Lekha Books

பள்ளிக்கூடத்தில் படிக்கும்போது படிப்பில் அவர்கள் இருவருக்குமிடையே பலத்த போட்டி இருந்தது. ஒரு பாடத்தில் ஒருவர் அதிக மதிப்பெண்கள் வாங்கினால், இன்னொரு பாடத்தில் மற்றொருவர் அதிக மதிப்பெண்களைப் பெறுவார். சுருக்கமாகச் சொல்லப்போனால் மொத்த மதிப்பெண்களையும் கூட்டிப் பார்க்கும்போது ஒருமுறை அவறாச்சன் முன்னாலிருந்தால், இன்னொருமுறை குறுப்பு அவரைவிட அதிக மதிப்பெண்களை வாங்கியிருப்பார். விளையாட்டு விஷயத்திலும் அதே நிலைதான். கிளித்தட்டு, கோலி, கம்பு விளையாட்டு, தலைப்பந்து, தோல்பந்து, கயிறு இழுத்தல், ஓட்டப்பந்தயம், குழிப்பந்து, நீச்சல், தாண்டுதல் ஆகியவைதான் அந்தக் காலத்தில் பிரபலமாக இருந்த விளையாட்டு அம்சங்கள். பலரும் சேர்ந்து விளையாடும்போது எதிர் அணிகளின் தலைவர்களாக அவறாச்சனும் குறுப்பும் இருப்பார்கள். எந்தப்போட்டியாக இருந்தாலும், இறுதிப்போட்டி அவறாச்சன் அணிக்கும், குறுப்பு அணிக்குமிடையேதான் இருக்கும். அப்போது கூட இறுதி வெற்றி இரு அணிகளுக்கும் மாறி மாறித்தான் கிடைக்கும். விளையாட்டுக்கான தேவதை இருவரையும் மாறி மாறி கவனித்துக் கொண்டாள் என்பதே உண்மை.

இப்படிப்பட்ட 'ஒருமாதிரி' என்று கூறக்கூடிய விதத்தில் இருக்கும் நட்பு வேறு யாராவது இரண்டு ஆட்களுக்கிடையே இருந்ததாக இதுவரை நாம் கேட்டதில்லை. வரலாற்றில் அப்படி ஏதாவது இருந்ததற்கான ஆதாரங்கள் இருக்கின்றனவா- இல்லையா என்பதை இனிமேல்தான் ஆராய்ச்சி செய்து கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

அதற்கு நேரம் கிடைப்பவர்கள் முயற்சி செய்து கொள்ளட்டும். இந்த வரலாற்றுக்கு இப்போது நடந்து கொண்டிருக்கும் விஷயங்களே போதும்.

அவறாச்சனுக்கும் குறுப்புக்குமிடையே சரிக்கு சமமாக ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் போட்டி இருந்து கொண்டே இருந்தது என்ற உண்மையை இதுவரை கூறிய விஷயங்களிலிருந்து எல்லோரும் புரிந்து கொண்டிருக்கலாம். அதே நேரத்தில் முக்கியமான ஒரு விஷயத்தில் மட்டும் அவர்களுக்கிடையே போட்டி என்பதே சிறிதும் இல்லை என்பதுதான் ஆச்சர்யத்தைத் தரக்கூடிய ஒரு தகவல்.

அது - ஊருக்கு யார் தலைவர் என்பது. அவறாச்சன் ஊரில் பெரிய தலைவரல்ல என்பதைத்தான் ஏற்கனவே சொல்லிவிட்டேனே! ஊருக்குப் பெரிய மனிதரும், தலைவருமாக இருந்தவர் குறுப்புதான். இந்த விஷயத்தை அவறாச்சன் முழுமையான மனதுடன் ஒப்புக் கொண்டிருந்தார்.

"அதற்குச் சரியான ஆள் குறுப்பச்சன்தான்..." என்று அவறாச்சனே ஊர் மனிதர்களிடம் வெளிப்படையாகக் கூறுவும் செய்தார்: "பாட்டத்தில் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவங்க அதிகார குணம் படைச்சவங்க. அவங்க மாதிரி செல்வாக்கும், மதிப்பும் உள்ள குடும்பம் இந்தப் பகுதியில வேற யார் இருக்காங்க? பணம் சம்பாதிக்கறதுன்னா, அதை நாய் கூட செய்யும். பணம் கொடுத்து கிடைக்கறதா செல்வாக்குன்றது? எங்க குடும்பத்துக்கும் செல்வாக்கு இருக்கு. இருந்தாலும், அந்த அளவுக்குச் சொல்ல முடியாது. பாட்டத்தில் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த குறுப்பச்சன் ஊர்த் தலைவரா இருந்தா, நானே இருக்குற மாதிரிதான். ஆனா, பாட்டத்தில் குறுப்பச்சன் இருக்குற காலம் வரை இங்கே வேற ஒருத்தன் ஊர் தலைவரா ஆகுறதுன்றது கொஞ்சமும் நடக்காத ஒரு விஷயம் புரியுதா,"

"பார்த்தீங்களாடா?"- குறுப்பு தன்னுடைய ஆட்களைப் பார்த்து ஒரு வித ஆணவத்துடன் கூறுவார்: "டேய் அவறா மாப்பிளையும் நானும் பல விஷயங்கள்ல மோதிட்டுத்தான் இருக்கோம். இருந்தாலும் அந்த ஆளு நல்ல குடும்பத்துல பிறந்தவரு. மத்த கிறிஸ்துவர்களைப் போல இல்ல. ஆட்டக்களத்தில் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்னா சும்மாவா? ஒரு ஆணுக்குத்தான் ஒரு ஆணைப் புரிஞ்சுக்க முடியும். தெரியுதாடா?"

அவறாச்சனுடைய வீட்டின் மேல்மாடியில் ஒரு தனியறை இருக்கிறது. அங்கு நுழைய அனுமதிக்கப்பட்டுள்ள விரல்விட்டு எண்ணக்கூடிய ஆட்களில் குஞ்ஞுக்குறுப்பும் ஒருவர். அவரைத் தவிர, அவறாச்சனுடன் வியாபாரத் தொடர்பு வைத்திருக்கும் கொல்லத்திலிருந்து வரக்கூடிய முந்திரிப்பருப்பு வியாபாரிகள் சிலரும் இருக்கிறார்கள். யாரும் அங்கு வராமல் இருக்கும்போது, அவறாச்சனும் குறுப்பும் அமர்ந்து அங்கு செஸ் விளையாடுவார்கள். இருவரின் முன்னோர்களும் அந்தக் காலத்தில் சதுரங்கம் விளையாடக் கூடியவர்களாக இருந்தார்கள். ஆனால், அவறாச்சனும் குறுப்பும் நவீன விளையாட்டான செஸ் விளையாடினார்கள். புதிய விளையாட்டுக்களிலும், விளையாடக்கூடியவர்கள் மீதும் அவர்கள் இருவருக்குமே நல்ல ஈடுபாடு இருந்தது. விளையாடும்போதோ, விளையாட்டைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதோ அவர்கள் சிறிது மது அருந்துவதுண்டு. இந்த விஷயம் வீட்டில் இருப்போருக்கு மட்டுமே தெரியும். அவர்களில் யாராவது இந்த விஷயத்தை வெளியே சொன்னால், சொன்ன ஆளைத்தான் ஊர்க்காரர்கள் உதைப்பார்கள். அந்த அளவிற்கு மக்கள் மத்தியில் மதிப்பும், மரியாதையும் உள்ள மனிதர்களாக அவர்கள் இரண்டு பேரும் இருந்தார்கள்.

அவறாச்சனுக்கு அரசியல் விஷயங்களில் ஆர்வம் எதுவும் இருந்ததில்லை. குறுப்பு ஒருமுறை- ஒரே ஒருமுறை பஞ்சாயத்து தேர்தலில் நின்றார். குறுப்பிற்காக பெரிய அளவில் பிரச்சாரம் செய்ததே அவறாச்சன்தான். குறுப்பு வெற்றி பெற்றதுடன், பஞ்சாயத்து தலைவராகவும் ஆனார். அவர்கள் இருவரும் ஒன்று சேர்ந்து தேர்தல் பிரச்சாரம் செய்தபடி ஒவ்வொரு வீடாக அவர்கள் ஏறி இறங்கி நடந்து கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில் அவர்களுக்கிடையே இருந்த சிவில் வழக்கும் படு தீவிரமாக நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது. சிவில் வழக்கு என்பது ஒரு வழக்கா என்ன என்பது மாதிரி இரு பக்கங்களிலும் நடந்து கொண்டார்கள்.

"உண்மையிலேயே பார்க்கப்போனா வழக்கு அவங்க ரெண்டு பேருக்குமிடையே இல்ல..." - ஊர்க்காரர்கள் சொன்னார்கள்: "அவங்களோட வக்கீல்மார்களுக்கு இடையேதான் வழக்கே..."

அதுதான் கிட்டத்தட்ட உண்மையான விஷயம்.

வக்கீல்மார்கள் பணத்தை வாங்கினார்கள். வழக்கு நடத்தினார்கள். வழக்கு வருடக்கணக்கில் நடந்து கொண்டே இருந்தது. வழக்கிற்காகச் சென்றவர்கள் போனது, வந்தது எல்லாமே பெரும்பாலும் ஒன்று சேர்ந்துதான். நகரத்திற்குப் போனபிறகு அவர்கள் உணவு உண்டது, ஹோட்டலில் தங்கியது எல்லாமே ஒன்றாகத்தான்.

"இதெல்லாம் அவங்களுக்குள்ளே திட்டம் போட்டு செய்யற ஒரு சதிவேலைன்னுதான் தோணுது!"- ஊரில் உள்ள சில இளைஞர்கள் தங்களுக்குள் சொல்லிக் கொண்டார்கள்: "ஊர்க்காரங்களை ஏமாத்துறதுக்காக அவங்க ஒருவேளை இப்படிப் பண்ணுறாங்களோ!"

"அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்ல..."- அவர்களில் சிலர் அதை எதிர்த்து கூறினார்கள்: "ஊர்க்காரங்களை ஏமாற்றி அவங்களுக்கு என்ன ஆகப்போகுது? அவங்களுக்குத் தேவையானது எல்லாம் அவங்க கிட்ட இருக்கு. சொல்லப்போனா தேவைக்கும் அதிகமாகவே இருக்கு. பிறகு எதற்கு அவங்க மத்தவங்களை ஏமாத்தணும்?"

"அப்படின்னா அவங்க செயலுக்குப் பின்னாடி இருக்குற ரகசியம் என்ன?"

"என்ன ரகசியம்? ஒரு ரகசியமும் இல்ல. சொத்து சம்பந்தமாகவோ நிலம் சம்பந்தமாகவோ தகராறு இருக்குன்னு சொல்லிக்கிட்டு அவங்க ரெண்டு பேரும் ஒருத்தரையொருத்தர் அடிச்சு காயப்படுத்திக்கிடணும்னு சொல்றியா? பெரிய மனிதர்கள் மாதிரி மதிப்பா நடந்துக்குறதுதானே நல்லது? சின்னச்சின்ன விஷயங்களுக்கெல்லாம் சண்டை போட்டுக்கிட்டு இருக்கிறது நல்லதா என்ன?"

"ஒருவிதத்துல பார்த்தா, நீ சொல்றது சரிதான்."