Lekha Books

நான் அப்பாவையும் அங்கிள் எஸ்.ஸையும் எந்த அளவிற்கு நேசிக்கிறேன் என்பது உனக்குத் தெரியுமே. அதனால், சிறிது நகர்ந்து நின்றவாறு எதுவும் பேசாமல் நான் இருந்தேன். அதன் விளைவாக அவர்கள், நான் பிரியப்பட்டால் அன்று இரவு அங்கு தங்கிச் செல்லலாம் என்றார்கள். ‘நீங்க இப்படி சொன்னதுக்காக ரொம்பவும் சந்தோஷப்படுறேன். ஆனா நான் வர்றது தெரிஞ்சதும் கீ இந்த வீட்டை விட்டு வெளியே போயிருந்தான்னா, நான் இந்த இரவு இங்கே தங்குறதுலயே அர்த்தம் இல்லை. நான் வேற எங்கேயாவது போய் தங்கிக்கிறேன்’ என்றேன் நான். அதற்கு அவர்கள் ‘நீ எங்கே போய் தங்குவே?’ என்று கேட்டார்கள். ‘எங்கே போயி தங்கப் போறேன்னு இந்த நிமிடம் வரை எனக்குத் தெரியாது’ என்றேன் நான். நான் இப்படிச் சொன்னதும் அங்கிளும் ஆன்டடியும் என்னை ஒரு நல்ல - அதே நேரத்தில் செலவு குறைவாக இருக்கும் ஒரு இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்வதாக சொன்னார்கள். தியோ, உண்மையாகவே வயதான அந்த இருவரும் என்னை மிகவும் குளிர்ந்து போய், பனி விழுந்து காணப்பட்ட, சேறு இருந்த தெருக்கள் வழியாக அழைத்துச் சென்று ஒரு நல்ல, காசு குறைவாக வாங்கக்கூடிய ஒரு தங்குமிடத்திற்குக் கொண்டு சென்றார்கள். என்னுடன் வர வேண்டாம் என்று எவ்வளவோ கேட்டுக் கொண்டும், அவர்கள் கேட்கவில்லை என்பதே உண்மை.

அவர்களின் செயலில் கொஞ்சம் மனிதத் தன்மை இருப்பதாக உணர்ந்ததால், நான் எதுவுமே பேசாமல் அமைதியாக இருந்தேன். ஆம்ஸடர்டாமில் நான் இரண்டு நாட்கள் தங்கினேன். அதற்குப் பிறகும் கூட அங்கிள் எஸ்ஸுடன் நான் பேசினேன். ஆனால் கீயின் முகத்தை ஒருமுறைகூட நான் பார்க்கவில்லை. எப்போது நான் போனாலும், என் கண் பார்வையில் படாமல் அவள் பார்த்துக் கொண்டாள். அவர்கள் இந்த விஷயம் அத்துடன் முடிந்து போய்விட்டது என்று நினைத்தாலும், என்னால் அப்படி நினைக்க முடியவில்லை. இந்த விஷயத்தைப் பற்றி நான் தீவிரமாக சிந்தித்து ஒரு நல்ல முடிவுக்கு வர வேண்டும் என்று திரும்பத் திரும்ப அவர்கள் என்னிடம் கேட்டுக் கொண்டார்கள். மிச்லேயின் ஒரு புத்தகத்தை சமீபத்தில் படித்தேன். இந்த மாதிரியான நூல்களில் இருக்கும் யதார்த்தத்தை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. ஆனால், உண்மையை விட உண்மையானது உலகத்தில் என்ன இருக்கிறது? வாழ்க்கையில் இருக்கும் உயிர்ப்வை விட உயிர்ப்பானது உலகத்தில் எங்கே இருக்கிறது? வாழ்க்கையில் மிகவும் சிறப்பாக வாழ வேண்டும் என்று நினைக்கும் நாம் ஏன் அப்படி வாழ முடியாமல் போகிறது என்பது தான் விந்தையாக இருக்கிறது.

ஆம்ஸ்டர்டாமில் இருந்த அந்த மூன்று நாட்களும் எனக்கு மிகவும் தனிமை உணர்வு தரக்கூடியதாகவும், நீண்டதாகவும் இருந்தன என்பதே உண்மை. எனக்கு மிகவும் கவலை தரக்கூடிய நாட்களாகவே அவை அமைந்தன. அங்கிளும் ஆன்ட்டியும் எவ்வளவோ என்னிடம் பேசினாலும், எல்லாமே எந்தவித பிரயோஜனத்தையும் தரவில்லை என்பதே உண்மையில் நடந்தது. மனதளவில் நான் மிகவும் சோர்ந்து போயிருந்தேன். அதன் விளைவாக எனக்கு நானே சொல்லிக் கொண்டேன் - ‘இனியொரு முறை உனக்கு வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சி என்ற ஒன்று இருக்கிறதா என்ன?’ என்று.

அதே நேரத்தில் எனக்குள் இன்னொன்றையும் நான் சொல்லிக் கொண்டேன். ‘அதற்காக உனக்கு நீயே அதிர்ச்சியடைந்து உட்கார்ந்து விடாதே, ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை காலையில் கடைசி முறையாக நான் அங்கிள் எஸ்ஸின் வீட்டிற்குச் சென்றேன். ‘அங்கிள், நான் சொல்றதைக் கேளுங்க. நான் எட்டிப் பிடிக்க முடியாத உயரத்தில் இருக்கிற தேவதையாக கீ இருந்தால், ஒரு தேவதையைக் காதலிக்க என்னால் நிச்சயம் முடியாது. அதே நேரத்தில் அவள் ஒரு பேயாக இருந்தால், அவகூட உறவு வச்சுக்கவும் என்னால் முடியாது. ஆனா, கீ விஷயத்துல அப்படி எதையும் நான் பார்க்கல. ஒரு உண்மையான பெண்ணைத்தான் நான் அவள்கிட்ட பாக்குறேன். எல்லாப் பெண்களிடமும் காணக்கூடிய ஆசாபாசங்கள், உணர்ச்சிகள் - இவற்றை கீயிடமும் என்னால் பார்க்க முடியுது. அதனாலதான் அவளை மனப்பூர்வமாக நான் காதலிக்கிறதே. அவளை அப்படி நேர்மையுடன் காதலிக்கிறேன்றதை நினைக்கறப்போ மனசுக்கு சந்தோஷமாகவும் இருக்குது. அவள் தேவதையாகவோ பேயாகவோ இல்லாம இருக்குறது வரை, நான் அவளைக் காதலிக்கிற விஷயம் முடிஞ்சு போச்சுன்ற பேச்சுக்கே இடமில்ல..’ என்று நான் அங்கிளைப் பார்த்து சொன்னேன். அவர் அதிகமாக என்னிடம் சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை. எனினும், பெண்ணின் உணர்வுகளைப் பற்றி என்னவோ சில வார்த்தைகளைச் சொல்லி அவர் முணுமுணுத்தார். அவர் என்ன வார்த்தைகள் சொன்னார் என்பது சரியாக என்னுடைய ஞாபகத்தில் இல்லை. அதற்குப் பிறகு சில நொடிகளில் அவர் சர்ச்சுக்குக் கிளம்பிவிட்டார். இந்த சூழ்நிலையில் ஒரு மனிதம் மிகவும் கடினத்தன்மை கொண்ட மனிதனாக மாறுவதும், ஒரு கல்லைப்போல அவன் ஆவதும் இயல்பானதே. என் வாழ்க்கை அனுபவத்தில் நான் நேரடியாகப் புரிந்துகொண்ட விஷயம் இது. அதே நேரத்தில் இந்த விஷயத்தால் ஒரு அதிர்ச்சிக்கு உள்ளான மனிதனாக நான் இருக்க விரும்பவில்லை. மிகப்பெரிய அடியை வாழ்க்கையில் அனுபவித்த மனிதன் என்ற எண்ணம் என்னிடம் உண்டாவதையும் நான் விரும்பவில்லை. இறுகிப்போன, உயிரற்ற சுண்ணாம்பு அடித்த சர்ச் சுவரை எதிர்த்து நின்று கொண்டிருப்பதை நான் உணராமல் இல்லை. மீதியையும் என்னிடம் கேட்க நீ விரும்புகிறாயா? உண்மையான மனிதனாக இந்த உலகத்தில் வாழ்வதென்பது நிச்சயமாக கஷ்டமான விஷயம்தான். ஆனால் நீயும் என்னைப்போல் ஒரு உண்மையான மனிதனாயிற்றே. அதனால் என்னை உன்னால் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ள முடியும். அதனால்தான் நான் சொன்னேன் - சிலருக்கு என்னுடைய ரகசியங்கள், ரகசியங்களே அல்ல என்று. அப்படி நான் சொன்னதை இப்போதும் திரும்பப் பெற்றுக் கொள்வதாக இல்லை. என்னைப் பற்றி சிறிது நினைத்துப் பார். நான் செய்தது சரியா என்பதையும் மனதில் அலசிப் பார். அதனால் இப்போது ஒன்றும் நிகழ்ந்து விடப் போவதில்லை என்பது வேறு விஷயம்.

தொடர்ந்து விஷயத்தைச் சொல்கிறேன். ஆம்ஸ்டர்டாமிலிருந்து நான் ஹார்லெம் சென்றேன். நம்முடைய சிறிய தங்கை வில்லெமினுடன் சில மணி நேரங்கள் நான் இருந்தேன். அவளுடன் சில நிமிடங்கள் பல விஷயங்களையும் பேசியவாறு நடந்தது ஒரு அனுபவம். மாலையில் தி ஹேக்கிற்குச் சென்றேன். ஏழு மணி ஆனபோது மவ்வின் வீட்டிற்குச் சென்றேன். நான் மவ்வைப் பார்த்து சொன்னேன் - ‘நீங்க எட்டனுக்கு வந்து எனக்கு சில விஷயங்களை சொல்லித் தர்றதா சொன்னீங்க. படம் வரையிறதுல இருக்குற பல சூட்சுமங்களைக் கற்றுத் தர்றதா சொன்னீங்க.