Lekha Books

அந்த மாதிரியான அமைப்பில் இருக்கிற ஒரு பொண்ணு இவள்” நான் சொன்னேன்: “போடா, என்னை இழுக்கறத்துக்காக அளந்து விடாதே” “சண்ணி அதற்குச் சொன்னான்: “இல்லடா. உங்க அப்பாமேல சத்தியமா சொல்றேன்.” அவன் சொல்வது சரியாகத்தான் இருக்கும் என்று பட்டது. “சரி அதற்குப் பிறகு இந்த நிலை வர காரணம்?” “நான் கேட்டேன். சண்ணி தொடர்ந்தான்: “ம்...... சொல்றேன். விஷயம் தெரிஞ்சவுடன் பையனோட வீட்டுக்காரங்க ராத்திரியோட ராத்திரியா டில்லிக்குப் புறப்பட்டுட்டாங்க. எப்படியும் அவனை ஊருக்குக் கூப்பிட்டுட்டு வந்துர்றதுன்னு. டில்லியிலே இறங்கினா, ஒரு ஆட்டோ ரிக்க்ஷாக்காரன் அவங்களை எங்கே எல்லாமோ தேவை இல்லாம சுத்தி அடிச்சுக்கிட்டு இருக்கான். கடைசியில ஒரு இடத்துல இருந்து பையனோட ஆபீஸுக்கு ஃபோன் பண்ணி இருக்காங்க. "அந்த இடத்திலேயே நில்லுங்க. இந்தா வந்திர்றேன்”னு சொன்ன பையன் அடுத்த நிமிடமே வீட்டு ஓடிப்போயி துணி, பணம் எல்லாத்தையும் எடுத்துக்கிட்டு பொண்ண ஆபீஸ்ல இருந்து வரச்சொல்லிட்டு, அவளோட ஒரே ஓட்டம், "அப்ப பொண்ணு துணி எதுவும் எடுக்கலியா?” நான் கேட்டேன். "காசு கையில இருக்குறப்போ துணிக்கு என்னடா கஷ்டம்? கடையிலதான் காசை அள்ளி விட்டா எந்தத் துணிய வேணும்னாலும் வாங்கலாமே!” "ஒருவிதத்தில் பார்த்தால் காதலன்-காதலிக்கு அப்படி ஒண்ணும் அதிகமா துணி தேவைப்படாது.” நான் சொன்னேன். "அது எனக்கும் தெரியும். பையன் என்ன சொல்றான் தெரியுமா? முதல்நாள் தியானத்துல இருக்குறப்பவே ஊருல இருந்து வீட்டு ஆளுங்க கிளம்பி தன்னை இழுத்துக்கிட்டுப் போறதுக்கு டில்லி வர்றாங்கன்னு கடவுள் காண்பிச்சிட்டாராம்” சண்ணி சொன்னான். "பரவாயில்லையே!” நான் சொன்னேன். சண்ணி தொடர்ந்தான்: "பெரியவங்க விஷயம் தெரிஞ்ச சமயத்துல காதல்ஜோடிங்க ஊரைவிட்டே வெளியேறிட்டாங்க. போதாதக் குறைக்கு இந்தி பேசுற இடம். அதே சமயத்துல பையனோட வீட்டுக்காரங்களுக்கு டில்லியில கொஞ்சம் அரசியல் வாதிகளைத் தெரியும். மனசுல ஒண்ணு நெனச்சாங்கன்னா, அதை உடனடியா செயல் வடிவத்துக்குக் கொண்டு வரணும்னு நெனைக்கிற டைப் ஆளுங்க. ஹோட்டல்ல நாள் கணக்குல தங்கி எம்.பி.மார்களையும் போலீஸ்காரங்களையும் பார்த்து, பார்க்க வேண்டியதைப் பார்த்து பையனைக் கடத்திட்டுப் போயிட்டாங்கன்னு பொண்ணோட வீட்டுக்காரங்கமேல கிரிமினல் பெட்டிஷன் கொடுத்தாங்க. அவ்வளவுதான்- பொண்ணோட வீட்டுக்காரங்க ஆடிப்போயிட்டாங்க. அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்லைன்னு கடவுள்மேல சத்தியம் பண்ணி அழுதாங்க. இதுனால எல்லாம் கரிமண்ணுக்காரங்க மனசு இளகுமா என்ன? அப்பத்தான் அந்தப் பொண்ணு ஃபோன் பண்றா, பையன்கூட கேரளத்துக்கு ஓடி வந்துட்டதா. அவ்வளவுதான்- எல்லாரும் இங்கே கிளம்பிட்டாங்க. அதோடு நிற்காமல் டில்லி, போலீசை விட்டு இங்கே இருக்கும் போலீஸுக்குச் செய்தி சொல்ல வச்சாங்க.” "அந்த சமயத்துல இந்தப் பொண்ணும் பையனும் எங்க இருந்தாங்க?” நான் கேட்டேன். "இவங்க எர்ணாகுளத்துல ஒரு ஸ்டார் ஹோட்டல்ல தங்கி இருந்தாங்க.” நான் கேட்டேன்: "ஸ்டார் ஹோட்டல்லயா?” "ஆமாடா, இருபத்தேழு ஏக்கர் பையனோட பங்கா இருக்குன்னு நான் சொன்னேனே! மறந்திட்டியா? இந்த மாதிரி கஞ்சத்தனமா இல்லாமல் இருந்தால் நீயும் என்னைக்கோ போய் ஸ்டார் ஹோட்டல்ல தங்கியிருக்கலாம்.” சண்ணி சொன்னான். நான் அதற்குச் சொன்னேன்: "போடா எனக்கு என் வீட்ல பாயும் தலையணையும் இருந்தா போதும்டா. அவங்க ஒண்ணாவாடா ஸ்டார் ஹோட்டல்ல தங்கினாங்க?” சண்ணி சொன்னான்: "இல்ல தனித்தனியா இருந்தாங்க, ஏன்டா... இதென்ன கேள்வி? ஏன்டா இதுக்காகவா அவங்க காதலிச்சாங்க?” நான் சொன்னேன்: "அதுக்கில்லை... கடவுள் கனவுல முன்கூட்டி சொல்லி ஒரு பையன் ஒரு பொண்ணைத் தனியா கூட்டிட்டுப்போய்...” சண்ணி சொன்னான்: "அதுதான்டா கரிஸ்மேட்டிக்கோட தத்துவம். அந்தப் பையன் அந்தப் பொண்ணோட ஒரு ரோமத்தைக்கூட இதுவரை தொட்டதில்லை. அவங்க ரெண்டு பேரோடையும் பேசினதுல நான் தெரிஞ்சிகிட்ட விஷயம் இது.” "அது சரி... இதுதான் வக்கீல்ன்ற முறையில் நீ விசாரிச்சுக்கிட்டிருக்கிற விஷயங்களா?” நான் கேட்டேன். அவன் சொன்னான்: "டேய்... தமாஷா பேசுறத விடு. நிலைமை சீரியஸானது. டில்லியில போலீஸ் பொண்ணோட அப்பாவையும் அம்மாவையும் ஸ்டேஷனுக்குக் கொண்டுட்டுப்போய் மிரட்டி இருக்காங்க. பொண்ணு எப்போ டில்லிக்கு ஃபோன் பண்ணினாலும் அவுங்க ஃபோன்ல ஒரேயடியா அழறாங்க. "டாடியும் மம்மியும் பயப்பட வேண்டாம். நாங்கள் தினம் பிரார்த்தனை செய்றோம்”னு பையனும் பொண்ணும் பதில் சொல்லியிருக்காங்க. அவ்வளவுதான். இங்கு போலீஸ்காரங்க பையனும் பொண்ணும் தங்கியிருந்த ஹோட்டலைக் கண்டு பிடிச்சுட்டாங்க. போலீஸ் ரூமுக்குப் போய் கதவைத் தட்டினப்போ, இவங்க ரெண்டு பேரும் அங்கே இல்ல. போட்டேலுக்குப் போயிட்டாங்க. மஃப்டியில போலீஸும் போட்டேலுக்குப் போயிட்டாங்க. பிரார்த்தனைக் கூட்டத்திலே அவங்களால காதலர்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியல. ஆனால் கர்த்தர் போலீஸ்காரங்களை இவங்களுக்குக் காட்டிக் கொடுத்துட்டாரு. பையன் சொன்ன விஷயம் இது. "ப்ரெய்ஸ் தி லார்ட்”. நான் சொன்னேன். "குறுக்கே எதுவுமே பேசாம நான் சொல்றதை நீ கேளு. அவங்க ரெண்டு பேரும் போட்டேல்ல இருந்து ஒரு டாக்ஸியை வாடகைக்கு எடுத்துட்டுப் புறப்பட்டுட்டாங்க. இன்னைக்குக் காலங்காத்தால நாய் குரைக்கிற சத்தம் கேட்டு வாசலுக்கு வந்தா இவங்க ரெண்டு பேரும் அங்க நின்னுக்கிட்டு இருக்காங்க.” "இது என்னடா புதுக்கதையா இருக்கு? அவங்களுக்கும் உனக்கும் என்ன சம்பந்தம்? நீ அந்த அளவுக்கு பேர்போன வக்கீலா என்ன?” நான் அவனைக் கிண்டலாகக் கேட்டேன். சண்ணி சொன்னான்: "இங்கேதான்டா ஒரு பிரச்சினையே. பொண்ணோட பெரியப்பா செக்ரட்டேரியட்ல பெரிய ஆளு. அந்த ஆளு இவங்க பக்கம். பப்ளிக் பிராஸிக்யூட்டரா நான் ஆகுறதுக்கான பேப்பர் அந்த ஆளோட மேஜை மேலதான் இருக்கு. நான் பலமுறை இதுக்காகப்போய் பார்த்திருக்கேன். அவருதான் பையன்கிட்ட சொல்லி இருக்காரு. நீங்கபோய் பாலாவில் சண்ணிங்ற வக்கீலைப் பாருங்க. அவர் உங்களுக்கு என்ன தேவையோ, எல்லா வசதிகளையும் செய்து தருவார்ன்னு.” நான் சொன்னேன்: "ஓ... விஷயம் இப்படிப் போகுதா? அதாவது இந்த விஷயத்தை நீ சரியாச் செய்திட்டா நீ பப்ளிக் பிராஸிக்யூட்டரா ஆயிடுறே! அதானே!” சண்ணி தொடர்ந்தான். "நிலைமை இப்படி இருக்கிறப்போ நான் இதைச் செய்யாம எப்படி இருக்க முடியும்? அதே நேரத்துல என் வீட்ல இவங்கள மறைச்சு வைக்கவும் முடியாது. போலீஸ் படி ஏறினாங்கன்னு வச்சுக்கோ... அத்தோடு போச்சு என்னோட பப்ளிக் பிராஸிக்யூட்டரா ஆகக் கூடிய வாய்ப்பு. அதோட... கொச்சு ராணியோட நாக்குமேல அவ்வளவா எனக்கு நம்பிக்கை கிடையாது. "நம்ம பாம்பே ஜார்ஜ் குட்டியோட சொந்தக்காரங்க இவங்க.