Lekha Books

யாராலும் அடையாளம் கண்டுபிடிக்க முடியாத அளவிற்கு, மாலை நேரத்தில் மேல் நோக்கி எழுந்த ஒரு ஹெலிகாப்டரில் அவர்கள் தீவிற்குப் பயணத்தைத் திருப்பினார்கள்.

மணல் வெளி கடலில் சென்று முடியும் இடத்தில் சூரியன் மறைவதை அவர்கள் வானத்திலிருந்து பார்த்தார்கள். அந்தக் காட்சியைச் சுட்டிக்காட்டி உற்சாகம் உண்டானவளைப் போல அவள் சந்தோஷ சத்தங்களை எழுப்பினாலும், அவளோடு சேர்ந்து ஓசை உண்டாக்காமல் அவன் வெறுமனே சூரியன் மறைவதைப் பார்த்துக் கொண்டு அமர்ந்திருந்தான். கோட்டையின் சுற்றுப்புறங்களை அடைந்ததிலிருந்து அவனுடைய நடவடிக்கைகளில் ஏதோ ஒரு விபரீதத்தை வாசனைப் பிடித்த அவளுக்கு அதற்கான காரணத்தையும் கிட்டதட்ட யூகிக்க முடிந்தது.

முன்பு சிலை நின்றிருந்த இடத்தில் இப்போது ஒரு உயரமான காங்கிரீட் தூணை தீருலால் அமைத்திருந்தார். அதன் உயரம், எடை எதையும் மிகவும் சரியாகக் கூற முடியாத அளவிற்கு அந்த பிரம்மாண்டமான தூணை வடித்திருந்தவர் உலகப் புகழ் பெற்ற ஒரு சிற்பி. கோட்டைக்குள்ளே செல்வதற்கு அமைக்கப்பட்ட ஒரு விளம்பரத் தூணைப் போல வானத்தைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்த அந்த காங்கிரீட் படைப்பையே கோவிந்த் கண்களை இமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததை ராஜகுமாரி கவனித்தாள். கேட்டிற்கு அப்பால், சிலை நின்றிருந்த பகுதியில் நின்றுகொண்டு இமைக்காத பார்வையுடன் இருந்த அவலட்சண மனிதனைப் பார்த்தபோதும், அவனுடைய முகம் இருண்டதை அவள் பார்த்தாள். அது வைரம்தான் என்பதைப் புரிந்து கொள்வதற்கு அவளுக்கும் சிரமமாக இல்லை. புதிய காங்கிரீட் தூணும், வைரத்தின் பசித்து அலைந்து கொண்டிருந்த கண்களும் அவனுடைய உற்சாகத்தைச் சற்றுக் குறைத்திருக்கின்றன என்ற அவளுடைய கணக்கு கூட்டல் கிட்டத்தட்ட சரியாகவே இருந்தது.

இரவில் அவர்கள் தீவில் பறந்து வந்து இறங்கினார்கள். கடற்கரையில், கடலைப் பார்த்தவாறு நின்றிருந்த பிரம்மாண்டமான ஹோட்டல் காம்ப்ளெக்ஸில் அவர்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்டிருந்த அற்புதமான அறையில் அவர்கள் உறங்கினார்கள்.

உறங்கிக் கண்விழித்து தீவின் காட்சிகளைப் பார்க்கத் தொடங்கியவுடன், முந்தைய நாளின் மௌனம் முழுமையாக கோவிந்தை விட்டு நீங்கிச் சென்றதைப் பார்த்து அருந்ததிக்கு மனதில் நிம்மதி உண்டானது.

"தமாஷ் கோட்டை"யின் சிறப்புக் காட்சிகள் இதற்கு முன்பு முற்றிலும் "ஒன்றுமே இல்லை" என்று கூறக்கூடிய அளவிற்கு உயர்ந்த விஷயங்களை தீருலால் தீவில் உண்டாக்கிவிட்டிருந்தார். கடலுக்கு நடுவில் தனியாக இருக்கும் ஒரு சிறிய தீவில்தான் தாங்கள் இருக்கிறோம் என்ற தோணல் அங்கு வந்திருப்பவர்களின் மனதில் எப்போதும் நிறைந்திருக்கத்தக்க விதத்தில்தான் பொதுவாக அங்குள்ள எல்லா விஷயங்களும் இருந்தன. மறைவோ கட்டுப்பாடோ இல்லாத சூழலில் சிந்தனை தவறிய பயணிகள் தடுமாறி நடந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் எண்ணிக்கையில் மிகவும் குறைவானவர்களாக இருந்தார்கள். இன்னொரு வகையில் கூறுவதாக இருந்தால், அதிகம் யாரையும் அப்படி ஒருவரையொருவர் சந்திக்காமல் இருப்பதற்கான ஏற்பாடுகளை தீருலால் அங்கு திறமையாகச் செய்திருந்தார்.

தீவைச் சுற்றியிருந்த கடலுக்கு ஆழம் மிகவும் குறைவு. அதனால் அலைகளுக்கு அசுரத்தனம் சிறிதும் இல்லாமலிருந்தது. ஏரியில் இருக்கும் நீர் வளையங்களைப்போலவே கோவிந்திற்கு அவை தோன்றின. அடித்தளம் வரை பார்க்க முடிகிற கண்ணாடி போல தெளிவாக இருந்த அந்த நீரில், எப்போதும் யாராவது வண்ண மீன்களுடன் சேர்ந்து நீந்திக் கொண்டிருந்தார்கள். கடலில் சுற்றியடிப்பதற்கான பல வகைப்பட்ட நீர் வாகனங்களும் சிறிய கப்பல்களும் விருப்பம்போல இருந்ததால், பயணிகள் பலரும் கரையை விட அதிகமான நேரத்தைக் கடலில்தான் செலவிட்டார்கள். அவர்கள் எழுப்பும் உற்சாகம் நிறைந்த சத்தங்களும் இனிமையான இசையும் காற்றில் எப்போதும் நிறைந்திருந்தன.

கடல், கோவிந்திற்குள் இனம் புரியாத சந்தோஷத்தைக் கொண்டு வந்து நிறைக்கும் விஷயத்தை ராஜகுமாரி கவனித்தாள். பாய் கட்டப்பட்ட படகில் அவன் அவளை உட்கார வைத்து கடலுக்குள் செலுத்திச் சென்றான். கடலில் பயணம் செய்யும்போது, அது உள்ளே இழுப்பதும் சிறு சிறு சுழல்களும் அவனைப் பொறுத்த வரையில் சிறு குழந்தைகளின் விளையாட்டுக்களாக மட்டுமே இருந்தன.

தென்னை மரங்கள் தவிர, தீவில் இருந்த தாவரங்கள் அனைத்தும் சேர்ந்து அருமையான ஒரு சிறு காட்டினை அங்கு உருவாக்கிவிட்டிருந்தன. பலவிதப்பட்ட வண்ணங்களைக் கொண்ட இலைகள் உள்ள ஒரு இனம் சிறிய ஜாதி மரங்களைக் கூட்டமாக வளர்த்து நிறுத்தி அப்படிப்பட்ட காடுகள் உண்டாக்கப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு நிறத்திற்கும் ஒவ்வொரு வாசனைக் கொண்ட அந்த இலைகளின் சரியான பெயரோ இனமோ யாருக்கும் தெரியவில்லை. பலரும் அவற்றைப் பல பெயர்களில் அழைத்தார்கள். நிலவின் காலமாக இருந்ததால், அந்த வெளிச்சத்திற்கு மத்தியில் காற்று வீசும் இரவுகள் இதயத்தை மகிழ்ச்சிப்படுத்தின.

"தீவின் சொர்க்கம்" கோவிந்தின் மனதில் நினைத்திருந்த அளவிற்கு உயர்ந்ததாக இருந்திருக்குமா என்று அவள் பயப்பட்டாள்.

எந்த புதிய இடத்திற்குச் சென்று தங்கினாலும் அவனுக்குள் இருக்கும் ஆசைகள் முதல் முறையாக எழுவதைப்போலவே இதுவும் இருக்கும் என்று சமாதானப்படுத்திக் கொள்ள அவள் முயற்சித்தாள். நாட்கள் கடந்து செல்லச் செல்ல, அவனுக்குள் இருக்கும் ஆர்வம் சற்று குறைந்து குளிரத் தொடங்குமென்றும், ஒருநாள் திரும்பிப் போக அழைக்கும்போது, முன்பு எப்போதும் நடந்துகொண்டதைப்போல அவன் அவளுடன் சேர்ந்து புறப்படத் தயாராக இருப்பான் என்றும் அவள் நம்பினாள்.

ஆனால், அவளுடைய கணக்கு கூட்டல்கள் தவறு என்பதாகக் காட்டிக் கொண்டு, புதிய ஒரு ஆர்வம் அவனை வந்து ஆட்கொண்டது.

தீவின் தெற்கு மூலையில் ஷிப்யார்டையும் தாண்டிச் சென்றால், பவளப் புற்றுகளின் உலகம்தான். வெயில் வரும்போது எண்ணற்ற நிறங்கள் ஒளிர ஆரம்பிக்கும் அந்த பகுதி கோவிந்திற்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. அங்கு நிலவு ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு இரவு வேளையில் அடர்த்தியான நீல நிறத்தில் இருந்த ஒரு புதரின் மறைவில் உட்கார்ந்து கொண்டு கடலைப் பற்றிய அவனுடைய சந்தேகங்களுக்கு அவள் பதில்களைக் கூறிக் கொண்டிருந்தாள்.

கடலுக்கு அடியில் போனால் பார்க்க முடிகிற காட்சிகளைப் பற்றியுள்ள அவளுடைய திறமையான தகவல்களைக் கேட்ட அவன், அங்கு வரை சென்று வர வேண்டுமென்ற விருப்பத்தை வெளியிட்டான்.

அனுமதித்தால் அங்கு போய் விடுவான் என்று உறுதியாகத் தெரிந்ததால், முதலில் அவள் அந்த ஆசைக்கு சம்மதிக்கவில்லை. கடலுக்குக் கீழே போனால் உண்டாகக்கூடிய ஆபத்துக்களைப் பற்றிக் கூறி அவள் அவனை பயமுறுத்தப் பார்த்தாள். எல்லா முயற்சிகளும் வீணானபோது, வற்புறுத்தலைத் தாங்க முடியாமல் அவள் அவனை ஒரு முறை மட்டும் போய் வருவதற்கு சம்மதித்தாள்.