Lekha Books

நாற்றுக் கட்டை கீழே போட்டு விட்டு, விரலை இறுகப் பிடித்துக் கொண்டு, உதட்டைக் குவித்தவாறு குஞ்ஞம்மா சாத்தப்பனுக்கு அருகில் சென்று "இதைக் கொஞ்சம் பாருங்க" என்றாள்.

சாத்தப்பன் பார்த்தான். மண்வெட்டியைக் கீழே வைத்துவிட்டு, இடுப்பில் சொருகி வைத்திருந்த தோலால் ஆன உறைக்குள் இருந்து கத்தியை அவன் எடுத்தான். "வேண்டாம்" என்று குஞ்ஞம்மா தடுத்தாலும், சாத்தப்பன் அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை. கத்தியின் முனையையும் பெருவிரலின் நகத்தையும் சேர்த்து வைத்துக் கொண்டு, "முள்ளே... முள்ளே... தங்க முள்ளே..." என்று ஒரு பாட்டை முணுமுணுத்தவாறு விரலில் இருந்து அவன் முள்ளை வெளியே எடுத்தான். முள்ளை எடுக்கும் முயற்சியில் குஞ்ஞம்மா, சாத்தப்பன் இருவரின் கன்னங்களும் ஒன்றோடொன்று உரசின. நெருப்பு பற்றிவிட்டதைப்போல இருவரும் தங்களின் முகங்களை பின்னோக்கி இழுத்துக் கொண்டு ஒருவரையொருவர் கண்களால் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

அப்போது குஞ்ஞம்மாவின் விரலில் இருந்து சாத்தப்பனின் கால் நகத்தின்மீது இரத்தம் சொட்டு சொட்டாக விழுந்து கொண்டிருந்தது...

"பெண்ணின் ரத்தம் ஆணின் நகத்தின் மீது விழுந்தால் காதல் உண்டாகுமா?'' - நம்பூதிரி ஒரு புதிய கண்டுபிடிப்பைப் புரிந்து கொண்டதைப் போல கேட்டார்.

"உண்டாகும் என்றுதான் தோணுது...'' - கோபாலன் நாயர் ஒரு மெல்லிய சிரிப்புடன் கூறினார். பிறகு... சாத்தப்பன் வயலுக்கு வந்து விட்டால், அருகில் இருக்கும் நாவல் மரத்தைப் பார்த்து,

"தத்தித் தத்தி விளையாடும் மயிலே குயிலே

குஞ்ஞி பெண்ணே... குயிலே..."

என்று பாடுவான். அப்போது குஞ்ஞம்மா அவன்மீது சுமார் ஒரு ராத்தல் சேற்றை வாரி எறிவாள். "எனக்குப் பிடிச்சிருக்கு..." என்று சாத்தப்பன் கூறுவான்.

அதைக் கேட்டுக் கொண்டு நின்றிருக்கும் மற்ற பணி செய்யும் பெண்கள் சிரித்து ஆரவாரம் பண்ணுவார்கள்.

"இந்த சாத்தப்பன் பெண்களையும் பூனையையும் பார்த்துவிடக்கூடாது."

"பூனையைக் கொல்வேன்"- சாத்தப்பன் கூறுவான் : "பெண்களைக் கட்டுவேன்.''

"ஃபூ!" - குஞ்ஞம்மா வெட்கப்பட்டவாறு உதட்டைக் குவித்துக் கொண்டு, மேலும் கொஞ்சம் சேற்றை அள்ளி அவன் மீது எறிவாள். அப்போது சாத்தப்பன் சிரிப்பான்.

"எனக்கு பிடிச்சிருக்கு!"

நெல் விளைந்தது. அறுவடையும் முடிந்தது. சாத்தப்பனின் பாட்டுக்கு கருப்பொருளாக இருக்கும் அந்த நாவல் மரத்தில் சிவப்பு நிறத்தில் தளிர்கள் உண்டாகி முதிர்ந்து இலைகளாக ஆயின. குஞ்ஞம்மாவின் காதலும் வளர்ந்து பிரச்சினையாக ஆனது.''

"என்ன பிரச்சினை?'' - நம்பூதிரி கேட்டார்.

"அவர்கள் இரண்டு ஜாதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள்.''

"இரண்டு பேரும் விவசாயத் தொழிலாளிகள்தானே?''

"உங்களுக்குப் புரியவில்லை. ஒரு திய்ய ஜாதியைச் சேர்ந்த பெண்ணுக்கு தாழ்ந்த ஜாதியைச் சேர்ந்த இளைஞன் மீது காதல் உண்டானால், அதற்கு நம் ஊரில் சில தண்டனைகள் இருக்கு. சிலரின் முதுகுகளைப் பிளப்பது, சிலரின் தலையில் காயம் உண்டாக்குவது.... இப்படிப் போகும். பொதுமக்களால் அதைப்பார்த்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. அவர்கள் பேச ஆரம்பித்தார்கள். சாத்தப்பன் மந்திர வேலைகள் செய்து பெண்ணை வசீகரித்துவிட்டான் என்றொரு பேச்சு. மந்திர வேலைகள் செய்யவில்லையென்றால், திய்ய ஜாதியைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணுக்கு காதல் தோன்றுவதற்கு வழி இருக்கிறதா? கேளன் பங்கனிடமும், பங்கன் குஞ்ஞாப்புவிடமும் குஞ்ஞாப்பு மாதவியிடமும் கூறிக் கூறி அது ஊரெங்கும் பரவியது. குஞ்ஞம்மா பிரச்சினை எல்லா இடங்களிலும் கிட்டத்தட்ட பேச்சுக்கான விஷயமாக ஆனபோது, பெண்ணின் தந்தை தீவிரமாக சிந்திக்க ஆரம்பித்தான். அதன் விளைவாக நான்கு பிரம்புகள் ஒடியும்வரை பெண்ணை அவன் அடிக்கவும் செய்தான்.''

"அய்யோ.... பாவம்....'' - நம்பூதிரி இடையில் புகுந்து சொன்னார்: "அப்படியென்றால், சாத்தப்பன்....?''

"உறுதியுடன் நின்றான். அவன் சொன்னான்: "குஞ்ஞம்மாவை எனக்குப் பிடிச்சிருக்கு. அவளுக்கு என்னைப் பிடிச்சிருக்கு. அழகு பொருத்தமாகத்தான் இருக்கு. உயரமும் சரிதான். பிறகு என்ன பிரச்சினை?" என்று.

"அவனை யாரும் அடிக்கவில்லை. யாருக்கும் அதற்கான தைரியம் இல்லை" என்று கோவிந்தக்குறுப்பு சொன்னார். பெண்ணின் பக்கத்தைச் சேர்ந்த பெரியவர்கள் எல்லாரும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து யோசித்தார்கள். சீக்கிரமாக வேறொரு மனிதனுக்கு திருமணம் செய்து வைப்பதுதான் ஒரே மாற்று வழி. ஆனால், யார் கிடைப்பான்? இந்த அளவிற்கு கெட்ட பெயரை உண்டாக்கிய ஒரு பெண்ணைத் திருமணம் செய்து கொள்ள யாராவது தயாராக இருப்பார்களா? ஒரு ஆணை கடைக் கண்களால் மட்டும் பார்த்த பெண்ணைக்கூட இதுவரை யாராவது திருமணம் செய்திருக்கிறார்களா?

கடைசியாக தேங்காய் பறிக்கும் சோயுண்ணியைக் கண்டுபிடித்தார்கள். அந்த தடிமாடன் யாரைத் திருமணம் செய்து கொள்ளவும் தயாராக இருந்தான். சிந்தனைக்கும் அவனுக்குமிடையே பெரிய உறவு இல்லை. பருமனான உடலையும் குறைவான அறிவையும் கொண்ட மனிதனாக சோயுண்ணி இருந்தான். ஒரு தேங்காயின் நார்களை உரிக்கிற அளவிற்கான முக்கியத்துவத்தைத்தான் அவன் திருமணம் செய்வதற்கும் தந்தான்.

"நான் கட்டிக்கிறேன்" - சோயுண்ணி சம்மதித்தான். இந்த விஷயம் நேற்று நடந்தது. இன்றைக்கு காலையில் சாத்தப்பனும் குஞ்ஞம்மாவும் சேர்ந்து இங்கே இருக்கிற ஆரிய சமாஜத்திற்குப் போயிருக்காங்க. அது ... ஒருவேளை... குறுப்பு சொன்னபடியாக இருக்கலாம்...''

"ஆரிய சமாஜத்தில் வைத்தா கல்யாணம் நடந்தது?'' - நம்பூதிரி ஆர்வத்துடன் கேட்டார்.

"கேளுங்க. இதற்கிடையில் பெண்ணின் ஆட்களும் ஆரிய சமாஜத்துக்கு தேடி வந்து விட்டார்கள். இப்படியெல்லாம் பிரச்சினைகள் உண்டான பிறகுதான் குறுப்பு அவை அனைத்தையும் இழுத்துக் கொண்டு என்னைத் தேடி வந்தார். "யார் யாரை வேண்டுமென்றாலும் திருமணம் செய்து கொள்ளட்டும். அதற்கு நாம ஏன் தொங்கி சாகணும்?" என்றெல்லாம் நான் குறுப்புவிடம் சொல்லிப் பார்த்தேன்.

விஷயத்தை ஆழமாகப் பார்க்காமல் நான் சிந்திக்கிறேன் என்று குறுப்பு சொல்லிவிட்டார். "குஞ்ஞம்மாவைத் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லையென்றால், சாத்தப்பனுக்கு வரும் விளைவு என்ன என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?" என்று குறுப்பு கேட்டார். பிரபஞ்சத்தின் ஆணிவேர் அசையப் போவதொன்றும் நடக்கப் போவதில்லை என்று எனக்குத் தெரியும். ஆனால், அதைக் கூற முடியுமா? நான் "புரியவில்லை" என்று சொன்னேன். "இரண்டு பேரும் சேர்ந்து இஸ்லாம் சபையைத் தேடி போய்விடுவார்கள். அந்த மதத்தில் சேர்ந்து விடுவார்கள்" என்றார் குறுப்பு. "என்ன இருந்தாலும் இந்த குஞ்ஞம்மா பிரச்சினை முடியவில்லையே" என்றேன் நான். "இதை கூறுவதற்கு உனக்கு வெட்கமாக இல்லையா?" என்று கோவிந்தக் குறுப்பு கேட்டார். எதற்காக வெட்கப்பட வேண்டும் என்று இப்போதும் எனக்குத் தெரியவில்லை. நான் அமைதியாக உட்கார்ந்து சிந்தித்துப் பார்த்தேன். என்னுடைய மூத்த அண்ணன் பதினேழு வருடங்களாக முஸ்லிம் மதத்தில் இருக்கிறார்.