Lekha Books

முதல் இரவு. அர்ச்சனாவிற்கும், தியாகுவிற்கும் முதல் இரவு. பளபளவென்று பளிச்சிடும் நிறத்தில் முகம். 'தளதள’ என்று மின்னும் மினுமினுப்பான தேகம். கவிதை பேசும் கண்கள். தேனூறும் இதழ்கள். வெனிலா ஐஸ்க்ரீமைக் குழைத்துச் செய்தது போன்ற கன்னக்கதுப்புகள். நெற்றியில் விழுந்த சுருட்டையான முடிக்கற்றைகள், அவளது அழகிற்கு மேலும் அழகு சேர்த்தது. சங்குக் கழுத்தும், எடுப்பான மார்புகளும், சின்னஞ்சிறிய இடுப்பும் கொண்ட அர்ச்சனா, தகதகக்கும் பட்டுப் புடவையிலும், பொன் ஒளிவீசும் நகைகளிலும் கந்தர்வக் கன்னியாய் கவர்ந்திழுத்தாள்.

பால் நிறைந்த வெள்ளி டம்ளர் கையிலிருக்க, மெல்ல அடி எடுத்து வைத்தாள் அர்ச்சனா. கட்டிலில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து, பிரமித்துப்போன மனதுடன் அவளது அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான் தியாகு.

தியாகு, மிக அழகிய ஆண்மகன் இல்லை எனினும் ஆஜானுபாகுவான உடல்வாகு, அவனுக்கு ஒரு சிறப்புத் தோற்றத்தை அளித்திருந்தது.

அர்ச்சனா, கல்லூரியில் படித்துப் பட்டம் பெற்றவள். நடனம், பாடல், படிப்பு அத்தனையிலும் தேர்ந்தவள். ஆண், பெண் இருவரும் இணைந்து படிக்கும் கல்லூரியில் படித்தாலும், ஆண் மாணவர்களுடன் சகஜமாகப் பழகி வந்தாலும், நட்பு எனும் எல்லைக்கோட்டைத் தாண்டாதவள். அவளது நல்ல குணநலன்கள், பழக்க வழக்கங்கள் ஆகியவை அவள் மீது மரியாதையை உருவாக்கி இருந்தது. பேரழகியாக இருந்தபோதிலும் ஆணவமோ, அகம்பாவமோ இல்லாமல் பணிவு, அன்பு, அடக்கம் ஆகிய நற்பண்புகள் கொண்ட புதுமைப் பெண்ணாக மிளிர்ந்தாள் அர்ச்சனா.

அர்ச்சனாவின் அப்பா கனகசபை, நடத்தி வந்த நடுத்தரமான ஜவுளிக்கடைக்குச் சென்று அவருக்கு உதவியாக கணக்கு வேலைகள், ஸ்டாக் பற்றிய வேலைகள் ஆகியவற்றை திறம்படச் செய்து வந்தாள்.

கல்யாணம் பேசும் பொழுது, தியாகுவின் அம்மா கமலா, 'பெண், வேலைக்குப் போகக் கூடாது என்று நிபந்தனை விதித்தாள். அர்ச்சனா யோசித்தாள். கனகசபையும் யோசித்தார்.

தியாகு ஒரே பையன். தியாகுவின் அப்பா முருகேசனுக்கு பூர்வீகமான, சொந்தமான வசதியான வீடு இருந்தது. இருபது வருடங்களுக்கு முன், முருகேசன் துவங்கிய சைவ சிற்றுண்டி உணவகம் சிறந்த உணவகம் என்ற பெயருடன் ஏராளமான லாபத்தையும் பெற்றுத் தந்தது.

அப்பாவின் உணவகத்தை தற்சமயம், திறம்பட நிர்வகித்து வந்தான் தியாகு. இவற்றையெல்லாம் யோசித்து, கூட்டிக்கழித்துப் பார்த்த கனகசபை, தியாகுவின் அம்மா விதித்த நிபந்தனைக்கு சம்மதித்தார். அர்ச்சனாவையும் சமாதானம் செய்து சம்மதிக்க வைத்தார்.

ஒரே முறை, முருகேசனையும், அவரது மனைவி கமலா மற்றும் தியாகுவை பார்த்துப் பேசியதில், கமலா விதித்த நிபந்தனை தவிர வேறு குறைகள் ஏதும் இல்லை எனப் புரிந்துக் கொண்டார் கனகசபை. எனவே முதல் முறை நடத்திய பேச்சு வார்த்தையிலேயே அர்ச்சனா, தியாகு இருவரது திருமணம் உறுதி செய்யப்பட்டது. அதைத் தொடர்ந்து நிச்சயதார்த்தமும், திருமணமும் மூன்று வார காலத்திற்குள் நடந்தேறி, இதோ மணமக்கள் முதல் இரவு அறையில்.

வைத்த கண்ணை எடுக்காமல் அர்ச்சனாவையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் தியாகு.    

கையிலிருந்த பால் டம்ளரை தியாகுவிடம் நீட்டினாள் அர்ச்சனா.

"எதுக்கு இந்த ஃபார்மாலிட்டிஸெல்லாம்? பால் டம்ளரை அப்பிடி வை" என்று கட்டிலுடன் இணைக்கப்பட்ட சிறிய மேஜையைக் காண்பித்தான் தியாகு. அவன் சொன்னபடி பால் டம்ளரை மேஜை மேல் வைத்தாள் அர்ச்சனா.

"இங்கே வந்து உட்கார்."

அர்ச்சனா, அவன் சாய்ந்து உட்கார்ந்திருந்த கட்டிலின் விளிம்பில் தயக்கத்துடன் உட்கார்ந்தாள். உட்கார்ந்த அவளைத் தன் மார்பின் மீது சாய்த்துக் கொண்டான் தியாகு. அர்ச்சனாவின் உள்ளம் படபடத்தது. வெட்க உணர்வில் அவன் மீதிருந்து எழ முயற்சித்த அவளை மீண்டும் இழுத்துத் தன் மீது சாய்த்துக் கொண்டான். அவள் அணிந்திருந்த நகைகள் சரிந்தன. புடவை கசங்கியது.

"நகையெல்லாம் கழற்றி வச்சுடறேனே. புடவை கூட கசங்குது..."

"புடவை கசங்கறதுக்குதான் முதல் இரவு..." அவளை இறுக கட்டிப் பிடித்தான்.

இறுகப்பிடித்த அவனது பிடியைத் தளர்த்திக் கொள்ள முயற்சித்த அர்ச்சனா, தோல்வி அடைந்தாள். தயக்கமாய் பேச ஆரம்பித்தவள், கொஞ்சம் தைரியமாகப் பேசினாள்.

"கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டிருக்கலாமே..."

"கொஞ்சறதுக்கு எதுக்கு பேசணும்?" அவளைப் பேச விடாமல் அவளது இதழ்களில் முத்தமிட்டான்.

அவனது ஸ்பரிஸத்தாலோ, இதழ் முத்தத்தாலோ எந்தவித ஈர்ப்பும் அடையாத அர்ச்சனாவின் மனம் துவண்டது.

'தன் பிறந்த வீட்டுப் பெருமை, பள்ளிக்கூடத்தில் ஏற்பட்ட அனுபவங்கள், கல்லூரி கலாட்டாக்கள், தன் அப்பாவின் ஜவுளிக்கடை நிர்வாகத்தில் ஈடுபட்ட அனுபவம், சினிமா, டி.வி., பிடித்த நடிகர், நடிகையர், தியாகுவிற்குப் பிடித்த உணவு, தன் பாடலுக்கும், ஆடலுக்கும் கிடைத்த பாராட்டுகள், பரிசுகள், இப்படி எத்தனையோ கதைகள் பேச வேண்டும்’ என்று அளவில்லாத ஆசையுடன் காத்திருந்தவள், தியாகு இப்படி எதுவுமே பேசாமல் மோகத்துடன் தன் தேகத்தில் விளையாடுவதை உணர்ந்து ஏமாற்றத்தில் உள்ளம் சிதைந்தாள்.

முதல் முதலாக ஓர் ஆடவனின் ஸ்பரிசம் ஏற்படுத்தும் எவ்விதக் கிளர்ச்சியும் இன்றி உணர்ச்சியற்ற உடலை மட்டுமே அவனுக்குக் கொடுத்தாள். 'தாலி கட்டிய கணவன் என்றாலும் மனைவியின் மனம் என்னும் வேலியை மீறி இப்படி அவளது உடம்பை ஆக்கிரமிப்பது பண்பாடான செயல் அல்லவே...‘ அர்ச்சனாவின் இதயத்திற்குள் எழுந்த பற்பல சிந்தனைகள் பற்றி ஏதும் அறியாத, அறிந்துக் கொள்ளவும் விரும்பாத தியாகு, அவளது உடைகளை அகற்றுவதிலும், தன் இன்ப உணர்வைத் தீர்த்துக் கொள்வதிலுமே குறியாக இருந்தான்.

மனவேதனையோடு, உடல் வலியும் சேர்ந்துக் கொள்ள, வாழ்வின் பொன் நாளான முதல் இரவில் சோர்ந்து போனாள். பெண்ணுக்கு சுதந்திரம் கொடுத்து வளர்க்க வேண்டும் என்று அவளை, கனகசபை புதுமைப் பெண்ணாக வளர்த்தார். கட்டுப்பெட்டியாக இருக்கும்படி கட்டுப்படுத்தவில்லை. 'பெண்’ என்பவள் உள்ளத்தில் நேர்மையையும், கற்பை உயிராகவும் மதித்து வாழ வேண்டும் என்று அவளது அப்பாவிடம் கற்றுக் கொண்ட பாடம், அவள் ரத்தத்தில் கலந்திருந்தது.

சிநேகிதிகள், சிநேகிதர்கள் என்று கல்லூரியில் உடன் படித்த மாணவ, மாணவியருடன் சினிமா, பிக்னிக், பார்ட்டிகள் என்று அனைத்து இடங்களுக்கும் போய் வருவாள். ஆனால் ஆண், பெண் உட்பட பலபேர் கூடும் அந்த சூழ்நிலையிலும் ஒரு வரைமுறையோடு இருந்துக் கொள்வாள்.

'நீ ரொம்ப அழகா இருக்க அர்ச்சனா...’ என்று தத்துபித்தென்று உளறும் நபர்களிடம் ஒரு 'தாங்க்யூ’ சொல்லி, அதற்கு மேல் அவர்களை ஏதும் பேச விடாமல் நாசூக்காய் அவர்களிடமிருந்து ஒதுங்கிக் கொள்வாள்.