துவிட்டு, பின்னர் அதை அவன் திருப்பிக் கொடுத்து விட்டு, திருடன் என்ற பெயரையும் தண்டனையையும் வாங்கியிருக்கிறான். அவனுக்குத் திருடும் எண்ணம் இருந்தது. அது மட்டுமல்ல- இல்லாதவனுக்குச் சொந்தமானதைக் கைப்பற்றி வைத்திருக்கும் இடத்திலிருந்து அதை எடுக்க வேண்டியது அவசியமான ஒன்று என்று கூட அவன் நினைத்திருந்தான். அதே நேரத்தில், அந்தப் பணத்தை என்ன செய்ய வேண்டும் என்று தெரியாததால் தானே அவன் திருடாமலே இருந்தான்! ஆமாம்... ஆமாம்... அந்த திருட்டால் பிச்சைக்காரர்கள் இல்லாத சூழ்நிலையை உண்டாக்க முடியாது என்ற விஷயம் அவனுக்கு நன்றாகத் தெரியும். அதுவும் கூட ஒரு காரணம்தான். பிச்சைக்காரர்கள் இருக்கக்கூடாது என்பதற்காக நடக்கும் அந்தப் போராட்டத்திற்காக அந்தப் பணத்தை ஏன் விநியோகிக்கக் கூடாது? அந்தப் பணத்தை விநியோகிக்கக் கூடிய வழியை அவன் தெரிந்து கொண்டான். அநியாயமாக அந்த சேமிப்புக் கிடங்குகளில் சேர்த்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் சொத்துக்களை இனிமேலும் கைப்பற்றாமல் இருக்கலாமா?

அதற்குப் பிறகும் அந்த 'எனினும்' நீடிக்கவே செய்தது. அன்றும் அந்தப் பெரிய மாளிகையைச் சுற்றி நடந்து திரிவதைத் தவிர, உள்ளே நுழைய முடியாமல் அவனைச் செய்தது அந்த 'எனினும்' தானே?

அந்த 'எனினும்' என்ன? பழமையின் பிணம்தானே அந்த 'எனினும்'? பல தலைமுறைகளாக மனிதர்களை இறுகக் கட்டிப் போட்டு வைத்திருக்கும் நிறுவப்பட்ட அமைப்பின் பழைய ஒரு அம்சம்தானே அந்த 'எனினும்'? இப்படி தொழிலாளி பழமையின் எத்தனையெத்தனை அம்சங்களைத் தன்னுடன் இறுகக் கட்டி வைத்திருக்கிறான்! பக்தி, மரியாதை, நன்றி, எளிமை, விதி... இப்படிப் போகிறது அந்த நீண்ட பட்டியல்.

கேசு ஆழமாகச் சிந்தித்தான். அந்த 'எனினும்' நொறுங்கியது.

அது ஒரு அடர்த்தியான இருட்டுள்ள இரவாக இருந்தது. கேசு வெளியேறினான். அவன் உறுதியாக முடிவு செய்துவிட்டான். சங்கத் தலைமையிடம் அவன் கருத்து கேட்கவில்லை. ஒரு பெரிய தொகையை அவர்களுக்கு முன்னால் கொண்டு போய் வைக்க வேண்டும். அதுதான் அவன் முடிவு செய்திருக்கும் விஷயம்.

அவனுடைய வீட்டில் அந்தச் சிறு குழந்தை தனியாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தது. சில நேரங்களில் அவன் விழித்தெழுந்து தன் மாமாவை அழைப்பான். அப்படி அழைக்கிறான் என்றால்...? பயந்து அழுவான். மீண்டும் உரத்த குரலில் அழைப்பான். அழைத்து அழைத்து மீண்டும் உறங்குவான். அந்த வீடு இருக்கும் பகுதியில் பெரிய நாய்கள் திரிகின்றன. பிணத்தைத் தின்னும் நாய்கள்! தட்டியை உயர்த்தி அவை உள்ளே நுழைந்து அவனைக் கடித்துத் தூக்கிக் கொண்டு போய்விட்டால் என்ன செய்வது? கேசு திடீரென்று ஒரு நிமிடம் நின்று விட்டான். இல்லை. ஒரு நாயால் தனியாக இன்று அவனைக் கடித்து தூக்கிக் கொண்டு போக முடியாது.

அந்தக் குழந்தையைப் பற்றி இந்த மாதிரி அவன் ஏன் சிந்திக்கிறான்? ஒருவேளை முன்பு மாதிரி அவன் இனிமேலும் அனாதையாக ஆகிவிடக்கூடாது என்பதற்காகவா?  இப்படிப் போகிற போக்கில் அவனைப் பிடித்துக் கொண்டு போய்விட்டால், அதற்குப் பிறகு மருமகன் அவனைப் பார்க்க முடியுமா? அந்தக் குழந்தை அதற்குப் பிறகு அந்தக் குடிசையில் இருந்து அழுது கொண்டே இருக்க வேண்டியதுதான்.