Lekha Books

“நீங்களா ஏதாவது அர்த்தம் பண்ணிக்கிட்டு வம்பு, கிம்பு எதுவும் பண்ணக்கூடாதுன்னு சொல்லி இருக்கேன்ல. தலைவர் ஏற்கெனவே இதைத்தான் என்கிட்ட வலியுறுத்தி சொன்னார். பிரச்சனை பண்ணாம இருங்க. நான் இன்னொரு தடவை நிரஞ்சன் சார் வீட்டுக்கு போன் பண்ணிட்டு வர்றேன்” சக்திவேலை சுற்றி நின்று கொண்டிருந்த ரசிகர்கள் கலைந்து இருக்கைகளுக்குப் போனார்கள்.

ராம்குமார் ரசிகர் மன்ற ஆட்கள் முகத்தில் குதூகலம் பொங்கியது. மன்றத் தலைவன் சுரேஷ் விழாவிற்கான ஏற்பாடுகளை விமரிசையாக, சிறப்பாகச் செய்திருந்தான். பெரும் செல்வந்தரின் ஏக புதல்வனான அவனுக்கு ராம்குமார் மீது ஒரு வித கண்மூடித்தனமான அபிமானம், ஏன் வெறி என்று கூடச் சொல்லலாம். ரசிகர்கள் சிலரை வேலை வாங்கிக் கொண்டு, விழா ஏற்பாட்டில் முனைப்பாக இருந்தான். சிலர் அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

“டேய், அதோ இங்குமங்குமா ஓடியாடி திரிஞ்சிக்கிட்டிருக்கானே, அவன்தான் ரசிகர் மன்றத் தலைவனாடா?”

“ஆமாடா. அவன்தான் கோயம்புத்தூர்ல பெரிய மில் அதிபரோட பையனாம்... காலேஜ்ல படிக்கறானாம். ஏக சொத்து கிடக்காம்.”

“பார்த்தாலே தெரியுது. அவன் கழுத்துல செயினை பார்த்தில்ல? பத்து சவரன் இருக்கும். புலி நக டாலர் வேற.”

“மன்றத்து மூலமாக வசூல் ஆகற காசு தவிர இவன் சொந்தமாக பணம் போட்டு ராம்குமாருக்கு விழா, விளம்பரம், வாழ்த்துச் செய்தி எல்லாம் குடுப்பான். ராம்குமார்னா இவனுக்கு உயிராம்.”

“அது மட்டுமில்லை. டி.வி.யில ராம்குமாரோட படம் மூணு மாசமா போடலைன்னு டி.வி. ஸ்டேஷன் முன்னாடி உண்ணாவிரதமெல்லாம் இருந்திருக்கான்” தனக்கு தெரிந்த தகவலை ஆர்வத்தோடு கூறினான் இன்னொரு கோவை வாசி.

“போன வருஷம் ராம்குமாரோட பிறந்தநாள் அன்னிக்கு, பெரிய வெள்ளித் தட்டில் அவர் நடிச்ச படங்களோட பேரையும் பொறிச்சு கொண்டு போய் குடுத்திருக்கான்.”

“பணம் செலவழிச்சு செய்றதெல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமாடா, எங்க ஊர் ஆள் ஒருத்தன், ப்ளேடாலேயே ராம்குமார்னு கையில கீறி வச்சிருக்கான் தெரியும்ல.”

“இவன் மட்டும் என்னவாம், ராம்குமாரோட படம் நூறு நாள் ஓடினா திருப்பதிக்கு போய் அங்கப்பிரதட்சணம் பண்ணுவானாம்.”

“நம்பளை விடு. கொஞ்சம் வயசுக்காரங்க. ஆம்பளைங்க. எங்க பாட்டி இருக்கு பாரு. அது சோறு கூட வேணாமின்னு நம்ப ராம்குமார் படத்துக்கு ஓடிடும்.”

“பாட்டி என்னடா பாட்டி. டீன் ஏஜ் காலேஜ் பொண்ணுகளைப் பாரு. ராம்குமார் படம் ரிலீஸான முதநாள் மாட்னி ஷோல இருப்பாங்க, கட் அடிச்சுட்டுதான்.”

“அது மட்டுமா, எங்க ஊர்ல ஒரு பொண்ணு தொடர்ந்து தினமும் முப்பது நாளு நம்ப ராம்குமார் படத்தைப் பார்த்திருக்கா.”

“முப்பது தடவையா? என்ன படம்?”

“வெண்ணிலாவே வா.”

“ஆம்பளைங்களுக்கு கனவுக்கன்னிக இருக்கறாப்பல பொண்ணுகளுக்கு நம்ப ராம்குமார் கனவுக்கண்ணன்.”

“நம்ம ஆளு ரேட்டு இப்ப எவ்வளவு தெரியுமா? அறுபது லட்சம். ‘வெண்ணிலாவே வா’ படத்துக்கு சூப்பர் வசூலாம். அதுக்கப்புறம் ரேட்டைக் கூட்டிடுவாராம்.”

“டேய் அதோ பாருடா சுரேஷ் மேடையில ஏறிட்டிருக்கான்.” அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் கவனம் மேடைக்குச் சென்றது. ராம்குமார் ஸ்டைலில் பண்ணுவதாக நினைத்துக் கொண்டு சுரேஷ் உடம்பை நெளித்து, வளைத்து மேடைக்கு ஏறிக் கொண்டிருந்தான். மைக்கில் பேசினான்.

“நண்பர்களே, சகோதர சகோதரிகளே, ராம்குமார் வீட்டில் இருந்து புறப்பட்டுட்டார். இன்னும் அரை மணியில இங்கு வந்திடுவார். சக நடிகர் நிரஞ்சனுக்கு சிலை திறப்பு விழாவும், பாராட்டு விழாவும் நடத்தற நம்ப தலைவர் ராம்குமார் பெருந்தன்மையான உயர்ந்த மனிதர். தலைவர் வந்துடுவார். அமைதியாக காத்திருப்போம்.” சுரேஷ் இறங்கினான். சக்திவேல் ஏறினான்.

“நண்பர்களே வணக்கம். டாப் ஸ்டார் நிரஞ்சனுக்காக நடத்தற இந்த விழாவை நாம சிறப்பா நடத்திக் குடுக்கணும்...” திடீரென அரங்கம் பரபரப்பானது. ராம்குமார் தனக்கே உரிய ஸ்டைலில் விழா மேடையை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தான். தன் கழுத்தில் போட்டிருந்த பெரிய மாலையை அருணின் கையில் கொடுத்துவிட்டு அனைவரையும் பார்த்து வணக்கம் தெரிவித்தான்.

“ராம்குமார் வாழ்க”, “ராம்குமார் வாழ்க” அரங்கம் அதிர்ந்தது. சக்திவேல் பரபரப்பானான். மறுபடி சோமுவிற்கு போன் செய்யப் புறப்பட்டான்.

இவனை எதிர்கொண்டு அரங்க அலுவலகப் பணியாள் வந்தான். “சார், நீங்கதானே சக்திவேல்? உங்களுக்கு போன் வந்திருக்கு.” அவன் சொன்னதும் மகிழ்ச்சிப் பூக்கள் உள்ளமெங்கும் மலர ஓடினான். அலுவலக அறைக்குச் சென்று தொலைபேசியை எடுத்துப் பேசினான்.

“ஹலோ! சக்திவேலா?”

“சோமு சாரா? சார் ரெடியாயிட்டாரா? உடனே வந்திருங்க. இங்கே ராம்குமார், வந்தாச்சு.”

“ஃபிளைட ரொம்ப லேட்டாயிடுச்சுப்பா. இதோ கிளம்பிக்கிட்டேயிருக்கார். இப்ப வந்துடுவோம்.”

“தாங்க்யூ சார். சீக்கிரமா வந்துருங்க.” தொலைபேசியின் ரிசீவரை வைத்துவிட்டு அரங்கத்தினுள் சென்றான் சக்திவேல்.

“என்னண்ணே, நிரஞ்சன் வந்துட்டாரா?” “வீட்டில இருந்து கிளம்பிட்டாரா?” மன்றத்து நண்பர்களின் பரபரப்பான கேள்வி.

“நிரஞ்சன் ஷுட்டிங் போயிருந்ததால், ஃப்ளைட் ரொம்ப டிலே ஆயிடுச்சாம். கிளம்பி வந்துகிட்டே இருக்காராம்.” சக்திவேல் சொன்னதும் அவர்களுக்கு புது வேகமும், உற்சாகமும் பொங்கியது.

மேடையில் அமர்ந்திருந்த ராம்குமார் அருகே சென்றான் சக்திவேல்.

“சார், நிரஞ்சன் புறப்பட்டு வந்துகிட்டே இருக்காராம்.”

“வந்த உடனே விழாவைத் துவங்கிடலாம்.” புன்னகையுடன் ராம்குமார் பதிலளித்தான். சில நிமிடங்களில், நிரஞ்சன் காரில் வந்து இறங்கினான். கூடவே சோமுவும், நிரஞ்சன் அரங்கத்தினுள் நுழைந்தான். சக்திவேல் ஓடிச் சென்று மாலையைப் போட்டான். நிரஞ்சனின் கையைப் பிடித்து மேடைக்கு அழைத்தச் சென்றான். ரசிகர்களின் ஆரவாரம் அதிகமாகியது.

நிரங்சன் மேடை ஏறியதும், ராம்குமார் நிரஞ்சனைக் கட்டித் தழுவினான். நிரஞ்சனும் மகிழ்வுடன் ராம்குமாரை ஆரத் தழுவி, அணைத்துக் கொண்டான்.

இரண்டு சூப்பர் ஹீரோக்களின் இந்த கண்கொள்ளாக் காட்சியை கண்ட ரசிகப் பெருமக்கள் சந்தோஷ வெள்ளத்தில் மிதந்தார்கள்.

“ராம்குமார் வாழ்க” “நிரஞ்சன் வாழ்க.”

ஓங்கிய குரலில் எழும்பிய கரகோஷம் அரங்கத்தை அதிர வைப்பதாய் இருந்தது. புகைப்பட நிபுணர்களின் காமிராக்கள் ‘பளிச்’ ‘பளிச் என்று வெளிச்சம் போட்டது.

ராம்குமாரிடம் மென்மையாகப் பேசினான் நிரஞ்சன். “சாரி ராம்குமார், அவுட்டோர் ஷுட்டிங் போயிருந்தேன். வர்றதுக்கு லேட்டாயிடுச்சு.”

“ஓ.கே. ஓ.கே. இட்ஸ் ஆல் ரைட். நானும் அஞ்சு நிமிஷத்துக்கு முன்னதான் வந்தேன். வந்து உட்காருங்க.” நிரஞ்சனின் கையைப் பிடித்து மேடையில் போடப்பட்டிருந்த அலங்கார நாற்காலியில் உட்கார வைத்தான் ராம்குமார்.

கூட்டம் முழுவதும் இவர்கள் இருவரையும் கண் கொட்டாமல் கவனித்துக் கொண்டிருந்தது.