Lekha Books

"தாரா ஸ்பெஷல்ஸ்" என்ற பெயர் அழகான பெயர். பாப்பச்சன் சிந்தித்தான். ஆனால், என்ன வழி? சிகரெட் தயாரிக்கக் கூடிய இயந்திரம் நாற்பது மைல் தூரத்தில் கடலோரப் பகுதியில் இருக்கிறது- பிரேம்ரகுவின் வீட்டில். அங்கிருக்கும் இயந்திரத்தை அடியோடு பெயர்த்து லாரியில் ஏற்றி இங்கு கொண்டு வர வேண்டும். பிரேம்ரகுவிடம் லாரி இருக்கிறதா? பாப்பச்சனுக்குச் சிரிப்பு வந்தது. பிரேம்ரகு! அவன் உண்மையான பெயர் பி.கே. ரகுநாதன். கல்லூரியில் படிக்கிற காலத்தில் அவன் ஒரு கூட்டுக் காதல் நடத்தினான்.

"ஆயிரம் தூண்டில் காதல்" என்று அதை அவன் அழைத்தான். கடலில் பெரிய கயிறு ஒன்றை இழுத்துக் கட்டினான். அதில் இரை கோர்த்த ஆயிரம் தூண்டில்கள். சில தூண்டில்களிலாவது மீன்கள் மாட்டாதா?

அவன் அன்றே பெரிய பணக்காரன். அவன் தந்தை இலங்கையில் கள்ளுக்கடைகளை ஏலத்தில் எடுத்து நடத்திக் கொண்டிருந்தார். லட்சக்கணக்கில் பணம் சம்பாதித்தாகி விட்டது. இப்போதும் சம்பாதித்துக் கொண்டே இருக்கிறார். இயந்திரம் இலங்கையில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்டதுதான். பிரேம்ரகு அதை வைத்து என்ன செய்யப் போகிறான்? வியாபாரம் ஏதாவது செய்வானா? அவனிடமிருந்து அந்த இயந்திரத்தைத் தட்டிப்பறிக்க என்ன வழி? பங்குதாரராகச் சேர்ந்தாலும் சரிதான். இயந்திரத்தைக் கொண்டு வந்தால் அதை எங்கு வைப்பது? இடம் வேண்டுமே! பாப்பச்சன் ஆழமாக யோசித்துப் பார்த்தான். சார்மினார் சிகரெட் மூன்றை அடுத்தடுத்து ஊதித் தள்ளினான். மூன்று சிகரெட்டையும் பிடித்து முடிந்தவுடன், லேசாக இருமியவாறு பாப்பச்சன் சிரித்தான். அப்பாடா... ஒரு இடம் இருக்கவே இருக்கிறது.

போளி!

பாப்பச்சன் கட்டிலை விட்டு எழுந்தான். சட்டையை அணிந்து, தலையை வாரினான். விலை குறைந்ததுதான் என்றாலும் வாசனைப் பவுடரைச் சட்டைக்குள் கொஞ்சம் கொட்டிவிட்டு சமையலறை இருக்கும் பக்கம் போனான். அங்கு வயதான தாயும், திருமண வயது கழிந்துவிட்ட இரண்டு சகோதரிகளும் கப்பைக் கிழங்கைத் துண்டு துண்டாக நறுக்கி, தோலை நீக்கிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

"ஒண்ணும் ரெடியாகலயா அம்மா?''

"வேக வைக்க வேண்டியதுதான் பாக்கி.''

பாப்பச்சன் ஒரு துண்டு பச்சை கப்பைக் கிழங்கை எடுத்து நறநறவென்று கடித்தான். பானையில் இருந்து சிறிது நீரை எடுத்துக் குடித்துவிட்டு, ஒரு சார்மினார் சிகரெட்டை எடுத்துப் புகைத்தவாறே, "இதோ வந்திர்றேன் அம்மா'' என்று கூறியவாறு முன்பக்கம் இருந்த சாலையில் இறங்கி நடந்தான். சிறிது தூரம் சென்று திரும்பிப் பார்த்தபோது, அவன் தாய் வந்து வாசல் கதவை அடைத்துக் கொண்டிருந்தாள். ஓலை வேய்ந்த சிறு வீடு. நிச்சயம் அவன் அந்தஸ்துக்கு ஏற்றதல்ல. ம்... எல்லாம் சீக்கிரம் மாற வேண்டும். சிகரெட் தயாரிக்கக் கூடிய இயந்திரம் மட்டும் வரட்டும். பாப்பச்சன் தலை நிமிர்ந்து ஒய்யாரமாக நடந்தான். சாதாரண பாப்பச்சன் இல்லை இது. சிகரெட் ஃபாக்டரி உரிமையாளர் பாப்பச்சன். யூஜித் என். ஆர் பாப்பச்சன். பார்ட்னர்களாக ஸ்ரீமான்கள் பி.கே. ரகுநாதன் அண்ட் சி.பி. போளி பி.ஏ.பி.எல்.

போளியின் பெயரைத்தான் முதலில் போட வேண்டும். என்ன இருந்தாலும் அவன் வக்கீலாயிற்றே! பட்டத்தை வாங்கி விட்டாலும் நீதிமன்றம் பக்கமே அவன் தலைவைத்துப் படுப்பதில்லை. எதற்குப் போக வேண்டும்? பணம் ஏராளமாக கையில் இருக்கிறது. ஒரே மகன். அவன் வாங்கிய பட்டம் கட்டாயம் கம்பெனிக்கு வேண்டும். எந்தக் கழுதையாக இருந்தாலும், அதற்கு ஒரு பட்டம் இருந்தால் மிகமிக நல்லதாக இருக்கும். போளி கழுதை அல்ல; புத்திசாலி இளைஞன். அவன் விரைவில் திருமணம் செய்ய இருப்பதாகப் பாப்பச்சன் கேள்விப்பட்டான். ஒரு கிரிமினல் வக்கீலின் மகளை- பெயர்... ஏலிக்குட்டி. ஏலிக்குட்டி- போளி. பெயர் பரவாயில்லையா?

ஒரு கம்பெனி உருவாகி இருக்கிறது என்ற மகிழ்ச்சியான செய்தி இதுவரை போளிக்கோ பிரேம்ரகுவிற்கோ தெரியாது. அப்படியே தெரிந்தாலும் அவர்கள் என்ன சொல்வார்கள்?

நிச்சயம் எதிர்ப்பாக எதுவும் சொல்ல மாட்டார்கள். மூவரும் நெருங்கிய நண்பர்கள். ஒன்று சேர்ந்து இளம் பெண்களை சைட் அடித்தவர்கள். சீட்டு விளையாடியிருக்கிறார்கள். கள்ளும் சாராயமும் குடித்திருக்கிறார்கள். ஒன்று சேர்ந்து பெண்கள் விடுதிமேல் கல்லெறிந்திருக்கிறார்கள்.

பள்ளி இறுதி வகுப்பு வரை ஒன்றாகவே படித்தார்கள். அந்த நேரத்தில் பாப்பச்சனின் தந்தை இறந்து போனார். அவர் ஒரு டாக்ஸி டிரைவர். டிரைவர் அந்தப்பன் என்ற பெயரைக் கேட்டாலே யாரும் ஒரு நிமிடம் நடுங்கி விடுவார்கள். அந்த அளவுக்கு பயங்கரமான ஆள் அவர். மது அருந்திவிட்டு கட்டுப்பாடே இல்லாமல் ஒரு லாரியை முந்திச் செல்ல முயற்சி செய்ய, அதன் மூலம் உண்டான விபத்தில் மனிதர் மரணத்தைத் தழுவிவிட்டார். மது அருந்தி காரை ஓட்டி விபத்தில் மரணமடைந்த எல்லா டிரைவர்களின் ஆத்மாக்களுக்கும் நித்தியசாந்தி கிடைக்கட்டும். போளிக்கு இப்போது ஒரு கார் இருக்கிறது. வெளிநாட்டுக் கார். மேட் இன் இங்க்லாண்ட். படிக்கின்ற காலத்திலேயே வெளிநாட்டுப் பொருட்கள்மேல்தான் அவனுக்கு விருப்பம். மேட் இன் இந்தியா என்று கேட்டால் போளி உடனே கூறுவான். "த்தூ...!'' இந்தியாவுக்குச் சுதந்திரம் தந்துவிட்டு பிரிட்டிஷ்காரர்கள் நாட்டை விட்டுப் போனது போளி விருப்பப்படாத ஒரு விஷயம். போளியின் அப்பாவுக்கும் இதில் விருப்பமில்லை. கூறும்போது எல்லாவற்றையும் கூற வேண்டும் அல்லவா? வக்கீல் வேலை பார்ப்பது போளிக்குப் பிடிக்காத ஒன்று. அப்பா சொல்கிறார் என்பதற்காகச் சட்டம் படித்து பரீட்சையில் பாஸ் ஆனான்; அவ்வளவுதான். அவன் தந்தை வட்டிக்குப் பணம் கொடுப்பவர். வட்டியை முன்கூட்டியே எடுத்துக் கொண்டுவிடுவார். வட்டி எடுத்து, மீதி இருக்கிற தொகையைத்தான் தருவார். வட்டி எவ்வளவு என்கிறீர்கள்? இருபது சதவிகிதம். பாதி இரவில் ஆயிரம் ரூபாய் வேண்டும் என்று கேட்டால்கூட கொடுப்பார். எண்ணூறு ரூபாய் கொடுப்பார். அய்யாயிரம் ரூபாய்க்கான நகையை அடகு வைத்திருக்கின்ற விவரம் புரோ நோட்டில் இருக்காது. நியாயமான வட்டி என்று மட்டுமே அதில் இருக்கும். சரி என்று சம்மதிக்க வேண்டியது மட்டுமே இங்கு முக்கியம். சாலையோரத்தில் கற்சுவர் கட்டிய நான்கு ஏக்கர் பரப்பளவில் உள்ள தென்னந்தோப்பில் பழைய மாடலில் அமைந்த இரண்டு மாடிக் கட்டடம். ரொக்கம் மூன்று லட்சம். கட்டுக்கட்டாகக் கீழே இருக்கும் படுக்கை அறையில் கட்டிலின் அடியிலுள்ள இரும்புப் பெட்டியில் அது இருக்கிறது மிகமிக பத்திரமாக. பூட்டிய பெட்டியின் சாவி எங்கே இருக்கிறது என்று போளிக்கும் தெரியாது; போளியின் தந்தைக்கும் தெரியாது; நாட்டில் இருக்கும் திருடர்களுக்கும் தெரியாது. இதுதான் வெளியே பலருக்கும் தெரிந்தது.