உன் மனதை நான் அறிவேன் - Page 37
- Details
- Category: மர்ம கதைகள்
- Published Date
- Written by சித்ரலேகா
- Hits: 10467
பனகல் பார்க் நெரிசலில் அபிலாஷின் கார் அங்குலம் அங்குலமாக நகர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. குமரன் ஸில்க்ஸில் கார் பார்க்கிங் பகுதியில் நின்றிருந்த செக்யூரிட்டி, 'இடம் இல்லை' என்று கைகளால் சைகை செய்தான். உள்ளிருந்து ஒரு கார் வெளியேறியது. அந்தக் கார் வெளியேறியதும் அபிலாஷின் கார் உள்ளே சென்றது. அபிலாஷ் காரிலிருந்து இறங்கினான். குமரன் ஸில்க்ஸின் முதல் மாடிக்கு சென்றான்.
இரண்டாவது மாடியில் இருந்து அபிலாஷைப் பார்த்த 'குமரன் ஸில்க்ஸ்' குமார், வேகமாக இறங்கி வந்தார். குமரன் ஸில்க்ஸ் கடையின் உரிமையாளர்களில் ஒருவரான குமார், இன்முகத்துடன் அபிலாஷை வரவேற்றார்.
''வணக்கம் ஸார். மேடம் வரலியா?''
''இல்லை. அவங்களுக்கு பிறந்தநாள் வருது. அவங்களுக்கு ஸஸ்பென்ஸாவும், ஸர்ப்ரைஸாவும் பட்டு புடவை எடுத்துக் குடுக்கலாம்னு இங்கே வந்தேன்...''
''ஓ... அப்பிடியா?! உங்க மேடம்க்கு பாரம்பரியமான பட்டு புடவைதான் பிடிக்கும். வாங்க, அந்த ஸெக்ஷனுக்கு போகலாம்...''
அபிலாஷை அழைத்துச் சென்றார் குமார்.
அபிலாஷை அடையாளம் கண்டு கொண்ட சிலர், அவனிடம் ஆட்டோகிராஃப் வாங்கினார்கள். அப்போது அங்கே கயல்விழி வந்தாள்.
''ஹாய் அபிலாஷ்... நீங்க என்ன இங்கே? ஆச்சரியமா இருக்கே...?''
''ஆமா கயல்விழி... சரிதாவுக்கு ஆச்சரியமா ஒரு பரிசு குடுக்கலாமேன்னு பட்டு புடவை எடுக்க வந்தேன்.''
''அட?! நீங்களுமா?!''
''நீங்களுமான்னா?!''
''நானும் சரிதாவுக்கு பர்த்டே கிஃப்ட்டுக்காக பட்டு புடவை வாங்க வந்தேன்... நானும் ஸஸ்பென்ஸா குடுக்கணும்னு ஐடியா பண்ணி இருந்தேன்...''
''சரி... சரி... வா... புடவை பார்க்கலாம்.''
தன் பணியாளர்களிடம் சொல்லி புதிதாக வந்திருக்கும் புடவைகளை எடுத்துக் காட்டச் சொன்னார் குமார். தன் முதலாளி சொன்னதாலும் புடவை வாங்க வந்திருப்பது பிரபல ம்யூஸிக் டைரக்டர் அபிலாஷ் என்பதாலும் பணியாளர், வெகு உற்சாகமாக புடவைகளை எடுத்துக் காண்பித்தார் பணியாளர்.
அபிலாஷ் தேர்வு செய்த புடவையை கயல்விழியும் தேர்வு செய்தாள்.
''ஏய்... நான் ஸெலக்ட் பண்ணின புடவையையே நீயும் எடுக்கற?''
''சரி போங்க. நான் வேற பார்த்து ஸெலக்ட் பண்றேன்...''
இருவரும் சிரித்தனர்.
அப்போது அங்கே சரிதா வந்தாள்.
அபிலாஷையும், கயல்விழியையும் அங்கே சேர்ந்து பார்த்ததிலும், அவர்கள் சிரித்துக் கொண்டிருந்ததை பார்க்க நேர்ந்ததிலும் நெஞ்சம் அதிர்ந்தது சரிதாவிற்கு. அவளது உள்ளத்திற்குள் சுனாமி வீசியது. பொது இடத்தில் கௌரவம் கருதி, தன்னை அடக்கிக் கொண்டு அபிலாஷிடம் பேசினாள்.
''இப்ப கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால நான் உங்க மொபைல்ல கூப்பிட்டப்ப... ஸ்டூடியோவுல இருக்கறதா சொன்னீங்க?!...''
ஸஸ்பென்ஸாக பரிசு தர வேண்டும் என்று குமரன் ஸில்க்ஸிற்கு வருவதற்கு திட்டமிட்டிருந்தபடியால் சரிதாவிடம் ஸ்டூடியோவில் இருப்பதாகக் கூறி இருந்தான் அபிலாஷ். எனவே, திடீரென்று சரிதா கேட்ட கேள்விக்கு அவனால் பதில் கூற முடியவில்லை. சரிதா தன் கேள்விக் கணைகளை மேலும் தொடர்ந்தாள். மனதிற்குள் சுர்ரென்று ஏறிய கோபத்தை மறைத்துக் கொண்டாள்.
''நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒண்ணாத்தான் வந்தீங்களா?''
''ம்கூம்... அபிலாஷ் ஏற்கெனவே இங்கே வந்திருந்தார். அதுக்கப்புறம்தான் நான் வந்தேன்.''
''குமார் ஸார் எங்க ஃபேமிலி ஃப்ரெண்ட்ங்கறதுனால எப்பவும் என் கூடத்தானே நீ வருவ?!'' என்று கயல்விழியிடம் கேட்டபின், அபிலாஷிடம் திரும்பி ''நீங்களும் இங்கே வர்றதா இருந்தா... நான் இல்லாம வர மாட்டீங்களே? என்ன விஷயம்?''
''அ... அது.... வந்து ஒரு முக்கியமான விஷயத்துக்காக புடவை எடுக்கறதுக்காக இங்கே வந்தேன்'' அபிலாஷ் உளறிக் கொட்டினான்.
''புடவை கடைக்கு புடவை வாங்க வராம... புடலங்காய் வாங்கறதுக்கா வருவாங்க?'' செயற்கையாய் சிரித்த சரிதாவுடன் சேர்ந்து அபிலாஷும், கயல்விழியும் அசடு வழிந்தபடி சிரித்தனர்.
''புடவை யாருக்கு? கோரஸ் பாடற பொண்ணுக்கா?...'' குத்தலாக சரிதா பேசுவதை புரிந்துக் கொள்ளாத அபிலாஷ் வெகுளித்தனமாக பதில் கூறினாள்.
''இன்னிக்கு கோரஸே கிடையாதே...'' இதைக் கேட்ட சரிதா, எரிச்சல்பட்டாள். அவளுடைய எரிச்சல் உணர்வு, கயல்விழி மீது தாவியது.
''உனக்குத்தான் புடவைங்கறது தேவையே இல்லாததாச்சே?!...'' சரிதா மறைமுகமாகத் தாக்கிப் பேசியதைப் புரிந்து கொண்ட கயல்விழி வேதனைப்பட்டாள்.
''அதில்லை... நீதான் ஷல்வார், ஜீன்ஸ், சுடிதார்ன்னு போடறவளாச்சே... அதனால கேட்டேன்...''
''புடவை எனக்கு இல்லை சரிதா...''
''சரி... சரி... எடுத்து முடிச்சாச்சா? பில் போட்டாச்சா?'' என்றவள் அபிலாஷிடம் ''போலாமாங்க?'' என்று கேட்டாள்.
அபிலாஷ், கயல்விழியைத் திரும்பிப் பார்த்தார்.
''வா... கயல்விழி உன்னை உன் வீட்ல விட்டுட்டு நாங்க போறோம்... இல்லைன்னா... நீ எங்க வீட்டுக்கு வா. இன்னிக்கிதான் ப்ரோகிராம் இல்லைன்னு சொன்னியே. வீட்டுக்கு வந்து கொஞ்ச நேரம் மொக்கை போட்டுட்டு போயேன்...''
அப்போது இடை மறித்துப் பேசினாள் சரிதா.
''இல்லைங்க... எனக்கு டிபார்ட்மெண்டல் ஸ்டோர்ஸ் போகணும், டெய்லர் கடைக்குப் போகணும், கார்பெட் வாங்கப் போகணும். ஏகப்பட்ட இடங்களுக்கு போகணும். கயல்விழி ஏதோ அவசர விஷயத்துக்கு புடவை வாங்க வந்திருக்கா. நாம கிளம்பலாம்.''
''ஆமா அபிலாஷ். நீங்க கிளம்புங்க. நான் மெதுவா போய்க்குவேன்...''
''ஓ.கே. கயல்விழி... நாங்க கிளம்பறோம்.''
அபிலாஷுடன், சரிதா கிளம்பினாள்.
கயல்விழியிடம் 'போயிட்டு வரேன்' என்று ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லவில்லை. சரிதாவின் இந்த மாறுபட்ட போக்கினால் கயல்விழியின் கண்களில் கண்ணீர் துளிர்த்தது.
'ஏன்...? ஏன்...? ஏன்...? இப்பிடி?' என்கின்ற கேள்வி அவளது இதயத்தைக் குடைந்தது. அவளது உள்ளம் குமைந்தது. அபிலாஷையும் சரிதாவையும் வழி அனுப்பிவிட்டு வந்த குமார், கயல்விழியிடம் ''வேற என்னம்மா பார்க்கறீங்க?''ன்னு கேட்டதும் தன் உணர்விற்கு வந்தாள் கயல்விழி.
''ஷல்வார் ஸெட் பார்க்கணும் ஸார்.'' சமாளித்துப் பேசிய கயல்விழியை ஷல்வார் விற்பனை பகுதிக்கு அழைத்துச் சென்றார் குமார்.