Lekha Books

கூறும்போது எல்லாவற்றையும் கூற வேண்டும் அல்லவா. நேற்று முழுவதும் குடிப்பதும் தின்பதுமாகவே இருந்ததால், பசியே உண்டாகவில்லை.

"ஸ்ட்ராங் காபி போதும்.''

செங்கிஸ்கான் இடத்தை விட்டு நகர்ந்தான்.

"சிகரெட் தயாரிக்கிற இயந்திரம் இங்க இருக்குன்னு சொன்னது பொய்.''

"மீசை ரப்பாயி சேட்டன் பொய் சொல்ல மாட்டார்.''

"அப்படின்னா இயந்திரம் எங்கே போச்சு?''

"பிரேம்ரகு வரட்டும்.''

"இந்தா வந்தாச்சு.'' பிரேம்ரகுவும் செங்கிஸ்கானும் வந்தார்கள். ஸ்ட்ராங்க் காபியை எல்லாரும் குடித்தார்கள். பிரேம்ரகு சொன்னான்:

"போளி, நீ ஏலிக்குட்டியைக் கல்யாணம் பண்ற நாளன்று என் சார்புல ஆயிரத்தொரு ரூபா பரிசா நான் தருவேன்.''

"தாங்க்ஸ்.'' போளி சொன்னான்: "பிரேம், நாங்கள் போகட்டா?''

"மத்தியானம் சாப்பிட்டுட்டுக் கொஞ்ச நேரம் தூங்கி நாலு மணிக்கு காபி சாப்பிட்ட பிறகு போனா போதுமே! கொஞ்ச நேரம் வேணும்னா ரம்மி விளையாடலாம்.''

"இல்ல பிரேம்... இப்ப கிளம்பினாத்தான் சரியா இருக்கும்.''

"சரி...'' பிரேம்ரகு எழுந்துபோய் சில பரிசுப் பொருட்களுடன் திரும்பி வந்தான்.

இரண்டு பாட்டில் ஹெய்க் விஸ்கி, இரண்டு புதிய சில்க் லுங்கிகள், விலை உயர்ந்த இரண்டு ஷேவிங் செட்டுகள், இரண்டு சோப்- மேட் இன் இங்க்லேண்ட். இது போக போளிக்குப் பிரத்யேகமாக ஒரு ரேபான் கண்ணாடி! பாப்பச்சனுக்குத் தனியாக வளைந்த சோப்பு பெட்டி மாதிரி அழகான சிறிய ஒரு தகரப் பெட்டி- இடுப்பு பாக்கெட்டில் வைக்கக்கூடிய அளவில் உள்ளது.

பிரேம்ரகு சொன்னான்:

"ஷேவ் செய்த பிறகு பிளேடைக் கழுவி மடித்து வைக்க வேண்டாம். நீர்ல முக்கிட்டு ரேஸர்லயே வச்சிக்கிற வேண்டியதுதான். ஸ்டெயின்லஸ் ஸ்டீல்ஸ்ல தயாரிச்சது. நூறு தடவையாது நிச்சயம் ஷேவ் பண்ணலாம். புகையிலை தீர்ந்த பிறகு நான் அனுப்பி வைக்கறேன். இதுபோல பிளேடுகளையும்.''

போளி கண்ணாடியை எடுத்து கண்களில் மாட்டினான். கறுப்போ, நீலமோ, பச்சையோ என்று சொல்ல முடியாத அளவிற்கு எல்லாம் கலந்த இருண்ட பெரிய கண்ணாடிகள். ரோல்ட் கோல்ட் ஃப்ரேம். போளி கண்ணாடி அணிந்த கோலத்தில் ஸ்டைலாக இருந்தான். பாப்பச்சன் தன் சோப்புப் பெட்டியைத் திறந்து பார்த்தான். அகலமான கனமே இல்லாத ஒரு ரப்பர் பேண்ட். பிறகு புகையிலை, அதனுடன் சிகரெட் பேப்பரும்.

"இதென்ன பிரேம்?''

"சிகரெட் தயாரிக்கிற இயந்திரம்.''

பாப்பச்சனும் போளியும் மயங்கிக் கீழே விழாதது ஒன்றுதான் பாக்கி. ஆகாயமே இடிந்து கீழே விழுந்தது மாதிரி இருந்தது அவர்களுக்கு. அதிர்ச்சியிலிருந்து இன்னும் மீளாமலே ஒருவரையொருவர் பார்த்துக் கொண்டார்கள்... மனதில் எப்படி எல்லாம் கனவுக் கோட்டைகள் கட்டி வைத்திருந்தார்கள்! எல்லாம் பொசுக்கென்று ஆகிவிட்டது. சிகரெட் பாக்டரி... பிரேம்ரகு கண் இமைக்கும் நேரத்தில் நான்கு சிகரெட்டுகளை உண்டாக்கிக் காண்பித்தான். பிரேம்ரகு, பாப்பச்சன், போளி, செங்கிஸ்கான்- நான்கு பேரும் சிகரெட்டைக் கொளுத்தி ஊதினார்கள். ஒரு சிகரெட்டை பாப்பச்சனே தயாரித்தான்.

"டேய், இதோட விலை என்ன?''

"ஒரு பத்து ரூபா வரும்.''

போளிக்கு ஒரே வெறுப்பாகிப்போனது. யானை வேட்டைக்குப் போய் கிடைத்தது முட்டை என்றால்...

"வாடா போகலாம்.''

பாப்பச்சனைக் கொல்ல வேண்டும்போல் இருந்தது.

இயந்திரத்தைப் பாப்பச்சன் பாக்கெட்டில் பக்தியுடன் பத்திரமாக வைத்தான். மீதியிருந்த சாமான்களை பேகில் வைத்தான். செங்கிஸ்கான் பேகைத் தூக்கினான். எல்லாரும் வெளியே வந்தார்கள். அல்சேஷன் நாய்கள் பலமாகக் குரைத்தன. கார் கிளம்பியது; பேக்கை மடியில் வைத்தவாறு பாப்பச்சன் போளியின் அருகில் அமர்ந்தான்.

"குட் பை பிரேம். குட் பை செங்கிஸ்கான்.''

"குட் பை. கம் அகெய்ன். கடவுள் காப்பாற்றட்டும்.''

கார் கிளம்பிற்று. கேட்டைக் கடந்து மண்ரோட்டில் சென்று மெல்ல தார்போட்ட சாலையில் வண்டி செல்லத் தொடங்கியது. சிறிது நேரத்தில் காரின் வேகம் அதிகரித்தது. கள்ளுக் கடையைத் தாண்டி கார் சென்றது. அப்போது பாப்பச்சனுக்கு புதிய ஒரு ஐடியா தோன்றியது. நினைத்துப் பார்த்தபோது வாழ்க்கைக்கு ஒரு உத்திரவாதம் கிடைத்ததுபோல் இருந்தது. மனதில் இனம் புரியாத ஒரு மகிழ்ச்சி தோன்றியது. இனி வீட்டில் யாரும் கப்பைக் கிழங்கின் தோலை வெறுமனே தூக்கி வீசி எறிவதில்லை. போளியிடம் எப்படியாவது கேட்டு ஒரு ஐந்நூறு ரூபாய் வாங்க வேண்டும். வேண்டாம். பிரேம்ரகுவிடம் வாங்கலாம். நகரில் ஒரு வெற்றிலைப் பாக்கு கடை! பழம், மிட்டாய், சாக்லெட், சிகரெட்கள், பீடி, வெற்றிலை ஆகியவற்றை அங்கு விற்க வேண்டும். கடையின் பெயர் தாரா சிகரெட் ஃபாக்டரி. கப்பைக் கிழங்கின் தோலைத் துண்டு துண்டாக நறுக்கி, வேகவைத்து, கழுவி, நெருப்பில் வறுத்து, புகையிலை சேர்த்து, அபினோ, கஞ்சாவோ கலக்கிய நீரைத் தெளித்து நெருப்பில் மீண்டும் வறுத்து ஒரு பாத்திரத்தில் எடுத்து வைக்க வேண்டும். "தாரா ஸ்பெஷல்ஸ்" இங்கு கிடைக்கும். விலை... பன்னிரண்டு பைசா. அதிக பட்சம் இருபத்தைந்து பைசா வரை விற்கலாம். நாளொன்றுக்கு நூறு சிகரெட்டாவது விற்பனை செய்ய வேண்டும். அப்படி விற்பனை செய்தால் சில்லரைச் செலவு போக நிகர லாபம் இருபது ரூபாய்.

அருமையான திட்டம்!

"நிஃப்டின்னு சொல்லலாம்.'' வாய்விட்டுச் சொன்னான் பாப்பச்சன். இதைக் கேட்டதும் போளி காரை சடன் பிரேக் போட்டு நிறுத்தினான்.

"என்னடா டாகே உன்னோட நிஃப்டி?''

"ஒண்ணுமில்ல...'' கோல்ட் ஃப்ளேக்கை எடுத்து உதட்டில் வைத்து ஸ்டைலாகப் புகை விட்டவாறு பாப்பச்சன் கேட்டான்:

"சடன் பிரேக் போட வேண்டிய அவசியம்?''

"நாம ஒண்ணு ரெண்டு தப்புகள் செஞ்சிட்டோம். தப்புன்னு சொல்றதைவிட பண்பாடு இல்லாமைன்னு சொல்றதுதான் சரி.''

"விளக்கமா சொல்லு!''

"நாம கிளம்புறப்போ பிரேம்ரகுவோட அம்மாக்கிட்டயும், அவனோட சகோதரிகிட்டயும் போய்வர்றோம்னு சொல்லல. பிறகு... பிரேம்ரகு நளினியைக் கல்யாணம் கட்டுறப்போ என்ன பரிசு தரப்போறோம்னு சொல்லவே இல்ல...''

கூறும்போது எல்லாவற்றையும் கூற வேண்டும் அல்லவா? நடந்தது தவறுதான்.

"உண்மையாகவே வருத்தப்பட வேண்டிய விஷயம்தான்!''

"அதுக்கு என்ன செய்யலாம்?''

"ஆளுக்கு ஒரு பெக் ஷெய்க் அடிச்சா என்ன?''

"இந்த வருத்தம் ஒரு பெக்ல எப்படி நிக்கும்? பிறகு... தண்ணி அடிச்சிட்டு கார் ஓட்டுறதுல ஆபத்து வேற இருக்கு! என்னோட அப்பா எப்படி இறந்தார்னு போளி வக்கீலுக்கு ஞாபகத்துல இருக்கா?''

"நல்ல ஒரு காரியத்திற்காகக் கொஞ்சம் தண்ணியடிக்க நினைச்சா... இவனோட ஒரு மேடைப் பிரசங்கம்! நீ என்ன சிகரெட்டுடா பிடிக்கிற பாப்பச்சா?''

பாப்பச்சன் உண்மையைச் சொன்னான்:

"கோல்ட் ஃப்ளேக்.''