Lekha Books

காரணம்- மீண்டும் தனிமையைத் தவிர, அர்த்தமற்றதும் அழுகி நாற்றமெடுத்தும் இருக்கும் வாழ்க்கையைத் தவிர வேறு எதையும் எனக்கு முன்னால் எதிர்காலத்தால் காட்ட முடியவில்லை. மேடம், உங்களுடன் சேர்ந்து உட்கார்ந்து உண்மையிலேயே இந்த அளவிற்கு சந்தோஷத்தை அனுபவித்த நான் இனி எதைப் பற்றி கனவு காண்பேன்? இல்லையா அன்பு தோழியே! என்னை விரட்டி விடாத நீங்கள் நன்றாக இருக்க வேண்டும்! ஏனென்றால், நான் என்னுடைய வாழ்க்கையில் இரண்டு சாயங்கால வேளைகளிலாவது வாழ்ந்தேன் என்பதை இப்போது கூற முடியும்!''

“இல்லை... இல்லை...'' -நாஸ்தென்கா சொன்னாள். அவளுடைய இமைகளில் கண்ணீர் துளிகள் பளிச்சிட்டன: “அது அப்படி நடக்க வாய்ப்பில்லை. நாம் இப்படி பிரிய மாட்டோம். இரண்டு சாயங்கால வேளைகளில் என்ன இருக்கிறது!''

“நாஸ்தென்கா... ஹா... நாஸ்தென்கா! மேடம், இனி நீண்ட காலத்திற்கு எனக்கு என்மீது ஈடுபாடு இருக்கும் வண்ணம் செய்துவிட்டிருக்கிறீர்கள் என்பது தெரியுமா? சில நேரங்களில் நான் என்னைப் பற்றி மிகவும் மோசமாக சிந்திப்பதற்கு முயல்வேன் என்றாலும், இதற்குமேல் அப்படி நடக்காது என்பது தெரியுமா?

நான் வாழ்க்கையில் எந்தவொரு பாதகச் செயலையும் பாவச் செயலையும் செய்தேன் என்று அதற்குமேல் வெறுப்புடன் நினைத்துப் பார்க்க மாட்டேன் என்று தெரியுமா? காரணம்- என்னுடைய வாழ்க்கையைப் போன்ற ஒரு வாழ்க்கை பாதகமும் பாவமும் நிறைந்ததே. நான் கூறியதில் ஏதாவது ஆச்சரியப்படக்கூடிய அளவிற்கு இருக்கிறது என்று நினைக்காதீர்கள் என்று கெஞ்சி கேட்டுக் கொள்கிறேன். நாஸ்தென்கா, கடவுளை மனதில் நினைத்துக் கொண்டு, அப்படி நினைத்து விடாதீர்கள். காரணம்- கவலை நிறைந்த சிந்தனை, எதற்கென்றே இல்லாத கவலை நிறைந்த சிந்தனை சில நேரங்களில் என்னை ஆட்கொள்ளுவதுண்டு. அப்படிப்பட்ட சந்தர்ப்பங்களில் எனக்குள் தோன்ற ஆரம்பிக்கும் புதிய, உண்மையான வாழ்க்கையை என்றாவது ஆரம்பிப்பதற்கு நான் இயலாத நிலையில் இருக்கிறேன் என்று நான் உணர்கிறேன். உண்மையுடன் உள்ள எல்லா உறவுகளையும், அதைப் பற்றி உள்ள அனைத்து அறிவையும் நான் இழந்து விட்டிருக்கிறேன் என்று... நான் என்னுடைய ஆன்மாவை விற்றுக்கொண்டிருக்கிறேன் என்று... என்னுடைய மன உலகத்தின் இரவுகளைத் தொடர்ந்து இப்போது வந்து கொண்டிருப்பது விவேகத்தின் நிமிடங்கள்... அவையோ பயப்படக்கூடிய விதத்தில் இருக்கின்றன. இந்த நேரம் முழுவதும் சுற்றிலும் மனிதர்களுக்குள் சுற்றிச் சுழன்று கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையின் ஆரவாரத்தைக் கேட்கலாம். மனிதர்கள் வாழ்வதை... ஒரு உண்மையான வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதை.... நீங்கள் கேட்கவும் பார்க்கவும் செய்யலாம். கூறி உண்டாக்கிய ஒன்றல்ல அவர்களுடைய உலகம் என்பதையும், ஒரு கனவைப் போலவோ காட்சியைப்போலவோ அது இடிந்து விழப் போவதில்லை என்பதையும், எப்போதும் இளமைத் துடிப்புடனும் புதிது புதிதாக இளமை கொப்பளிக்கக்கூடியதாகவும் இருக்கக் கூடியதுதான் அவர்களுடைய வாழ்க்கை என்பதையும், அதன் ஒவ்வொரு நொடியும் முன்பு இருந்ததிலிருந்து வேறுபட்டது என்பதையும் பார்க்கலாம். அதற்கு நேர்மாறாக- கோழைத்தனமான குணமோ வெறுப்பு உண்டாக்கக் கூடியதாகவும் வேறுபாடு அற்றதாகவும் சோர்வைத் தரக்கூடியதாகவும் இருக்கும். ஒவ்வொரு நிழலின், எண்ணத்தின் அடிமை அது. செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கின் சூரியனை பொக்கிஷத்தைப்போல நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு உண்மையான நகரவாசியின் இதயத்தையும் கவலையில் மூழ்கச் செய்துகொண்டு சூரியனை மறைக்கும் முன்னணி கரு மேகங்களின் அடிமை அது. கவலை நிறைந்த சிந்தனையில் என்ன இருக்கிறது? நிரந்தரமான போராட்டத்தின் பலனாக உங்களின் இயல்பு குணம் இறுதியில் தேய்ந்து போவதைப்போல, அழிந்து போவதைப் போல தோன்றுகிறது. காரணம்- உங்களுக்கு பக்குவம் உண்டாகிக் கொண்டிருக்கிறது. நீங்கள் முன்பு மனதில் வைத்துக் கொண்டிருந்த எண்ணங்கள் பின்னோக்கித் தள்ளப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. அவை நொறுங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன. தகர்ந்து சாம்பலாகிக் கொண்டிருக்கின்றன. உங்களுக்கு வாழ்வதற்கு இன்னொரு வாழ்க்கை இல்லையென்றால், அதே உடைந்த துண்டுகளிலிருந்தும் சிதறல்களிலிருந்தும் அதைத் திரும்பவும் கட்டி உண்டாக்க வேண்டிய கட்டாயம் உங்களுக்கு உண்டாகிறது. அதே நேரத்தில் உங்களுடைய மனம் ஏங்கிக் கொண்டிருப்பதும் ஆசைப்படுவதும் வேறுபட்ட ஒன்றுக்காக. நம்முடைய கனவு கண்டு கொண்டிருக்கும் மனிதன் தன்னுடைய பழைய கனவுகளின் சாம்பல்களுக்கு மத்தியில் வீணாகத் தேடிக்கொண்டிருக்கிறான். மீண்டும் ஊதி எரிய வைப்பதற்காக சிறிய ஒரு நெருப்புப் பொறியையாவது அந்த நொறுங்கிய எச்சங்களுக்கு மத்தியில் கண்டுபிடித்து விட முடியும் என்பது அவனுடைய எதிர்பார்ப்பு. அப்படி மீண்டும் கொழுந்துவிட்டு எரியும் நெருப்பு தன்னுடைய குளிர்ந்துபோய் விட்ட இதயத்திற்கு வெப்பத்தைத் தரும் என்றும், முன்பு அதற்கு விருப்பத்திற்குரியதாக இருந்த அனைத்தையும்- அதை அசையச் செய்து கொண்டிருந்த அனைத்தையும்- தன்னுடைய இரத்தத்தை சூடுபிடிக்கச் செய்த, கண்களை ஈரமாக்கிய, தன்னை அழகாக ஏமாற்றிய அனைத்தையும்- அது திரும்பவும் தரும் என்று அவன் மனதிற்குள் ஆசைப்பட்டான். நான் இப்போது எப்படிப்பட்ட வீழ்ச்சியை அடைந்திருக்கிறேன் என்பது தெரிகிறதா, நாஸ்தென்கா? என்னுடைய முன்பு இருந்த உணர்வுகளின்- கடந்து போன- அதே நேரத்தில் எந்தச் சமயத்திலும் நடந்திராதவற்றின்மீது எனக்கு இருக்கும் ஈடுபாட்டின் வருட விழாவை நான் இப்போது கொண்டாட வேண்டிய சூழ்நிலையில் இருக்கிறேன் என்பது தெரியுமா? காரணம்- அறிவற்ற, பொருத்தமற்ற அதே கனவுகளை அனுசரித்துத்தான் இந்த கொண்டாட்டத்தையும் நடத்த வேண்டியதிருக்கிறது. அந்த அர்த்தமற்ற கனவுகளின் வருகை நின்று போய்விட்ட காரணத்தால், அவற்றுக்கு பிரயோஜனமாகும் வண்ணம் என்னிடமிருந்து எதுவுமே இல்லாத காரணத்தால் நான் இவ்வாறு நடந்து கொள்ளும் கட்டாயத்தில் இருக்கிறேன். ஒருகாலத்தில் நான் எனக்கென்றிருந்த தனிப்பட்ட வழிகளில் சந்தோஷத்தை அனுபவித்த இடங்களை நினைத்துப் பார்ப்பதற்கும், சில குறிப்பிட்ட நாட்களில் அவற்றை மீண்டும் பார்ப்பதற்கும் நான் இப்போது விரும்புகிறேன் என்ற விஷயம் தெரியுமா? திரும்ப அழைக்க முடியாத கடந்த காலத்துடன் என்னுடைய நிகழ் காலத்தை சமரசம் செய்து கொண்டு போக நான் விரும்புகிறேன். எந்தவொரு நோக்கமோ இலக்கோ இல்லாமல், நிராசையுடனும் செயலற்றவனுமாக, ஒரு பிணத்தைப்போல நான் பல நேரங்களில் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கின் தெருக்களின் வழியாகவும் சந்துகள் வழியாகவும் அலைந்து திரிந்ததுண்டு. ஹா! என்னுடைய நினைவுகள்! உதாரணத்திற்கு கூற வேண்டுமானால்... சரியாக ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு இதே நேரத்தில், இதே நடைபாதையின் வழியாக இன்று நடந்ததைப்போலவே தனி மனிதனாகவும் ஏமாற்றமடைந்தவனாகவும் நான் அலைந்து திரிந்ததை நினைத்துப் பார்க்கிறேன். என்னுடைய கனவுகள் இப்போது இருப்பதைப் போலவே கவலைகள் நிறைந்தவையாக இருந்தன என்பதை நினைத்துப் பார்க்கிறேன்.