Lekha Books

நான் 24 மணி நேரமும் இந்த வீட்டில்தான் இருக்கிறேன். சில நேரங்களில் மருந்து வாங்குவதற்காக கோழிக்கோட்டிற்குச் செல்வேன். ஒன்றிரண்டு மணி நேரங்கள் கழித்து திரும்பி வருவேன். மாதத்தில் ஒரு நாள் திருச்சூருக்குச் செல்வேன். அங்கு போவது சாகித்ய அகாடெமி கூட்டத்தில் கலந்து கொள்வதற்காக நான் சாகித்ய அகாடெமியின் செயற்குழு உறுப்பினராக இருக்கிறேன். ஒரு இரவு திருச்சூரில் தங்கிவிட்டு வீட்டிற்குத் திரும்பி வருவேன். என்னைப் பார்க்க வீட்டிற்கு யாரும் வரவில்லையென்றால் மாலையில் வெளியே கிளம்புவேன்.

நேற்று மாலையில் நான் எங்களுக்குச் சொந்தமான நிலத்தின் வடக்குப் பக்கத்தில் இருக்கிற பாதை வழியே மது அருந்தக்கூடிய பாரை நோக்கி நடந்துபோனபோது, எனக்கு எதிரில் தெய்வம் வந்தது.

"உனக்கு என்னை ஞாபகத்துல இருக்கா?"- தெய்வம் கேட்டது.

லைன்மேனுக்கு வேறு எங்கோ சீக்கிரம் போகவேண்டிய சூழ்நிலை போலிருக்கிறது. பகலிலேயே தெருவிளக்குகள் 'பளிச்' என்று ஜெகஜோதியாக எரிந்து கொண்டிருந்தன.

குமாரன் நாயரின் மரணத்தைப் பற்றி பலரும் பேசுவதை நான் கேட்டேன். தேநீர்க் கடைக்காரன் குஞ்ஞாமன் அதை ஒரு கொலை என்றான். வாசுக்குறுப்பின் கருத்தும் அதுதான். ஊரில் உள்ள பெரும்பாலானவர்கள் அவர் கொலை செய்யப்பட்டு இறந்ததாகவே சொன்னார்கள்.

"நக்சலைட்டுகள்தான் அவனைக் கொலை செய்தது!"- வாசுக்குறுப்பு தன்னுடைய கண்களை சூரியனுக்கு நேராக அகல விரித்து வைத்துக் கொண்டு சொன்னார்.

குளிர்காலத்தின் ஒரு மாலை நேரத்தில் ஒரு மலையோரத்தின் அடிவாரத்தில் இருந்த ஒற்றையடிப் பாதை வழியே ஒரு சிறு குழந்தை நடந்து போய்க் கொண்டிருந்தது. படர்ந்து கிடந்த மரங்களுக்குக் கீழே ஒரு நூலைப்போல போய்க்கொண்டிருந்த அந்தப் பாதையில் மரங்களின் பழுத்த இலைகள் விழுந்து விழுந்து காலப்போக்கில் பாதையே காணாமல் போயிருந்தது.