Lekha Books

தென்னை ஓலை, காலி பீப்பாய்கள், அந்தப் பக்கம் இருந்த மரக்கட்டை, ரெயில் தண்டவாளத்திற்கு அருகில் இருந்த விளம்பரப் பலகைகள்...

எதிலும் கல் சரியாகப் படவில்லை.

பத்ரோ என்னைப் பார்த்துக் கிண்டல் பண்ணினான். கைகளைத் தட்டிக் கொண்டு சிரித்தான். ஒருநாள் அவன் சொன்னான்: ‘‘நான் கற்றுத் தர்றேன்.’’ நான் அவனுடைய சிஷ்யனாக ஆனேன். அவன் சொல்லித் தந்ததைக் கற்றேன். என்னுடைய குறி படிப்படியாக தேறிக் கொண்டிருந்தது. பரவாயில்லை என்பதைத் தாண்டிவிட்டேன் என்றுகூட கூறலாம்.

காலி பீப்பாய்மீது பலகையை வைத்து, அந்தப் பலகைக்கு மேலே ஒரு சோடா புட்டியை வைத்து, அதன் தலையில் ஒரு எலுமிச்சம் பழத்தை வைத்து... கவணின் இரண்டு பக்கங்களுக்கு நடுவில் இருக்கும் இடைவெளி வழியாக அதைப் பார்த்து -

அடித்த அடியில் எலுமிச்சம் பழம் தெறிந்து விழுந்தது.

பயிற்சி தொடர்ந்தது.

பீப்பாயின் மேலே வைக்கப்பட்ட தேங்காய். குறி அதன் மூன்று கண்கள்.

குறி சரியாகப் போய்விட்டது.

பத்து தடவை முயன்றதில், பத்திலும் வெற்றி.

நான் கவணை எடுத்துக்கொண்டு லோனன் அமர்ந்திருக்கும் அந்தச் சிறிய பாலத்திற்குச் சென்றேன்- பல தடவை. அந்தப் பயங்கர மனிதனைக் காணவே முடியவில்லை. பொறுமையுடன் காத்திருந்தேன். பார்த்தேன்.

பாலத்தில் பழைய மாதிரியே லோனன். அருகில் ஜால்ராக்கள்.

நான் அவர்களுக்கு முன்னால்.

அவர்கள் கேலி வார்த்தைகள் காதுகளில் விழுந்தன. ‘‘அதோ நம்ம வெளுத்த குண்டன்...’’ என்றான் லோனன்.

நான் முன்னோக்கி நடந்தேன்.

என் குறியில் - இரண்டு கண்கள் மட்டும்!

கவண் சிறிதும் பிசகாமல் அஸ்திரமாக ஆனது.

லோனனின் ஓலம் இப்போதுகூட என் காதுகளில் கேட்கிறது. ரத்தம் வழிந்து கொண்டிருந்த கண்களை மூடிக்கொண்டு அவன் ஓடிய ஓட்டம் இப்போதுகூட எனக்கு அப்படியே ஞாபகத்தில் இருக்கிறது. ஜால்ராக்கள் அவனைப் பின்தொடர்ந்து ஓடினார்கள்.

துறைமுகமும் சுற்று வட்டாரங்களும் நடந்த கதையை அறிந்தன.

தாதா லோனன், குண்டன் லோனன், யாருக்கும் பயப்படாத லோனன்... ஒற்றைக் கண்ணன் ஆகிவிட்டான்!

ஒரு விஷயம் தெரியுமா? இந்த தாதாக்கள், இந்தப் பெரிய குண்டர்கள் உள்ளுக்குள் கோழைகளே. அவர்களின் மேற்பூச்சையும், போலி தைரியத்தை வெளிப்படுத்தும் முகமூடியையும் நீக்கிவிட்டால், அவர்கள் மூலையில் போய் ஒளிந்து கொள்வார்கள். காயத்தைச் சரி பண்ணி, பழைய முகவரியை மீண்டும் அடைய அவர்களால் முடியாது. சட்ட விரோத வியாபார உலகத்தில் அவர்களுக்கு எந்தவொரு இடமும் இல்லாமற் போய்விடும்.

பத்ரோவின் கவணுக்கு நன்றி!

‘‘நடக்காத விஷயம்’’ என்று சொன்ன பப்பூஸ் வந்தான்.

எதிரியான கழுகு மூஸா வந்தான்.

நான் அவர்களைச் சமமாக மதித்தேன்.

அவர்கள் ஒன்று சேர்ந்தார்கள்.

கிரேக்க கப்பல் வந்தது. அதிலிருந்த ப்ரவுன் சுகரை இறக்குவதற்கான திட்டத்தை நடத்தியது நான்தான். நான் தனித்தே சென்றேன். பகல் நேரத்தில் எட்டு லட்சம் ரூபாய் விலை வரக்கூடிய சரக்கை நான் படகின் அடியில் அட்ஹெஸிவ் டேப்புகளைக் கொண்டு கட்டப்பட்ட வாட்டர் ப்ரூஃப் பேக்கில் கடத்திக் கொண்டு வந்தேன். யாருக்கும் சந்தேகம் உண்டாகவில்லை.

அந்தச் சம்பவம் என்னைப் பப்பூஸ், மூஸா இருவருக்கும் தலைவனாக ஆக்கியது.

எனக்குத் தேவையான பங்கை நான் கேட்கவில்லை. அரை லட்சம் ரூபாயில் நான் திருப்தியடைந்தபோது, அவர்களுக்கு என்மீது ஒரு தனிப்பட்ட அன்பு தோன்றியிருக்குமோ? நாங்கள் ஒரு ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டோம். சிறிய அளவில் செய்யும் கள்ளக் கடத்தல்களில் நான் பங்குபெறுவதில்லை. பெரிய கடத்தல்கள் வரும்போது, நான் பொறுப்பு ஏற்பேன். அதற்கு பப்பூஸும் மூஸாவும் சம்மதித்தார்கள். அவர்களுக்கு ஒரு வற்புறுத்தல் இருந்தது. நான் அருமையான ஒரு ஃப்ளாட்டை வாடகைக்கு எடுக்க வேண்டும். மரியாதைக்குரிய மனிதனாக நான் பிறருக்குத் தெரிய வேண்டும். ஃப்ளாட்டில் பல வசதிகளையும் உண்டாக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

நான் நகரத்தில் மிகவும் வசதி படைத்த பணக்காரர்கள் இருக்கக் கூடிய பகுதியில் ஒரு ஃப்ளாட்டை வாடகைக்கு எடுத்தேன்.

என் தந்தைக்கும் தாய்க்கும் பத்ரோவிற்கும் தாண்டம்மாவிற்கும் கூட நான் பணம் அனுப்பினேன்.

டெர்மினஸில் இருக்கும் அபுவையும் புரட்சிக்காகக் காத்திருந்த எலியாஸையும் நான் பல தடவை மதிய உணவிற்கும் இரவு சாப்பாட்டிற்கும் அழைத்துச் சென்றேன் - உயர்ந்த ஹோட்டல்களுக்கு.

எனக்காக நான் என்ன செய்தேன்? கொஞ்சம் நல்ல ஆடைகள் வாங்கினேன். கொஞ்சம் ஷூக்களை வாங்கினேன். நல்ல ஆடைகள் மீது தணியாத தாகம் இருந்ததற்கு சிறு வயதில் நடைபெற்ற ஒரு சம்பவம் காரணமாக இருக்கலாம்.

என் தந்தை பல வசதி படைத்த குடும்பங்களின் சலவைக்காரராக இருந்தார். தாத்தா அணியும் ஆடைகளிலிருந்து சிறு குழந்தைகளின் ஆடைகள்வரை அந்தச் சுமையில் இருக்கும். அப்போது எனக்கு ஆறோ ஏழோ வயது நடந்து கொண்டிருந்தது. அந்தத் துணிக்கட்டில் நான் பார்த்த ஒரு சில்க் சட்டை என்னை மிகவும் கவர்ந்தது. நான் அதை வெளியே எடுத்தேன். குடிசைக்குப் பின்னால் சென்று, அந்தச் சட்டைக்குள் என் தலையை நுழைக்கும்போது முதுகில் ஒரு அடி விழுந்தது. தொடர்ந்து பல அடிகள். என் தந்தை ராக்கி என்னை அடித்துக் கொண்டிருந்தார். அடிப்பதற்கு அவர் பயன்படுத்திய ஆயுதம் ஒரு பழைய பெல்ட்...

தாள்கள் தீர்ந்துவிட்டன.

கருணை மனம் கொண்ட குட்டிக் குறுப்பு எனக்கு இனிமேலும் உதவாமல் இருக்கமாட்டார்.

6

நான் மீண்டும் எழுதத் தொடங்குகிறேன்.

இன்று எனக்குச் சிறிது சந்தோஷம். இன்று நான் மற்றக் கைதிகளுடன் சேர்ந்து வேலைகள் செய்தேன். நான் விதைத்த விதைகள் முளைத்திருக்கின்றன. வார்டர் ஹமீத் சொன்னார்: ‘‘பூக்கும்... நீ அதைப் பார்ப்பாய்.’’

இன்று ஆச்சரியப்படும் வகையில் ஒரு நல்ல நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது. சிறை சூப்ரெண்ட் கோமஸ் எங்கள் எல்லோருக்கும் கேக் துண்டுகள் கொடுத்தார். இன்று அவருடைய பிறந்த நாளாம். இதற்கிடையில் குட்டிக் குறுப்பைப் பார்க்கவும், கண்களைச் சிமிட்டவும் எனக்கு முடிந்தது. தாள்கள் கிடைத்தன. கூர்மையாக்கப்பட்ட புதிய பென்சில் ஒன்றும் கிடைத்தது.

எங்கிருந்து ஆரம்பிக்க வேண்டும்? சுமதியில் இருந்து... நான் இன்று உருண்டு விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறேன். நான் இப்போதுகூட மிகவும் தீவிரமாக அவளைக் காதலிக்கிறேன் என்பது தானே உண்மை?

அவளுடைய காதலுக்கு ஒரு பைத்தியத்தின் ஆழம் இருந்தது. இப்போதும் அது கறைந்துவிட வில்லையே!

யாருக்காவது நன்றி சொல்ல வேண்டுமா? அப்படிக் கூறுவதாக இருந்தால், கூற வேண்டியது எலியாஸுக்குத்தான்.