Lekha Books

அதே நேரத்தில் இன்னொரு விஷயத்தையும் சொல்கிறேன். எந்தவிதத்திலும் அவருக்கு நான் எதிரானவன் அல்ல. அவர் மன வருத்தம் அடையும்படியும் நான் நடக்க மாட்டேன். ஆனால், அவருக்கு அறிவுறுத்தி என்னைப் பற்றி அவர் கொண்டிருக்கும் கருத்தை மாற்றும்படி செய்வேன் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்கிறது. அப்படி செய்ய முடியும் என்று திடமாக நான் நம்புகிறேன். எங்களுக்குள் நட்புணர்வு இல்லாத ஒரு உறவு இருப்பது எனக்கு மன வருத்தத்தையும் கவலையையும் தருகிறது. வெகு சீக்கிரமே உன் கடிதம் வரும் என்று எதிர்பார்க்கிறேன். இந்தக் கடிதத்தின் தபால் தலைக்காக என்னிடமிருந்த கடைசி காசையும் செலவழித்து விட்டேன். சில நாட்களுக்கு முன்புதான் தெர்ஸ்டீக்கிடம் 10 கில்டார்கள் வாங்கினேன். வாங்கிய நாளன்றே அதில் 6 கில்டார்களை மாடலுக்கும், ரொட்டி செய்யும் ஆளுக்கும், ஸ்டுடியோவை சுத்தம் செய்யும் சிறுமிக்கும் கொடுத்து விட்டேன். நல்ல நலத்துடனும் தைரியத்துடனும் நீ இருக்க வேண்டுமென்று வாழ்த்துகிறேன். நானும்கூட நல்ல தைரியத்துடன்தான் இருக்கிறேன்.

கை குலுக்கிக் கொண்டு,
வின்சென்ட்.

டச் ஓவியரும் என் நண்பருமான ஜூலி பாக்யூஸெ சமீபத்தில் என்னைப் பார்க்க வந்திருந்தார். எப்போதெல்லாம் பார்க்க வேண்டுமென்று நினைக்கிறேனோ, அப்போதெல்லாம் அவரைப் பார்க்க நான் கிளம்பி விடுவேன்.

***

 திஹேக், மே 1882

அன்புள்ள தியோ,

மவ்வை இன்று நான் சந்தித்தேன். எங்களுக்குள் மனம் வருத்தப்படும்படியான ஒரு சந்திப்பாக அது அமைந்துவிட்டது. மவ்வும் நானும் நிரந்தரமாகப் பிரிவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்பதை இந்த சந்திப்பின்மூலம் நான் புரிந்துகொண்டேன். மவ் எனக்காக எந்த உதவியும் செய்யத் தயாராக இல்லை என்பதை அவரே வெளிப்படையாக என்னிடம் கூறியும் விட்டார். என் படைப்புகளை வந்து பார்க்கும்படி நான் மவ்விடம் சொன்னேன். அதற்கு மவ் மறுத்ததோடு நிற்காமல், அவர் சொன்னார் ‘உன்னைப் பார்க்க நிச்சயமா நான் வரமாட்டேன். எல்லாமே முடிஞ்சிடுச்சு’ என்று.

கடைசியில் அவர் சொன்னார்- ‘நீ ஒரு மோசமான ஆளு’. அவர் அப்படிச் சொன்னதும், நான் முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு வீட்டிற்கு தனியாக நடந்து வந்துவிட்டேன்.

‘நான் ஒரு ஓவியன்’ என்று நான் சொன்னது மவ்விற்குப் பிடிக்காமல் போய்விட்டது என்று நினைக்கிறேன். அதற்காக நான் சொன்ன அந்த வார்த்தைகளை வாபஸ் வாங்கிக் கொள்ள நான் தயாராக இல்லை. நான் அப்படி சொன்னதில் எந்தத் தப்பும் இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றவில்லை. நான் சதாநேரமும் தேடலில் ஈடுபட்டிருக்கிறேன். எதையாவது கண்டுபிடித்தேன் என்று கூறுவதைவிட தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன் என்பதே சரியாக இருக்கும்.

‘நான் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன். நான் கடுமையாக உழைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். என்னுடைய முழு மனதும் நான் செய்யும் வேலையிலேயே இருக்கிறது’ - இப்படி நான் சொன்னால் அதில் என்ன தப்பு இருக்கிறது?

தியோ, எனக்குச் செவிகள் இருக்கின்றன. யாராவது ‘நீ ஒரு நல்ல மனிதன் இல்லை’ என்று சொன்னால், அதற்கு நான் என்ன செய்ய முடியும்?

நான் வீட்டை நோக்கி தனியாக நடந்து சென்னாலும் என் மனம் மிகவும் கனமாகிவிட்டிருந்தது என்பதென்னவோ உண்மை. மவ் என்னைப் பார்த்து சொன்ன வார்த்தைகள் திரும்பத் திரும்ப மனதில் வலம் வந்துகொண்டே இருந்தன. அவர் அப்படி ஏன் சொன்னார் என்பதை அவரிடம் நான் இனிமேல் கேட்கப் போவதில்லை. அதே நேரத்தில் நான் சொன்ன வார்த்தைகளுக்காக அவரிடம் நான் வருத்தம் தெரிவிக்கப் போவதும் இல்லை. இப்போதுகூட சொல்கிறேன் - தன் செயலுக்காக உண்மையிலேயே பார்க்கப் போனால் மவ்தான் வருத்தப்பட வேண்டும்.

என்னைப் பார்த்து அவர்கள் சந்தேகப்படுகிறார்கள். நான் மற்றவர்களுக்குத் தெரியாமல் என்னவோ எனக்குப் பின்னால் மறைத்து வைத்திருப்பதாக அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். வெளிச்சத்தில் ‘பளிச்’ என தெரியாத ஒன்றை நான் மற்றவர்களிடமிருந்து மறைத்து வைத்திருக்கிறேன் என்று அவர்கள் நினைத்தால், நான் என்ன செய்ய முடியும்?

சரி.. அது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். நல்ல பழக்க வழக்கங்களைக் கொண்டு, நல்ல பண்பாட்டைக் கொண்டு, வாழ்க்கையில் எது சரி என்பதை புரிந்து கொண்டு அதைப் பின்பற்றி நடக்கும் உன்னைப் பார்த்து நான் கேட்கிறேன். ஒரு பெண்ணைத் தனியாக விட்டுவிட்டு ஓடிவிடுவது நல்லதா? இல்லாவிட்டால் தூக்கி எறியப்பட்டு அனாதையாக இருக்கும் ஒரு பெண்ணுக்கு ஆதரவாக நின்று கொண்டிருப்பது நல்லதா?

இந்தக் குளிர் காலத்தின்போது நான் ஒரு கர்ப்பமாக இருக்கும் பெண்ணைப் பார்த்தேன். அவள் ஒருவனால் வஞ்சிக்கப்பட்டவள். அவனுடைய குழந்தையைத்தான் அவள் வயிற்றில் வைத்திருந்தாள்.

குளிர் கடுமையாக வாட்டிக் கொண்டிருக்கும் வேளையில் தன்னுடைய உணவிற்காக தெருக்களில் அலைந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு கர்ப்பமுற்ற பெண்ணை நீயே மனதில் கற்பனை பண்ணிப் பார்.

நான் அந்தப் பெண்ணை மாடலாக வைத்து படம் வரைந்தேன். குளிர்காலம் முழுக்க எனக்கு மாடல் அவள்தான். ஒரு மாடலுக்குத் தரவேண்டிய முழு சம்பளத்தையும் அவளுக்கு நான் தரவில்லை. அதே நேரத்தில் கையிலிருந்த சிறு தொகையை அவளுக்குக் கொடுத்தேன். அவள் எனக்கு கிடைத்தற்காக கடவுளுக்குத்தான் நான் நன்றி சொல்ல வேண்டும். அவளையும் அவளின் குழந்தையையும் பசியிலிருந்தும் குளிரிலிருந்தும் நான் காப்பாற்றியிருக்கிறேன். என் சாப்பாட்டை அவளுடன் நான் பகிர்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். நான் அவளை முதல் தடவையாகப் பார்த்தபோதே அவள் என்னை ஏதோ ஒரு விதத்தில் மிகவும் கவர்ந்துவிட்டாள். அந்த நேரத்தில் அவள் உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டிருந்தாள். அவளை அழைத்து வந்து குளிக்கச் செய்தேன், அவளுக்கு சாப்பிட என்னவெல்லாம் என்னால் தர முடியுமோ, அவற்றையெல்லாம் நான் தந்தேன். சில நாட்களிலேயே அவள் உடல் தேற ஆரம்பித்துவிட்டது. அவளுடன் லேடன் என்ற இடத்தில் இருக்கும் பிரசவ மருத்துவமனைக்குச் சென்றேன். (அவள் உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டிருந்ததால், அறுவை சிகிச்சை செய்துதான் குழந்தையை வெளியே எடுக்க முடியும் என்று கூறிவிட்டார்கள். எப்படியும் நல்ல முறையில் பிரசவம் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது. ஜூன் மாதம் அவளுக்கு பிரசவம்).

இந்த மாதிரியான சூழ்நிலைகள் வருகிறபோது எந்த மனிதனாக இருந்தாலும், என்னைப் போலத்தான் நடக்க முடியும் என்று நினைக்கிறேன்.