Lekha Books

‘சாக்ரட்டீஸ் ஒரு சாதாரண மனிதராகத்தான் பிறந்தார். ஆனால், தியாகத்தாலும், கடுமையான உழைப்பாலும், ஒன்றுமில்லாத விஷயங்கள் பலவற்றை வாழ்க்கையிலிருந்து தூக்கியெறிந்ததாலும் தன்னிடம் அவர் மிகப்பெரிய மாற்றத்தை உண்டாக்கிக் கொள்ள முடிந்தது. மரணத்தை சந்திக்கும் நிமிடத்தில் நீதிபதிகள் முன்னால் நின்று கொண்டிருக்கும்பொழுது, வார்த்தையால் விவரிக்க முடியாத ஒரு தெய்வத் தன்மை அவருக்குள்ளிருந்து வெளிப்பட்டது. பார்த்தினானுக்கு வெளிச்சம் தந்த ஒரு தெய்வீக ஒளி அவரிடமிருந்து வெளியே வந்தது’ - இதுதான் மிச்லெ சொன்னது.

இந்த விஷயத்தை நாம் இயேசுவிடமும் பார்க்கலாம். அவர் ஒரு சாதாரண தச்சன்தான். ஆனால், அவர் தன்னை எந்த அளவிற்கு உயர்த்திக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை நாம் பார்க்க வேண்டும். கருணை, அன்பு, நல்ல குணங்கள், தீவிரத்தன்மை எல்லாமே கொண்ட, அனைவரும் விரும்பக்கூடிய ஒரு மனிதராக தன்னை அவர் வாழ்க்கையில் வளர்த்துக் கொள்ளவில்லையா? பொதுவாக தச்சனிடம் உதவியாளராக இருக்கும் ஒருவன் படிப்படியாக வளர்ந்து ஒரு பெரிய தச்சனாக மாறுவான். குறுகலான புத்தி, கவலை தோய்ந்த மனம், வறண்டு போன வாழ்க்கை - இப்படித்தான் அவனுடைய வாழ்க்கை இருக்கும். ஆனால், இயேசுவின் வாழ்க்கை அப்படி அமையவில்லையே. அவரின் வாழ்க்கையே வேறு மாதிரி அமைந்துவிட்டதே. வாழ்க்கையைப் பற்றிய இயேசுவின் பார்வை வேறு வகையில் இருந்ததுதானே அதற்குக் காரணம்? நான் இருக்குமிடத்திற்குப் பின்னால் ஒரு தச்சன் இருக்கறார். அவர் படிப்படியாக வளர்ந்து ஒரு வீட்டு உரிமையாளர் என்ற அளவிற்கு உயர்ந்திருக்கிறார். இருப்பினும், இயேசு தன்னைப் பற்றி நினைப்பதைவிட, தன்னை மிகவும் உயர்வாக நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறார் அந்த மனிதர்.

எதுவுமே செய்யாமல் இருக்கும் மனிதனாக இருக்கும் ஆசை எனக்கில்லை. நான் என்னுடைய பலத்தை மீண்டும் பெற வேண்டும். அது மட்டும் எனக்கு வந்துவிட்டால், என்னுடைய வேலை சம்பந்தமான புதுப்புதுக் கருத்துக்கள் எனக்குக் கிடைத்துக் கொண்டே இருக்கும். அதன்மூலம் இப்போதிருக்கும் வறட்சி நிலையை என்னால் முழுமையாக வெற்றி கொள்ள முடியும்.

நீ இங்கு வரும்போது, நாம் இதைப் பற்றி பேசுவோம். விரைவில் நடக்கக்கூடிய விஷயமாக அது எனக்குத் தோன்றவில்லை.

இப்போது நான் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பதைவிட சத்துமிக்க உணவு வகைகளை சாப்பிட்டால்தான் இப்போதிருக்கும் மோசமான நிலைமையிலிருந்தும், வீழ்ச்சியிலிருந்தும் என்னால் முழுமையாக தேறி மேலே வர முடியும். வீட்டை விட்டு வெளியே சென்று ஒருவன் உயிரென நேசிக்கக்கூடிய தன்னுடைய தொழிலைத் தீவிரமாகச் செய்தாலே, அவனுக்குத் தேவையான பலமும் ஆரோக்கியமும் உடனடியாக அவனிடம் வந்து சேர்ந்துவிடும் என்று உறுதியாக நான் நம்புகிறேன்.

அதே நேரத்தில் இப்போது என்னுடைய வேலை மிகவும் மெதுவாகவும் மகிழ்ச்சியடையக்கூடிய விதத்திலும் இல்லை என்பதையும் உனக்கு நான் சொல்லியாக வேண்டும்.

தெளிவான ஒரு பகலைப்போல என்னுடைய வாழ்க்கையில் ஒரு முழுமையான மாற்றம் உடனடியாக தேவை என்பதையும் நான் உணர்கிறேன். இந்த வருட என்னுடைய வேலைகளை நீ பார்த்த பிறகு, இது விஷயமாக உன்னிடம் பேச நான் விரும்புகிறேன். என்னுடைய வேலையில் நீ திருப்தி அடையும்பட்சம், நாம் எல்லா கஷ்டங்களையும் தாண்டி வெற்றி பெறுவோம் என்ற திடமான நம்பிக்கை எனக்குண்டு. நாம் சிறு விஷயத்தில்கூட முழுமையான நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும். அவர்கள் வங்கி நோட்டை மாற்றிவிடுவார்கள் என்று நம்புகிறேன். எனக்காக ஏதாவதொரு தொகையை அனுப்பி வைக்க நீ முயல்வதைப் பார்த்து உண்மையிலேயே நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். என்னுடைய உடல்நலக் கேட்டிலிருந்து இந்தப் பணம் என்னைக் காப்பாற்ற உதவும். வங்கி நோட்டின் முடிவு என்ன என்பதை உனக்கு நான் தெரியப்படுத்துகிறேன். ஆகஸ்டு ஒன்றாம் தேதி வாக்கில் எப்போதும் போல ஒரு தொகையை நீ அனுப்பி வைத்தால் எனக்கு உதவியாக இருக்கும். வேலையில் தீவிரமாக ஈடுபடும் நேரத்திலேயே இன்னொரு சிந்தனையிலும் நான் இறங்கி விடுகிறேன். எதிர்காலத்திற்காக சில அருமையான திட்டங்களில் உடனடியாக ஈடுபட வேண்டும் என்பதே அது. எனக்கென்று உலகத்தின் ஏதாவதொரு இடத்தில் ஒரு வேலை இருக்காமலா போகும்? லண்டன் அருகில் இருப்பதால், நான் அங்கு ஏதாவது முயற்சி செய்து பார்க்கலாம்.

விற்பனையாகக்கூடிய ஒன்றை நான் உருவாக்கிவிட்டால், உண்மையிலேயே அதற்காக பெரிதும் மகிழ்ச்சியடைவேன். உன்னிடமிருந்து வரும் பணத்திற்குள் என் தேவைகளை நிறைவேற்றிக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. என்னைப் போலவே உனக்கும் பணம் அங்கு தேவைப்படும் அல்லவா? மீண்டும் நன்றி. இத்துடன் கடிதத்தை முடிக்கிறேன்.

உன்னுடைய
வின்சென்ட்

***

நியூஆம்ஸ்டர்டாம், செப்டர் 1883

அன்புள்ள தியோ,

ட்ரென்த்தில் இருந்து மிகவும் தூரத்தில் இருக்கும் ஒரு இடத்திலிருந்து இந்தக் கடிதத்தை நான் உனக்கு எழுதுகிறேன். அடர்ந்த காடுகளைக் கடந்து நீண்ட தூரம் பயணம் செய்து நான் இந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தேன். இந்த இடத்தைப் பற்றி என்னால் என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை. வார்த்தைகள் வருவேனா என்கின்றன. இருந்தாலும் மைக்கேல்ஸ் அல்லது ரூஸே, வான்கோயே அல்லது ப் தெ கொனின் ஆகியோரின் படைப்புகளில் வரும் வாய்க்கால் கரைகளை மனதில் நினைத்துப் பார்த்துக் கொள்.

பல வர்ணங்களில் இருக்கும் மேகங்கள் செல்லச் செல்ல மிகவும் மெலிந்து போய் வானத்தில் விளிம்பை அடைகின்றன. ஆங்காங்கே சிறு சிறு ஷெட்டுகள் கண்களில் படுகின்றன. சிறு சிறு விளைச்சல் நிலங்கள் ஆங்காங்கே இருக்கின்றன. எஞ்சியிருக்கும் இடங்களில் பிர்ச், பாப்லார், ஓக் மரங்கள். எங்குப் பார்த்தாலும் மண் குவியல்கள். இந்த மண் குவியல்களையும், புதர்களையும் கடந்துதான் யாரும் எந்த இடத்திற்கும் செல்ல வேண்டும். மிகவும் மெலிந்து போய் காணப்படும் பசுக்களும், ஆடுகளும், பன்றிகளும் மாறுபட்ட வர்ணங்களில் இங்குமங்குமாய் காட்சியளிக்கின்றன. இந்த வெட்ட வெளியில் தெரியும் உருவங்கள் மனதில் ஒரு பிம்பத்தை உருவாக்குவதென்னவோ உண்மை. சில நேரங்களில் மனதில் தெரியும் அந்த பிம்பம் மிகவும் அழகானதாகக்கூட இருக்கிறது. நான் இங்கு நிறைய படங்கள் வரைந்தேன். தலையில் அணிந்திருக்கும் துணிக்கு மேல் தங்க நிற தட்டுகளை வைத்திருக்கும் ஒரு பெண் தீவிர சிந்தனையில் இருப்பதைப்போல் ஒரு படத்தை வரைந்தேன். அதற்குப்பிறகு குழந்தையைக் கையில் வைத்திருக்கும் ஒரு பெண்ணை ஓவியமாகத் தீட்டினேன். அந்தப் பெண்ணின் தலையில் ஒரு சாம்பல் வர்ண சால்வை இருந்தது. பன்றி, காகங்கள், புதர்களுக்கு மத்தியில் தெரியும் லில்லி - இப்படி பலவற்றையும் வரைந்தேன்.