Lekha Books

மோகனனுடன் எத்தனையோ வருடங்களாக உறவு இருந்து கொண்டு இருக்கிறது! ஒன்றாகவே வளர்ந்தவர்கள்.

மோகனனுடன் எப்போதாவது கருத்து வேறுபாடு உண்டாகியிருக்கிறதா? மிகவும் சாதாரண விஷயங்களிலாவது அப்படி நடந்திருக்கிறதா என்று நினைத்துப் பார்க்கிறேன்... இல்லை. கருத்து வேறுபாடு எப்படி உண்டாகிறது? அறிவின் ஒவ்வொரு பாதையை நோக்கிய செயல்கள் காரணமாகவா? அல்லது கருத்து வேறுபாடு உண்டாவதற்கு உணர்ச்சிகள் காரணமாக இருக்கின்றனவா? அபிப்ராயம் என்றால் என்ன? தனித்துவமா? தனித்துவத்தின் குணமா... எது வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும். அக்காவும் மோகனனும் தங்களுக்கென்று சொந்தமான அபிப்ராயம் உள்ளவர்கள்தான். அவர்கள் ஒன்றாகச் சேர்ந்தபோது, அவர்களுக்கு ஒரு பிடிவாதம் இருந்தது.

குமுதத்தின் தந்தை ஒரு பேராசைக்காரர் என்று இருவரும் கூறினார்கள். ஒழுங்கு நேர்த்தியுடனும் கணக்குப் போட்டும் வாழ்க்கையை உண்டாக்கி வாழ்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு மனிதர் அவர். பிறந்த ஊரில் வாழ்வதற்கு வழியில்லாமல் ஊரைவிட்டு வெளியேறினார். இன்னொரு ஊரில், பழக்கமே இல்லாத சூழ்நிலையில், உதவி செய்வதற்கோ பரிதாபப்படுவதற்கோ ஆள் இல்லாத நிலையில் வாழ ஆரம்பித்தார். திட்டமிடல், நேர்த்தி ஆகியவற்றைக் கொண்டு கொஞ்சம் பணம் சம்பாதித்தார். அவருக்கு ஒரே ஒரு மகள்தான். உள்ளவை அனைத்தும் அந்த மகளுக்குத்தான். வேறு யாருக்கும் அவர் கொடுக்கப்போவதும் இல்லை. குமுதம் ஆழமாக அதை நம்பினாள். அவள் காரிய காரண உறவுகளுடன் - புரியக்கூடிய வகையில் சரியாக அந்த விஷயத்தைப் பற்றி வாதாடினாள்... ஆமாம்... வாதாடத்தான் செய்தாள்.

"அப்பா இப்போதும் ஒழுங்கையும் சடங்குகளையும் விடவில்லை.''

அது நியாயமானதுதான். அந்த மனிதரைக் குறை கூறுவதற்கில்லை.

"மகளுக்குத் திருமணம் செய்து வைத்தாகிவிட்டது. அவளைக் காப்பாற்றக்கூடிய தந்தையின் பொறுப்பு முடிவடைந்துவிட்டது. அதற்குப் பிறகு இருக்கும் பொறுப்பு கணவனைச் சேர்ந்தது. அவள் இரண்டு மாதங்கள் தங்கியிருப்பதற்கான பணத்தைக் கணவன் தர வேண்டும்!''

அதுவும் சரிதான்.

"அந்தப் பணம் யாருக்குப் போய்ச் சேர்கிறது?''

குமுதம் கேட்ட கேள்விதான். அந்த மகளுக்குத்தான். இப்போது அந்தப் பணத்தைத் தருவதில் ஏன் இந்த அளவிற்குக் குறைப்பட்டுக் கொள்ள வேண்டும்? அந்தக் கேள்விக்கும் பதில் கூற முடியவில்லை.

எந்தெந்த வகையிலான மாறுபாடுகளை மனிதன் கண்டுபிடிக்கிறான்! ஆச்சரியம்தான். புகையன் மலையைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போது இருக்கக்கூடிய ஆச்சரியம். புகையன் மலைக்கு உள்ளே என்ன இருக்கிறது? அது உண்மை அல்ல. அந்தப் பெரிய பலா மரத்தின் சில கிளைகள் நேராகவும் வேறு சில கிளைகள் வளைந்தும் போய்க் கொண்டிருக்கின்றன. குமுதத்தின் வாதங்கள் நன்றாக இருந்தன. புரிய வைப்பதற்குத்தான். அவளுக்கு அறிவு இருக்கிறது.

ஆனால், அந்த வாதத்தை அக்காவோ மோகனனோ ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அது மட்டுமல்ல - அந்த வாதம் அவர்களுக்கு முன்னால் உடைந்து நொறுங்கிவிட்டது. அவர்கள் கூறுவதும் சரிதான்.

வயலில் இலைகளுக்கு மத்தியில் ஆங்காங்கே நிலவு வெளிச்சம் விழுந்து வெள்ளை அடையாளங்கள் தெரிகின்றன. அதைப் பார்க்கும்போது அழகாக இருந்தது. எவ்வளவு நேரமாக அந்த இரவுப் பறவை அழுது கொண்டிருக்கிறது! வேறு எங்கோ இருந்து இன்னொரு இரவுப் பறவை அதற்கு எசப்பாட்டு பாடிக் கொண்டிருக்கிறது. யார் முதலில் செல்வது என்ற பிடிவாதமா? இல்லை... அந்த அழுகையில் பிடிவாதம் இல்லை. ஒருவேளை, எங்கு போய் இரவில் தங்குவது என்று தெரியாமல் கவலைகளில் மூழ்கி இருக்கலாம். ஆண் பறவை எங்கேயோ இருக்கிறது என்று பெண் பறவைக்குத் தெரியும் - பெண் பறவை எங்கேயோ இருக்கிறது என்று ஆண் பறவைக்கும். ஒவ்வொன்றும் இந்த இடத்தில்தான் என்று அவற்றிற்குத் தெரியாமல் இருக்கலாம். அந்த இரவுப் பொழுதில், அது நிலவு வெளிச்சம் நிறைந்ததாக இருக்கிறது என்றாலும்கூட, மரங்களுக்கிடையே பறந்து பறந்து கண்டுபிடிப்பதற்கு முடியாமல் இருக்கலாம். அவை ஒன்றையொன்று அழைப்பதில் ஏமாற்றம்தான் நிழலாடிக் கொண்டிருக்கிறது.

மரத்தடி வீட்டில் கொச்சு தேவகி படுத்து அழைத்துக் கொண்டிருக்கலாம். அல்லது எங்கோ தூர இடத்தில் இருக்கும் ஒரு மரத்தின் உச்சியில் அமர்ந்து கொண்டு குமுதத்தின் ஆன்மா அழைத்துக் கொண்டிருக்கலாம். இதில் எது சரியானது?

அக்காவிற்கு மிகவும் கடுமையான வெறுப்பு விஸ்வன்மீது இருக்கிறது. அதைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். கிராமப் பகுதியில் இருக்கும் ஒரு பழைய வீட்டின் சமையலறையில் வாழ்க்கையை நடத்திக் கொண்டிருக்கும் ஒரு பெண். கோவிலில் நடக்கும் திருவிழாவிற்குக்கூட அந்த வீட்டை விட்டு வெளியே செல்வதில்லை. ஓவியக் கலையைப் பற்றி அக்காவிற்கு எதுவும் தெரியாது... உள் வாசலுக்கு மேலே நான்கைந்து படங்கள்... குருவாயூரப்பன், பழனி கடவுள், கிருதா வைத்திருக்கும் சிவன் ஆகியோரின் படங்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அக்கா வாங்கி கண்ணாடி போட்டு வைத்தவை. அக்காவின் ஓவியக்கலை பற்றிய அறிவை அந்தப் படங்களில் இருந்து தெரிந்து கொள்ளலாம். விஸ்வனைப் பற்றி அக்கா மிகவும் ஆபாசமாகப் பேசுவாள். அந்த மிகப் பெரிய கலைஞனை அக்காவால் எப்படிப் புரிந்து கொள்ள முடியும்? ஆனால், மோகனனும் அக்காவுடன் சேர்ந்து கொள்கிறான். அதுதான் ஆச்சரியம்! இரண்டு பேரும் சேர்ந்தவுடன், அவர்களுக்கு விஸ்வனைப் பற்றிப் பேசுவதில்தான் என்ன ஒரு சுவாரசியம்! ஒரு ஆள் கூறுவதை இன்னொரு ஆள் முழுமை செய்யும் செயல் நடந்து கொண்டிருந்தது.

அக்காவின் வெறுப்பை முன்பே அவன் புரிந்து வைத்திருந்தான். அது இந்த அளவிற்கு அதிகமாக இருக்கும் என்று நினைத்ததில்லை. விஸ்வநாதன் அதைப் புரிந்து கொண்டிருக்கவில்லை என்று தோன்றுகிறது.

"இனிமேல் அவன் இங்கு வரட்டும். நான் சமையலறையைச் சுத்தம் செய்யும் துடைப்பத்தை எடுத்து முகத்தில் அடிப்பேன்.''

அக்கா வெறிபிடித்துக் கூறுவது இதுதான். அக்கா அதைக் செய்தாலும் செய்யலாம்.

"யசோதரா! உனக்கு குறைச்சல் உண்டாகும் என்று நினைத்துதான் நான் பேசாமல் இருந்தேன்.''

முன்பு அந்த மாதிரி செய்யாமல் இருந்ததற்கு அக்கா கூறிய சமாதானம் இது. ஆரம்பத்திலேயே அக்கா ஏன் அதைச் செய்யவில்லை என்று மோகனன் கேட்டதற்குக் கிடைத்த பதில்தான் அது. அப்படியென்றால் அக்கா அதை இவ்வளவு நாட்களாக மனதில் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள்!

இயற்கையைக் காதலிக்கும் அந்த கலைஞன், அமைதி தவழும் இந்தக் கேரளத்தின் கிராமப் பகுதிகளில் இருக்கும் வயல்களின் வரப்புகள் வழியாகவும் மாந்தோப்புகளிலும் அலைந்து திரிந்திருக்கிறான். புகையன் மலைமீது ஏறவில்லை. அவ்வளவுதான். அவனுடன் ஒரு சினேகிதியும் இருந்தாள். பஞ்சாபிலும் இமாச்சலப் பிரதேசத்திலும் இப்படிப்பட்ட நண்பர்களுடன் குமுதம் அலைந்து திரிந்திருக்கிறாள். அது இந்த ஊரைச் சேர்ந்தவர்களுக்குப் புரியாது. அக்காவிற்கும் அது புரியாது.