Lekha Books

ந்யூனென், ஹாலண்ட், ஜூன்,
ஜூலை 1884

அன்புள்ள தியோ,

உன்னுடைய கடிதத்திற்கும் அத்துடன் சேர்த்து அனுப்பியிருந்த 200 ஃப்ராங்கிற்கும் இதயப்பூர்வமான நன்றி.

ப்ரெய்ட்னரைப் பற்றி நல்ல செய்தி கேள்விப்பட்டதற்காக பெரிதும் மகிழ்ச்சியடைந்தேன். அவருடைய ஓவியங்கள் சிலவற்றை சென்ற முறை நான் பார்த்தேன். அந்த அளவிற்கு பெருமைப்படக்கூடிய விதத்தில் அவை இல்லை என்பதே உண்மை. அவருடைய ஸ்டுடியோவில் நான் பார்த்த மூன்று ஓவியங்களுமே யதார்த்தம் என்ற அளவிலும் சரி கற்பனை என்ற கோணத்திலும் சரி குறிப்பிட்டுக் கூறும்படியாக இல்லை. ஆனால், அவர் அப்போது தன் கைவசம் வைத்திருந்த வாட்டர் கலர்கள் கொண்டு வரையப்பட்ட சில ஓவியங்கள், குறிப்பாக குதிரைகள் இருக்கும் ஒரு ஓவியம் சற்று பரவாயில்லை என்று கூறக்கூடிய விதத்தில் இருந்தது. அவற்றில் உள்ளடங்கியிருந்த விஷயங்களை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. அதை வைத்து சொல்கிறேன். நீ சொல்லக்கூடிய அவரின் ஓவியங்கள் நிச்சயம் சிறப்பானதாகவே இருக்க வேண்டும். ட்ராட்ஸ்மென் சொஸைட்டியைப் பற்றி நான் முழுமையாக மறந்தே போய்விட்டேன். நான் ஓவியம் வரைவதில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்ததே காரணம். உன்னுடைய கடிதத்தைப் பார்த்தப் பிறகுதான் எனக்கு அதைப்பற்றிய ஞாபகமே வந்தது. நான் அதைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. சென்ற கோடையின்போதே நான் உன்னிடம் சொன்னேனே - நான் உறுப்பினராகச் சேர மனு செய்யும்பட்சம், நிச்சயமாக என்னை மறுத்துவிடுவார்கள் என்று. அப்படி மறுக்கும் நிலையே வரும் வருடத்திலும் தொடரலாமே.

இதையெல்லாம் மீறி நான் இந்த விஷயத்தை மறந்துதான் போனேன். என்னிடம் ஒரு வாட்டர் கலர்கூட கைவசம் இல்லை. உடனடியாக எவ்வளவு விரைவாக வரைய முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் புதிய ஓவியங்களை வரைய வேண்டும். இந்த வருடத்தைப் பொறுத்தவரை, தாமதமாகி விடவில்லை என்றே நினைக்கிறேன்.

நெசவு செய்பவர்களின் வீட்டின் உட்பகுதியை இரண்டு பெரிய ஓவியங்களாக வரைவதில் மிகவும் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருக்கிறேன் என்று சொல்வதிலிருந்தே நான் வேறு எந்த விஷயத்திலும் கவனம் செலுத்தும் நிலையில் இல்லை என்பதை நீ புரிந்து கொள்ளலாம். தவிர தி ஹேக்கில் இருக்கும் பெரிய மனிதர்களுக்கு நான் திரும்பவும் மனு செய்தால் தேவையில்லாத பிரச்னைகள்தான் வரும்.

நான் வரைந்து கொண்டிருக்கும் இந்த இரண்டு ஓவியங்களில் ஒன்றில் தறி, ஆள், ஒரு சிறு ஜன்னல் - இவை இருப்பது மாதிரி வரைந்திருக்கிறேன்.

இன்னொரு ஓவியம் உட்பகுதியை வைத்து வரையப்பட்டது. மூன்று சிறு ஜன்னல்கள், வெளியே தெரிந்து கொண்டிருக்கும் மஞ்சள் வர்ண மலர்கள், அதற்கு முரண்பாடாக தறியில் இருக்கும் நீல வர்ண துணி, நெய்து கொண்டிருப்பவர் அணிந்திருக்கும் வேறு மாதிரியான நீல நிற மேற்சட்டை - அந்த இரண்டாம் ஓவியத்தில் இருப்பது இதுதான்.

இயற்கையின் வனப்பு என்னை மிகவும் பாதித்துவிட்டிருந்தாலும், நான் இன்னும் வேலையை ஆரம்பிக்கவில்லை. காரணம் - நல்ல ஒரு மாடல் எனக்கு கிடைக்காததே. பாதி விளைந்திருக்கும் சோள வயல்கள் அடர்த்தியான பொன் நிறத்தில் ஜொலித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. வானத்தின் நீல வர்ணத்திற்கு ஏற்றபடி இந்தப் பொன்நிறத்தை எந்த அளவுக்கு வேண்டுமானாலும் ஓவியத்தில் அதிகமாக்கிக் காட்டலாம்.

இந்தப் பின்புலத்தில் கடுமையாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டிருக்கும் திடகாத்திரமான ஒரு பெண் உருவத்தை நீ கற்பனை பண்ணிப் பார். சூரியனின் ஒளி முகத்திலும், கைகளிலும், கால் பாதத்திலும் பட்டு பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்க, தூசி படிந்த ஆடைகள், குட்டையாக வெட்டப்பட்டிருக்கும் கூந்தலுக்கு மேலே காட்சியளிக்கும் தொப்பி ஆகியவற்றுடன் இருக்கும் ஒரு பெண்ணை உன்னால் மனதில் எண்ணிப் பார்க்க முடிகிறதா? வேலைக்குப் போவதற்காக தூசி படிந்த பாதை வழியே வயலுக்கு நடுவில் அவர்கள் நடந்து போவார்கள். அவர்களின் கைகளில் பச்சை நிற மரக்கொம்பு இருக்கும். தோளில் வேலை செய்ய பயன்படும் கருவி ஏதாவது இருக்கும். கையில் கறுப்பு நிற ரொட்டி - இல்லாவிட்டால் பித்தளையால் ஆன காபி பாத்திரம் இருக்கும். இந்த மாதிரியான விஷயங்களை சமீப காலமாக பலமுறை திரும்பத் திரும்ப அவ்வப்போது பல மாறுபாடுகளுடன் பார்த்துக் கொண்டுதானிக்கிறேன். உண்மையாகவே என்னை மிகவும் கவர்ந்த விஷயங்கள் இவை என்பதை மீண்டும் உன்னிடம் உறுதியான குரலில் கூறுகிறேன்.

மிகவும் செழிப்பாக, அதே நேரம் - மிகவும் எளிமையாக, கலைத்தன்மை மேலோங்க இவை அனைத்தும் இருப்பதென்னவோ உண்மை. நான் ரொம்பத்தான் இவற்றால் ஈர்க்கப்பட்டு விட்டேன்.

நான் பயன்படுத்தும் வர்ணங்களின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கப் போகிறது. அதனால் செலவும் அதிகம்தான். தவிர, மாடல்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டிய பணமும் அதிகமாகிறது. நான் விரும்புகிற மாதிரியான மாடல்கள் எனக்குக் கிடைக்க வேண்டும். அதுதான் பிரச்னையே. (கடுமையான தோற்றத்துடன், தட்டையான முகத்துடன், சற்று கீழே இறங்கிய நெற்றியுடன், முரட்டுத்தனமான உதடுகளுடன், கூர்மையாக இல்லாமல் அதே நேரத்தில் முழுமைத் தன்மையுடன் - கோதுமை நிறத்தில - நான் தேடும் மாடல் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும்.) அவர்கள் அணிந்திருக்கும் அதே ஆடைகள் எனக்கு போதும்.

ஓவியம் என்பது மிகவும் யதார்த்தமாக இருக்க வேண்டும். ஆடைகளின் நிறத்திலிருந்து நாம் எப்படி விலகிப் போய் விட முடியும்? சோளக் கதிர்களின் சிவப்பு நிறத்தில் மறைந்திருக்கும் ஆரஞ்சு வர்ணத்தில் ஓவியம் மேலும் அழகுப் பெற்று திகழ்கிறது என்பதே உண்மை.

கோடைக் காலத்தைப் பற்றி சற்று சிறப்பித்து கூறியே ஆகவேண்டும். அதைப்பற்றி விளக்கி கூறுவது என்பது சற்று கடினமான ஒரு காரியமே. இதே விஷயம் மாலை நேர வெயிலுக்கும் பொருந்தும். கோடையை ஓவியத்தில் கொண்டு வருவதென்பது சாதாரண விஷயமா என்ன? மற்ற காலங்களைக் கொண்டு வருவதைப் போலவே, கோடையை ஓவியத்தில் தீட்டுவதும் மிகவும் சிறப்பானதுதான், எளிமையானதுதான். ஓவியத்தில் கோடையைப் பார்ப்பது என்பதே ஒரு சுகமான அனுபவம் என்று நான் சொல்லுவேன்.

வசந்த காலம் சுகமானது. பசுமையான இளம் தாவரங்களும் மலர்ந்து மேலும் காட்சியளிக்கும் ஆப்பிள் பூக்களும் – அப்பப்பா...

இளவேனிற் காலத்தில் எங்கு பார்த்தாலும் காட்சியளிக்கும் பழுத்த இலைகளைப் பார்க்க வேண்டுமே.

குளிர்காலத்தில் பனியுடன் கூடிய கறுப்பு நிழல் வடிவங்கள்...

கடிதத்தை இத்துடன் முடிக்கிறேன். லண்டனுக்குச் செல்வதாக இருக்கும் உன் பயணத்தைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன்.

அம்மா இப்போது சற்று நன்றாக நடக்கிறார். மீண்டும் உன் கடிதத்திற்கும், அதற்குள் இருந்த பணத்திற்கும் நன்றி. என்னை நம்பு.

உன்
வின்சென்ட்.

***