Lekha Books

சுராவின் முன்னுரை

வைக்கம் முஹம்மது பஷீர் (Vaikom Muhammad Basheer) மலையாளத்தில் எழுதிய புகழ் பெற்ற நாவலான ‘பாத்தும்மயுடெ ஆடு’வை ‘பாத்தும்மாவின் ஆடு’ (Pathummavin Aadu) என்ற பெயரில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறேன்.

பஷீரின் சகோதரி பாத்தும்மா செல்லமாக ஒரு ஆட்டை வளர்க்கிறார். அந்த ஆடு வீடு முழுவதும் துள்ளித் திரிகிறது. அதற்கும் அந்த வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கும் இடையே உள்ள ஆழமான அன்பை மையமாக வைத்து எழுதப்பட்டதே இக்கதை.

மாதவி அம்மாவின் ஒரே மகள் நிர்மலா. ஒரே ஒரு மகள். ஒரே ஒரு வாரிசு.

மாதவி அம்மா சமையலறையில் இருந்தாள். அப்போதுதான் அந்தச் சத்தம் கேட்டது. கேட் திறக்கும் சத்தம். அந்தச் சத்தத்திற்காக அவள் காதுகளைத் தீட்டி வைத்துக்கொண்டு காத்திருந்தாள்- சாயங்காலம் ஐந்து மணி முதல். வழக்கமாக ஐந்து மணி நெருங்கும் நேரத்தில்தான் நிர்மலா கல்லூரியை விட்டுத் திரும்பி வருவாள்.

ஆத்ம சாந்தியைத் தேடிக் கிளம்பியிருக்கிறான். வயது அறுபதை நெருங்கியிருக்கிறது. முடி முழுவதும் நரைத்துவிட்டது. காலம் உண்டாக்கிய மாறுதல்கள் பாலசந்திரனிடம் நன்றாகவே தெரிகின்றன. உள்ளேயும் வெளியேயும் ஒரே மாதிரி மாறிக் கொண்டிருக்கிறது.

மது அருந்தும் பழக்கத்தை அவன் முழுமையாக நிறுத்திவிட்டான். கஞ்சா புகைப்பதையும் நிறுத்திக் கொண்டு விட்டான்.

எனக்கு இப்படி உட்கார்ந்திருப்பதுதான் மிகவும் பிடித்தமான விஷயம்; வராந்தாவில் நாற்காலியை போட்டுக் கொண்டு முற்றத்தைப் பார்த்தவாறு உட்கார்ந்திருப்பது. வேலை செய்பவர்கள் வருவார்கள்- போவார்கள். சில நேரங்களில் அடுக்களையில் இருந்தவாறு ஆன்ஸி ஏதாவது கேட்பாள். முற்றத்தில் இருக்கிற களத்தில் மரவள்ளிக் கிழங்கும் நெல்லும் ஜாதிக்காயும் காய்ந்து கொண்டிருக்கின்றன.