Lekha Books

14. பிரிவு

தீருலாலை அப்படி அப்போது அங்கே சந்தித்த விஷயம், ராஜகுமாரியைப் பொறுத்த வரையில் சிறிதுகூட எதிர்பார்க்காத ஒன்று என்று கூறுவதற்கில்லை. உண்மையாகச் சொல்லப்போனால் இப்படிப்பட்ட ஒரு சந்திப்பு எப்போது வேண்டுமானாலும் இங்கே இருக்கும்போது நடக்கலாம் என்று நாட்கள் நீண்டு கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தவுடன், அவளுக்குத் தோன்ற தொடங்கியிருந்ததுதான். அதனால்தான் அவளுக்கு பயமோ அதிர்ச்சியோ எதுவும் உண்டாகவில்லை. பயம் என்றால் என்னவென்று தெரியாததால், கோவிந்திடமும் குறிப்பிட்டுக் கூறும் வகையில் உணர்ச்சி வேறுபாடு தெரியவில்லை.

தீருலாலும் அவர்களிடமிருந்து பயத்தையும் அழுகையையும் எதிர்பார்க்கவில்லை என்று தோன்றியது. அவர் அவனுடைய முகத்தையும் பிறகு கண்களையும் நீண்ட நேரம் வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தார். பல வருடங்களாகப் பார்த்திருந்த அந்தக் கண்கள் தன்னுடைய சிலைக்குச் சொந்தமானவைதான் என்பதை அறிந்துகொள்வதற்கு அவருக்கு சிரமமாக இல்லை. தெரிந்து கொண்டதைவிட ஒரு வகையான சந்தேகத்தை நிவர்த்தி செய்துகொள்வது தான் அவரைப் பொறுத்த வரையில் அந்தப் பார்வைக்கு அர்த்தம். சிலையை விட்டுக் கண்களை எடுத்த அவர் ராஜகுமாரியைப் பார்த்தார். முகத்தில் நம்ப முடியாத அளவிற்கு மாற்றங்கள் வரவழைக்கக் கூடிய ராஜகுமாரியை முகத்தைப் பார்த்துக் கண்டுபிடிப்பதற்கு யாருக்கும் சிரமமான விஷயம் என்பதால், தீருலாலுக்கும் அது அவ்வளவு எளிதான ஒன்றாக இல்லை. ஆனால், ஞாபக சக்தி விஷயத்தில் தேர்ந்த மனிதரான அவருக்கு அவளுடைய உடலமைப்பைக் கண்டவுடன், அது ராஜகுமாரிதான் என்ற உறுதியான முடிவு கிடைத்துவிட்டது.

எதிர்பாராமல் சந்தித்த பழைய நண்பர்களைத் தன்னுடைய வீட்டிற்கு வரும்படி அழைக்கும் வீட்டுச் சொந்தக்காரரைப் போல இருந்தன, தீருலாலின் அதற்குப் பிறகு இருந்த நடவடிக்கைகள். மிகுந்த சந்தோஷத்தின் அணை உடைந்து பெருக்கெடுத்து ஓடியது. அவர் சிலையின் கால்களில் விழுந்து வணங்கினார். தான் செய்த எல்லா தவறுகளையும் மன்னிக்க வேண்டுமென்றும், சிலையை எதிர்பாராமல் சந்தித்த இந்த நாள், தன்னைப் பொறுத்த வரையில் இன்னொரு முக்கியமான திருப்புமுனை கொண்டது என்றும், வீழ்ச்சியில் இருந்த தன்னுடைய வாழ்க்கை என்ற கொடி இன்று முதல் மீண்டும் மலர்களை மலரச் செய்ய போகிறது என்றும் பலமுறை கடவுளை அழைத்துக்கொண்டிருப்பதற்கு மத்தியில் விளக்கிச் சொன்னார். ராஜகுமாரியைப் பார்த்தும் வணங்குதலும் மன்னிப்பு கேட்டலும் நன்றி கூறலும் நடந்தன. ஏதோ கெட்டவர்களான அரக்கர்கள் திருடிக்கொண்டு சென்ற சிலையை அங்கிருந்து யாரோ காப்பாற்றிக் கொண்டு போனார்கள் என்று தான் கேள்விப்பட்டிருந்தாலும், அந்த நல்ல செயலைச் செய்தது ராஜகுமாரிதான் என்ற விஷயம் இதுவரை தனக்குத் தெரியாது என்று கூறிய அவர் அவருடைய தைரியத்தையும், அளவற்ற இரக்க குணத்தையும், இதர நல்ல விஷயங்களையும் பெருக்கிப் பெருக்கி வாழ்த்தினார். அவர்கள் வந்ததால், தன்னுடைய தீவு புனிதமாகியிருக்கிறது என்றும் கூறி, இன்று முதல் ஒன்றிரண்டு நாட்களாவது தன்னுடைய விருந்தாளிகளாக அவர்கள் அங்கு இருக்க வேண்டுமென்றும் அவர் கெஞ்சி கேட்டுக் கொண்டார். முந்தியவர்களில் முந்தியவர்கள் மட்டும், தீருலாலின் நேரடியான தெரிதலுடனும் சம்மதத்துடனும் தங்கக்கூடிய, வானத்தை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருக்கும் விருந்தினர் மாளிகைக்கு மாறிப் போய் தங்க வேண்டும் என்ற அவருடைய வேண்டுகோள் அவர்களிடம் குறிப்பிட்டுக் கூறும் வகையில் அச்ச சிந்தனைகள் எதையும் உண்டாக்கவில்லை.

அவர்களுடைய மனதை மாறச் செய்வதற்காக தன்னுடைய விருந்தினர் மாளிகையின் சிறப்பு அம்சங்களை தீருலால் அடுத்தடுத்து கூறத் தொடங்கினார். பதினேழு மாடிகளைக் கொண்ட அந்த உயரமான கட்டிடத்தில் மொத்தமே பதினேழு பேர்தான் தங்கியிருக்கிறார்கள் என்று அவர் சொன்னார். ஒவ்வொரு மாடியும் ஒவ்வொரு ஆளுக்கு. தன்னுடன் வந்து அந்த இடத்தைப் பார்த்துவிட்டால், பிறகு அவர்கள் அங்கேயே தங்குமிடத்தை மாற்றிக் கொள்வார்கள் என்று அவர் உறுதியான குரலில் சொன்னார். அங்குள்ள ஜன்னல்கள் வழியாக தெரியும் அற்புதக் காட்சிகளைப் பற்றிக் கூறி அவர் அவர்களுடைய மனதை மாற்றுவதற்கு முயற்சித்தார்.

ஆனால், தீருலாலின் புத்திசாலித்தனத்தைப் பற்றி தன்னுடைய சொந்த அனுபவங்களின் மூலம் நன்கு தெரிந்திருக்கும் ராஜகுமாரி அவருடைய வேண்டுகோளை ஒரேயடியாக நிராகரித்து விட்டாள். இப்போது தங்கியிருக்கும் ஹோட்டல் காம்ப்ளெக்ஸே சொர்க்கத்திற்கு நிகராக இருக்கிறது என்றும், அங்கிருந்து இனியொரு மாறுதலை தாங்கள் விரும்பவில்லை என்றும் கூறி அவள் அந்த திசையை நோக்கி இருந்த அவருடைய உற்சாகத்தை அணைத்துவிட்டாள். என்றாலும்கூட, தீருலாலின் சொந்த விருந்தாளிகள் மட்டுமே அனுபவிக்கக்கூடிய வேறு சில வசதிகளை விருப்பம் போல அனுபவித்துக் கொள்ள தயார் என்றும் அவள் சொன்னாள்.

நட்புணர்வுடன் நடந்த அந்த சந்திப்பு, போவதற்கு முன்னால் ஒரு நாளாவது தீருலாலின் வானத்தை முத்தமிடும் விருந்தினர் மாளிகையில் அவருடைய விருந்தாளிகளாக காலை நேர உணவிற்கோ இரவு உணவிற்கோ அவர்கள் வர வேண்டும் என்ற ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் முடிவுக்கு வந்தது.

தீருலால் அவர்களுக்கு முன்னால் பரிமாறிய வார்த்தை விருந்தில் ஒரு விஷயம் மட்டும் உண்மை. சிலையுடன் உள்ளது ராஜகுமாரிதான் என்ற விஷயம் அவருக்கு நேரில் பார்த்தபோது மட்டுமே தெரிந்தது.

முகத்தைப் பார்த்து அருந்ததியை யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது. அந்த அளவிற்கு முற்றிலும் வேறு மாதிரி தெரியும் வண்ணம் அவள் தோற்றத்தில் மாற்றத்தை உண்டாக்கி வைத்திருந்தாள். இப்போது அதிர்ஷ்டம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். பிறந்த மேனியுடன் பார்க்க முடிந்ததால் மட்டுமே, உடலின் வளைவுகளை வைத்து, ஆளை அடையாளம் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது என்பதை நினைத்துப் பார்த்தபோது, முன்பு சிலைக்கும் ராஜகுமாரிக்கும் இடையே போட்டி நடைபெற்ற நாளன்று சாயங்கால நேரத்தில், இறுதியான ஜால வேலையாக தன்னுடைய உடலை வேண்டுமென்ற அளவிற்கு வெளியே காட்டிக் கொண்டு இறங்கி வந்த அவளையே வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தது எந்த அளவிற்குப் பயனுள்ள ஒன்றாக ஆகிவிட்டது என்பதை நினைத்து தீருலால் மகிழ்ச்சியடைந்தார்.

சொந்தத்தில் ரேடார்களும் க்ளோஸ் சர்க்யூட் ஏற்பாடுகளும் வேறு தொலைத்தொடர்பு சாதனங்களும் வைத்திருந்தாலும், அவர்கள் தீவிற்குள் வந்து இரண்டு நாட்கள் கடந்த பிறகுதான் கால் முதல் தலை வரை பரபரப்புடன் தீருலால் அந்தச் செய்தியை அறிந்தார். வேறு யாரும் கூறி அல்ல; நேரடியாகப் பார்த்து தெரிந்து கொண்ட விஷயமது.

தீவில் தங்கியிருப்பவர்களின் ஒவ்வொரு அசைவையும் தெளிவாகப் படம் பிடித்துக் காட்டக்கூடிய அளவிற்கு வசதிகள் இருந்ததால் மட்டுமே அவரால் அதைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது. என்றோ எங்கோ தன்னுடைய அறிவில்லாமையால் கையை விட்டுப்போன சிலை, ஒரு அழகியுடன் சேர்ந்து தன்னுடைய தீவின் சொர்க்கத்தில் வந்து தங்கியிருக்கும் காட்சியை அவரால் ஜீரணிக்கவே முடியவில்லை. எனினும், மனதில் பதிந்திருந்த சிலையின் கண்கள் வேறு யாருக்கும் இருக்க வாய்ப்பில்லை என்று உறுதியாக நம்பிய தீருலாலிற்கு மிகவும் அருகில் பார்த்ததும், ஆள் அதுதான் என்பது புரிந்துவிட்டது.

வெளியே கூறினால் பூகம்பமே உண்டாகிவிடும் என்று உறுதியாகத் தெரிந்ததால், அவர் அந்த விஷயத்தை ஒரு ஆளிடமும் வாய் திறக்கவில்லை.

சிலை, அதன் சினேகிதி இருவரின் அனைத்து நடவடிக்கைகளையும் எப்போதும் பின்தொடர்ந்து கொண்டிருந்த தீருலாலிற்கு அவர்களுக்கிடையே நடப்பவை ஒவ்வொன்றையும் பார்க்க முடிந்தது.