Lekha Books

ஒரு கவரில் பணத்தை எண்ணி வைத்து அதை கயல்விழியிடம் கொடுத்தான் ஜெயராஜ். கயல்விழியின் கை அந்தக் கவரை வாங்கிக் கொண்டாலும் அவளது கவனம் எங்கோ இருந்தது.

''என்ன கயல்விழி? என்ன யோசனை? கவர்ல என்ன குடுத்தேன்... எவ்ளவு குடுத்தேன்... எதையுமே பார்க்காம, அதைப்பத்தி எதுவுமே கேக்காம அப்பிடி என்ன யோசனை?''

 ''அ... அ... அது வந்து ஒண்ணுமில்லை ஜெயராஜ்...''

''ஏதோ இருக்கு. அதனாலதான் நீ இப்பிடி வேற சிந்தனையில இருக்க. கவனமா கேட்டுக்க. இந்த கவர்ல இருக்கற பணம், பெங்களூருல இருக்கற பெரிய ஃபைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல்ல மூணு நாள் நீ ஆடறதுக்கான அட்வான்ஸ் தொகை. டான்சுக்கு இதுவரைக்கும் நீ வாங்காத ஒரு தொகை. சந்தோஷமான சமாச்சாரம்ன்னு சொல்ல வந்து, கையோட அட்வான்ஸையும் கொண்டு வந்து குடுக்க வந்திருக்கேன்... நீ என்னடான்னா.... 'உம்'ன்னு இருக்க... என்ன ஆச்சு? என்கிட்ட சொல்லலாம்ன்னா சொல்லேன்.''

''சொல்லக் கூடாத விஷயம்னு எதுவும் இல்லை. என்னவோ தெரியலை. மனசு கலக்கமா இருக்கு.''

''எப்பவும் கலகலப்பா இருக்கற நீ இப்பிடி சொல்றது ஆச்சரியமா இருக்கு... கூடவே கவலையாவும் இருக்கு...''

''கவலைகளை எல்லாம் ஓரங்கட்டிட்டு மனசுல எதையுமே வச்சுக்காத ரகம் நான். என்னையே திணற வச்சுட்ட ஒரு விஷயம் நடந்துருச்சு...''

''உன்னையே திணற வைக்கும்படியா அப்பிடி என்ன நடந்துச்சு...''

''உனக்குதான் தெரியுமே... என்னோட ஃப்ரெண்ட் சரிதான்னா எனக்கு உயிர்ன்னு? அவ... என்னமோ தெரியலை... திடீர்னு என்கிட்ட சரியா பேச மாட்டேங்கறா...?''

''அட... இவ்ளவுதானா? இதுக்குப் போயா இப்பிடி கவலைப்படறே...?''

''என்ன நீ? இவ்ளவுதானான்னு ரொம்ப சாதாரணமா கேக்கற...? ஃப்ரெண்ட்ஷிப்ங்கறது... வாழ்க்கையில ஒரு உன்னதமான நேயம். நாங்க சுமார் இருபது வருஷமா நெருங்கின தோழிகளா இருக்கோம். கூடப்பிறந்த பிறப்புகளுக்கு மேலா ஒரு உயர்ந்த அன்பு கொண்டு பழகறது நட்பு. நட்புக்காக எதையும் விட்டுக் கொடுக்கலாம். நட்புக்காக உயிரையே தியாகம் செஞ்சவங்க இருக்காங்க தெரியுமா? நட்பை யார் எதிர்த்தாலும் விட்டுட முடியாது. மனசுக்குள்ள மலர்க்கூட்டமா நிறைஞ்சு, மணம் வீசறது நட்பு. அந்த மலர்க்கூட்டம் வாடிப் போகாம... தினம் தினம் புதுசா பூத்தது மாதிரி இருக்கும். காரணம் 'நீயே எனக்கு எல்லாம்'ன்னு சரண் அடையற அன்புதான்.

இனிமையான உணர்வுகளை மனசுக்குள்ள வச்சிருக்க விடறது நட்புதான். ஃப்ரெண்ட் நம்ம கூடவே இருந்தாலும் நட்பும், பாசமும் நெருக்கமா இருக்கும். அதே ஃப்ரெண்ட் எங்கயோ தொலைதூரத்துல இருந்தாலும் அந்த நட்பு நமக்குள்ள இருக்கும். கிட்ட இருக்கும்போது நேசிக்கறதைவிட தூர இருக்கும்போது தோழியைப் பத்தி யோசிச்சுக்கிட்டே இருப்போம். நாம நம்ம குடும்பத்தை சேர்ந்தவங்க கிட்ட கூட, அவங்க நம்பளோட விருப்பத்துக்கு ஏத்தபடிதான் எதுவும் செய்யணும்ன்னு எதிர்பார்ப்போம். ஆனா நட்புன்னு வரும்போது அந்த எதிர்பார்ப்புகள் எதுவும் இல்லாம நண்பனை அப்பிடியே அவனோட இயல்போட, தோழியை அப்பிடியே அவளோட இயல்போட ஏத்துக்கறோம். இதுதான் நட்போட மகிமை. ஆண்- பெண் காதல்ல கூட வார்த்தை ஜாலங்கள் விளையாடும். வார்த்தை விளையாட்டு விளையாடி ஏமாத்தற நாடகம் நடக்கும். ஆனா... நட்பில... எந்த மாயாஜாலமும் கிடையாது. உண்மையான நேசமும், பாசமும் மட்டும்தான் இருக்கும். அப்படிப்பட்ட உயர்ந்த நட்பு கொண்ட சரிதா... என்கிட்ட வழக்கம் போல பேசலைன்னு சொன்னா... ஏதோ சாதாரண விஷயம் சொன்ன மாதிரியில்ல கேக்கற?...''

''நீயாவே எதையோ கற்பனை பண்ணிக்கிட்டு சங்கடப்பட்டுக்கிட்டிருக்க. நீ இப்ப மூட் அப்ஸெட் ஆகி உட்கார்ந்திருந்தாயே? அந்த மாதிரி மிஸஸ் சரிதாவுக்கும் ஏதாவது மூட் அவுட் ஆகி இருக்கும். அதனால உன்கிட்ட சரியா பேசி இருக்க மாட்டாங்க. மனுஷங்க எல்லாரும், எப்பவும், ஒரே மாதிரி இருக்க முடியாது கயல்விழி. மனக்கஷ்டம், குடும்பத்துல குழப்பம், வேலைக்காரங்க பிரச்னை, உடல் ஆரோக்கிய பிரச்னை... இப்பிடி எத்தனையோ விஷயங்கள் இருக்கு. எல்லா சமயத்துலயும் எல்லாமே சரியா நடக்கும்னு எதிர்பார்க்க முடியுமா? அது சாத்தியமா? மிஸஸ் சரிதாவுக்கு ஏதாவது குழப்பம் இருந்திருக்கும். அதனால உன்கிட்ட சரியா பேசி இருந்திருக்க மாட்டாங்க... ''

''குழப்பமான மனநிலையில அவ ஜவுளிக்கடைக்கு வரவே மாட்டா...''

''ஓ... ஜவுளிக்கடையில அவங்களை பார்த்தியா? இங்கே பாரு கயல்விழி... மனசு சோர்வாகி இருக்கற நேரங்கள்ல்ல... ஷாப்பிங் காம்ப்ளெக்ஸ், புடவைக்கடை, ரெஸ்ட்டாரண்ட்... இந்த மாதிரி இடங்களுக்குப் போனா நல்ல ரிலாக்ஸேஷன் கிடைக்கும். அதுக்காக கூட மிஸஸ் சரிதா புடவை கடைக்கு வந்திருப்பாங்க...''

''எனக்குத் தெரிஞ்சு, அவ அப்பிடி வரக் கூடியவ இல்லை. ஜாலி மூட்ல இருந்தாத்தான் வெளிய கிளம்புவா...''

''உனக்கு தெரிஞ்சு அப்பிடி இருக்கலாம். உனக்குத் தெரியாத அவங்களோட மனசோட மறுபக்கம் இருக்கலாமே?... அதனால அவங்க சரியா பேசாததை நினைச்சு உன்னை நீ வருத்திக்காதே. அவங்க பிரச்னை முடிஞ்சதும் பழையபடி உன்கிட்ட பேசுவாங்க.''

''அவ இந்த மாதிரி என்கிட்ட நடந்துக்கறது மனசுக்கு கஷ்டமா இருக்கு ஜெயராஜ்...''

''சட்டையில படற தூசியை எப்பிடி தட்டிட்டு போறோமோ... அது மாதிரி பிரச்னைகளை தட்டித் தூர எறிஞ்சுட்டு போய்க்கிட்டே இருக்கணும். அதையே நினைச்சுக்கிட்டு இருந்தா சரியாயிடுமா? பிரச்னைகள் நம்மைத் தேடி வராது. நாமதான் அதை உண்டு பண்ணிக்கறோம். நீயாவே உன்னோட ஃப்ரெண்ட் பத்தி நினைச்சுக்கிட்டு கவலையால சோர்ந்து போயிருக்க... எல்லாத்தையும் காத்துல பறக்க விடு. மறக்க விடு. ரிலாக்ஸ்டா இரு. உன்னோட தைரியமே உடைஞ்சு போகுதுன்னா... நீ... மிஸஸ் சரிதாவை எந்த அளவுக்கு நேசிக்கறன்னு என்னால புரிஞ்சுக்க முடியுது... நாளைக்கே எல்லாம் சரியாயிடும். இந்த மாசம் பத்தாந்தேதி பெங்களூரு கிளம்பணும். உன்னோட காஸ்ட்யூம்ஸ் எல்லாம் நீ வந்து சரி பார்க்கணும்.''

''சரி ஜெயராஜ். நாளைக்கு உனக்கு ஃபோன் பண்ணிட்டு வரேன். ஆறுதலா பேசினதுக்கு ரொம்ப தேங்க்ஸ்...''

''என்னோட பேச்சு உனக்கு ஆறுதல் குடுத்திருக்குன்னு தெரிஞ்சு நான் சந்தோஷப்படறேன். நாளைக்கு பார்க்கலாம்.''

ஜெயராஜ் கிளம்பினான்.

சோர்வுற்ற மனம் சற்று தெளிவு அடைந்தது போல் உணர்ந்த கயல்விழியும் அங்கிருந்து கிளம்பினாள். கனத்துப் போயிருந்த அவளது இதயம் சற்று லேஸானது போல் உணர்ந்தாள்.