Lekha Books

எல்லாம் உங்க அம்மா சொல்லிக் குடுத்த கைப்பக்குவம்தேன். உங்க அம்மா அல்பாயுசல போய் சேர்ந்துடுச்சு. உனக்கு கல்யாணமாகி, உன் மகளுக்கோ, மகனுக்கோ... சமைச்சுப் போட்டு அதுக சாப்பிடறதப் பார்த்துட்டுத்தேன் நான் கண்ணை மூடணும். அந்த ஒரு ஆசைதான் தம்பி எனக்கு..."

"என்ன ஆசை பாண்டி உனக்கு?..." சொக்கலிங்கத்தின் குரல் கேட்டது.

"அது வந்துங்கய்யா... நம்ப கிரி தம்பிக்கு கல்யாணம் கட்டி பிள்ளைக் குட்டிங்க பொறந்தப்புறம் அதுகளுக்கு என் கையால சமைச்சுப் போடணும்னு சொன்னேங்கய்யா..."

"கிரியோட பிள்ளைங்களுக்கு என்ன? பேரன், பேத்திகளுக்கே நீங்கதான் பண்ணிப் போடுவீங்க..."

"ஐய்யோ... என்னோட வயசு இப்பவே அறுபது ஆச்சுங்கய்யா..."

"அறுபது வயசுலயும் அறுசுவையா சமைச்சு, ஆளை அசத்தறீங்களே..." என்றவர், கிரியிடம், "கிரி, நாம ஆபீசுக்குக் கிளம்பலாமா?" கேட்டார்.

"சரிப்பா."

இருவரும் கிளம்பிப் போவதை அன்பு பொங்கப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் பாண்டி.

23

"நல்ல ஹோட்டல்ன்னு சொன்னீங்க. என்னோட ட்ரீட்ன்னு அங்கே சாப்பிட்டும் முடிச்சாச்சு. நீங்க சொன்னபடி அங்கே டிபனும் நல்லா இருந்துச்சு. இனி அடுத்து எங்கே போகப் போறோம்?"

நெஞ்சம் நிறைய ஆசைகளை சுமந்து கொண்டிருந்த வினயா கேட்டாள். அவளது கன்னத்தைக் கிள்ளிய பிரகாஷின் கைகளைத் தடுத்தாள்.

"யாராவது பார்த்துடப் போறாங்க பிரகாஷ்......"

"இது எங்க ஏரியா உள்ள வராதேன்னு இந்த ஏரியாவுல யாரும் சொல்ல முடியாது. இது நம்ப ஏரியா கிடையாது. அதனாலதான் இந்த தைரியம்..."

"இந்த தைரியம் நம்ப கல்யாணத்தைப் பத்தி பேசறதுக்கு இருந்தா நல்லது..."

"நல்லது எது கெட்டது எதுன்னு எனக்குத் தெரியாதா? எங்க மாமா              பொண்ணு மேகலாவோட கல்யாண விஷயமா வீட்ல பேசிக்கிட்டிருக்காங்க. எங்க அண்ணனுக்கும் மேகலாவுக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும்னு எங்க அம்மாவும், மாமாவும் விரும்பறாங்க..."

"உங்க அண்ணன் என்ன சொன்னாரு?"

"எங்க அண்ணன்... வழக்கம் போல மௌன சாமியாரா இருக்கான்..."

"அப்படி இல்லை பிரகாஷ்... மாமா பொண்ணுன்னா கட்டிக்க கசக்குமா என்ன? சம்மதம்ங்கற அர்த்தத்துலதான் பேசாம இருந்திருப்பார்..."

"ம்கூம். மேகலாவை எங்கண்ணன் கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதிக்கக் கூடாது..." பிரகாஷின் முகம் இயல்பான நிலையில் இருந்து மாறுபட்டது. அவனது கண்களில் வெறுப்பு தென்பட்டது. வார்த்தைகளில் கோபம் வெளிப்பட்டது.

"ஏன்...பிரகாஷ்? நீ ஏன் இப்படி நினைக்கறே? உங்க மாமா பொண்ணு அழகா இருப்பாள்ன்னு சொல்லி இருக்கியே... பின்ன என்ன வந்துச்சு?"

"அழகா இருந்தா மட்டும் போதுமா? ஒரு தகுதி வேணுமே..." தன்னை மறந்து மேகலாவின் மீதுள்ள கோபத்தை மேலும் வெளிப்படுத்தினான் பிரகாஷ். அவனது பேச்சு, வினயாவைக் குழப்பியது.

"என்ன பிரகாஷ்?... தகுதி...அது...இதுன்னு பெனாத்தறே?"

"அது...அது...வந்து...மேகலா, ப்ளஸ் டூ தான் படிச்சிருக்கா. ப்ளஸ் டூ முடிச்சதும் ரிஸப்ஷனிஸ்ட்டா வேலைக்குப் போயிட்டா. அவளுக்குக் குடும்பத்தை நிர்வகிக்கற தகுதி வரணுமேன்னு சொன்னேன்..." மனம் அறிந்து பொய் சொல்லி சமாளித்தான் பிரகாஷ்.

"நீ பாட்டுக்கு எதையாவது ஏடா கூடமா பேசி, நம்ப லைன் க்ளியர் ஆகறதை லேட் பண்ணாதே....."

"ப்ளீஸ் வினா... நான் ஏற்கெனவே சொல்லி இருக்கேன்... நான் பெரிய அளவுல முன்னேறினப்புறம்தான் கல்யாணத்தைப்பத்தி யோசிக்கணும்ன்னு. நீ இப்படி அவசரப்படறது எனக்குக் கொஞ்சம் கூட பிடிக்கலை..."

"சரி சரி. ஸாரி... ஏதோ ஆசையில பேசிட்டேன். கோபப்படாதே. அப்புறம் உங்க அண்ணன், மேகலா கல்யாணப் பேச்சு எது வரைக்கும் வந்திருக்கு?"

"மேகலா....இப்ப... அவளுக்குக் கல்யாணம் வேண்டாம்னு சொன்னா. அண்ணன் சரின்னும் சொல்லலை. வேண்டாம்ன்னும் சொல்லலை. இனிமேல் பெரியவங்க பார்த்து என்ன செய்வாங்களோ தெரியாது. மேல்படிப்புக்கு நீ என்ன ப்ளான் பண்ணி இருக்க?"

"ஃபேஷன் டெக்னாலஜி படிக்கலாம்னு இருக்கேன். எவ்வளவு செலவாகும்ங்கற விபரம் தெரியாம அப்பாகிட்ட பேச முடியாது. அப்பா ஒருத்தர் சம்பளத்துலதானே எங்க குடும்ப வண்டி ஓடுது? தங்கச்சி ஸ்கூல் படிச்சுக்கிட்டிருக்கா. பட்ஜெட் போட்டுத்தான் எதுவுமே செய்ய முடியும். திட்டமிட முடியும்."

"எனக்கும் அப்படித்தான். மாமா என்னோட மேல்படிப்புக்கோ, தொழில் துவங்கறதுக்கோ... லோன் வாங்கித்தர்றதா  சொல்லி இருக்காரு. அவராலதான் எங்க குடும்ப வண்டியும் ஓடுது. மாமாவோட பென்ஷன் பணமும், சக்திவேல் அண்ணாவோட சம்பளமும்தான் அந்த வண்டி சிரமப்படாம ஓட, கொஞ்சம் உதவியா இருக்கு..."

"அண்ணன், தங்கை உறவு, அண்ணன் மகள்களை தன் மகள்களா நினைக்கற உங்கம்மாவோட அன்பு, இதுக்கு நடுவுல நல்லா முன்னேறி இன்னும் குடும்ப வளத்தைப் பெருக்கணும்ங்கற உன்னோட பொறுப்பு...... இப்படி ஒரு நல்ல, பாசப்பிணைப்பான குடும்பத்துல என்னோட வாழ்க்கையும் ஐக்கியமானா நான் பாக்யசாலி..."

"ஏய் வினா...... என்ன இது? பாக்யசாலி... பெருச்சாளின்னுக்கிட்டு? சீரியல் டைலாக் மாதிரி ஜவ்வு போடறே?"

"உனக்கு ரொம்பத்தான் கொழுப்பு. ஸென்டிமென்ட்டா நான் பேசினதை சீரியல் டைலாக்ன்னு நக்கல் அடிக்கற?"

"ஸென்ட்டிமென்ட்டுக்கெல்லாம் இன்னும் காலம் இருக்கு. இன்னிக்கு ஜாலியா இருக்கோமா..... 'என்ஞாய்'ன்னு அனுபவிக்கணும். உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் கேட்டுக்கிட்டே இருக்கேன்...நீ அதைப்பத்தி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேங்கற?"

"எதைப்பத்தி…?”

"தெரியாத மாதிரி நடிக்காதே. ஒரு சனி, ஞாயிறு பாண்டிச்சேரிக்கு போயிட்டு வரலாம்னு சொன்னேனே......”

"வெளியூர் போறது....அங்கே தங்கறது..... இதெல்லாம் என்னால முடியாத விஷயம்... அதாவது எங்க வீட்ல இதுக்கெல்லாம் அனுமதிக்கவே மாட்டாங்க. எத்தனையோ தடவை உன்கிட்ட சொல்லிட்டேன். இங்கே நாம பாத்துக்கறதே பெரிய விஷயமா இருக்கு. வெளியூர்ல யாராவது பார்த்துட்டா? ஐய்யோ...போச்சு...ஸாரி பிரகாஷ். இந்த ஒரு விஷயத்துக்கு என்னால 'நோ' தான் சொல்ல முடியும்."

"உனக்கு என்மேல நம்பிக்கை இல்லை. அப்பிடித்தானே?”

"ம்கூம். எனக்கு என்மேலயே நம்பிக்கை இல்லை. அதுவும் ஒரு காரணம். மரியாதைக்குரிய காதலர்களா இருந்து காதலுக்கு மரியாதை குடுத்து, ஊர், உலகம் மதிக்கற மாதிரி நம்ப காதல், கல்யாணத்துல முடியணும். அதுக்கு நடுவுல இந்த வாலிப வயசின் ஆசைகளுக்கு இடம் குடுக்காம இருக்கறதுதான் நல்லது. சூழ்நிலை காரணமா பலவீனப்பட்டுட்டா... வாழ்க்கையே ஊனமாயிடும். நம்பளை பலவீனப்படுத்தற அப்படி ஒரு சூழ்நிலையை நாமளே ஏன் உருவாக்கிக்கணும்?”

"பழைய பஞ்சாங்கப் பாட்டி மாதிரி ஏதேதோ பேசறே... என் தலையெழுத்து! இதையெல்லாம் நான் கேக்கணும்ன்னு.....”

"கேட்கப் பிடிக்கலைன்னா காதை மூடிக்கோ. என்னமோ வேற விஷயமே இல்லாத மாதிரி கண்ட பேச்சும் பேசிக்கிட்டிருக்கறது நீ......”