அன்புள்ள தியோ - Page 13
- Details
- Category: வாழ்க்கை வரலாறு
- Published Date
- Written by sura
- Hits: 7837
போலித்தனமான ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டு இத்தனை ஆண்டுகளாக நான் எந்த அளவிற்கு கஷ்டப்பட்டிருக்கிறேன் என்பதை இப்போது நினைத்துப் பார்க்கிறேன். புலர் காலை நேரத்து வெளிச்சம் எனக்கு முன்னால் தெரிகிறது. என்னுடன் அடுத்து வந்த இரண்டு ஓவியங்களில் நான் வாட்டர் கலர்களை பயன்படுத்தியிருப்பதை நீ கவனித்திருப்பாய். மற்ற எல்லா வாட்டர் கலர் ஓவியங்களைப் போலத்தான் அவையும் என்பதுபோல உன் மனதில் பட்டிருக்கும். அதில் ஒரு முழுமையற்ற தன்மை இருப்பதுகூட உனக்கு தெரிந்திருக்கும். அவற்றில் எனக்கு திருப்தியில்லை என்பதை நானே எல்லோருக்கும் முன்னால் ஒத்துக் கொள்கிறேன். இருந்தாலும் இதற்கு முன்பு நான் வரைந்த ஓவியங்களைவிட அவை மிகவும் வித்தியாசமானவையாக இருக்கும் என்பதையும், முன்பிருந்த என்னுடைய ஓவியங்களை விட அவை தெளிவாகவும், பிரகாசமானவையாகவும் இருக்கும் என்பதையும் நாம் ஒத்துக்கொண்டே ஆக வேண்டும். எதிர்காலத்தில் வேறு யாராவது இதைவிட தெளிவாகவும் பிரகாசமானதாகவும் இருக்கக்கூடிய ஓவியங்களை வரையலாம். ஒரு மனிதன் என்ன மனதில் நினைக்கிறானோ, அதை உடனடியாக அவன் தன் படைப்பில் கொண்டு வந்துவிட முடியாது. எதுவுமே படிப்படியாகத்தான் நடக்கும்.
அந்த இரண்டு ஓவியங்களையும் நான் என்னுடனே வைத்துக்கொள்ள பிரியப்படுகிறேன். அவற்றை இனிமேல் நான் இங்கிருந்து வரையப் போகும் ஓவியங்களுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கப் போகிறேன். மவ்வின் முன்னால் வரைந்த ஓவியம் அளவிற்காவது இனிமேல் நான் வரையப் போகும் ஓவியங்கள் இருக்க வேண்டும் என்று மனப்பூர்வமாக நான் ஆசைப்படுகிறேன். மாதக் கணக்கில் ஏகப்பட்ட கஷ்டங்களை அனுபவித்துவிட்டு மார்ச் மாதத்தில் மவ்வை நான் சந்தித்தபோது, நன்கு விலை போகக்கூடிய ஓவியங்களை இனிமேல் நான் வரைவேன் என்று அவர் சொன்னார். ஆனால், இங்கோ நிலைமை மிகவும் மோசமாக இருக்கிறது. மாடலுக்கான சம்பளம், ஸ்டுடியோ, ஓவியம் வரைய பயன்படுத்தும் பெயிண்ட் மற்றும் இதர பொருட்களின் விலை எல்லாமே மிகவும் அதிகமாக இருக்கின்றன. நான் எதுவுமே சம்பாதிக்கவில்லை என்பதுதான் உண்மை.
அத்தியாவசிய செலவுகளைப் பற்றி நான் கவலையே பட வேண்டாம் என்று அப்பாகூட கூறினார். மவ் நான் கொண்டு சென்ற ஓவியங்களைப் பற்றி சொன்ன அபிப்ராயத்தைக் கேட்டு அப்பாவுக்கு உண்டான மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. ஆனால், அப்பா இதற்காக செலவழிக்க வேண்டி இருக்கிறதே என்பதை நினைத்துப் பார்க்கும்போதுதான் மனதிற்கு மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறது. நிலைமை வெகு விரைவில் சரியாகும் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது. எனினும், மனதில் என்னவோ பாரம் போட்டு அழுத்தவே செய்கிறது. நான் இங்கு வந்ததிலிருந்து என்னால் அப்பாவுக்கு எந்த விதத்திலும் லாபம் இல்லை என்பதே உண்மை. பலமுறை எனக்காக அவர் கோட், கால்சட்டை என்று எதையாவது வாங்கித் தந்து கொண்டுதான் இருக்கிறார். எனக்கு அவை தேவையாகவும் இருக்கின்றன. அதே நேரத்தில் எனக்காக அவர் பணம் செலவழிப்பதைப் பார்க்கும்போது மனதில் கவலைதான் உண்டாகிறது. வாழ்க்கையின் மிகவும் தர்மசங்கடமான விஷயங்கள் இவை என்பதை நான் உணராமல் இல்லை. சொல்லப்போனால், நான் ஒரு சுதந்திரமான மனிதனாக இல்லை. நான் செலவிழக்கும் ஒவ்வொரு சென்ட் பற்றியும் அப்பாவிடம் கணக்கு காண்பிக்க வேண்டியதில்லை என்றாலும், நான் ஒவ்வொன்றுக்கும் எவ்வளவு செலவழிக்கிறேன் என்ற விஷயம் அவருக்கு நன்றாகவே தெரியும். எனக்கென்று ரகசியங்கள் எதுவும் இல்லாவிட்டாலும், அது மற்றவர்களுக்குத் தெரிய வேண்டும் என்பதற்காக கண்ணில் படுபவர்களிடமெல்லாம் கையைத் திறந்து காட்ட நான் தயாராக இல்லை. நான் அன்பு செலுத்துபவர்களுக்கு என்னிடமுள்ள ரகசியங்கள் கூட ரகசியமில்லை என்பது வேறு விஷயம். மவ்வைப் பற்றியோ உன்னைப் பற்றியோ நினைப்பது மாதிரி நான் அப்பாவை நினைக்க முடியாது. அப்பாவை நான் மிகவும் விரும்புகிறேன் என்பது வேறு விஷயம். ஆனால், உன்னையோ அல்லது மவ்வையோ விரும்புவதை விட அப்பா மேல் நான் வைத்திருக்கும் விருப்பம் வேறு மாதிரியானது. அப்பா எனக்காக பரிதாபப்படுவதை நான் பொதுவாக விரும்பவில்லை. என்னை அவரால் புரிந்து கொள்ளவும் முடியாது. அதற்காக அப்பாவின் வாழ்க்கை முறையோடு என்னால் ஒத்துப் போகவும் முடியாது. அப்படி ஒத்துப் போகும்பட்சம், அது என்னை கீழே தள்ளி விட்டு விடும், மூழ்கடித்துவிடும். நானும் பைபிளை அவ்வப்போது வாசிக்கிறேன். மிச்லே அல்லது பால்ஸாக் அல்லது எலியட்டை எப்படி படிக்கிறேனோ அந்த மாதிரிதான் பைபிளையும் படிக்கிறேன். அப்பா வாழ்க்கையில் எப்படி நடந்து கொள்கிறாரோ அதிலிருந்து மிகவும் மாறுபட்ட பல விஷயங்களை நான் பைபிளில் பார்க்கிறேன். அப்பா அதிலிருந்து என்ன எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாரோ, அதை என்னால் பைபிளில் பார்க்கவே முடியவில்லை.
பத்தாம் ரெவரெண்ட் கேட், கோதேயின் ‘ஃபாஸ்ட்’ நூலை மொழிபெயர்த்திருந்தார். அதை அம்மாவும் அப்பாவும் படித்திருக்கிறார்கள். பாதிரியார் ஒருவர் அதை மொழிபெயர்த்திருப்பதால், அதிலிருக்கும் எல்லாமே புனிதம்தான் என்ற நினைப்பில் அவர்கள் இருக்கிறார்களோ என்னவோ? (அதற்கு என்னதான் அர்த்தம்?) அவர்கள் அதையெல்லாம் பெரிதாக எண்ணவில்லை. உரிய நேரத்திற்குரிய காதலாக இல்லாததால் உண்டான மோசமான விளைவுகள் என்று அவர்கள் அதை எடுத்துக் கொண்டு விட்டார்கள். அவர்கள் பைபிளைக் கூட சரியாகப் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்பதே என் எண்ணம். உதாரணத்திற்கு மவ்வையே எடுத்துக்கொள். எதையாவது அவர் ஆழமாகப் படிக்கிறார் என்று வைத்துக்கொள். உடனடியாக, அதில் வரும் அவன் இதைச் செய்கிறான், இவன் இதைப் பண்ணுகிறான் என்று அவர் யாரிடமும் கதை அளிப்பதில்லை. கவிதை என்பதே மிகவும் ஆழமானது. அதைப் படித்து முடித்தவுடன் அக்கு வேறு ஆணி வேறாகக் கழற்றி விளக்க முடியாது. ஆனால், மவ்விடம் ஒரு அருமையான உணர்ச்சி இருக்கிறது. விளக்கம், விமர்சனம் எல்லாவற்றையும்விட அந்த உணர்ச்சிக்கு சக்தி அதிகம் என்றே நான் நினைக்கிறேன். நான் ஏராளமான பேரின் படைப்புகளைப் படிக்கவில்லையென்றாலும், தேர்ந்தெடுத்த ஒரு சிலரின் படைப்புகளைப் படிக்கவே செய்கிறேன். படிக்கும் அத்தகைய மனிதர்களை கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்காமலே நான் வாழ்க்கையில் கண்டும் பிடித்திருக்கிறேன். நான் அவர்களைப் படிப்பதை மிகவும் விரும்புகிறேன். அதற்குக் காரணம் - வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு அம்சத்தையும் விசாலமான பார்வையுடனும், மென்மையாகவும், தீவிர ஈடுபாட்டுடனும் நான் பார்ப்பதைவிட அவர்கள் பார்க்கிறார்கள் என்பதே. வாழ்க்கையைப் பற்றி என்னைவிட அவர்களுக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்கிறது. அவர்களிடமிருந்து நான் கற்றுக்கொள் வேண்டிய விஷயங்கள் நிறையவே இருக்கின்றன.