ஒரு காதல் கதை - Page 13
- Details
- Category: புதினம்
- Published Date
- Written by சுரா
- Hits: 6370
அந்த வேதனையான சூழ்நிலையில் மரணத்தைப் போலத்தான் பிறப்பும் நடக்கிறது. இயாகோ என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் பார்த்துக்கொண்டு நின்றிருந்தான்.
சிறிது நேரம் சென்றதும் அந்த அழுகைச் சத்தம் நின்றுவிட்டது. அந்த உடலில் அசைவே இல்லை. பிரசவமும் மரணமும் ஒரே நேரத்தில் நடந்து முடிந்தன.
இயாகோ அந்த இறந்த குழந்தையையே வெறித்துப் பார்த்தான். அது ஒரு வெள்ளை நிறக் குழந்தை. நிலவு வெளிச்சத்தில் அந்த பச்சைக் குழந்தை யாருடைய இதயத்தையோ பிசைந்தெடுத்ததைப்போல கிடக்கிறது.
இயாகோவிற்கு தலைச் சுற்றல் உண்டானது. அவன் அந்த மரத்திற்குக் கீழே உட்கார்ந்தான். தான் பூமிக்கு அடியில் மொதுவாகத் தாழ்ந்து போவதைப்போல அவனுக்குத் தோன்றியது. அவன் எழுந்து தான் உட்கார்ந்திருந்த இடத்தைச் சற்று கூர்ந்து பார்த்தான். அது புதிதாக மண் இட்டு மூடிய ஒரு குழி. அங்கு யாரோ எதையோ மண்ணைத் தோண்டிப் புதைத்து அதிக நேரம் ஆகவில்லை.
இயாகோ அங்கு தோண்டி பார்த்தபோது, ஒரு பாத்திரம் கையில் பட்டது. அவன் அந்த பாத்திரத்தை வெளியே எடுத்துத் திறந்து பார்த்தான். நிலவு வெளிச்சம் பட்டப்போது, உள்ளேயிருந்து சில ஒளி மின்னல்கள் தோன்றின. அவன் அந்த பாத்திரத்தில் இருந்த பொருட்களை புழுதி மண்ணில் கொட்டினான். ஒரு குவியல் ரத்தினங்கள்!
இயாகோ அந்த ரத்தினங்ளையே கூர்ந்து பார்த்தான். அவன் குலுங்கிக் குலுங்கிச் சிரித்துக்கொண்டே புதிய குவியலில் இருந்த ரத்தினங்கள் எல்லாவற்றையும் தன்னுடைய பழந்துணி மூட்டைக்கு மாற்றினான். மூட்டையைக் கையிடுக்கில் வைத்துக்கொண்டு அதற்குப் பிறகும் கோட்டையின் மூலையில் சுற்றி நடந்து கொண்டிருந்தான்.
கோட்டையில் இருந்த சிறிய சுடுகாட்டிற்கு முன்னால் இயாகோ நின்று கொண்டிருந்தான். அது ஒரு தற்காலிக சுடுகாடு. சமீப நாட்களில் மரணமடைந்தவர்களின் உடல்களை அங்கு அடக்கம் செய்திருக்கிறார்கள். அவர்களில் பெர்னான்டஸும் செபாஸ்டியனும் இயாகோவின் நெருங்கிய நண்பர்களாக இருந்தார்கள். ப்ளேக் நோய் பாதித்து பெர்னான்டஸ் மரணமடைந்தான்.
செபாஸ்டியனின் கையில் இருந்த ரத்தினங்கள் அந்த சுடுகாட்டில் எங்கோ இருக்கிறது. அவன் இறப்பதற்கு முன்னால் அதை வேறு யாரும் கண்டுபிடிக்க முடியாத விதத்தில் எங்கோ மறைத்து வைத்துவிட்டான். செபாஸ்டியனின் ரத்தினங்கள் மட்டுமல்ல - அந்தக் கோட்டையில் மரணமடைந்த பலருடைய ரத்தினங்களும் அந்த சுடுகாட்டில் எங்கெல்லாமோ மறைந்து கிடக்கின்றன. உலகத்தில் இருப்பவற்றிலேயே மிகுந்த செல்வச் செழிப்பு கொண்ட சுடுகாடு அதுதான் என்பதை இயாகோ நினைத்துப் பார்த்தான். ரத்தினங்களின் சுடுகாடு. அவனுக்கு அங்கிருந்து நகர மனமே வரவில்லை.
இயாகோ தன்னுடைய ரத்தின மூட்டையை கக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு அங்கு ஒரு இடத்தில் படுத்துக் கண் அயர்ந்தான்”.
கப்பல்கள் வருகின்றன
ஹஸ்ஸன் சொன்னான்: “இனி நாம் ஜீசஸ் கோட்டையில் இருந்து ஜோசப் கோட்டைக்குச் செல்வோம். அங்கு ஷேக் சம்சுதீன் கறாம்பூ பேகத்தை விசாரணை செய்கிறான்.
கேப்டன் இயாகோவின் பெயர் கறாம்பூவின் உதட்டில் இருந்து வந்தவுடன், ஷேக் முரட்டுத்தமான குரலில் தன்னை மறந்து கூறினான்: ‘இயாகோ... ஒரு வெள்ளைக்காரப் பன்றி!’
ஷேக் மிடுக்கான குரலில் கறாம்பூவிடம் கேட்டான்: ‘அப்படியென்றால் நீ இஸ்லாமின் பிறவி எதிரியான வெள்ளைக்காரன் பக்கம்... அப்படித்தானே?’
கறாம்பூ பதறிய குரலில் பதில் சொன்னாள்:
‘இஸ்லாம் சகோதரர்களுக்கு எதிராக இருக்க வேண்டுமென்பது என்னுடைய நோக்கம் இல்லை. என்னுடைய நண்பரை ஆபத்திலிருந்து காப்பாற்ற வேண்டும். அது மட்டும்தான் என்னுடைய நோக்கம்.’
ஷேக் குரலை உயர்த்தினான்: ‘அது மட்டும் அல்ல உன்னுடைய நோக்கம் என்பதை எங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும். ஆயுதங்கள் தாங்கிய இருபது படை வீரர்களை முகமூடி அணிவித்து ஜீசஸ் கோட்டைக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டிய அவசியம் என்ன? ஜீசஸ் கோட்டையில் உயிருடன் எஞ்சியிருக்கும் வெள்ளைக்காரப் போர்வீரர்களை அந்த முகமூடிகளுக்குப் பின்னால் மறைத்துக் காப்பாற்றிக்கொண்டு போய்விட வேண்டும் என்பதுதானே உன்னுடைய நோக்கம்? ஸாஞ்சிபார் படைவீரர்களை ஜீசஸ் கோட்டையில் எங்களை எதிர்ப்பதற்கு விட்டுவிட்டுப் போனது மாதிரியும் இருக்கும். நல்ல தந்திரம்தான்!’
கறாம்பூ பதில் சொல்லவில்லை.
ஷேக் கோபத்துடன் சொன்னான்: ‘ம்ஹூம்... நான் உன்னிடம் ஒண்ணு கேட்கட்டுமா? ஸாஞ்சிபார் சுல்தானுக்குத் தெரிந்துதான் நீ இந்த துணிச்சலான காரியத்தில் இறங்கினாயா?’
கறாம்பூ தடுமாறிய குரலில் சொன்னாள்:
‘இல்லை. முற்றிலும் என்னுடைய விருப்பப்படிதான் நான் இந்த விஷயத்தில் இறங்கினேன். நான் ஸாஞ்சிபார் சுல்தானையும் ஸாஞ்சிபாரையும் உதறி வந்து விட்டேன்.’
ஷேக், அப்துல் ஹத்தீப்பின் முகத்தை அர்த்தத்துடன் பார்த்தான்:‘ஸாஞ்சிபாரையும் அரசி சொன்னதைக் கேட்டியா?’
அப்துல் ஹத்தீப் சொன்னான்: ‘காதல் வயப்பட்ட பெண்ணும் செல் கடித்த ஒட்டகமும் ஒரே மாதிரி என்று சொல்லலாம். அவர்களைத் தடுத்து நிறுத்த இந்த உலகத்தில் யாராலும் முடியாது.’
ஷேக் மீண்டும் கறாம்பூவை நோக்கித் திரும்பி இப்படிக் கேட்டான்: ‘நீ சொல்கிறாய்... உன்னுடைய நண்பனுக்காக நீ சுல்தானையும் ஸாஞ்சிபாரையும் உதறிவிட்டு வந்துவிட்டேன் என்று ஜீசஸ் கோட்டையில் உன்னுடைய நண்பன் இயாகோ உயிருடன் இருக்கிறான் என்று உறுதியாக உனக்கு தெரியுமா?’
‘இயாகோ உயிருடன் இருப்பார் என்பதுதான் என்னுடைய நம்பிக்கை’- கறாம்பூ முகத்தைக் குனிந்து கொண்டு சொன்னாள்.
ஷேக் அதற்குப் பிறகு ஸாஞ்சிபார் படைவீரர்கள் பக்கம் திரும்பி மிடுக்கான குரலில் கேட்டான்: ‘நீங்கள் ஏதாவது கூற விரும்புகிறீர்களா?’
ஸாஞ்சிபார் படைவீரர்களின் தலைவன் சொன்னான்:
‘நாங்கள் நிரபராதிகள். ஸாஞ்சிபார் சுல்தானின் உத்தரவுப்படி தான் நாங்கள் வருகிறோம் என்றுதான் கறாம்பூ பேகம் எங்களிடம் சொன்னாங்க.’
‘வஞ்சகி! வஞ்சகி!’- ஓமான் அரேபியர்கள் உரத்த குரலில் சொன்னார்கள்.
ஷேக், கறாம்பூ இருந்த பக்கம் திரும்பி இப்படிக் கேட்டான்: ‘கேப்டன் இயாகோ கோட்டையில் உயிருடன் இருக்கிறான் என்று நம்பும் அளவிற்கு உனக்கு ஏதாவது ஆதாரம் கிடைத்திருக்கிறதா?’
‘ம்... இயாகோ எழுதிய ஒரு கடிதம் எனக்குக் கிடைத்தது’ - கறாம்பூ சொன்னாள்.
‘அதற்குப் பிறகு ஜீசஸ் கோட்டையில் என்னெவெல்லாம் நடந்து முடிந்திருக்கணும்! அங்கு ப்ளேக் நோயால் பாதிக்கப்பட்டு சிலர் இறந்து விட்டார்கள். அந்த கூட்டத்தில் இயாகோவின் பெயரும் இல்லை என்று எப்படித் தெரியும்? உன்னால் இயாகோவைப் பார்க்க முடியவில்லை யென்றால் .... இயாகோ இறந்து விட்டிருந்தால்...? உன் நிலைமை என்னவாக இருக்கும்?’
‘நான் அதைப்பற்றி சிந்திக்கவில்லை. இயாகோ உயிருடன் இருப்பார் என்பதுதான் என்னுடைய நம்பிக்கை.’