Page 32 - Page 32

Page 32 of 39

ப்ரபாண்டில் மாடல்களை பயன்படுத்துவதற்காக நான் அதிகமான பணத்தை செலவழிக்க வேண்டியது வரலாம். இதே கதை எப்போதும் தொடரலாம். இது ஒரு நல்ல விஷயமாக எனக்குப் படவில்லை. இந்த வழியில் போனால் நம்முடைய பாதையை விட்டு நாம் விலகிச் செல்வதாக அர்த்தமாகிவிடும். அதனால் சீக்கிரம் என்னை அங்கு வருமாறு செய்.

பாரீஸில் வாடகைக்கு ஒரு அறையை எடுத்து என்னுடன் கொண்டுவரும் பெயிண்ட் பெட்டியையும் மற்ற ஓவியம் வரைய பயன்படுத்தும் பொருட்களையும் வைத்து மிகவும் அவசியமென்று தோன்றக்கூடிய சில ஓவியங்களை நான் உடனடியாக வரையலாம் என்று இருக்கிறேன். அந்த ஓவியங்கள் நான் கார்மனைப் பார்க்கப் போகும்போது மிகவும் உதவியாக இருக்கும். நான் லவ்ரே அல்லது இகோ தே பே ஆர்ட்ஸில் இருந்து வரையலாம்.

புதிய இடத்திற்குப் போவதற்கு முன்னால் நாம் பல விஷயங்களையும் முறைப்படி திட்டமிட்டுக் கொள்ள வேண்டும். மார்ச் மாத வாக்கில் நான் கட்டாயம் நியூனெனுக்குப் போக வேண்டுமென்று திட்டமிட்டிருக்கிறேன். அங்கு விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன, மக்கள் எப்படி இருக்கிறார்கள், என்னால் மாடல்களை அங்கு பெற முடியுமா, முடியாதா போன்ற விஷயங்களை நான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. அதற்கு அவசியமில்லையென்றால், மார்ச் மாதத்திற்குப் பிறகு நான் நேராக பாரீஸுக்கு வந்து லவ்ரேயில் இருந்து படங்களை வரைகிறேன்.

ஸ்டுடியோ ஒன்றை வாடகைக்கு எடுத்தால் என்ன என்று நீ எழுதியிருந்ததை நான் யோசித்துப் பார்த்தேன். எனக்கும் அது சரியான விஷயமென்றே பட்டது. நாம் இருவரும் சேர்ந்து இருப்பதற்கு முன்னால் தற்காலிகமாக நான் மட்டும் தனியாக ஒரு அறையை வாடகைக்கு எடுத்து ஏப்ரல் மாதத்திலிருந்து ஜூன் வரை இருந்து கொள்கிறேன்.

பாரீஸில் இருக்கும்போது என் சொந்த வீட்டில் இருப்பதைப்போல் நான் உணர்வேன் என்று என் மனம் சொல்கிறது.

நான் மிகவும் உற்சாகமாகவே இருக்கிறேன்.

நான் அகாடெமிக்குச் செல்லும்போது என்னைப் பார்த்து அகாடெமியில் இருக்கும் சிலர் கேலியும் கிண்டலும் செய்கிறார்கள். அதை என்னால் உண்மையாகவே பொறுத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. இந்த விஷயத்தை மிகவும் வருத்தத்துடன் உன்னிடம் நான் கூறுகிறேன்.

எனினும், தேவையில்லாத சண்டை எதுவும் உண்டாகாமல் தவிர்க்கவே நான் விரும்புகிறேன். எந்த பிரச்னையிலும் சிக்கிக் கொள்ளாமல் என் பாதையில் போக வேண்டும் என்பதே என் விருப்பம். எதை நோக்கி போக வேண்டுமென்று நினைக்கிறேனோ, அந்தப் பாதையில் போய்க்கொண்டு இருப்பதாகத்தான் நான் நினைக்கிறேன்.

அகாடெமிக்குச் செல்வதை மனப்பூர்வமாக நான் விரும்புகிறேன். பல்வேறு விஷயங்களையும் நான் அங்கு தெரிந்து கொள்ள முடிகிறது என்பதே காரணம்.

எது நடக்க வேண்டுமென்று இருக்கிறதோ, அதுதான் நடக்கும். அதே நேரத்தில் வாழ்க்கையில் அவசியம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய சிலவற்றை நாம் கட்டாயம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் அல்லவா? அதனால்தான் பொறுமையாகவும் விடாமுயற்சியுடனும் நான் இருக்கிறேன்.

அகாடெமியில் ஒரு மனிதன் புதிதாக கற்றுக் கொள்ள நிறைய இருக்கின்றன. வர்ணம், மாடலிங் போன்ற விஷயங்கள் எனக்கு இவ்வளவு எளிதாக கை வசம் வரும் என்று நான் கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை.

மாலை வகுப்பில் நடக்கும் போட்டிக்காக நான் வரைந்த ஓவியத்தை நேற்றுத்தான் முடித்தேன். ஜெர்மானிக்கஸ் என்ற ரோமன் சிலையைத்தான் நான் வரைந்திருக்கிறேன். என்னுடைய ஓவியம் பெரிதாக அவர்களால் எடுத்துக் கொள்ளப்படாது என்று நான் நினைக்கிறேன். மற்ற எல்லோருடைய ஓவியங்களும் ஒரே மாதிரி பாணியில் இருக்கின்றன. என்னுடைய ஓவியம் மட்டும் முற்றிலும் மாறுபட்டதாக இருக்கிறது. அவர்கள் மிகச்சிறந்த ஓவியமாக எதைத் தேர்ந்தெடுப்பார்கள் என்று எனக்குத் தெரியும். அதை வரையும்போதே நான் பார்த்திருக்கிறேன். அந்த ஓவியத்தை வரையும்போது, நான் பின்னால் உட்கார்ந்து கவனித்துக் கொண்டுதானிருந்தேன். நீ என்ன வேண்டுமானாலும் நினைத்துக் கொள். அந்த ஓவியத்தில் உயிர்ப்பு என்பது இல்லவே இல்லை. நான் பார்த்த எல்லா ஓவியங்களின் கதையும் இதுதான்.

இந்த மாதிரியான விஷயங்கள்தான் நம்மை ஸ்ரிச்சலடையச் செய்வன. இருந்தாலும் உன்னதமான படைப்புகளை உருவாக்க வேண்டும் என்ற உத்வேகத்தை இப்படிப்பட்ட சூழலில்தான் நாம் பெறுகிறோம்.

உன்னுடைய வாழ்க்கையில் நீயும் அதிகமாக பலம் சேர்க்க வேண்டியிருக்கிறது. நாம் இருவரும் இணைந்து பல வெற்றிகளைப் புரியும்பட்சம், தனித்தனியாக தெரிந்து கொண்டதைவிட நாமிருவரும் இணைந்து தெரிந்து கொண்டது அதிகமாக இருக்கும். நம்மால் இன்னும் எவ்வளவோ விஷயங்களைப் பண்ண முடியும்.

பால் மன்ட் சொன்ன ஒரு வாசகம் உனக்கு தெரியுமா? ‘வாழ்க்கையில் பெண்கள்தான் அதிக கஷ்டங்களைத் தருகிறார்கள்’ என்பதே அது. ஒரு கட்டுரையில் நான் அதை சமீபத்தில் படித்தேன்.

அதை நாம் அனுபவத்தில் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். இதற்கு முன்பு நமக்கில்லாத அனுபவமாக அது இருக்கும். ஸோலா எழுதிய ஒரு நூலில் ஒரு அத்தியாயத்தைப் படித்தபோது நான் அதிர்ச்சியடைந்துவிட்டேன். ஓவியர் மானேக்கும் ஒரு பெண்ணுக்கும் சண்டை உண்டானதாக அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது. அந்தப் பெண் அவருக்கு ஓவியம் வரைவதற்காக போஸ் தந்தவள். மானே அவளின் நடவடிக்கைகளைப் பார்த்து பயங்கர கோபத்துக்கு ஆளாகிவிட்டாராம். இந்த விஷயம் அந்த நூலில் மிகவும் விரிவாக சொல்லப்பட்டிருந்தது. நிலைமை இப்படி இருக்கும்போது அகாடெமியில் பெண்களை ஓவியமாகத் தீட்டுவது என்றால் என்ன செய்ய முடியும்?

அவர்கள் மிகவும் அரிதாகத்தான் நிர்வாணமாக இருக்கும் பெண்களை மாடல்களாக பயன்படுத்துகிறார்கள். சொல்லப் போனால் வகுப்பறையில் பயன்படுத்துவதேயில்லை. விதிவிலக்காக ஒரு தனி இடத்தில்தான் அது நடக்கும்.

அப்படியே ஏதாவதொரு வகுப்பில் இருந்தால்கூட பத்து ஆண் மாடல்கள் இருந்தார்கள் என்றால், ஒரே ஒரு பெண் மாடல்தான் இருப்பாள்.

பாரீஸில் நிச்சயம் இந்த விஷயம் சற்று சிறப்பாக இருக்குமென்று எண்ணுகிறேன். ஆண் உருவத்தை பெண் உருவத்துடன் தொடர்ந்து ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ஒருவன் பல விஷயங்களையும் கற்றுக் கொள்ள முடியும். நிச்சயமாக இந்த இரண்டுக்குமிடையில் ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் வித்தியாசம் இருக்கவே செய்கிறது. அதைக் கண்டுபிடிப்பது மிகவும் கஷ்டமான ஒரு விஷயமாக இருக்கலாம். கலையில் அல்லது வாழ்க்கையில் கஷ்டம் என்ற ஒன்றில்லாமல் ஏதாவது இருக்கிறதா என்ன?

இத்துடன் கடிதத்தை முடிக்கிறேன். விரைவில் எனக்கு கடிதம் எழுது. கைகுலுக்கியவாறு,

உன்
வின்சென்ட்

மார்ச் மாதத்தில் நியூனெனில் நான் இருக்க வேண்டும் என்பதே ஒரு சிறு மாறுதலுக்குத்தான். ஒரு இட மாற்றத்திற்காகவாவது நான் அங்கு செல்ல வேண்டியிருக்கிறது. ஆனால், தனிப்பட்ட முறையில் அங்கு போவதையே நான் விரும்பவில்லை.

***