Lekha Books

"நீ பிரேம்ரகுவை சமீபத்துல எங்கேயாவது பார்த்தியா?''

"இல்ல...''

நல்ல வேளை. பாப்பச்சன் நிறைய தண்ணீரைச் சேர்த்து டம்ளரைக் காலி செய்து இரண்டு கடலைமணிகளை எடுத்து வாயில் போட்டான். தொடர்ந்து இரண்டு சார்மினார்களைக் கொளுத்தினான். ஒன்றை போளியிடம் கொடுத்துவிட்டு இன்னொன்றைத் தன் உதட்டில் வைத்து இழுத்தான் பாப்பச்சன். ரசனையுடன் ஒரு தடவை உள்நோக்கி இழுத்த பாப்பச்சன் சொன்னான்:

"டேய் போளி, ஒரு அருமையான பிசினஸ்டா.''

"பத்திரிகை நடத்துறதுன்னா நான் வரலப்பா.''

"டேய்... இது வேற... இதுக்குத் தண்ணி தேவை இல்லை. இந்தப் பகுதியில யாரும் நடத்தாத பிசினஸ். உன்னோட அந்த ரெண்டு அறைகளும் நமக்கு வேணும்.''

"அப்பாவுக்கு இருபத்தய்யாயிரம் ரூபாய் பகடி தரணும். இதுபோக, ஒரு மாத வாடகையை முன்பணமா தரணும்.''

"இது இல்லாமலே இடத்தைப் பிடிக்க நீதான் உதவணும். உன் சார்பாக அந்த அறைகள் இரண்டும். அதுபோக, இருபத்தய்யாயிரம் ரூபாய் ரொக்கமா தரணும். அருமையான பிசினஸ்....''

"இந்தக் காலத்துல பணம் போட்டு பண்ற பிசினஸ் சரிப்படாது. பிரிட்டிஷ்காரர்கள் போனபிறகு, இந்த நாடே கெட்டுக் குட்டிச்சுவரா போச்சு. இங்க யாருமே நிம்மதியா இருக்க முடியலே. குறிப்பாகச் சொல்லணும்னா பிசினஸ் பண்றவங்க. இங்கு அரசாங்கம் கிடையாது. கொடி பிடிப்பது, வேலைக்குப் போகாதிருப்பது, சத்தியாகிரகம், போனஸ், சேல்ஸ் டாக்ஸ், இன்கம் டாக்ஸ், சூப்பர் டாக்ஸ், தர்ணா, கெரோ- இப்படி எத்தனை எத்தனை விஷயங்கள்! பணம் கையில இருந்தா பேங்க்ல போட்டுட்டு வட்டியை வாங்கி நிம்மதியா சாப்பிட்டுக்கிட்டு இரு!''

"உன்னோட அப்பாவை மாதிரியே நீயும் பேசறடா போளி. சொல்றப்போ எல்லாத்தையும் சொல்லணும். உனக்குப் பட்டம் இருக்கு, வசதி இருக்கு. இது மக்களுக்கு பிரயோஜனமான விஷயம். நம்மால எத்தனை பேருக்கு இத வச்சு வேலை கொடுக்க முடியும் தெரியுமா?''

"நீ எவ்வளவு ரூபா முதலீடு செய்றே?''

"என் கையில காசு ஒண்ணும் கிடையாது.''

"அப்ப நீ மக்கள் பிரச்சினையைப் பத்தி பேச வேண்டியதுதான். நீ ஒரு தலைவன். முதலீடு ஒண்ணுமில்ல. வெறும் வாய்ச்சொல் வீரன்.''

"டேய்... நாடு நல்லாயிருக்கணும்னா...''

"பாப்பச்சா... என் அப்பாவோட பணத்தை வச்சு நீ நாட்டை நல்லா ஆக்க வேண்டாம். அந்த ஆசையைக் குப்பைல தூக்கி ஏறி.''

கூறும்போது எல்லாவற்றையும்கூற வேண்டும் அல்லவா? சிறிது நேரம் சென்ற பிறகு அரை டம்ளர் சாராயம் குடித்த போளி, வாந்தி எடுத்தான். கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்தது. இவ்வளவுக்கும் இரண்டு பேரும் தண்ணீர் சேர்த்துதான் சாராயம் குடித்ததே. போளி வாந்தி எடுத்ததை ஓடிச்சென்று பாப்பச்சன் கையில் பிடித்தான். அதைப் பார்த்ததும் போளியின் மனதில் இனம்புரியாத ஒரு வேதனை தோன்றியது. அன்போடு போளி கேட்டான்:

"பாப்பச்சா, என்ன பிசினஸ்?''

"ஒரு சிகரெட் ஃபாக்டரி. நாம ஆரம்பிக்கிறதுதான் இந்த நாட்டிலேயே முதலாவதாக இருக்கும். அதுக்குத்தான் நான் இடம் கேக்குறதே. மாடியில ஆஃபீஸ்.  கீழே ஃபாக்டரி.''

"ஏண்டா... அதுக்கு பேப்பர், புகையிலை, இயந்திரங்கள் எல்லாம் வேணுமே!''

"இயந்திரம் ஒரு இடத்துல இருக்கு.''

"அதுக்கு லட்சக் கணக்குல பணம் கொடுக்க வேண்டியிருக்குமே!''

"பணம் கொடுக்காமலே நான் இயந்திரத்தை இங்கு கொண்டு வருவேன். இயந்திரம் யார் வச்சிருக்கானோ, அந்த ஆளையும் பார்ட்டனராகச் சேர்த்துக்க வேண்டியதுதான். நீயும் நானும் இயந்திரத்தோட சொந்தக்காரனும்- மொத்தம் மூன்று பார்ட்னர்கள். நான் மேனேஜிங் பார்ட்னர்.''

"பணமே போடாமல் நீ மேனேஜிங் பார்ட்னரா? அப்ப உன் முதலீடு என்ன?''

"ஐடியா!'' பாப்பச்சன் சொன்னான்: "சொல்றப்போ எல்லாத்தையும் சொல்லணும்ல. நான் நீ வாந்தி எடுத்ததைக் கையில பிடிச்சவன். கையில பிடிச்சிருக்கேன், இனியும் பிடிப்பேன். வாந்தி எடுத்துத் தரையில கிடந்தா, பெருக்கக்கூடச் செய்வேன். நம்மோட "தாரா சிகரெட் ஃபாக்டரி" நான் இல்லைன்னா, என்னோட ஐடியா இல்லைன்னா நடக்கவே போறதில்ல. என்னோட ஐடியாவுக்கு ஒரு மதிப்பு இருக்குல்ல...?''

ஆளுக்கு இரண்டு டம்ளர் அடித்தார்கள். இரண்டு கடலைகளை எடுத்து வாயில் போட்டனர். ஆளுக்கு ஒரு சார்மினார் சிகரெட்டை எடுத்துப் புகைத்தனர். போளி கேட்டான்:

"அப்போ நீ ஃபாக்டரிக்குப் பேர்கூட வச்சுட்டே... தாரா சிகரெட் ஃபாக்டரி. தாரான்னா ஏதாவது அர்த்தம் இருக்கா?''

"உண்மையைச் சொல்லப்போனால், காதல் கலந்த அர்த்தமுண்டு. சொல்றப்போ எல்லாத்தையும் சொல்லணும்ல. தாரா வேற யாருமில்ல. என்னோட காதலிதான்.''

இதைக் கேட்டதும் போளி இன்னும் இரண்டு டம்ளர் சாராயத்தை உள்ளே புகவிட்டான். இடது கையின் சுட்டுவிரலையும் பெருவிரலையும் இணைத்து மூக்கைப் பொத்திக் கொண்டே அவன் சாராயத்தைக் குடித்தான். கூறும்போது எல்லாவற்றையும்கூற வேண்டுமே! போளி இப்போது வாந்தி எடுக்கவில்லை. கடலையைக்கூட வாயில் போடவில்லை. சார்மினார் ஒன்றை மட்டும் வாயில் வைத்துப் புகைத்தான்.

"நியாயம்தான் நியாயம்தான்.'' போளி சொன்னான்: "ஃபாக்டரியில் ஒரு பைசாகூட முதலீடு என்று இல்லை. ஆனா, அவன்தான் மேனேஜிங் பார்ட்னர். இது போதாதுன்னு, மத்தவங்க கொடுத்த பணத்துல ஆரம்பிச்ச ஃபாக்டரிக்கு அவனோட காதலியோட பேரு... அடடா...''

"போளி, பேசித்தீர்க்க முடியாத விஷயம்னு உலகத்துல ஏதாவது இருக்கா என்ன? ஃபாக்டரிக்கு வேணும்னா, "ஏலிக்குட்டி சிகரெட் ஃபாக்டரி"ன்னு பேர் வச்சிடலாம். சிகரெட்டோட பேரு தாரா ஸ்பெஷல்ஸ். என்ன சொல்றே?''

"இந்த ஏலிக்குட்டி யாரு?''

"உன்னோட காதலி. கிரிமினல் வக்கீலோட மகள். நீ கல்யாணம் பண்ணப் போற பொண்ணு.''

"ஏலிக்குட்டிக்கு நான் முப்பது கடிதங்கள் எழுதியாச்சு. அவள் எனக்கும் முப்பது பதில் கடிதங்கள் எழுதிட்டா. பிரேம்ரகு மாடல் கடிதம் இல்லை. நான் அவளுக்கு மட்டும் எழுதினேன். அவள் எனக்கு மட்டும் எழுதினாள். ஆனால், கல்யாணம் நடக்கப்போற விஷயம் இப்போதும் சந்தேகமாகத்தான் இருக்கு. காரணம்- வரதட்சணை. அவங்க இருபதாயிரம் ரூபா தர்றேன்றாங்க. என்னோட அப்பா முப்பதாயிரம் கேக்குறாரு. காரணம்- நியாயமானதுதான். திருமண நிச்சயதார்த்தம் நடக்கறப்போதான் வரதட்சணை தொகை முடிவானது. அப்போ பணத்தோட மதிப்பு இறங்கல. இப்போ ரூபாவுக்கு எத்தனைப் பைசா மதிப்பு? இதை மனசுல வச்சு வரதட்சணை தரணும்னு அப்பா சொல்றாரு. அவர் சொல்றதுல என்ன தப்பு?''

"அப்போ... காதல்னு சொல்றது...''

"காதல் இருக்குடா. அது ஒரு பெரிய விஷயம்தான். ஆனால், கல்யாணம்ன்றது ஒரு வியாபாரம்டா. எனக்கு, அதாவது என்னோட அப்பாவுக்கு நாலு லட்ச ரூபாய் சொத்து இருக்கு.