சிலையும் ராஜகுமாரியும் - Page 11
- Details
- Category: புதினம்
- Published Date
- Written by சுரா
- Hits: 7095
பணத்தைப் பற்றி சுப்பன் சிந்திக்கவே வேண்டாம் என்றும், நல்ல விதத்தில் ஒரு நிகழ்ச்சியை நடத்தக்கூடிய பொருளாதார வசதியும் அனுபவமும் தனக்கு இருக்கிறது என்றும் கூறி, வரப்போகும் நல்ல காலத்தைப் பற்றிய பிரகாசமான பக்கங்களை எடுத்துச் சொல்லி அவன் மீண்டும் அவனைத் தன்னுடன் வருமாறு வற்புறுத்தினான்.
சுப்பன் சம்மதிக்கவில்லை. இப்போதிருக்கும் வேலையில் தான் முழுமையான திருப்தியுடன் இருப்பதாகவும், வேறொரு வேலையைப் பற்றி இப்போது சிந்திப்பதற்கில்லை என்றும் கூறிய அவன் சைக்கிளை உருட்டியவாறு நடந்தான். அதற்குப் பிறகும் தன்னை நோக்கி இழுக்கக்கூடிய வார்த்தைகளையும் ஆசைச் சொற்களையும் வெளியிட்டவாறு பின்னால் நடந்து சென்ற வைரத்திடம், இனியும் தன்னைப் பின் தொடர்ந்து வருவது ஆபத்தானது என்று சிறிது கோபத்துடன் அவன் சொன்னான்.
அப்போது மட்டுமே வைரம் தன்னுடைய முயற்சியிலிருந்து பின் வாங்கினான்.
சுப்பன் தன்னுடைய சைக்கிளில் ஏறி, பாலைவனத்தின் நடுவில் இருந்த சாலையின் வழியாக "தமாஷ் கோட்டை" இருக்கும் திசையை நோக்கி மிதித்துச் சென்றான்.
முந்தைய நாள் இருந்த சிரமங்கள் காரணமாக உடம்பு முழுவதும் வேதனையை அனுபவித்த வைரத்தால், அவனுக்கு நிகராக மிதித்துச் செல்வதைப் பற்றி சிந்தித்துப் பார்க்கவே முடியவில்லை.
தன் சைக்கிளை உருட்டிக் கொண்டு, சற்று வேதனை தந்து கொண்டிருந்த காலை இழுத்துக் கொண்டே அவன் தார்சாலையை அடைந்தபோது, சூரியன் உதயமாக ஆரம்பித்திருந்தது.
எப்போதும் உற்சாகமாக இருக்கக்கூடிய மனிதன் என்பதாலும், தற்போதைக்கு வேறு வழி எதுவும் தெரியாததாலும் வைரம் தன்னுடைய முயற்சியைக் கைவிடவில்லை. சுப்பன் கிடைக்கும் வரை தன்னுடைய முயற்சியைத் தொடர அவன் தீர்மானித்தான். என்றாவது ஒருநாள் சிலையின் மனம் அசையாமல் இருக்காது என்பதையும், அன்று முதல் தன்னுடைய நல்ல காலம் ஆரம்பமாகப் போகிறது என்பதையும் அவன் கணக்குப் போட்டுப் பார்த்து, தானும் சுப்பனும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து நடத்தப் போகும் அற்புத நிகழ்ச்சியைப் பற்றி அவன் மனதில் பல திட்டங்களையும் போட்டான்.
வாரங்களும் மாதங்களும் கடந்த பிறகும் வைரம் கோட்டையில் இருக்கும் பகுதியை விடவில்லை. அங்கு வேலை பார்த்த ஆள் என்ற நிலையில் இருந்த வசதிகள் முழுமையாக இல்லாமல் போய் விட்ட பிறகும், அவன் அந்தப் பகுதியை விட்டுப் போகவில்லை. சில வேளைகளில் பார்வையாளர்களுடன் சேர்ந்து நுழைவுச் சீட்டு வாங்கி, அவனும் கோட்டைக்குள் நுழைந்தான். உள்ளே நுழைந்த பிறகும், வேறு எங்கும் போகாமல், சிலை இருக்கும் பகுதிகளில் மட்டுமே அவன் மறைந்து நின்று கொண்டிருந்தான். மக்கள் கூட்டம் குறையும்போது, கெஞ்சுகிற கண்களுடன் அவன் சிலையின் முன்னால் போய் நின்றான். பரிதாபம் வெளிப்படும் நடவடிக்கைகள் மூலமும் கண்களாலும் சிலையின் மனதில் அசைவு உண்டாக்க அவன் கடுமையாக முயற்சித்தான். ஆனால், சுப்பனின் முகத்திலோ நடத்தையிலோ ஏதாவது சலனத்தை உண்டாக்க வைரத்தால் முடியவில்லை. சிலைக்கு முன்னால் எப்போதும் யாராவது சேட்டைகளைச் செய்து கொண்டு நின்றிருப்பார்கள் என்பதால், வைரம் நின்றிருப்பதை வேறு யாரும் குறிப்பிட்டு கவனிக்கவும் இல்லை.
வைரத்திற்கு சுப்பன்மீது அந்த அளவிற்கு ஆழமான நம்பிக்கை உண்டானதற்கு காரணம், அவனுக்கு சுப்பனைப் பற்றி உண்டான கணக்கு கூட்டல்தான். பகல் முழுவதும் அசைவே இல்லாமல் நின்று கொண்டிருக்கும் அந்த மனிதனுக்கு சுதந்திரமான அடுத்த நிமிடம் முதல் வந்து சேரும் வேகமும் பலமும் அவனை ஆச்சரியப்பட வைத்தது. அதுவரை இருந்த அசைவே இல்லாத தன்மையில் இருந்து உண்டான விடுதலையைக் கொண்டாடுவதைப் போல, முழுமையான பைத்தியக்கார நிலையில் அதற்குப் பிறகு இருந்த அதன் வேகமும் செயல்களும் இருந்தன. அந்த அசாதரண தன்மை தான் அடித்து அடித்து இறந்தாலும் சிலையின் அருகில் இருந்து போவதாக இல்லை என்ற தீர்மானத்தை எடுக்க வைரத்தைத் தூண்டியது.
தான் கஷ்டப்பட்டு கண்டுபிடித்த ரகசியத்தை இன்னொரு ஆள் தெரிந்து கொள்ளக் கூடாது என்ற விஷயத்தில் அவன் மிகவும் தெளிவாக இருந்தான். அப்படித் தெரிந்து கொண்டால், தனக்கு வந்து சேர வேண்டிய பொன்னான சந்தர்ப்பத்தை மண்ணில் சாய்ந்து நின்றிருக்கும் வேறு யாராவது கொண்டு போய் விடுவார்கள் என்று அவன் பயப்பட்டான்.
ஆறேழு மாதங்கள் காத்திருந்த பிறகு, முழுமையாகப் பொறுமையை இழந்து, வைரம் சிலையை அபகரித்துக் கொண்டு போவதற்கு ஒரு திட்டம் வகுத்தான். வழியில் மறைந்து நின்று கொண்டு, வேலை முடிந்து திரும்பிச் செல்லும் சுப்பனை கடத்திக் கொண்டு போய்விட வேண்டும் என்பதுதான் அவனுடைய நோக்கமாக இருந்தது. அதற்காகக் கத்தி, கயிறு ஆகியவற்றுடன் அவன் ஒரு இரவு நேரத்தில் ஆபத்தான முயற்சியை நடத்திப் பார்த்தான். ஆனால், நினைத்துப் பார்க்க முடியாத உடல் பலத்தைக் கொண்ட சுப்பனிடமிருந்து ஒரு அடி கிடைத்து, எஞ்சியிருந்த ஒரு மூட்டும் ஒடிந்து போனது என்பதைத் தவிர, அந்தச் செயலால் வேறு விளைவு எதுவும் உண்டாகவில்லை.
அந்த சம்பவம் நடைபெற்ற மறுநாளும் எந்தவொரு குழப்பமும் இல்லாமல் வைரம் சிலைக்கு முன்னால் வந்து நின்றான். எல்லாவற்றையும் பொறுத்துக் கொண்டு, உயிரையே இழப்பதாக இருந்தாலும், தான் சிலையுடன் மட்டுமே போவதாக திட்டம் என்று அவன் மிரட்டல் கலந்து அழுது சொன்னான். தனக்கு சிலை மீது எந்த அளவிற்கு ஆழமான விருப்பம் இருக்கிறது என்பதற்கு உதாரணமாக, அவன் முந்தின நாள் கடத்திக் கொண்டு போக செய்த முயற்சியைச் சொன்னான்.
அப்படியே ஒரு வருடம் கடந்துவிட்டது. எல்லா நாட்களிலும் சிலை வரும்போதும் போகும்போதும் கேட்டிற்கு வெளியே வைரம் காத்துக் கொண்டு நின்றிருப்பான். ஒருமுறைகூட சிலை அவனைப் பார்த்ததே இல்லை.
6. ராஜகுமாரி
அமைதியும் அழகும் நிறைந்த நாட்கள்மீதான சாபம் என்பதைப் போலத்தானே கெட்ட நாட்கள் வந்து சேர்கின்றன! வேறு தொல்லைகள் எதுவும் இல்லாமல், அனைத்தும் சொந்தமான கணக்கு கூட்டல்களின்படி நடந்து கொண்டிருந்த தீருலாலின் நாட்களின்மீது கஷ்ட காலத்தின் காற்று வீச ஆரம்பித்தது- ஒருநாள் ஒரு இளம்பெண் அவருடைய அலுவலகத்திற்குள் நுழைந்த நிமிடத்திலிருந்துதான்.
முன்கூட்டியே கூறி உறுதிப்படுத்திய சந்திப்பு என்பதால், அவளுக்கு அதிக நேரம் வெளியே காத்திருக்க வேண்டிய சூழ்நிலை வரவில்லை.
கம்பீரமாக அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த தீருலாலின் வரவேற்பறையில் வருபவர்களை ஆச்சரியப்பட வைப்பதற்காக வைக்கப்பட்டிருந்த ஏராளமான பொருட்களில் ஒன்றின்மீதுகூட கண்களைப் பதிக்காமல், வந்து உட்கார்ந்தவுடன் அவள் விஷயத்தைச் சொன்னாள்.
ராஜகுமாரி வரப்போகிறாள். ஒரு பகல் வேளை மட்டுமே அங்கு செலவிடுவாள். ஒருவேளை இரவில் தீவிற்குச் செல்லலாம்.