Lekha Books

எதிர்காலத்தைப் பற்றிய சிந்தனை இல்லை. திருப்தி! திருப்தி! திருப்தி! அவள் எதற்காக இன்னும் வருகிறாள்? அது எதையும் கூறவில்லை. அவளுடைய அழகு வடிவத்தை அந்த இடிந்து போன வீட்டின் பின்புலத்தில் ஓவியமாக வரைய வேண்டும்- அந்த விஷயம் விஸ்வநாதனால்தான் முடியும்.

விஸ்வன் குமுதத்தைச் சந்தித்துவிட்டு வந்திருக்கிறான். அவளுடைய தந்தை தனித்துவம் கொண்ட - பஞ்சாபில் இருக்கும் ஒரு அருமையான பகல் விருந்தை அளித்திருக்கிறார். அவ்வளவுதான் அவன் சொன்னான். அது மட்டுமே. மோகனன் ஒரு வார்த்தை கூறியிருக்கிறான். அதைப் பற்றி என்ன செய்வது? செய்வதற்கு எதுவும் இல்லை. விசேஷமாகத் தங்க வேண்டுமென்று... குமுதத்தின் கடிதத்தில் விஸ்வநாதன் சென்ற விஷயத்தைக் கூறவேயில்லை. அந்த குறிப்பிடத்தக்க சம்பவத்தை அவள் ஏன் கூறவில்லை?

பஞ்சாபில் இருக்கும் சுற்றுலா இடங்களிலும் கிராமப் பகுதிகளில் இருக்கும் கோதுமை வயல்களிலும் ஒரு வானம்பாடியைப் போல, நண்பர்களுடன் பாடித் திரிந்த அவளுடைய இப்போதைய வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும்? அவள் தனிமையில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள். ஒரு சினேகிதியைக் கண்டுபிடிக்க அவளால் முடியவில்லை. எப்படி கண்டுபிடிக்க முடியும்? அது அவளால் முடியாது. வெளியேறி நடந்தால், இங்கு நடந்ததைப் போல, அவள் இப்போது தங்கியிருக்கும் இடத்திலும் ஆட்கள் வெறித்துப் பார்ப்பார்கள்... எதையும் தாங்கிக் கொள்ளலாம். வெறித்துப் பார்ப்பதை எப்படித் தாங்கிக் கொள்ள முடியும்? அவள் இப்போதும் ஒரு வினோதமான பொருள்தான்... குமுதத்தைப் பற்றி ஒரு வார்த்தைகூட விஸ்வநாதன் கூறவில்லை.

பஞ்சாபில் எங்கோ சிறிது காலம் அவள் ஒரு ஆசிரியையாக இருந்திருக்கிறாள். எங்கு என்று தெரியவில்லை. அவள் எப்படிக் கற்பித்திருப்பாள்? குமுதம் ஒரு நல்ல ஆசிரியையாக இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. பிள்ளைகளைக் கடுமையாக தண்டித்திருப்பாள். மிகவும் எளிதில் கோபம் வரக்கூடிய குணத்தைக் கொண்டிருந்திருப்பாள். முன்கோபம் கொண்டவர்கள் நல்ல ஆசிரியையாக இருப்பார்களா? யாருக்குத் தெரியும்?

மோகனன் கேட்கிறான் - அவளுக்காக ஒரு வேலைக்கு முயற்சித்தால் என்ன என்று... சரிதான். அவன் செல்வாக்கு உள்ளவன். அவனுக்கு பள்ளிகளின் உரிமையாளர்கள் பலரையும் தெரியும். அவளுக்கு ஒரு வருமானம் உண்டானால், தனியாக வந்து வாழலாம். மோகனன் நடைமுறை சிந்தனை கொண்ட மனிதன். மோகனனின் நடைமுறை அறிவைப் பற்றி இப்போது அல்ல - எப்போதுமே மதிப்பு உண்டு. கடை சரிவை அடைந்த சூழ்நிலைகள் உண்டாகி இருக்கின்றன. அப்போதெல்லாம் எவ்வளவு சீக்கிரம் சர்வ சாதாரணமாக விஷயங்களை அவன் சரி பண்ணியிருக்கிறான்... மோகனனுக்கு எல்லா விஷயங்களிலும் ஒரு திட்டம் இருக்கும்... விஸ்வநாதனுக்கு அது இல்லை. சிறிதும் இல்லை. அவன் ஒரு கலைஞன். கனவில் வாழ்பவன். எனினும், அந்தத் திட்டத்தைக் கூறியது - குமுதத்திற்கு ஒரு வருமானத்திற்கான வழியைக் கண்டுபிடித்து தனிப்பட்ட முறையில் வாழலாம் என்ற விஷயத்தைக் கூறியதைக் கூறியது விஸ்வநாதன்தான். அது ஒரு நடைமுறை அறிவா? கனவுலகில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு கலைஞனின் நடைமுறை அறிவு... அதில் என்ன நடைமுறை அறிவு இருக்கிறது? வேலையைக் கண்டுபிடிப்பதுதான் நடைமுறை அறிவு.

அக்காவின் கூர்மையான நாக்கில் இருந்தும் அந்த வீட்டின் பலாக் கூட்டில் இருந்தும் தப்பித்தால் குமுதம் சந்தோஷத்துடன் இருப்பாள். போதாது. பேசுவதற்கு மனிதர்கள் வேண்டாமா? பள்ளிக்கூடமாக இருந்தால், அப்படியே இருந்துவிடுவாள். இரண்டு ஊசிகள், கொஞ்சம் நூல் உருண்டைகள் இவற்றுடன் எத்தனை நாட்கள் அவள் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறாள்! அந்த வாழ்க்கை பயங்கரமானது... இப்போதும் அவள் ஸ்வெட்டர் பின்னிக் கொண்டிருக்கலாம்.

விஸ்வநாதன் எல்லா விஷயங்களையும் மோகனனிடம்தான் சொன்னான். ஏன் அது? நேரில் கூறுவதற்குத் தயக்கமாக இருக்கலாம். குமுதத்தைச் சந்தித்த மனிதன் விஸ்வநாதன்தான். குறைகள், தேவைகள் வாழ்க்கையில் உண்டானபோது விஸ்வநாதனுக்கு கூச்சம்தான் உண்டானது.

ஒவ்வொரு கற்களாக, இப்போது எவ்வளவு கற்களைக் குளத்தில் வீசி எறிந்திருக்கிறான்! அரச மரத்திற்கு மேலே காகங்கள் வட்டமிட்டுப் பறந்து கொண்டிருக்கின்றன. அப்படியென்றால் இங்குதான் இந்த ஊரில் உள்ள காகங்கள் முழுவதும் வந்து சேர்கின்றன. குமுதத்தின் தலைக்கு மேலே ஓடிய காகமும் இந்தக் கூட்டத்தில் இருக்கும்.

ஆள் அரவமற்ற கோவில்! ஒரு கோவிலும் மிகவும் அருகில் ஒரு மடமும் மட்டுமே இருக்கின்றன! இங்கு எதற்கு ஒரு கோவில்? கொச்சு தேவகி குளித்து முடித்து தொழுவதற்கு வருவது இங்கு அல்ல. மேற்கு திசையில் பரந்து தெரியும் ஏரிக்கு சிவப்பு நிறம் இருக்கும். மறையும் சூரியன் சிவப்பு நிறப் பொடியை அள்ளி வீசிக் கொண்டிருக்கும்.

அந்த ஏரியின் அலைகள் புகையன் மலையின் அடிப்பகுதியை நக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன. ஏரி தன் கால்களை நக்குகிறதே என்று அப்பிராணியான மலை நினைத்துக் கொண்டிருந்தது. நூற்றாண்டுகளாக அப்படி நக்கி நக்கி, மலையின் ஒரு நல்ல பகுதி ஏரியின் வயிற்றுக்குள் போயிருக்கும். அகலம் குறைவான மலைச் சரிவுகளின் வழியாக வளைந்து நெளிந்து போய்க் கொண்டிருக்கும் வயல் எங்கிருந்து ஆரம்பமாகிறது? எங்கு போய் முடிவடைகிறது?

ஒரு சங்கநாதம்! கோவிலில் இருந்துதான். முழுமையான ஆள் அரவமற்ற சூழ்நிலையில் அந்த சங்க நாதத்திற்கு தனிப்பட்ட சுகம் இருக்கிறது. கடலில் வாழ்ந்த ஒரு உயிரினம்! அது கடலின் அடிப்பகுதியில் எப்போது உருண்டு நடந்திருக்கும்? ஒரு வடிவமும் இல்லை. அதன் அடுக்குகளுக்குள் முழுவதும் உயிருள்ள சதை ஒட்டியிருக்கிறது... அதன் மேலோட்டின் வழியாகக் காற்று கடந்து செல்லும்போது, இப்படி ஊர் முழுவதும் மலைச் சரிவுகளிலும் மிக உயரமான மரங்களின் அசைவுகளுக்கு மத்தியிலும் எதிரொலிக்கக்கூடிய சத்தம் உண்டாகும் என்று கண்டுபிடித்தார்கள்... புராண காலத்துப் போர்களில் சங்கநாதம் முழங்கியது.

ஒரு பெண் குளிப்பதற்காக அந்தக் குளத்திற்கு வந்தாள். அவள் ஒரே ஒருத்திதான் அங்கு குளிப்பதற்காக வந்திருந்தாள். கோவிலில் பணி செய்யும் பெண் என்று தோன்றியது. அதோ ஒரு ஆண் ஓடி வருகிறான். பூசாரி... அவர்கள் இருவரும் மட்டுமே... அல்ல... இன்னொரு ஆளும் இருக்கிறார் - மாரான்.

அந்தக் கோவில் எதற்காக இருக்கிறது? ஒரு மனிதன்கூட அங்கு செல்வதில்லை. அந்த ஆள் அரவமற்ற இடத்தில் அது அமைதியாக இருந்து கொண்டிருக்கிறது - யாரும் கவனிக்காமல், பயன்படுத்தாமல்.

கொச்சு தேவகியிடம் கூற வேண்டும் - இனிமேல் வேறு கோவிலுக்குப் போய் குளித்து வழிபட வேண்டும் என்று. யாரும் செல்லாத கோவிலுக்கு அவள் போகட்டும். கூறினால் அவள் அதன்படி கேட்பாள். ஆனால், காலையில் அவள் குளித்து வழிபடுகிறாள்.