Lekha Books

அவளைத் தொட்டதை மறப்பதற்கு தன்னுடைய கைகளுக்கு மூன்று வருடங்கள் ஆகின என்று ஒருமுறை அவன் என்னிடம் கூறியிருக்கிறான். அன்றே நான் தெளிவாக மனதிற்குள் தீர்மானித்து விட்டேன். ஹரியை என்னுடைய கணவனாக எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும் ஏற்றுக் கொள்ளவே கூடாது என்று. நான் அவன் அணைப்பில் இருக்கும் நிமிடத்தில் கூட அவன் தாராவைப் பற்றித்தான் நினைத்துக் கொண்டிருப்பான். அமைதியாக தன்னுடைய மனதிற்குள் யாருக்குமே தெரியாமல் என்னையும் தாராவையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பான். பன்னீர் பூவின் இதழ்களைப் போல மிகவும் மிருதுவாக இருக்கும் தாராவின் தோல் என்று ஒருநாள் என்னிடம் ஹரி சொன்னான். அவன் அப்படிச் சொன்னபோது நான் என்னுடைய கன்னங்களையும் கைகளையும் தடவிப்பார்த்துக் கொண்டேன். நிச்சயமாக என்னுடைய தோல் மலரின் மென்மையைக் கொண்டதாக இல்லவே இல்லை. என் தோலுக்கு அந்த மென்மைத்தனம் வரவும் வராது.

பாதி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொழுது ஹரி சொன்னான்.

"தாரா அமெரிக்காவுல இருந்து ஒரு மாத விடுமுறையில் இங்க வர்றா, அவ கூட அவளோட கணவன் ராமன் குட்டியும் வர்றான். தாராவோட அப்பா எழுதின உயிலைப் படிச்சு சொத்தைப் பிரிச்சு வாங்குறதுக்காக அவங்க வர்றாங்கன்னு நினைக்கிறேன். சித்தி மேல தாராவுக்கு பொதுவா நம்பிக்கை கிடையாது."

"நீங்க அவளை அஞ்சு வருஷத்துக்குப் பிறகு மீண்டும் பார்க்கப் போறீங்க. உங்க மகிழ்ச்சியில நானும் சேர்ந்துக்கறேன்"- நான் சொன்னேன்.

"நான் அவ மேல வச்சிருந்த உயர்ந்த எண்ணமும் பிரியமும் என்னை விட்டுப் போய் எவ்வளவோ நாட்களாயிடுச்சு. அவ ஒரு சுயநலம் கொண்ட பெண்ணா மாறிட்டா. என்கிட்ட சொன்ன உறுதி மொழிகளை காத்துல பறக்க விட்டுட்டா. எல்லாத்தையும் மறந்துட்டு, அவதான் பணக்காரனுக்கு மனைவியா புறப்பட்டுட்டாளே. அமெரிக்காவுக்கும் போன பிறகு, அவ தன்னோட அப்பாவுக்கு அஞ்சோ ஆறோ கடிதங்கள் மட்டுமே எழுதினா. அதுக்குப் பிறகு கடிதங்களோ, தொலைபேசியில் பேசுறதோ எதுவுமே இல்லாமப் போச்சு. அவங்க அப்பா உடல் நலம் பாதிக்கப்பட்டு ரொம்பவும் மோசமான நிலையில இருக்குறதா சொல்லி கடிதம் எழுதினப்போ கூட, அவக்கிட்ட இருந்து எந்தக் கடிதமும் வரல. இப்போ சொத்துல தன்னோட பங்கைப் பிரிச்சு வாங்குறதுக்காக வர்றா"- ஹரி சொன்னான்.

"திருமணம்ன்ற ஒண்ணு ஆயிட்டா பெரும்பாலான பெண்கள் இப்படித்தான். கணவர்கள்ன்ற வட்டத்துக்குள்ளயே முழுசா தங்களை நிறுத்திக்குவாங்க. கணவன் என்ன சொல்றானோ, அதன்படி தான் அவங்க நடப்பாங்க" என்று நான் சொன்னேன்.

"உஷா, உன்னால தாராவைப் புரிஞ்சிக்க முடியாது. அவ இன்னொருத்தர் சொல்றபடியெல்லாம் அனுசரிச்சுப் போகக் கூடியவ இல்ல. அவ சின்னக் குழந்தையா இருக்குறப்பவே, அவளோட அம்மா செத்துப் போயிட்டாங்க. அவளோட சித்தி அவள ரொம்பவும் அன்பா வளர்த்தாங்க. இருந்தாலும், அவங்களைப் பற்றி தாரா மற்றவங்கக்கிட்டஇல்லாத விஷயங்களையெல்லாம் சொல்லி அதை வச்சு தன்மேல எல்லாருக்கும் அனுதாபம் வர்ற மாதிரி பார்த்துக்கிட்டா. பல நேரங்கள்ல என் மனசுக்குள்ளே நானே நினைச்சிருக்கேன், நிச்சயம் நான் வச்சிருக்கிற காதலுக்குத் தகுதியானவ இந்தத் தாரா இல்லைனு. என் உள்மனசு பலதடவை இதை என்கிட்ட சொல்லவும் செஞ்சிருக்கு. 'தாராவை மறந்துடு. அவள் ஒரு சம்ஹார குணம் கொண்ட பொண்ணு. எந்த விஷயத்தையும் கெடுக்க மட்டும்தான் அவளுக்குத் தெரியும்'னு பலமுறை அது என்னை எச்சரிச்சது. ஆனா, அவளோட பெரிய கண்களைப் பார்க்குறப்போ உள் மனசு சொன்ன எச்சரிக்கையையெல்லாம் கூட நான் மறந்து போயிடுவேன். அவள் இல்லாம வாழணும்னு நான் ஒரு நிமிடம்கூட மனசுல நினைச்சுப் பார்த்தது இல்ல..."

"அவளோட நடவடிக்கைகளைப் பார்த்து அவ மேல உங்களுக்கு ஈர்ப்பு உண்டாச்சா? அல்லது அந்த அகலமான கண்களையும் உடலழகையும் பார்த்து உங்களை நீங்க இழந்திங்களா?"- நான் ஹரியிடம் கேட்டேன்.

"இயற்கையாகவே அவ ஒரு பேரழகியா இருந்தா. அந்த அழகு என்னை முழுமையா அவ மேல சரணடைய வச்சிருச்சு. என் மனசையும் உடம்பையும் கடிவாளம் போட்டு தடுக்குறதுக்கே எனக்கு போதும் போதும்னு ஆயிடுச்சு. எல்லாத்தையும் தாண்டி அவளை நெருங்கினா, அவ என் கைகளை தன் கைக்குள்ள போட்டுக்கிட்டா. தன்னோட மூச்சு மணம் என் மூச்சுல படுற மாதிரி அவ என்னைப் பார்த்து கேட்டா, 'ஏன் நீங்க எங்கிட்ட இருந்து இவ்வளவு விலகி இருக்கீங்க?'ன்னு. அவளோட மூச்சுக்கு பனை நுங்கோட மணம் இருந்துச்சு. இப்பவும் பனை நுங்கைத் தின்னுறப்போ, நான் அவளோட உதடுகளை மனசுல நினைச்சுக்குவேன்."

"ஹரி, இந்த உடம்பு உண்டாக்கின பாழ்குழியில இருந்து இன்னும் நீங்க மேல ஏறி வரலைன்னுதான் நான் நினைக்கிறேன்" - நான் விழுந்து விழுந்து சிரித்தவாறு சொன்னேன்.

"அதுல இருந்து... உஷா, நீதான் என்னைக் காப்பாற்றணும். அவ மேல் நான் கொண்டிருந்த காதல் ஒரு இருளடைஞ்ச அறை மாதிரி எனக்குத் தோணுது. அதுல இருந்து தப்பிச்சு வந்தா மட்டும்தான் என்னால மத்தவங்களைப் போல சுதந்திரமான மனிதனா வேலை செய்து ஒழுங்கான வாழ்க்கை வாழ முடியும். வகுப்புல மாணவர்களுக்குப் பாடம் சொல்லித் தர்றப்போகூட அவ முகம் முழு நிலவைப் போல கண் முன்னாடி வந்து நிற்குது. அதற்குப் பிறகு என்னால ஒருவார்த்தைகூட பேச முடியாமப் போகுது. என் தொண்டை வற்றிப் போயிடுது. என் பார்வையிலிருந்து வகுப்பு அறை... மாணவர்கள் எல்லாமே மறைஞ்சு போறாங்க. நீளமான இமைகளைக் கொண்ட தாராவின் கண்கள் என்னையே பார்த்துக்கிட்டு இருக்கிறது மாதிரி நான் உணர ஆரம்பிச்சிடுவேன். அவளின் மென்மையான கைகள் ரெண்டும் என் கழுத்தைச் சுற்றி வளைப்பதுபோல எனக்கு அந்த நிமிடத்துல தோணும். அவளைப் பற்றிய நினைவுகள் என் வாழ்க்கையையே நாளுக்கு நாள் அழிச்சிக்கிட்டு இருக்கு"- ஹரி தன் தலையைக் குனிந்து கொண்டு முகத்தைக் கைகளால் மறைத்துக் கொண்டான்.

"நீங்க இப்பவும் அவளை உயிருக்குயிரா காதலிச்சிக்கிட்டுத்தான் இருக்கீங்க. இன்னொரு பெண்ணைத் திருமணம் செய்தாக் கூட இந்தக் காதல் நினைவுகள்ல இருந்து நீங்க விடுபடுவீங்கன்னு எனக்கு தோணல. ஆசை தீர்றவரைக்கும் அவளோட நெருக்கத்தை அனுபவிச்சா மட்டுமே உங்களால அதுல இருந்து முழுமையாக விடுபட முடியும்"- நான் சொன்னேன்.

நான் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த ஐஸ் க்ரீமில் கொஞ்சம் எடுத்து ஸ்பூனின் உதவியால் அதை ஹரியின் வாயில் வைத்தேன்.