Lekha Books

அவள் மற்ற பெண்களைப் போல இல்லாமல் நல்ல ஆரோக்கியத்தையும், கட்டுமஸ்தான உடம்பையும் கொண்டிருந்தாள். மாறுபட்ட விஷயங்களை சதா நேரமும் தேடிக் கொண்டிருப்பவர்கள் பலர் உண்மையில் பல நேரங்களில் அதைப் பார்க்காமலே தவறவிட்டு விடுகிறார்கள். இப்படிப்பட்ட மனிதர்கள் வானத்தின் மேகங்களுக்கு மத்தியிலோ அல்லது பூமிக்குக் கீழேயோ அவற்றைத் தேடுவார்கள். ஆனால், அவர்களுக்கு மிகவும் அருகிலேயே அவை இருக்கும். அதை அவர்கள் கவனிக்காமலே இருந்து விடுவார்கள். நான்கூட பல நேரங்களில் அப்படி இருந்திருக்கிறேன்.

நான் எப்படி நடக்க வேண்டுமென்று நினைத்தேனோ, அதன்படி நடந்திருக்கிறேன் என்பதற்காக உண்மையிலேயே பெருமைப்படுகிறேன். நான் அப்படி நடப்பதைத் தடுப்பதற்கு இந்த உலகத்தில் ஒரு காரணமும் இல்லை என்பதையும் நான் அறிவேன். என்னிடம் இருக்கும் சக்தியை வீணாக நான் ஏன் இழக்க வேண்டும்? கீயைப் பற்றி மனதில் நினைக்கும் நிமிடங்களில் ‘அவளை விட்டால் வேறொருத்திக்கு இடமில்லை’ என்றுதான் நான் இப்போதும்கூட சொல்லுவேன். ஆனால், மதம் சம்பந்தப்பட்ட மனிதர்களால் கண்டித்து ஒதுக்கப்பட்ட பெண்களுக்காக நான் உண்மையிலேயே பரிதாபப்படுகிறேன். சொல்லப் போனால், கீ மீது நான் காதல் கொள்வதற்கு முன்பே இத்தகைய உணர்வு எனக்கு இருந்திருக்கிறது. மனதில் பலவிதப்பட்ட பிரச்னைகளை வைத்துக் கொண்டு, உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டு, பையில் காசு கூட இல்லாமல், தன்னந்தனியாக தெருக்களில் நடந்து செல்லும் வேளைகளில் ஆணும் பெண்ணும் சேர்ந்து போவதைப் பார்ப்பேன். அந்தப் பெண்களுக்குப் பின்னால் நடந்து செல்லும் ஆண்களைப் பார்த்து நான் பொறாமைப்படுவேன். அவர்களுடன் செல்லும் அந்தப் பெண்களை என் சொந்த சகோதரிகளைப்போல் நான் நினைப்பேன். இப்படி பெண்களை ஒருவகை வாஞ்சையுடன் பார்க்கக்கூடிய குணம் ஆரம்ப காலம் தொட்டே என்னிடம் இருக்கக்கூடிய ஒன்றுதான். என்னிடம் ஆழமாக வேரூன்றிப் போயிருக்கும் ஒரு குணம் அது என்று கூட சொல்லலாம். நான் சிறுவனாக இருக்கும் காலத்திலேயே பெண்களை அளவற்ற கருணையுடனும் மரியாதையுடனும் பார்த்து வந்திருக்கிறேன். அவர்களின் முகம்கூட பாதிதான் என் ஞாபகத்தில் இப்போது இருக்கிறது.

ஆனால் கீ மீது நான் வைத்திருந்த காதல் இதிலிருந்து புதியதான ஒன்று. இதிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டது. அதை சிறிதுகூட புரிந்து கொள்ளாமல் அவள் தனக்கென ஒரு சிறையை அமைத்துக் கொண்டு அதற்குள் உட்கார்ந்திருக்கிறாள். அவளின் நிலையும் உண்மையிலேயே பரிதாபமானதுதான். தான் மனதில் ஆசைப்படுவது மாதிரி அவளால் வாழ முடியவில்லையே. தனக்கென்று அவள் ஒரு கட்டுப்பாட்டைப் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறாள். பாதிரியார்களும் மதத்தை போதிக்கும் பெண்களும் என் மேல் உண்டாக்கியிருக்கும் தாக்கத்தை விட அவளை மிகவும் அதிகமாகவே பாதித்திருக்கிறார்கள் என்பது தெரிகிறது. இனிமேலும் அவர்கள் என்மேல் ஆதிக்கம் செலுத்த முடியாது. காரணம்- அதற்குள் மறைந்திருக்கும் பல செப்படி வித்தைகளை நான் எப்படியோ கண்டுபிடித்துவிட்டேன். ஆனால், அவளோ இன்னும் அதை நம்பிக் கொண்டிருக்கிறாள். அவற்றைத் தாங்க முடியாமல் கனமாக சுமந்துகொண்டும் இருக்கிறாள். அதற்கென இருக்கும் கொள்கைகள், பாவம், கடவுள், சொர்க்கம் - இவற்றை விட்டு மீண்டும் அவளால் வர முடியவில்லை.

அவள் ஒரு விஷயத்தை எப்போதும் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றே நினைக்கிறேன். டச் எழுத்தாளர் மல்டாட்டுலி தன் பிரார்த்தனையை எப்போது முடித்தாலும் சொல்லக்கூடிய ‘கடவுளே, கடவுள் என்ற ஒருவர் இல்லவே இல்லை...’ என்ற வார்த்தைகளின் முடிவில்தான் கடவுள் என்ற ஒருவர் ஆரம்பமாகிறார் என்பதே அது. என்னைப் பொறுத்தவரை பாதிரியார்கள் சொல்லக்கூடிய கடவுள் கதவில் அடிக்கப்பட்டிருக்கும் ஆணியைப்போல் உயிரற்றவர் என்பதே. அதற்காக என்னை ஒரு இறை மறுப்பாளன் என்று கூறிவிட முடியுமா? பாதிரியார்கள் அப்படித்தான் என்னை நினைக்கிறார்கள். அப்படியே அவர்கள் நினைத்துக் கொள்ளட்டும். ஆனால், நான் காதலிக்கிறேன். நான் வாழ்க்கையில் வாழாமல் இருந்தால் எப்படி காதல் என்பதை உணர முடியும்? மற்றவர்கள் வாழாமல் இருந்தால், நான் எப்படி காதலை உணர முடியும்? நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதிலேயே சில புரியாத புதிர்கள் மறைந்திருக்கின்றன என்பதுதான் உண்மை. அதை கடவுள் என்று அழை. இல்லாவிட்டால் இயற்கை என்று குறிப்பிடு. இல்லாவிட்டால் நீ மனதில் என்ன சொல்லி அழைக்க விரும்புகிறாயோ அப்படி அழை. ஆனால், அதை சாதாரண வார்த்தைகளால் என்னால் விளக்க முடியாது. அந்த அளவிற்கு அது உயிர்ப்பானது, மிக மிக உண்மையானது. அதுதான் கடவுள்.

தியோ, நான் கீயை ஆயிரம் காரணங்களுக்காக காதலிக்கிறேன். நான் வாழ்க்கையையும் உண்மையையும் வெகுவாக நேசிக்கிறேன். வாழ்க்கையை விட்டு ஒதுங்கி இருக்க நான் விரும்பவில்லை. கடவுள், மதம் ஆகியவற்றைப் பற்றி நான் என்ன கருத்துக்களை வைத்திருக்கிறேனோ, அதே கருத்துக்களைத்தான் கீயும் வைத்திருக்கிறாள் என்னும் போது அவளை விரும்பாமல் எப்படி இருக்க முடியும்? அவளை நான் வெறுமனே விட்டுவிட தயாராக இல்லை. அவள் என்மீது கோபமாக இருக்கலாம். எனினும், நான் பொறுமையைக் கையாள நினைக்கிறேன். அவளின் எந்தச் செயலும் என்னை கோபம் கொள்ளச் செய்யப் போவதில்லை. ஆனால், அவள் பழைய விஷயங்களைப் பிடித்துக் கொண்டு தொங்கத் தொடங்கிவிட்டால், நான் என் மனதை ஓவியத்தின் மீதும், என்னுடைய வேலையின் மீதும் திருப்பியே ஆக வேண்டும். நான் அப்படிச் செயல்படுவதுதான் நல்லதும்கூட. நான் ஏதோ சோகத்தில் இருக்கிறேன் என்றோ விரக்தியில் உழன்று கொண்டிருக்கிறேன் என்றோ கவலையில் மூழ்கிப் போய் ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்திருக்கிறேன் என்றோ என்னைப் பற்றி நீ நினைத்துவிடாதே. அதற்கு மாறாக நான் எப்போதும் ஓவியம் வரைவது, வாட்டர் கலர்கள், படம் வரைவதற்கான ஸ்டுடியோவைத் தேடுவது என்று சுறுசுறுப்பாகவே இருக்கிறேன்.

எனக்கேற்ற ஒரு சரியான ஸ்டுடியோவைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

என்னுடைய கடிதம் மிகவும் நீளமான ஒன்றாக அமைந்துவிட்டது.

மவ்வை சந்திப்பதற்கு முன்பிருந்த என் வாழ்க்கையை இப்போது நினைத்துப் பார்க்கிறேன். ஆனால், அந்த நாட்களும் எனக்கு சில நல்லவற்றை செய்திருக்கின்றன என்பதே உண்மை. எனக்கு அடிக்கொருதரம் கடிதம் எழுது. இந்த குளிர்காலத்தின்போது நீ இங்கு வருவதற்கான வாய்ப்பு இருக்கிறதா? மவ் என்ன நினைக்கிறார் என்பதைத் தெரிந்து கொள்வதற்கு முன்பாக நான் ஸ்டுடியோவை வாடகைக்கு எடுக்க விரும்பவில்லை. நான் எடுக்கப் போகும் அறையைப் பற்றிய விவரத்தை அவருக்கு அறிவிப்பதாகக் கூறியிருக்கிறேன். ஒருவேளை அவரே நேரில் வந்து அதைப் பார்க்கவும் வாய்ப்பிருக்கிறது. அப்பா இந்த விஷயத்தில் சிறிதும் தலையிட மாட்டார்.