Lekha Books

சோஹினியின் பாதங்களைத் தொடுவதற்காக அவன் குனிந்தான். சோஹினி வேக வேகமாக அவனைத் தடுத்தாள்.

"இவனுக்கு என்னை எந்த இடத்திலாவது பெருமைப்படுத்த வேண்டும் என்று தோன்றினால், அது அதற்கென்று இருக்க வேண்டிய இடத்திலேயே நடக்கட்டும்.'' நந்த கிஷோரின் அரை உருவம் இருந்த படத்தை சுட்டிக் காட்டியவாறு சோஹினி கூறினாள். ஒரு தட்டில் நிறைய பூக்களை இடம் பெறச் செய்து அதற்கு முன்னால் வைத்திருந்தார்கள். அதற்கு முன்னால் சாம்பிராணி எரிந்து கொண்டிருந்தது.

சோஹினி சொன்னாள்: "பாவிகளைக் காப்பாற்றக் கூடிய ஒரு தேவனைப் பற்றி நான் புராணங்களில் படித்திருக்கிறேன். ஆனால், பாவிகளைக் காப்பாற்றிய அந்த மனிதர் மகானாக இருந்தார். அதைச் செய்வதற்காக அவர் மிகவும் அதிகமாக இறங்க வேண்டியதிருந்தது. ஆனால், இறுதியில் என்னை எடுத்து உயர்த்தினார். என்னை தனக்கு அருகில் உட்கார வைக்க அவர் சம்மதிக்கவில்லை. அதனால், கால்களுக்கு அருகில் இருக்க சம்மதித்தார். பலவற்றையும் கற்றுக் கொள்வதன் மூலம் பாவத்திலிருந்து விடுதலை கிடைக்கும் என்று அவர் எனக்குப் புரிய வைத்தார். வாழ்க்கையில் தான் தேடி எடுத்த விலை மதிப்புள்ள பொருட்களை மகள், அவளுடைய கணவன் ஆகியோர்மீது கொண்டிருக்கும் விலை மதிப்புள்ள மதிப்பின் பெயரில் அழித்துவிடக் கூடாது என்று அவர் கூறினார். நான் என்னுடைய சொர்க்கத்தை இங்கு நான் உன்னிடம் ஒப்படைக்கிறேன். என் உலகத்தின் சொர்க்கத்தையும்!''

"நீ கேட்டியா ரேபு?'' பேராசிரியர் சொன்னார்: "இதை ஒரு அறக்கட்டளையாக ஆக்கப் போகிறார்கள். நீதான் அதன் பொறுப்பை ஏற்க வேண்டியதிருக்கும்.''

ரேபதி அதற்கு மறுப்பு தெரிவிக்க முயன்றான். "அவ்வளவு பெரிய பெருமைக்கு நான் தகுதி உடையவனல்ல. அதைத் தாங்கிக் கொண்டு என்னால் நடக்க முடியாது.''

"உனக்கு முடியாதா?'' சோஹினி சொன்னாள்: "வெட்கக்கேடு... பக்குவம் வந்த ஒரு ஆண் பேசக்கூடிய விஷயமல்ல இது.''

"நான் எப்போதும் புத்தகங்களுக்கு மத்தியிலேயே இருந்து வந்திருக்கிறேன். அப்படிப்பட்ட பொறுப்புகளில் நான் இதுவரை இருந்ததே இல்லை.'' ரேபதி சொன்னான்.

"முட்டைக்குள்ளிருந்து வெளியே வராமல் ஒரு வாத்துக் குஞ்சு நீந்துவது எப்படி என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள முடியாது. உன்னுடைய விஷயத்தில் முட்டையின் ஓடு உடைய வேண்டும். அவ்வளவு தான்.'' சவுதரி சொன்னார்.

"நீ பயப்பட வேண்டாம். உனக்கு உதவுவதற்கு நான் அருகில் இருப்பேன்.'' சோஹினி சொன்னாள்.

ரேபதிக்கு நம்பிக்கை வந்தது. அவன் அங்கிருந்து புறப்பட்டான்.

பேராசிரியரிடம் சோஹினி சொன்னாள்: "இந்த பூமியில் பல வகையான முட்டாள்கள் இருக்கிறார்கள். ஆண்தான் அதற்கான மிகப் பெரிய உதாரணம். ஒருத்தனுக்கு பொறுப்பைத் தந்து பார்த்தால்தான் அவனுக்கு தன்னுடைய திறமையை வெளிக்காட்ட முடியும். முதல் மனிதனுக்கு ஒரு ஜோடி கைகள் கிடைத்தன. அவைதான் அவனை மனிதன் என்ற உயிரினமாக ஆக்கின. கைகளுக்கு பதிலாக கால்கள் அவனுக்கு முதலில் கொடுக்கப்பட்டிருந்தால், அவனுக்குப் பின்னால் ஒரு வாலும் முளைத்து விட்டிருக்கும். அதற்குப் பிறகு வாலை ஆட்டுவது மட்டுமே அவனுடைய வேலையாக இருந்திருக்கும். ரேபதிக்கு கைக்கு பதிலாக கால்தான் இருக்கிறது என்ற விஷயம் உங்களுக்குத் தோன்றியிருக்கிறதா?''

"நான் அது சரியான விஷயம் என்று நினைக்கவில்லை. பெண்கள் வளர்க்கக்கூடிய பையனின் பால் பற்கள் கீழே விழுந்திருக்காது. இதை என்னுடைய துரதிர்ஷ்டம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். நீங்கள் இங்கு இருக்கும்போது, நான் எதற்கு இன்னொரு ஆளைப் பற்றி நினைக்க வேண்டும்?''

"இதைக் கேட்டதற்காக நான் சந்தோஷப்படுகிறேன். என்னிடம் என்ன நல்ல விஷயத்தை நீங்கள் பார்த்தீர்கள்?''

"உங்களுக்குச் சிறிதுகூட ஆதாயம் அடையும் எண்ணமே இல்லை.''

"அது மிகவும் அவமானத்தை அளிக்கக்கூடிய விஷயம்! அதாவது- தேவையான இடத்தில் நான் ஆதாயம் அடையும் எண்ணத்தை வெளிப்படுத்துவதில்லை என்பதல்லவா அதற்கு அர்த்தமாகிறது? உண்மையாகவே எனக்கு அப்படிப்பட்ட குணம் இருக்கிறது!''

சோஹினி அவருடைய கழுத்தில் கையைச் சுற்றி இரு கன்னங்களிலும் முத்தமிட்டு விட்டு, உடனடியாக விலகி நின்றாள்.

"சோஹினி, இதை எந்தக் கணக்கில் சேர்த்துக் கொள்வது?''

"உங்களிடமுள்ள கடனைத் தீர்க்க என்னால் முடியாது. அதனால் நான் இப்போது வட்டியை மட்டும் தந்திருக்கிறேன்.''

"முதல் நாளன்று ஒன்று தந்தீர்கள். இன்று இரண்டு... இனிமேல் இது இப்படி அதிகரித்துக் கொண்டே போகுமா?''

"நிச்சயமாக... கூட்டு வட்டியைப்போல இது அதிகரித்துக் கொண்டே இருக்கும்.''

8

சவுதரி கூறினார்: "சோஹினி, உங்களுடைய இறுதிக் கடன்களைச் செய்யக்கூடிய புரோகிதராக நீங்கள் என்னை நியமித்திருக்கிறீர்களா என்ன? அது மிகப் பெரிய ஒரு பொறுப்பு. யாராலும் எந்தச் சமயத்திலும் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு மனிதனை சந்தோஷம் கொள்ளச் செய்வது என்பது ஒரு பெரிய செயல்தான். அது ஒரு சாதாரண வழிபாடு அல்ல...''

"நீங்கள் ஒரு சாதாரண புரோகிதர் அல்ல. நீங்கள் கூறக்கூடிய விஷயம்தான் எப்போதும் செய்யக் கூடிய மிகச் சிறந்த ஒன்றாக இருக்கும். வழிபாடுகளுக்கான ஏற்பாடுகளையெல்லாம் நீங்கள் செய்திருப்பீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியும். இவ்வளவு நாட்களாக செய்தது அதுதான். இடையில் அவ்வவ்போது நான் ஒவ்வொரு பொருட்களையும் வாங்கினேன். ஏறிச் செல்லும் படிகளுக்குக் கீழே இருக்கும் அறையில் நான் அவை எல்லாவற்றையும் பத்திரப்படுத்தி வைத்திருக்கிறேன். இந்த உலகத்தில் இருக்கும் மனிதர்கள் எல்லாரும் அந்தப் பொருட்களை பயன்படுத்தி திருப்தி அடைவார்கள்.''

பேராசிரியருடன் கீழே சென்ற சோஹினி அவர் அறிவியல் மாணாக்கர்களுக்காக சேகரித்து வைத்திருக்கும் பொருட்களைப் பார்த்தாள். பல வகைப்பட்ட கருவிகள், மாடல்கள், விலை மதிப்புள்ள புத்தகங்கள், நுண்பொருள் நோக்கிக்குத் தேவையான ஸ்லைடுகள், உயிரியல் சம்பந்தப்பட்ட சான்றுகள்... ஒவ்வொரு பரிசுப் பொருளுடனும் பெயரையும் முகவரியையும் எழுதி இணைத்துக் கட்டியிருந்தார். ஒவ்வொரு மாணவர்களுக்குமான உதவித் தொகை என்ற வகையில் இறுநூற்றைம்பது காசோலைகள் எழுதி வைக்கப்பட்டிருந்தன. அத்துடன் சம்பந்தப்பட்ட எல்லா செலவுகளையும் ஒழுங்காக எழுதி வைத்திருந்தார். வசதி படைத்த பணக்காரர்களின் மரணத்துடன் தொடர்பு உள்ள இறுதி காரியங்களை நடத்தும்போது, வழக்கமான பிராமண விருந்து அளிப்பதற்குச் செலவிடுவதைவிட அதிகமான தொகையை அதற்காகச் செலவிட்டாலும், ஆர்ப்பாட்டம் என்று தோன்றாத அளவிற்கு அதை அவர் செய்தார்.

"புரோகிதருக்கான தட்சிணை எவ்வளவு? நீங்க அதைக் கூறவில்லையே?''

"உங்களுடைய முழுமையான திருப்திதான் என்னுடைய தட்சிணை.'' சோஹினி கூறினாள்: "அந்த க்ரோனோமீட்டரை நான் உங்களுக்கு மிகவும் அருகில் வைத்திருப்பதைப் பார்த்திருப்பீர்களே! ஆராய்ச்சிக்காக என்னுடைய கணவர் ஜெர்மனியிலிருந்து அந்த கருவியை இறக்குமதி செய்திருந்தார்.''