Lekha Books

“மகாத்மா, நீங்க என்ன சொல்றீங்க? நாங்கள் பூமியில் இருந்து வந்திருக்கோம்” - மோகினி கோபமான குரலில் சொன்னாள்.

“சுத்த பொய்?” - சந்நியாசியும் கோபத்துடன் சொன்னார்: “பூமியில் இருப்பவர்கள் அப்சரஸைப்போல இருப்பார்கள். என்னுடைய பாட்டி அங்குள்ள கதைகளை எனக்குக் கூறியிருக்கிறாள்.”

“எங்களுடைய பாட்டிமார்கள் என்ன சொன்னார்கள் தெரியுமா?” நாஸ் கோபத்துடன் சொன்னாள்: “சந்திரனில் அப்சரஸ்கள் வசிக்கிறார்கள் என்று எங்களுடைய பாட்டிமார்கள் சொல்லி இருக்கிறார்கள். தூரத்திலிருந்து வரும் வாத்திய இசையைக் கேட்பதைப்போல! இங்கு வந்த பிறகுதான் அப்சரஸ்கள் எப்படி இருப்பார்கள் என்பதைத் தெரிந்துகொள்ள முடிந்தது - கருங்கல்லாலான பாதங்களும் முழங்கால் வரை இருக்கும் தாடியும்...”

சந்நியாசி மெதுவான குரலில் சொன்னார் : “என்னை இந்த நிலைமைக்குக் கொண்டு வந்தது அந்த நாசமாப் போன மந்திரவாதிகள்தான்.”

“அது எப்படி?” - ஜிம்மி கேட்டான். சந்நியாசி ஒரு நீண்ட பெருமூச்சை விட்டுக்கொண்டே தொடர்ந்து சொன்னார்: “நான் அந்த நாசமாப் போன நடனப் பெண்ணுக்குத் திருமண விஷயமாக செய்தி அனுப்பினேன். அவள் அதை நிராகரித்துவிட்டாள். நான் மிகவும் வற்புறுத்தவே அவள் ஒரு நிபந்தனையின் பேரில் திருமணம் செய்துகொள்ள சம்மதித்தாள். அந்த நிபந்தனை என்ன என்று நான் கேட்டேன்.”

‘உங்களுக்குச் சொந்தமான நாட்டை மந்திர வித்தைக்காரனுக்கு எழுதிக்கொடுத்தால், திருமணத்துக்கு சம்மதிக்கிறேன்’ - நடன மங்கை சொன்னாள்.

‘இந்த நாடு என்னுடையதல்ல. மக்களுக்குச் சொந்தமானது. நான் இதை வேறொரு மனிதனுக்கு எப்படி எழுதித் தர முடியும்?’

‘மந்திர சக்தியால் உங்களுடைய மக்களை மாற்ற எனக்கு அனுமதி தாருங்கள்’ - நடனப்பெண் சொன்னாள்.

‘அது நடக்காத விஷயம். மக்கள் மாறினால் நான் ஆட்சி அதிகாரத்தை இழக்க வேண்டியதிருக்கும்.’

‘அப்படியென்றால் எனக்கு தங்கத்தாலான ஒரு லட்சம் டாலர்களைத் தாருங்கள்.’

‘என்னுடைய நாட்டில் வெள்ளி மட்டுமே இருக்கிறது. தங்கம் எங்கேயிருந்து கிடைக்கும்?’

‘சரி... அது இருக்கட்டும். உங்களை மனப்பூர்வமாகக் காதலித்தால், நீங்கள் எனக்காக என்ன செய்வீர்கள்?’

‘உனக்காக அழ என்னால் முடியும்.’

‘வேறு என்ன செய்ய முடியும்?’

‘உன்னைக் காதலிக்க முடியும்.’ - என்னுடைய வார்த்தைகளைக் கேட்டு சிறிது நேரம் சிந்தித்த அவள் கேட்டாள்: ‘என்னுடைய நாட்டிற்கு வந்து எல்லோருக்கும் முன்னால் இருந்துகொண்டு இந்த வார்த்தைகளைக் கூற முடியுமா?’

‘கட்டாயம் கூறுகிறேன்’- நான் சொன்னேன்.

அதைக்கேட்டு அவள் புன்னகைத்துக் கொண்டே நடனமாட ஆரம்பித்தாள். நடனம் ஆடிக்கொண்டே அவள் பின்னோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருந்தாள். நான் அவளுடைய அற்புதமான நடனத்தையும் அழகான முகத்தையும் பார்த்து மதிமயங்கிப் போய் அவளுடன் மந்திர நாட்டை அடைந்தேன். நான் எங்கு இருக்கிறேன் என்றே எனக்குத் தெரியவில்லை. நடன மங்கை என்னைத் தன்னுடைய நாட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று நகரத்தின் மிகப்பெரிய வீதியில் இருந்து கொண்டு சொன்னாள் : ‘நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன் என்று கூறுங்கள்.’

நான் நான்கு திசைகளிலும் பார்த்தேன். மந்திர நாட்டில் ஏராளமான அழகிய பெண்கள் இருந்தார்கள். அப்சரஸ்களைப் போன்ற இளம்பெண்கள்! காரணம் - எல்லோரையும் மந்திர சக்தியைக் கொண்டுதானே படைத்திருக்கிறார்கள்! அதனால் மிகவும் அழகானவர்களாக அவர்கள் தோன்றினார்கள். அவர்களுக்கு முன்னால் அந்த நடனப்பெண் அழகற்றவளைப்போல இருந்தாள். ‘நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன்’ என்று கூற என்னுடைய மனசாட்சி அனுமதிக்கவில்லை. சத்தியம் பண்ணி அதைக் கூற வேண்டும் என்று அவள் என்னைக கட்டாயப்படுத்த அரம்பித்தாள். அதனால் நான் மனமே இல்லாமல் சொன்னேன் - ‘நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன்’ என்று. அடுத்த நிமிடம் வெட்ட வெளியிலிருந்து ஒரு குரல் கேட்டது.

‘வஞ்சகன்! ஏமாற்றுப் பேர்வழி! எங்களுடைய நாட்டின் கள்ளங்கபடமற்ற பெண்ணை ஏமாற்றவதற்காக வந்திருக்கிறாயா? உன்னை அம்மிக்கல்லாக ஆக்கியிருக்கிறேன். உனக்கு எந்த அளவிற்கு காதல் உணர்வு இருக்கிறதோ அந்த அளவிற்கு கல்லாக ஆக்கியிருக்கிறேன்.’

13

கடம் படம் பா !

அந்த நேரத்தில் என்னுடைய பாதங்கள் கல்லாக மாறின. என்னுடைய நிலையைக் கண்டு அந்த நடனப் பெண் அழ ஆரம்பித்தாள். ‘உங்களுடைய காதல் உண்மையானது அல்ல. உண்மையானதாக இருந்திருந்தால், உங்களை நான் என்னுடைய வீட்டிற்குக் கொண்டு போயிருப்பேன்.’

‘அது எப்படி?’ - நான் கேட்டேன்.

‘உங்களுடைய காதல் உண்மையானதாக இருந்திருந்தால் அந்த வார்த்தைகளைக் கூறிய கணத்திலேயே உங்களுடைய பாதம் முதல் தலை வரை கல்லாக மாறியிருக்கும். நான் உங்களை எடுத்து வீட்டிற்குக் கொண்டுபோய் கணவனாக நினைத்து வழிபட்டிருப்பேன். ஆனால் நீங்கள் ஒரு வஞ்சகன்! உங்களுடைய பாதங்கள் மட்டுமே கல்லாக மாறியிருக்கிறது.’

‘உங்களுடைய கணவன்மார்கள் கருங்கல்லாக இருப்பார்களா?’

‘அது அவர்களின் காதலையும் நம்பிக்கைத் தன்மையையும் பொறுத்தது. சில கணவன்மார்கள் முழுங்கால்வரை கருங்கல்லாக இருப்பார்கள். சிலர் இடுப்புவரை இருப்பார்கள். சிலர் கழுத்துவரை. முழுமையான நம்பிக்கைக்குரியவனாகவும் உண்மையானவனாகவும் இருந்தால், பாதம் முதல் தலைவரை கல்லாக இருப்பது உறுதி! நாங்கள் அப்படிப்பட்டவர்களை எடுத்துக் கொண்டு போய் சுவரில் வைத்து வழிபடுவோம்.’

‘இப்போ நீ என்ன தண்டனை தருவாய்?’

நடனப்பெண் தன்னுடைய கைகளைத் தட்டினாள். இரண்டு மந்திர வித்தைக்காரர்கள் வந்து என்னை வெளியே கொண்டு போய் விட்டார்கள். நான் வெளியே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். தண்டனையை அனுபவிக்கிறேன். மந்திர வித்தைக்காரர்கள் மந்திர சக்தி கொண்டு என்னுடைய நாட்டை பாலைவனமாக ஆக்கிவிட்டார்கள். என்னால் நடக்க முடியவில்லை. அதனால் இங்கு நின்று கொண்டு பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன். மந்திர வித்தைக் காரர்களின் நாட்டிற்குச் செல்பவர்களைத் தடுக்கிறேன். நூறு வருடங்களாக நான் இந்த வேலையைச் செய்து கொண்டிருக்கிறேன்.”

“இந்த தண்டனையில் இருந்து எப்போது விடுதலை கிடைக்கும்?” - ஜிம்மி பாசம் கலந்த குரலில் கேட்டான்.

“ஏதாவதொரு பெண், பூமியைச் சேர்ந்த பெண் எனக்காக அழுது இரண்டு துளி கண்ணீரை என் பாதத்தில் விழும்படிச் செய்தால் என் கால்கள் முன்பு இருந்த மாதிரி ஆகிவிடும். என்னால் நடக்கவும் முடியும்.” சந்நியாசி நாஸ், மோகினி இருவரையும் பார்த்தார்.

“உங்களைப் போன்ற வஞ்சக மனிதருக்காக எந்தப் பெண் அழுவாள்? நாம் கிளம்புவோம்” - நாஸ் கோபமான குரலில் சொன்னாள்.