Lekha Books

‘‘அந்த அண்ணன்கிட்ட இருந்து பணம் வாங்கிக்கங்க... சரியா?’’- அவள் சொன்னாள்.

பையன்கள் கீழே இறங்கிச் சென்றார்கள்.

ரேகா பார்த்தபோது சோனியில் ஒரு பழைய இந்திப்படம் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஹேமமாலினி இரட்டை வேடங்களில் நடித்த ‘சீதா அவுர் கீதா’. தர்மேந்திராவும் சஞ்சீவ் குமாரும் கதாநாயகர்கள்.

அவளுக்கு அப்போது செல்ஃபோனில் வந்த மெசேஜ் ஞாபகத்தில் வந்தது. நிச்சயமாக அதை தர்மேந்திரா அனுப்பியிருக்க வாய்ப்பே இல்லை.

எது எப்படி இருந்தாலும் ஒரு பதில்கொடுப்போம். அவள் சென்று செல்ஃபோனை எடுத்து மெசேஜை மீண்டும் ஒருமுறை படித்தாள்.

‘எ ரோஸ் இஸ் எ ரோஸ் இஸ் எ ரோஸ். யு ஆர் ஸ்வீட் இன் ரோஸ்’. என்ன பதில் கொடுப்பது? வேண்டாம்... அதிகமாக எதுவும் வேண்டாம்.

‘தேங்க்ஸ் ஃபார் தி காம்ப்ளிமெண்ட் -  கேர்ள் நெக்ஸ்ட் டோர்.’’

இவ்வளவு போதும் மீதி ஆள் யார் என்பதை தெரிந்த பிறகு.

அப்போதே அவள் பக்கத்து வீட்டு இளைஞனின் நம்பருக்கு மெசேஜ் அனுப்பினாள். உடனடியாக ரிப்போர்ட் கிடைத்தது. மெசேஜ் டெலிவர்ட். பையன்கள் இப்போது அதைப் படித்து அதிர்ச்சியில் மூழ்கியிருப்பார்கள். அப்படியே இருக்கட்டும்.

மணி ஐந்து. இனி குளிக்கலாம். சரோஜம் ஆன்ட்டி ஐந்தேகால் ஆகும்போது வருவாள். முடிந்தால் சற்று வெளியே போய்வரலாம். ஏதாவதொரு கோவிலுக்கு.

செல்ஃபோனை சார்ஜ் செய்ய வைத்துவிட்டு அவள் கூந்தலில் எண்ணெய் தேய்க்க ஆரம்பித்தாள். அவளுடைய தாய் அவளுக்கென்றே எடுத்தனுப்பியிருந்த எண்ணெய் அது. தேங்காய் எண்ணெயில் தயாரித்த நீலிப்ருங்காதி.

குளிர்ச்சியாகத் தலையில் எண்ணெய் தேய்த்து அரை மணி நேரம் அவள் நின்றிருப்பாள். பிறகு ஷாம்பு தேய்த்து சுத்தமாகக் கழுவுவாள். காய்ச்சிய எண்ணெயின் வாசனையுடன் நடப்பதில் அவளுக்குச் சிறிதும் விருப்பமில்லை.

எண்ணெய் தேய்த்து ஒரு கிராமத்துப் பெண்ணாக ரேகா நின்று கொண்டிருக்கும்போது செல்ஃபோன் மணி ஒலித்தது. அவள் சென்று அதை எடுத்துப் பார்த்தாள். அந்த அளவிற்கு அவளுக்கு அறிமுகமில்லாத நம்பர் திரையில் தெரிந்தது.

பக்கத்து வீட்டு இளைஞனின் நம்பர்தான் அதுஎன்பது அடுத்த நிமிடமே அவள் புரிந்து கொண்டாள்.

பேசலாம். என்ன விஷயம் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ளலாமே!

‘‘ஹலோ...’’ - என்றாள் அவள்.

‘‘ரேகாதானே?’’ - ஒரு ஆண் குரல் கேட்டது.

‘‘ஆமாம்...’’

‘‘இது நான்தான்.’’

‘‘நான்தான்னா?’’ - அவள் கேட்டாள்.

‘‘பாய் நெக்ஸ்ட் டோர்.’’

‘‘அது தெரியுது. சல்மானா?’’

‘‘இல்ல...’’

‘‘சச்சினா?’’

‘‘இல்ல...’’

‘‘அப்படின்னா ஜாக்கியா இருக்கும்’’ - அவள் சொன்னாள்.

‘‘இல்ல...’’

‘‘பிறகு யாரு? கவிஞரா?’’

‘‘எந்தக் கவிஞர்?’’

‘‘அப்படின்னா தர்மேந்திராவா இருக்கும். ஆனால், குரலைக் கேக்குறப்போ, கொஞ்சம் வயசு குறைவா தெரியுதே!’’ - அவள் சொன்னாள்.

இப்ப சொல்லப்பட்டவங்கள்லாம் யாரு?’’

‘‘புரியல... அப்படித்தானே? சரி... நீங்க யாரு நண்பரே?’’ - அவள் கேட்டாள்.

‘‘என் பேரு அர்ஜுன்.’’

‘‘ஓ... பஞ்ச பாண்டவர்களில் மூணாவது ஆள்.’’ - அவள் சொன்னாள்.

‘‘பேசுறதைக் கேக்குறப்போ தமாஷா பேசக் கூடிய நபர்னு தெரியுது. முதல் தடவை பார்த்தப்பவே ரொம்பவும் பிடிச்சுப் போச்சு. அறிமுகமாகணும்னு விருப்பப்பட்டேன்’’ - அர்ஜுன் சொன்னான்.

‘‘பக்கத்து வீடுதானே? வந்து அறிமுகமாகிக் கொள்ள வேண்டியதுதானே? வேணும்னா இப்பவே கூட வாங்க.’’

‘‘அய்யோ வேண்டாம்... பூதம் அண்ணனை நினைச்சா பயமா இருக்கு.’’

‘‘பூதம் அண்ணனா? அது யாரு? - அவள் கேட்டாள்.

‘‘சொத்துக்களைக் காவல் காக்குற ஒரு பூதம் அங்கு இருக்குதே! முன்பு ஒரு சொத்துதான் இருந்தது. இப்போ இரண்டு சொத்துக்கள் இருக்கே! முன்னாடி ஒரு சமயம் எங்க ராகுலை அடிக்கிறதுக்காக பிடிச்சு நிறுத்திட்டாரு அந்த ஆளு...’’

அதைக் கேட்டு ரேகா விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள். பூதம் அண்ணன் மாதவன் அண்ணனுக்குப் பொருத்தமான பெயர்தான்.

‘‘அது இருக்கட்டும். என் நம்பரை எப்படிக் கண்டுபிடிச்சீங்க?’’ - அவள் கேட்டாள்.

‘‘அறிவைப் பயன்படுத்தி.’’

‘‘இருக்கலாம். ஆனால் அது எப்படின்னுதான் நான் கேட்டேன்.’’

‘‘சொல்றதுக்கு அனுமதி இல்ல... காரணம் - அதன் பெருமை வேறொரு ஆளைச் சேர்ந்தது’’ -அர்ஜுன் சொன்னான்.

‘‘யுதிஷ்டிரனா? இல்லாட்டி பீமசேனனா?’’

‘‘புரியல...’’

‘‘புரிய வேண்டாம். தற்போதைக்கு இவ்வளவுபோதும். வெறுமனே போனுக்காக காசை வீண் பண்ண வேண்டாம். பை’’ - அவள் சொன்னாள்.

‘‘பை...’’

அவள் ஃபோனைத் துண்டித்தபோது சரோஜம் படிகளில் ஏறி வந்தாள். அஞ்சல் அலுவலகத்திலிருந்து வந்த ஆடைகளுடன் அவள் இருந்தாள்.

‘‘யார்கூட பேசிக்கிடடு இருந்தே?’’ -  ஆர்வத்துடன் சரோஜம் கேட்டாள்.

‘‘ஒரு ஃப்ரண்ட்’’ - ரேகா சொன்னாள்.

‘‘பாய் ஃப்ரண்டா?’’ - விளையாட்டாக அவள் கேட்டாள்.

‘‘ம்...’’ - திருட்டுச் சிரிப்புடன் அவள் மெதுவான குரலில் சொன்னாள்.

‘‘தொடங்கி எவ்வளவு நாட்களாச்சு?’’

‘‘இங்கே வந்த பிறகுதான்...’’ - ஆச்சரியத்துடன் சரோஜம் அவளைப் பார்த்தாள்.

அந்த உரையாடல் தொடராமல் இருப்பதற்காக ரேகா அப்போது கேபிள் இணைப்பு கிடைத்த விஷயத்தைச் சொன்னாள்.

‘‘மாதவன் அண்ணன் சம்மதிச்சிட்டாரா?’’

‘‘பிறகு என்ன? இதோ ஆன்ட்டி... பாருங்க.’’

ரிமோட்டை எடுத்து அவள் டி.வி.யை ஆன் செய்தாள். அப்போது எச்.பி.ஓ. சேனலில் ஒரு அமெரிக்கன் வைல்ட் வெஸ்ட் திரைப்படம் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. குறைந்த ஆடைகள் அணிந்த கதாநாயகியை கதாநாயகன் கட்டிப்பிடித்து நீண்ட நேரமாக அழுத்தி முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

‘‘அய்யோ... என்ன ரேகா இது? சீக்கிரமா இதை மாற்று...’’ வெட்கத்தில் சிவந்த முகத்துடன் சரோஜம் சொன்னாள்.

‘‘பாருங்க ஆன்ட்டி... தப்பு இல்லை...’’

‘‘வேண்டாம் மாதவன் அண்ணன் விஷயம் தெரிஞ்சு வந்துட்டா...’’ - சரோஜம் வேகமாகப் படிகளில் இறங்கிக் கீழே சென்றாள்.

ரேகா விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.

 

நேரம் இரவு எட்டு மணி முடிந்து பதினைந்து நிமிடங்கள் ஆகியிருந்தது. கேட்டைக் கடந்து கார்த்தியாயனி இல்லத்தின் வாசலில் ஒரு பைக் வந்து நின்றது.

பைக்கை ஸ்டாண்ட் போட்டு நிறுத்திவிட்டு அர்ஜுன் ஆனந்த் படுவேகமாக உள்ளே ஓடினான். தன்னுடைய அறைக்கு போவதற்குப் பதிலாக அவன் அவசர அவசரமாக ஹரிதாஸின் அறைக் கதவைத் தட்டினான்.

‘‘அண்ணா... கதவைத் திறங்க அண்ணா...’’

வாசித்துக் கொண்டிருந்த ரீடர்ஸ் டைஜஸ்ட்டை மூடி வைத்து விட்டு, ஹரிதாஸ் எழுந்து வந்து கதவைத் திறந்தான்.

‘‘அண்ணா, நான் இன்னைக்கு அவகூட செல்ஃபோனில் பேசினேன். நாம நினைச்சது மாதிரி இல்ல அண்ணா அவள் ரொம்பவும் ஸ்மார்ட்.’’ - உள்ளே வந்து படுக்கையில் அமர்ந்துகொண்டு அர்ஜுன் சொன்னான்.