Lekha Books

கோவிந்தின் வாழ்க்கையில் முதல் கட்டிப்பிடித்தலும் முதல் முத்தமும் அதுதான். அதுவரை வெப்பமாக தகித்துக் கொண்டு வேதனையைத் தந்து கொண்டிருந்த உஷ்ணம் திடீரென்று அவனை விட்டு விலகியது. வீசிக் கொண்டிருந்த காற்றின் குளிர்ச்சியைப் பற்றி அப்போது முதல் முறையாக அவன் உணர்ந்தான். குளிரில் இருந்து விடுதலை பெறுவதற்கு இருக்கும் ஒரேயொரு வழி, அவளுடைய அணைப்புதான் என்பதை உணர்ந்த அவன், அதன் மீது மேலும் விருப்பம் கொண்டான்.

கீழே தூரத்தில் தெரு நாய்களின் ஊளைச் சத்தத்தைக் கிழித்துக் கொண்டு ஒரு ஃபயர் எஞ்ஜினின் மணியடிக்கும் சத்தம் கடந்து சென்ற போதுதான் அவர்கள் அந்த அணைப்பில் இருந்து விடுபட்டார்கள். நெருப்பு இயந்திரம் ஹோட்டலுக்கு முன்னால் இருந்த சாலை வழியாக பயமுறுத்தும் வகையில் மணியடித்துக் கொண்டு பாய்ந்து சென்றது. எங்கேயோ நெருப்பு பற்றியிருக்கிறது என்று ராஜகுமாரி சொன்னாள். தன்னை அவளுடன் அழைத்துக் கொண்டு செல்ல வேண்டும் என்று கோவிந்த் ராஜகுமாரியிடம் கேட்டுக் கொண்டான். தொடர்ந்து நேரத்தை வீண் செய்யாமல் பொழுது புலரும் நேரத்திலேயே அவர்கள் அந்த நகரத்தைவிட்டு அகன்றார்கள். கோவிந்தின் வாழ்க்கையில் இரண்டாவது பகுதி என்று கூறக்கூடிய அந்த நீண்ட பயணங்கள் முதல் பகுதியிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டிருந்தது.

வைரம் புதிய புதிய திசைகளில் அழைத்துக் கொண்டு சென்றது மற்றவர்களிடம் அவனைக் காட்டுவதற்கு என்றால், ராஜகுமாரி முடிந்த வரையில் வேறு யாருக்கும் காட்டாமல் ரகசியமாக அவனை மனதில் வைத்துக் கொண்டு அலைந்தாள். மீண்டும் யாராவது வந்து தட்டிப் பறித்துக் கொண்டு போகும் அளவிற்கு தகுதி கொண்ட ஒரு விலை மதிப்பற்ற பொக்கிஷம் தன் கையில் கிடைத்திருக்கிறது என்று அவள் நம்பினாள். அதனால்தான் அவள் மிகவும் கவனத்துடன் இருந்தாள்.

ராஜகுமாரிக்கு பூமியில் பல இடங்களிலும் தங்கக்கூடிய இடங்கள் இருந்தன. அவளைப் போலவே அவையும் வினோத தன்மைகள் கொண்டவையாக இருந்தன. பனியிலும் மலையிலும் நகரங்களிலும் நீர் நிலைகளிலும் என்று பரந்து கிடந்த அவை எல்லாவற்றையும் ஒருமுறை பயணம் சென்று பார்க்க வேண்டுமென்றால், அதற்கு ஒரு பெரிய கால அளவு வேண்டும்.

அவளுடைய ஒவ்வொரு தங்கும் இடமும் அவனைப் பொறுத்தவரையில் அற்புதங்களாக இருந்தன. அவளுடன் இருக்கும் ஒவ்வொரு இரவும் அவனுக்கு மறக்க முடியாத நினைவுகளாக இருந்தன.

கோவிந்தின் முகம் பல நாட்களாக பலரும் பார்த்திருப்பதால், அவனுக்கு நல்ல ஒரு உருவ மாற்றத்தை அவள் தந்திருந்தாள். உருவ வேறுபாடுகளுக்கு ஏற்றபடி ஆச்சரியப்படும் வகையில் மாறக்கூடிய அவனுடைய முகத்தின் மெழுகுத் தன்மையின் காரணமாக, இப்போது அவன் முற்றிலும் புதிய ஒரு மனிதனைப் போல தோன்றினான். எதிர்பாராமல் சில இடங்களில் சந்திக்க நேரும் அரிதான சில நண்பர்களிடம் கோவிந்த் ஒரு ராஜகுமாரன் என்று அவள் கூறினாள். அவனுடைய குழந்தைத் தனம் கொண்ட புதிய முகத்தைப் பார்த்த அவர்கள் அதை நம்பவும் செய்தார்கள்.

ஒரு தங்கும் இடத்தில் இருந்து இன்னொரு தங்கும் இடத்திற்கு உள்ள அவர்களின் இடமாறுதல் முடிந்த வரையில் இரவு நேரங்களில்தான் நடந்தது. அப்படி நடக்கும் நீண்ட பயணங்களில் அவன் ஒரு குழந்தையைப் போல அவளுடைய மடியில் தலையை வைத்து உறங்கினான்.

வாழ்க்கையில் முதன் முறையாகக் காதல் என்ற ஒன்று கிடைத்தவுடன், கோவிந்த் முற்றிலும் உற்சாகம் கொண்ட மனிதனாக மாறினான். அடைய முடியாத ஏக்கங்கள் எல்லா நேரங்களிலும் ஆட்டிப் படைத்துக் கொண்டிருந்த அவனுடைய மனதில் சந்தோஷம் கலந்த ஒரு அமைதி வந்து நிறைந்தது. ராஜகுமாரி இல்லாமல் எப்போதாவது மட்டும் கிடைக்கக்கூடிய தனிமையான நேரங்களில், அவனை துன்பப்படுத்திக் கொண்டிருந்த வேதனை தாங்கிக் கொள்ளக்கூடியதைத் தாண்டி இருந்தது. அந்த அளவிற்கு அவள் அவனை வணங்கி வழிபட்டாள். அவனுடைய எந்த விருப்பத்தையும் உடனடியாக நிறைவேற்றித் தரும் ஒரு தாசியாக அவள் மாறினாள். தன்மீது கோவிந்திற்கு இருப்பது கரை கடந்த காதல் என்பதைப் புரிந்து கொண்ட நிமிடத்திலிருந்து தான் உலகத்தைக் கையில் பிடித்துவிட்டோம் என்ற எண்ணம் அவளுக்கு உண்டாகிவிட்டது. உடல் ரீதியான ஆச்சரியங்களின் சின்னமான அவனைப் பொறுத்தவரையில் தான் பல நேரங்களில் மேலும் ஒரு ஆச்சரியமாக மாறியிருக்கிறோம் என்று அவளுக்குத் தெரியும். புத்திசாலியான அருந்ததி அந்தப் பதவியைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள எந்நேரமும் முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

எவ்வளவோ ரகசியமாக வைத்திருக்கப் பார்த்தாலும், ராஜகுமாரியின் இருப்பை முழுமையாக மறைந்து வைக்க மிகவும் சிரமமாக இருந்தது. அரிதான சில சந்தர்ப்பங்களில், எப்படியோ வாசனை பிடித்துக் கொண்டு, சில பழைய நண்பர்கள் ராஜகுமாரியைப் பார்ப்பதற்காக வந்தார்கள். அப்படி வரும் விருந்தாளிகளை இனிய முகத்துடன் வரவேற்கும் விஷயத்தில் அருந்ததி பாராமுகம் எதுவும் காட்டவில்லை. அவனுக்கு முன்னால் இருந்துகொண்டே அவர்களில் சிலர் அவளுடைய தோளில் கை வைத்தாலும், அவள் அதை எடுத்து நீக்கவோ தான் ஒரு உத்தமி என்று நடிக்கவோ இல்லை. அப்படிப்பட்ட சந்தர்ப்பங்களில் கோவிந்திற்கும் குறிப்பிட்டுக் கூறும் வகையில் ஏதாவது வெறுப்போ அதிர்ச்சியோ உண்டாகவும் இல்லை. தோலுக்கு வெளியே அப்படி நடந்து கொண்டாலும், அவர்கள் அங்கிருந்து போவதுதான் தனக்கு நல்லது என்பது மாதிரி அவள் பேசவோ நடக்கவோ செய்வாள். அவளுடைய மனதைப் படிப்பதில் திறமைசாலிகள் என்று தங்களைத் தாங்களே நினைத்துக் கொண்டு வந்த பலரும், முடிந்தவரையில் அவளுக்கு ஒரு தொந்தரவாக இருக்காமல் விலகிப்போய் விடுவார்கள்.

எப்போதாவது உண்டாகக்கூடிய அப்படிப்பட்ட சந்திப்புக்களின் போது கோவிந்தை ராஜகுமாரி அடக்க முடியாத பெருமையுடன் அறிமுகப்படுத்தினாள். அவளுக்கு அந்த விஷயத்தில் உண்மையான ஒரு கர்வம்கூட இருந்தது. கோடீஸ்வரர்களான அந்த முட்டாள்கள் தவம் இருந்தால்கூட இப்படிப்பட்ட வெகுமதி கிடைக்காது என்று அவளுக்கு நன்றாகவே தெரிந்திருந்தது. கோவிந்திடம் சிறிது மரியாதைக் குறைவாக நடந்து கொண்ட ஒன்றிரண்டு மனிதர்களிடம், போதை இலையைச் சுவைத்துக் கொண்டே அவள் அந்த விஷயத்தை வெளிப்படையாகக் கூறவும் செய்தாள்.

பொதுவாகவே கர்வம் கொண்ட பெண்ணாக அவள் நடந்து கொண்டாலும், புதிய ஒரு ஆணைப் பிடித்திருக்கும் ராஜகுமாரியின் இந்த ஆணவச் செயல் இயற்கையாகவே பழைய நண்பர்களில் சிலருக்குப் பிடிக்கவில்லை.

ஒருநாள் ஒரு இடத்தில் ஒரு சம்பவம் உண்டானது. கோவிந்தைப் பற்றியுள்ள அவளுடைய புகழ்ச்சி சொற்களில் வெறுப்பு உண்டான ஒரு நண்பன், அவனைப் பற்றி மோசமாகப் பேசினான்.