Lekha Books

இல்லாவிட்டால்... அந்த ரத்தின மூட்டையைக் கையில் இறுகப் பிடித்துக்கொண்டு மொஸாம்பிக்கிற்குத் தப்பித்துப் போய்விடும் எண்ணத்துடன் கப்பலுக்குள் குதிப்பானா? இயாகோ போய் ஏறும் ஸாஞ்சிபார் கப்பலின் மாலுமிகள் ஓமான் அரேபியர்கள் என்ற உண்மை அந்த பாவத்திற்குத் தெரியுமா? மொஸாம்பிக்கிற்குப் போவதற்கு பதிலாக கப்பல் ஜோசப் கோட்டையை நோக்கித் திரும்பும்போது தான் தமாஷ்! இயாகோவின் காதலுக்கான விலை கறாம்பூவிற்கு அப்போது புரிய வரும். கறாம்பூவும் இயாகோவும் ஒருவரையொருவர் ஜோசப் கோட்டையில் மீண்டும் சந்திக்கும் காட்சியை நினைத்து ஷேக் உற்சாகத்துடன் தான் மட்டும் சிரித்துக் கொண்டான்.

இயாகோவின் எலும்புக்கூடு போன்ற தோற்றத்தைக் கண்டவுடன் ஷேக் ஒரு மாதிரி ஆகிவிட்டான். அந்த எலும்புக்கூட்டைப் பார்த்து கறாம்பூ காதலை மறந்து பயந்து ஓடி விடுவாள் என்று ஷேக் நினைத்தான். ஆனால் நடந்ததோ நேர்மாறானது. அந்த எலும்புக் கூட்டை அவள் கட்டிப்பிடித்து அணைத்துக் கொண்டாள். கறாம்பூ தன்னுடைய காதலியின் வலிமையைத் தெளிவாகக் காட்டிவிட்டாள்.

அடுத்த அறையில் இருந்த எலும்புக்கூட்டின் அட்டகாசச் சிரிப்பு ஷேக்கை விழிக்கச் செய்தது. அந்தச் சிரிப்பிற்கு என்ன அர்த்தம்?

திடீரென்று அப்துல் கத்தீப் மூச்சை அடக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு ஷேக்கிற்கு பின்னால் வந்து தயங்கியவாறு நின்று, என்னவோ கூற முயன்றான். ஆனால், பதைபதைப்பு காரணமாக வார்த்தைகள் வெளியே வரவில்லை.

‘அங்கே என்ன நடக்குது?’ ஷேக் கத்தீப்பின் தோள்களைப் பிடித்து குலுக்கினான்.

‘போர்... போர்...’ - கத்தீப் தயங்கித் தயங்கி சொன்னான்: ‘ஸாஞ்சிபார் அரேபியர்களுக்கும் ஓமான் அரேபியர்களுக்கும் இடையில் பயங்கரமான போர்... கறாம்பூ ஏறி வந்த ஸாஞ்சிபார் கப்பலில் நீங்கள் நிறுத்தியிருந்த நூரி யாக்கூப்பையும் இருபது படை வீரர்களையும் அவர்கள் கொன்று விட்டார்கள். ஸாஞ்சிபார் சுல்தானின் பத்து கப்பல்களும் படை வீரர்களும் சுல்தானின் தலைமையில் ஜோசப் கோட்டையை நோக்கிச் செல்வதற்காகத் தயார் நிலையில் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள்.’

ஷேக்கிற்கு அந்த செய்தியை நம்பவே முடியவில்லை. ஸாஞ்சிபார் அரேபியர்களுக்கும் ஓமான் அரேபியர்களுக்கும் இடையில் போர் செய்வதற்கு எந்வொரு காரணமும் இல்லை.

ஷேக், அடுத்த அறையில் இயாகோவும் கறாம்பூவும் இருக்கிறார்கள் என்ற விஷயத்தை நினைக்காமல் உரத்த குரலில் கேட்டான்: ‘அப்துல் கத்தீப், இது உண்மையா? இல்லாவிட்டால் உனக்கு பைத்தியம் பிடித்து சொல்கிறாயா?’

‘உண்மைதான். நான் என்னுடைய கண்களால் பார்த்தேன். நீங்கள் சொன்னபடி ஜோசப் கோட்டையில் இருந்து புறப்பட்டு வந்த இரண்டாவது கூட்டத்தைச் சேர்ந்த அரேபிய போர் வீரர்களுடன் ஸாஞ்சிபார் படைவீரர்கள் இப்போது போர் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். அது முடிந்தவுடன் அவர்கள்  ஜோசப்          கோட்டையை நோக்கிச் செல்வார்கள். சீக்கிரமா ஜோசப்              கோட்டைக்குப் போங்க.’

ஷேக் மார்பில் கையை வைத்துக்கொண்டு சொன்னான்:

‘அல்லாஹ்... அங்கு தலைவன் இல்லாத படை. சொல்லு கத்தீப்… ஸாஞ்சிபார் சுல்தானின் இந்தப் படையெடுப்பிற்கு காரணம் என்ன?’

கத்தீப் நெற்றியில் இருந்த வியார்வையைத் துடைத்துக் கொண்டு சொன்னான்: ‘ஓ... அதைச் சொல்ல மறந்து விட்டேன். அதற்குக் காரணம் அதோ... அங்கு இருக்கும் கறாம்பூதான்.’

‘கறாம்பூவா?’

‘ஆமாம்... கறாம்பூதான். ஓமான் அரேபியர்கள் கறாம்பூ பேகத்தையும் கப்பலையும் கடத்திக்கொண்டு வந்து விட்டார்கள் என்று சுல்தான் புரிந்து கொண்டிருக்கிறார். கறாம்பூ பேகம் ஜோசப் கோட்டையில் இருக்கும் நம்பிக்கையுடன் சுல்தான் அங்கே போகிறார்.’

ஷேக் தன்னைத்தானே நெற்றியில் அடித்துக்கொண்டு சொன்னான்: ‘எல்லாமே பிரச்சினை!’

அரேபியர்களுக்கும் அரேபியர்களுக்கும் இடையில் இப்படிப் போர் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது தெரிந்தால் ஜீசஸ் கோட்டையில் இருக்கும் வெள்ளைக்காரர்கள் தப்பிப்பதற்கு இந்தச் சூழ்நிலையைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளாமல் இருக்க மாட்டார்கள் என்று கத்தீப் சொன்னதற்கு ஷேக் கோபத்துடன் கேட்டான்: ‘அரேபியர்கள் இரண்டு பக்கங்களிலும் சாவதைப் பற்றி எதுவும் சொல்றதுக்கு இல்லையா? இதை நிறுத்தியே ஆகணும்.’

‘அப்படியென்றால் வாங்க’ - கத்தீப் ஷேக்கின் கையைப் பிடித்தான். ‘இப்படிப் பேசிக்கொண்டிருக்கும் நேரத்தில் நிறைய அரேபியர்கள் இறந்துவிட்டிருப்பார்கள். கறாம்பூ பேகத்தை உடனடியாக சுல்தானுக்கு முன்னால் கொண்டு போய் நிறுத்தினால் பிரச்சினையை முடிவுக்குக் கொண்டு வரலாம்.’

‘அவள் அதற்கு சம்மதிப்பாளா? சுல்தானையும் ஸாஞ்சிபாரையும் உதறிவிட்டு வந்தவளாச்சே அவள்?’

‘அது சரிதான். ஆனால் சுல்தானுக்கு அவள்மீது ஒரு சந்தேகமும் இல்லை. ஓமான் அரேபயிர்கள் அவளைக் கடத்திக்கொண்டு வந்துவிட்டார்கள் என்று சுல்தான் நினைக்கிறார்.’

‘கறாம்பூ இந்த எலும்புக்கூட்டை விடுறது மாதிரி தெரியவில்லை.’

‘அந்த வெள்ளைக்காரனை உடனடியாகக் கொல்லுங்க. அதுதான் தப்பிப்பதற்கு ஒரே வழி’ - கத்தீப் சொன்னான்.

‘அதை நான் செய்ய மாட்டேன். கூப்பிட்டு வரவழைத்த அந்த வெள்ளைக்காரனைக் கொல்லமாட்டேன்னு நான் வாக்குறுதி கொடுத்திருக்கேன்.’

‘அப்படியென்றால் வேறொரு காரியம் செய்யலாம்’ - கத்தீப் சொன்னான்: ‘கறாம்பூவை வலுக்கட்டாயமாகப் பிடித்து சுல்தானுக்கு முன்னால் கொண்டு போய் நிறுத்துங்க.’

‘அப்போது இந்த எலும்புக்கூட்டை என்ன செய்வது?’

‘அவனுடைய கையில் இருக்கும் மூட்டையைப் பறிச்சிட்டு, அவனைத் திரும்பவும் ஜீசஸ் கோட்டைக்கே அனுப்பிடுங்க.’

அப்துல் கத்தீப் அதைக் கூறி முடிக்கவில்லை. அதற்குள் ஆயுதங்கள் ஏந்திய ஒரு கூட்டம் ஸாஞ்சிபார் அரேபியர்கள் ஆரவாரம் செய்தவாறு அந்த வீட்டை வளைத்தார்கள்.

ஷேக்கும் கத்தீப்பும் மூச்சை அடக்கி பிடித்துக்கொண்டு அங்கேயே பதுங்கிக் கிடந்தார்கள்.

ஸாஞ்சிபார் அரேபியர்கள் நேராக கறாம்பூ இருக்கும் நடுவில் உள்ள அறைக்குள் நுழைந்தார்கள். ஸாஞ்சிபார் சுல்தானும் அக்கூட்டத்தில் இருந்தார்.

மயக்கமடைந்து விழுந்து கிடக்கும் கறாம்பூவை சுல்தான் பார்த்தார்.

அந்த எலும்புக்கூடு முகமூடி அணிந்து எங்கோ மறைந்து விட்டிருந்தது.

இரவின் கடைசி யாமம்.

சுல்தானும் ஸாஞ்சிபார் அரேபியர்களும் வெற்றி முரசு அடித்துக் கொண்டு பத்து கப்பல்களில் கலிந்தினியில் இருந்து ஸாஞ்சிபாருக்குத் திரும்புகிறார்கள். வெள்ளி நிலவொளியில் கடல்நீர் பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கிறது. பாய் விரிக்கப்பட்ட கப்பல்களைப் பார்க்கும்போது, புலர்காலைப் பொழுதில் இதழ்களை விரிக்க ஆரம்பித்திருக்கும் வெள்ளைத் தாமரை மலர்களைப்போல இருந்தன. அவை கூட்டத்துடன் தெற்கு நோக்கிப் பயணித்துக் கொண்டிருந்தன.

கறாம்பூ சுய உணர்வற்ற நிலையில் சுல்தானின் மடியில் படுத்திருக்கிறாள் - தொடர்ந்து நடனமாடிக் களைப்படைந்து விழுந்துவிட்டதைப் போல ஓமான் அரேபியர்களின் கோழைத்தனத்தைப் பற்றி ஒவ்வொரு கிண்டல்களையும் சொல்லிக்கொண்டு ஸாஞ்சிபார் படைவீரர்கள் கேலியாக சிரித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். சிலர் சேர்ந்து பாடல்களைப் பாடுகின்றனர். அரேபியர்களின் குழு பாட்டு உண்டாக்கிய அலைகள் கடல் அலைகளில் கலந்து கரைந்து கொண்டிருக்கின்றன.